Gatunki dziennikarskie
Ćwiczenia 2
Na 16 maja przynieść tygodnik!
PODSTAWOWY PODZIAŁ:
Gatunki dziennikarskie
Gatunki niedziennikarskie
Gatunki dziennikarskie:
Informacyjne
Właściwości gatunków informacyjnych:
News
Funkcja powiadamiania
Poszerzenie wiedzy o świecie
Obiektywizm
Przedmoitowość
Przezroczystość języka
Publicystyczne
Właściwości gatunków publicystycznych:
Vievs
Funkcja objaśniania
Pogłębianie wiedzy o świecie
Subiektywizm
Podmiotowość
Nacechowanie językowe
GATUNKI DZIENNIKARSKIE:
Informacyjne (geneza prasowa)
Sygnał/flesz
Wzmianka
Notatka
Wiadomość prasowa/dziennikarska (dłuższe teksty)
Sprawozdanie/relacja/korespondencja (relacja w czasie rzeczywistym, sprawozdanie po czasie. Korespondencja – zza granicy)
Przegląd prasy (ma publicystyczny charakter, stronniczy, krytyczny, wybiórczy. Może informować co pisze konkurencja)
Kronika wydarzeń/ kalendarium (może być tekstem dołączonym do wiadomości o czymś)
Artykuł informacyjny (najdłuższy gatunek tutaj wymieniony, może wypełniać dwie kolumny)
Infografia (zdjęcie z tytułem i podpisem, to mogą być też np. wykresy, rysunek satyryczny. To jest samodzielny przekaz) infografika – to nie gatunek! To dodatek do tekstów
Informacyjnych.
Publicystyczne:
Komentarz/editorial (editorial otwiera numer, wyraża opinie naczelnego o bieżących wydarzeniach)
Recenzja
Artykuł publicystyczny (wypełnia tygodniki)
Felieton (jest z pogranicza dziennikarstwa i literatury, esej też, często piszą felietony osoby publiczne, ale nie zawsze im wychodzi)
Esej
Pograniczne/mieszane:
Wywiad (może być bardzo informacyjny i bardzo publicystyczny)
Reportaż (może być użytkowy – programy interwencyjne np. Uwaga w TVN i publicystyczny – chodzi o to, żeby problem pokazać, żeby był ponadczasowy, mają inny wymiar i przeznaczenie)
Sylwetka (prezentacja jakiejś osoby)
Zapowiedź/zajawka (obecna np. w postaci linków na stronach, informująco reklamująca)
GATUNKI DZIENNIKARSKIE
RADIOWE
Tradycyjne: reportaż, felieton, komentarz, wywiad, dyskusja, sonda, ankieta, przegląd prasy, kalendarium, audycja autorska (muzyczna, publicystyczna, sportowa, podróżnicza, literacka, popularnonaukowa i in.)
Audycja autorska – autor ma swoje wejście, dzieli się swoimi poglądami, on decyduje co będzie w audycji.
Audycją podróżniczą jest np. Swiat wg blondynki
Audycja publicystyczna np. audycja Moniki Olejnik
Nowe formy (hybrydy gatunkowe/mega gatunki/kolekcje gatunków)
Serwis informacyjny
Audycja towarzysząca (muzyczna, informacyjno-publicystyczna)
Morning show (formatowanie) – każda stacja chce budzić po swojemu, jest dużo atrakcji, konkursów, audycje satyryczne, felietony
Phone-out (np. audycja „Dzwonię to pana/pani w bardzo nietypowej sprawie” J. Weissa)
Inteaktywna audycja publicystyczna
Lista przebojów
Inaczej rozumiane – feature (prasa, radio)
TELEWIZJA
Gatunki wywodzące się z prasy jak wcześniej specyficzne dla niej to także megagatunki i kolekcje gatunków
Magazyn wiadomości
Program dokumentalny/ dokument
Program publicystyczny
Telenowela dokumentalna (biorą udział prawdziwe postacie, jest pewien scenariusz)
Talk-show (konfrontacyjny, zwierzeniowy, rozrywkowy, „one-man-show”)
INTERNET
Elektroniczna postać tradycyjnych gatunków
Formy ponadgatunkowe: portal, wortal, serwis
Czat
Forum
Blog (komentatorski, felietonowy, reportażowy, fotoblog)
GATUNKI NIEDZIENNIKARSKIE
To na przykład:
List (do/od redakcji, otwarty, gończy i In.)
