Prawo – Jest to uporządkowany zbiór norm postępowania ustanowionych lub uznanych przez państwo których realizacja zabezpieczona jest mocą przymusu państwowego.

Rodzaje prawa:

a). prawo zwyczajowe – powstało w wyniku uznania przez organy państwa za obowiązujące, pełnej długotrwałej praktyki postępowania w określony sposób oraz przekonania że taki postępowanie jest zgodne z wiążącymi normami. Kształtowało się spontanicznie.

b). prawo stanowione- podstawową formą tworzenia prawa jest akt stanowienia ustaw i innych aktów prawnych.

c). prawo publiczne (prawo konstytucyjne, administracyjne, cywilne, karne, międzynarodowe)

d). prawo prywatne (prawo gospodarcze, opiekuńcze i rodzinne, międzynarodowe)

e). prawo mieszane (prawo pracy, morskie, rolne, ochrony środowiska)

Norma prawna i Przepis prawny:

Reguła postępowania zbudowana na podstawie przepisów prawnych wg. pewnego wzorca.

Struktura normy prawnej:

a). Hipoteza – określa adresata normy prawnej, mówi kto i w jakiej sytuacji powinien zachować się w sposób przewidziany przez tą normę.

b). Dyspozycja – określa zachowanie się adresata stanowiące zakaz lub nakaz normy prawnej.

c). Sankcja – określa skutki prawne które występują jeżeli adresat wskazany w hipotezie nie zachowa się tak jak mówi o tym dyspozycja.

Rodzaje Norm Prawnych:

a). Normy bezwzględne obowiązujące – nie dopuszczają do odmiennego uregulowania w oparciu o wolę strony. Są to normy prawa karnego.

b). Normy względne obowiązujące – są to normy dyspozycyjne pozwalają na odstąpienie od nakazywanego przez nie obowiązku, jeżeli strony stosunku prawnego chcą postąpić inaczej.

Przepis Prawny – Jednostka techniczna aktu prawnego zbudowanego z punktów, liter, paragrafów, art. które z kolei grupowane są w większe całości (rozdziały, tytuły, części).

Rozróżniamy przepisy prawne : nakazujące, zakazujące, upoważniające.

Stosunek Prawny – to stosunek społeczny, regulowany przez normy prawne, jego uczestnicy występują jako podmioty praw i obowiązków, których realizacja jest zagwarantowana przymusem prawnym.

Elementy stosunku prawnego:

- podmiot stosunku prawnego – osoba fizyczna, prawna, organy państwa

- przedmiot ---------||----------- – konkretne zachowanie, do którego jest uprawniona jedna osoba a zobowiązana druga np. zlecenie prowadzenia sprawy w sądzie.

- obowiązek wynikający ze stosunku prawnego – ma miejsce gdy norma prawna przewiduje w określonej sytuacji jednoznaczny sposób zachowania się a z zachowaniem odmiennym wiąże się powinność przymusu państwowego

- uprawnienie wynikające ze stosunku prawnego – jest wtedy gdy norma prawna przewiduje w danej sytuacji możliwość zachowania się nie będącego obowiązkiem. Polega na możliwości domagania się przez uprawniony przedmiot określonego zachowanie się od 2 strony np. naprawienie szkody czy zadośćuczynienia.

Rodzaje Stosunków Prawnych:

- stosunki cywilno-prawne – charakteryzują się równorzędowością stron, żadna ze stron nie może niczego narzucać.

- stosunki administracyjno-prawne – charakteryzują się podporządkowaniem jednej strony – obywatela drugiej stronie – organowi administracji co wynika z władztwa państwowego.

Stosowanie prawa:

- ustalenie stanu faktycznego

- ustalenie, która norma łączy z danym zdarzeniem. Skutki prawne (i jakie)

- wyciągnięcie wniosków i wydanie orzeczenia.

Zdarzenie prawne to zdarzenie wywołujące skutki prawne w postaci powstania zmiany bądź wygaśnięcia stosunku prawnego.

Akty prawne – to zdarzenia zmierzające do wykonania skutków prawnych np. zawarcie umowy najmu.

Wykładnia prawa – interpretacja prawna, polega ona na ustaleniu treści i zakresu norm prawnych.

Potrzeba dokonywania wykładni wynika z wielu przyczyn a przede wszystkim z ogólnego abstrakcyjnego charakteru norm prawnych ich nie zawsze jasnego sformułowania i wieloznaczeniowego języka.

Podziału wykładni można dokonać wg. różnych kryteriów:

a). w zależności od tego kto jej dokonuje rozróżniamy:

- wykładnie autentyczną

- wykładnię praktyczną

- wykładnię doktrynalną

b). ze względu na metody dokonywania wykładni można wyróżnić:

- wykładnię gramatyczną (słowna, literalna)

- wykładnię celowościową

- wykładnię systemową

- wykładnię historyczną

Wymiar sprawiedliwości jest jednym z przedziałów działalności państwa. Wymiar sprawiedliwości cechują 2 szczególne elementy:

- Istnienie wyspecjalizowanych organów których zadaniem jest dokonywanie wymiaru sprawiedliwości.

- szczególna forma w jakiej wymiar sprawiedliwości jest dokonywany

Spośród organów wymiaru sprawiedliwości można wyróżnić organy których bezpośrednim zadaniem jest:

- rozstrzyganie konfliktów o charakterze prawnym lub wydawanie orzeczeń w sprawach niespornych wymagających rozstrzygnięcia. Organami takimi są sądy.