Ćwiczenia izometryczne

Polegaja na napinaniu mięśni bez zmian dlugości ich włókien (nie występuje w ruchu w stawie ponieważ nie zmienia się odległość przyczepów mięsni do kości).

Cel:

Przeciwdziałanie zanikom mięsni

Uzyskanie przyrostu siły i masy mięśni

Utrzymanie aktywności mięśni w obrębie unieruchomionych odcinków ciała

Wskazania:

Wszelkiego rodzaju unieruchomienia

Proste zaniki mięśni

Przypadki w których ruch w stawie jest przeciwwskazany

Wykonanie

Pacjenta należy nauczyć napinania mięsni najpierw w kończynie zdrowiej następnie równocześnie na zdrowej i chorej a na końcu na chorej( chory może usiłować wykonać ruch przeciwko niedającemu się pokonac oporowi, np. opierając cw. Kończynę o drabinkę, ścianę, drugą kończynę

Czas trwania skurczu izometrycznego wynosi ok. 5 sek

Czas przerwy miedzy skurczami ok. 10 sek

Liczba powt. Od 6-10

Zwykłe ćw. Izometryczne

Stosowanie- wczesny etap usprawniania (przeważnie u pacjentów unieruchomionych)

Napięcie mięśni 80-100% napięcia maksymalnego

Czas skurczu 5-6 sek

Czas przerwy 10 sek

Dwukrotne powt. ćw. Dla danego ustawienia kontowego w stawie

0,5-3 min przerwy pomiędzy kolejnymi ćw.

Rozpoczęcie treningu napięcia 50-60% maksy., czas skurczu 2 -3 sek

Ćw. wykonuje się codziennie

Krótkie ćw. izometryczne

Podstawą jest opór do jednokrotnego dźwignięcia

90% oporu w/w

Czas skurczu 5-6 sek.

Czas przerwy pomiędzy skurczami 5-10 sekund

Ćw. powtarza się 10x (10 skurczów=1 sek.)

Liczba setów zwiększa się co tydzień ( do 3 setów)

Po każdym secie kilkuminutowa przerwa, co tydzień dobiera się także obciążenie

Ćw. wykonuje się 5x w tygodniu

Długie ćwiczenia izometryczne

Podstawą jest opór do jednokrotnego dźwignięcia

Obciążenie 33-66% w/w oporu

Czas skurczu 30 sek.

Wykonuje się tylko jeden skurcz dziennie

Ćwiczy się 7 razy w tygodniu

Obciążenie dobiera się co tydzień

Ćwiczenia synergistyczne

Wykorzystuje Si zjawisko promieniowanie ruchowego cechą tej metody jest wg. Weissa, wykorzystanie zjawiska współdziałania mięsni w stale zmieniających się układach synergistycznych, pod wpływem odpowiednio dobranych ruchów z określonym oporem i pozycją.

Cel :

Uzyskanie na drodze skrzyżowania odruchu fizjologicznego lub na drodze pobudzenia zespołów dynamicznych napięcia izometrycznego mięsni

Wskazania:

Unieruchomienie kończyny częściowe lub całkowite w opatrunku gipsowym

Przeszczep mięśni

Podział ćwiczeń synergistycznych:

Kontralateralne- stosuje się w przypadku unieruchomienia całej kończyny w opatrunku gipsowym (ćwiczona jest wolna od unieruchomienia kończyna z maksymalnym oporem)

Ipsilateralne- wykonuje się gdy opatrunek gipsowy nie obejmuje całej kończyny (ćwiczony jest wolny od unieruchomienia odcinek kończyny z maksymalnym oporem)

Podział synergizmów:

Bezwzględne- wrodzone utrwalone w procesie filogenezy reakcje neuromięsniowe występujące w mniejszym lub większym nasileniu u każdego człowieka np..,

Wyprost stopy z oporem powoduje napięcia mięśnia czworogłowego uda

Zgięcie grzbietowe w stawie promieniowo nadgarstkowym powoduje napięcie mięśnie trójgłowego ramienia

Synergizmy względne

Są osobniczo odmienne

Wykonując badania EMG można określić które ruchy wykonane z oporem w odległym stawie wpływają na stan największego napięcia w interesującym terapeutę zespole dynamicznym

Wykonanie 4x dziennie do pełnego zmęczenia

Ćwiczenia izokinetyczne

Izokineteyka jest szczególna formą treningu dynamicznego.

Ćw. Izokinetyczne

Stała prędkość kątowa

Pacjent otrzymuje opór taki jak sam wytwarza prowadzenie ruchu ze stałą, zadaną prędkością umożliwia dynamometr

Zmieniający się opór w pełni dopasowuje się do układu mięśniowo- szkieletowego, bólu, zmęczenia

Podwieszenia osiowe (do odciążeń)

Punkt zawieszenia kończyny znajduje się prostopadle nad osią ruchu w danym stawie

Ruch odbywa się w płaszczyźnie poziomej w Okół osi pionowej (równolegle do podłoża)

Podwieszenie daje pełne odciążenie o zrównoważenie

Ruch odbywa się tylko w określonym stawie, wymaga to stabilizacji odcinków bliższych kończyn

Podwieszenia pozaosiowe- zasady

Punkt zaczepienia linek połączonych podwieszkami nie znajduje się w osi stawu w którym odbywa się ruch

Os ruchu jest przesunięta w stosunku do osi stawu, w którym odbywa się ruch, w jednym z następujących kierunków:

Dogłowowo

Odgłowowo

Bocznie- zgodnie z kierunkiem ruchu

Bocznie, przeciwnie do kierunku ruchu

RUCH ODBYWA SIĘ WÓWCZAS PO WYCINKU KOŁA. WYSTĘPUJE W NIM MOMENTY WZNOSZENIA KOŃCZYNY- RUCH Z DODATKIEM OBCIĄZENIA, MOMENT OPADANIA KOŃCZYNY- RUCH WSPOMAGANIA