Rezystancja dynamiczna (oporność przyrostowa) – oporność dla składowej zmiennej prądu w warunkach pracy małosygnałowej. W elemencie nieliniowym opisuje zmiany zachodzące w otoczeniu obranego punktu pracy.

Rezystancję dynamiczną opisuje wzór:

,

gdzie:

dU, dI - przyrosty napięć i natężeń w otoczeniu obranego punktu pracy.

– kąt nachylenia stycznej do wykresu U=f(I), przechodzącej przez obrany punkt pracy do osi poziomej.

k – współczynnik proporcjonalności zależny od obranego układu jednostek.

Rezystancja dynamiczna informuje o wartości przyrostu prądu w elemencie przy określonej zmianie napięcia. Dla elementów liniowych takich jak rezystor jest ona zawsze taka sama i równa rezystancji statycznej, dla elementów nieliniowych (np. dioda półprzewodnikowa, warystor) jest ona zmienna, zależy od wartości prądu i napięcia stałego określającego punkt pracy elementu.

Niektóre elementy nieliniowe (np. dioda tunelowa, bareter, lampa neonowa) mogą wykazywać lokalną ujemną rezystancję dynamiczną (niemniej jednak w każdym punkcie charakterystyki rezystancja statyczna jest dodatnia).

Rezystancja statyczna - jedna z rezystancji, obok dynamicznej, zdefiniowanych do opisu elementów o charakterystyce nieliniowej.

Rezystancję statyczną opisuje zależność:

gdzie:
U₀,I₀ - napięcie oraz natężenie w obranym punkcie pracy.
α - kąt nachylenia linii poprowadzonej przez początek układu współrzędnych oraz przez obrany punkt pracy.
k - współczynnik proporcjonalności zależny od przyjętego układu jednostek.

W przypadku elementu o charakterystyce liniowej wartość rezystancji statycznej jest stała.