Procesy endogeniczne -ich źródłem są siły wewnętrzne, objawiają się na powierzchni skorupy ziemskiej w postaci:
1)TRZESIENIA ZIEMI: nagłe przemieszczenie pionowe i poziome w obrębie skorupy ziemskiej.
A)TEKTONICZNE-spowodowane przesuwaniem się skał wzdłuż uskoków. Najczęsciej związane z ruchami górotwórczymi.
B)WULKANICZNE-wywołane wybuchami wulkanów.
C)ZAPADLISKOWE- powstają w skutek obrywania się dużych mas skalnych, zawalenia się podziemnych jaskiń, wyrobisk górniczych itp. Mają charakter lokalny.
HIPOCENTRUM-miejsce, z którego rozchodzą się fale sejsmiczne;
EPICENTRUM- punkt na powierzchni ziemi Ziemi, do którego najszybciej dochodzą fale sejsmiczne.
2)PLUTONIZM- przemieszczenie się magmy w podłożu skorupy ziemskiej oraz jej intrudowanie w ową sksorupę. Magma, która wdarła się do skorupy nosi nazwę intruzji. Intruzje mogą być zgodne – żyły pokładowe, lakkolity, i niezgodne- batolity.
3)WULKANIZM – wydobywanie się magmy i materiału piroklastycznego na pow. Ziemi. Ekstruzja utworów wulkanicznych nastepuje pod wpływem działalności gazów – wulkany eksplozywne, albo przemieszczeń w skorupie ziemskiej doprowadzających do wyciskania magmy nazewnątrz – wulkany efuzywne. Gdy materiały wulkaniczne wydobywają się z jednego otworu, krateru, mówimy o erupcji centralnej, w wyniku ktorej powstają pojedyncze wzniesienia; gdy lawa wylewa się spokojnie rozległymi szczelinami – erupcja linearna (powstają rozległe pokrywy wulkaniczne).
4) RUCHY GÓROTÓRCZE – objawiają sięalbo spiętrzeniem mas skalnych w postaci fałdów i płaszczowin – góry fałdowe, albo też pionowym przemieszczeniam mas skalnych wzdłuż uskoków – góry zrębowe. Powstawanie sfałdowań (dyslokacji ciągłych) związane jest z siłami poziomymi, działającymi na nagromadzone w geosynklinach, czyli w długich wąskich zapadliskach podmorskich. Osady gromadzące się na dnie geosynkliny występują najczęściej w postaci poziomych warstw. Warstwa może zalegac zgodnie lub niezgodnie. Zaleganie niezgodne nazywamy dyskordancją.
Dyskordancja tektoniczna(kątowa) powstaje wskutek denudacyjnego zrównania powierzchni terenu uprzednio zaburzonego tektonicznie, a następnie osadzenia na niej poziomych warstw utworów młodszych.
Dyskordancja erozyjna- spowodowana jest przerwą w sedymentacji osadów, podczas której górne partie skał ulegają erozji. Powtótrna sedymentacja tworzy warstwy o kontakcie niezgodnym.
Dyslokacje ciągłe –w wyniku działania sił stycznych do powierzchni ziemi powstają deformacje tektoniczne polegające na plastycznym wygięciu warstw skalnych bez przerywania ich ciągłaści. Wygięcia te nazywamy fałdami.
Fałd składa się z części wypukłej (antykliny) i wklęsłej (synkliny). Części boczne nazywamy skrzydłami.
Dyslokacje nieciągłe – siły poziome działające w okresie górotwórczym na obszary zupełnie sztywne, nie poddające się plastycznym odkształceniom, powodują pęknięcia w skorupie ziemskiej oraz pionowe i poziome przesunięcia mas skalnych z przerwaniem ich ciągłości. Przykłady: szczeliny i uskoki. W skutek popękania i przesunięć sztywnych mas skalnych wzdłuż wielkich uskoków powstają góry zrębowe,schody, rowy tektoniczne.