Ogłoszenie
Reklama
Nekrolog
Horoskop
Komiks
Odcinek powieści
Słuchowisko
Teatr radiowy
Teledysk
Reality show
Teleturniej/quiz
Serial, telenowela, opera mydlana
Seria
Film fabularny
Fiction-genre (inaczej docu-drama)
INFORMACJA I JEJ SKŁADNIKI
Odpowiedzi na zestaw pytań to konstrukcyjny szkielet informacji
Podstawowe - kto? Co? Gdzie? Kiedy? Jak? Dlaczego? (tzw. Sześć klasycznych pytań)
Dodatkowe – co z tego wynika? Skąd wiadomo?
W zależności od tego na ile pytań znajdujemy odpowiedź rozróżnia się np. w prasie wzmienkę (kto co gdzie), notatkę (kto co gdzie kiedy) wiadomość (kto co gdzie kiedy dlaczego)
Pytania dzielone są na dwa umowne zestawy:
5W (kto co gdzie kiedy dlaczego) – uznawany za lepszy w dziennikach
PKP (pięć klasycznych pytań: kto, gdzie, kiedy jak dające razem…) – uznawane za lepsze w tygodnikach, gdy jest więcej czasu na napisanie tekstu i więcej czasu na zgromadzenie informacji.
Wypowiedź o charakterze informacyjnym powinna udzielić odpowiedzi na wszystkie pytania, a jeśli tak nie jest, to dlatego, że:
Odpowiedź jest nieznana
Odpowiedź jest oczywista
Odpowiedź jest nieważna
Najłatwiej odpowiedzieć na pytania „kto co gdzie kiedy” zrobił. Pytania „jak” i „dlaczego” mogą wkroczyć na poziom interpretacji, trudno tu uniknąć ocen.
KONSTRUKCJA INFORMACJI
Prasowa wypowiedź informacyjna może się składać maksymalnie z trzech części:
Nagłówka
Lidu (leadu, główki)
Korpusu (body)
NAGŁÓWEK
W jego skład mogą wchodzić trzy elementy
Tytuł właściwy
Nadtytuł
Podtytuł
W praktyce:
Albo jako jednoelementowy
Albo jako dwuelementowy (nadtytuł + tytuł, lub tytuł + podtytuł)
Nadtytuł i podtytuł uzupełniają tytuł właściwy, często go wyjaśniają, wnoszą dodatkowe treści.
Jest inicjalnym składnikiem ramy tekstowej o trzech podstawowych funkcjach:
Funkcji nazywania tekstu
Przedstawiania jego treści
Oddziaływania na odbiorcę (głównie zachęcanie to przeczytania całego tekstu)
M. Wojtak opisała dwa rodzaje gier nagłówka/tytułu:
Gry tytułu z tekstem (kontrastowe zestawianie: wyszukane zaskakujące tytuły i rzeczowe, informacyjne korpusy)
Gry tytułu z czytelnikiem
Gra formą graficzną: użycie nawiasu, wyróżnienie graficzne skrótowca, użycie symboli komputerowych
Powtórka z Roz(g)rywki, POPiSowy pomysł, Bez wwwzajemności
Gra formą foniczną: aliteracje, homonimia, rymy, onomatopeje
Piątkowe przepychanki prawicy, Może morze, Gdzie są czyny Ukrainy?, Bezradna poradnia, Puk, puk do kieszeni kierowców