1. Proces dydaktyczny

2. Encyklopedyzm dydaktyczny, teoria kształcenia ogólnego, zakładająca, że głównym celem nauczania jest przekazywanie jak największej ilości wiedzy. Encyklopedyzm dydaktyczny prowadzi do przeładowania programów szkolnych nadmiarem wiadomości, co nie sprzyja kształceniu samodzielnego myślenia i jest przyczyną niepowodzeń szkolnych związanych z niemożliwością trwałego opanowania zbyt wielu wiadomości

Główne założenia materializmu dydaktycznego (encyklopedyzmu):
• Najważniejszym zadaniem szkoły jest przekazanie uczniom jak największej ilości wiadomości z różnych dziedzin nauki
• Encyklopedyści uważali, że proporcjonalnie do ilości przyswojonego materiału przez ucznia rośnie stopień zrozumienia
• Umieszczenie dotychczasowych programach nauczania jak najwięcej materiału ze swojej dyscypliny
Słabości i wady encyklopedyzmu:
- przeładowanie programów szkolnych
- niedostateczny stopień korelacji treści i kształcenia
- pośpiech i powierzchowność dotychczasowych realizacji treści
uczniowie są bierni−

1. Główne założenia formalizmu dydaktycznego:
   • Treści kształcenia to tylko środek służący do rozwijania zdolności i zainteresowań poznawczych uczniów
   • Cel szkoły to pogłębianie, rozszerzanie, uszlachetnianie właśnie tych zdolności
   • Do ich rozwijania najlepiej nadają się przedmioty instrumentalne, czyli matematyka i języki
   • Zwolennicy tej teorii: Heraklit, Schmidt
   Słabości formalizmu dydaktycznego:
   - eksponowanie podmiotowej strony kształcenia
   - pomijanie przekazywania usystematyzowanej wiedzy dotychczasowych świecie
   - ignorowanie rozwijania umiejętności praktycznych

Formalizm dydaktyczny, teoria kształcenia ogólnego, zakładająca, że celem wykształcenia jest przede wszystkim rozwijanie zdolności poznawczych uczniów. W przeciwieństwie do encyklopedyzmu dydaktycznego, formalizm dydaktyczny nie przywiązuje większej wagi do przekazywania wiedzy. Zwolennicy tej teorii uważają, że ukształtowana sprawność intelektualna ułatwi wychowankom opanowanie różnych treści z różnych dziedzin wiedzy.

1. Główne założenia utylitaryzmu:
   • Przedstawiciele: John Dewey, dotychczasowych. Kerschensteiner
   • Kryterium doboru treści jest rekonstrukcja społecznych doświadczeń ludzkości
   • Szkoła winna być miniaturą życia społecznego, miejsca, które przygotowuje do działalności praktycznej
   • Układając program nauczania należy kierować się zasadami:
   - problemowe podejście do treści kształcenia
   - kształtowanie umiejętności praktycznych
   - łączenie pracy z zabawą
   - aktywizowanie uczniów
   - włączanie uczniów dotychczasowych nurt życia środowiska lokalnego
   Słabości utylitaryzmu dydaktycznego:
   - nacisk na rozwój umiejętności i sprawności
   - pomijanie przekazywania usystematyzowanej wiedzy dotychczasowych świecie
   - subiektywne kryteria doboru treści kształcenia.

2. Główne założenia materializmu funkcjonalnego:
   Twórca: W. Okoń:
   • Podkreśla konieczność przekazywania uczniom dotychczasowych procesie kształcenia wiedzy, jak i rozwijanie umiejętności posługiwania się nią
   • Założenie dotychczasowych trwałym związku poznania z działaniem
   • Dotychczasowych materiałach nauczania należy eksponować „idee przewodnie”

3. Podstawowe założenia procesu dydaktycznego

4. Nauczanie i uczenie się problemowe

droga pełnowartościowego uczenia się przebiega od poznania danej dziedziny rzeczywistości do działania przeobrażającego ową dziedzinę. Ale zanim do tego dojdzie , w procesie dydaktycznym musi zaistnieć jeszcze jedno ogniowo a mianowicie badanie rzeczywistości. W procesie dydaktycznym odbywa się to za pomoc wielostronnego nauczania i uczenia się, w którym znajduje się nauczanie i uczenie się PROBLEMOWE.