Językoznawstwo – koło nr 2
1. Algemene karakteristiek van het Nederlands:
język (zachodnio)germański
23 mln ludzi posługuje się nim jako językiem ojczystym
pozycja 37-48 w rankingu liczebności użytkowników języka
język oficjalny UE i Unii Narodów Południowoamerykańskich
alfabet łaciński
pierwszy tekst napisany po NL – XI w.
Niderlandzka Unia Językowa (Nederlandse Taalunie) – organ regulujący całe użycie języka NL
2. Het Nederlands in de wereld:
Holandia
16 milionów użytkowników
język oficjalny od 1995 r. ze względu na poprawkę do konstytucji, mającej na celu nadanie językowi fryzyjskiemu odrębnego statusu
języki używane w NL – turecki (172 tys.), marokański (100 tys.), papiamento (80 tys.), indonezyjski (45 tys.), Sranan (7 tys.)
Antyle Holenderskie i Aruba: Curacao (130 tys. ludzi), Aruba (120 tys.) – nie należy do Królestwa, Sint Maarten (33 tys.), Bonaire (10 tys.), Sint Eustatius (2300), Saba (1400)
wyspy ABC – język papiamento
wyspy SSS – język angielski
Belgia
od 1970 r. – 4 obszary językowe
j. niderlandzki - Flandria
j. francuski – Walonia
j. niemiecki
Bruksela – obszar dwujęzyczny
3 języki oficjalne (urzędowe)
NL – 6 mln użytkowników
francuski – 4,6 mln
niemiecki – 150 tys.
pozostałe języki: włoski (280 tys.), marokański (105 tys.), portugalski (80 tys.), turecki (63 tys.)
Surinam
ponad 20 języków
NL – język ojczysty dla 60% mieszkańców; język polityki, nauki, sądownictwa
Sranan – język służący do kontaktów pomiędzy poszczególnymi grupami mieszkańców (etnicznymi)
dzieci poznają język NL dopiero w szkole
literatura: poezja Sranan, proza NL
poza tym język sarnami, surinamski jawajski
praktycznie każdy włada przynajmniej 2 językami
3. Afrikaans:
pochodzi od języka NL; wpływ języków: Khoi, malajskiego, francuskiego, portugalskiego, angielskiego, języków czarnej ludności
od 1925 r. języki urzędowe w RPA – angielski i afrikaans
w latach 90. afrikaans został zmarginalizowany
1996 – nowa konstytucja, dołożono 9 języków urzędowych, dominacja angelskiego
sytuacja obecna – 3. miejsce na 11 języków obowiązujących w RPA pod względem użytkowników (po Zulu i Xhosa)
6 mln użytkowników spośród 40 mln mieszkańców
przede wszystkim w Noord-, Wes-, en Oos-Kaap i Gusang
59% ludności RPA rozumie afrikaans
istnieją grupy ludności mówiące w afrikaans w Namibii, Botswanie i Zimbabwe
cechy afrikaans
ortografia
uproszczona w porównaniu z NL – pisze się tak, jak się mówi
samogłoski – archaizacja: ij y
największe różnice w spółgłoskach: sk = sch; s = z; g = ch np. skool = school
skrócenia i połączenia wyrazowe
wiele końcówek zanika: liczba mnoga bez –n, np. mense
wiele głosek w środku wyrazu zanika, przede wszystkim /X/, /d/, /v/ np. teen = tegen
czasowniki
tylko 2 formy – czas teraźniejszy dla wszystkich osób to bezokolicznik, a czas przeszły tworzy się przez dodanie przedrostka ge do bezokolicznika
rodzajniki i zaimki
een pełni jedynie funkcję liczebnika
rodzajnik nieokreślony – ‘n
die jest jedynym rodzajnikiem dla wszystkich rzeczowników
zaimki wskazujące: hierdie en daardie
wat jako jedyny zaimek względny (pl. który)
zaimki osobowe: ek, jy, hy, ons, julle, hulle
ons, julle – zarówno w roli podmiotowej jak i przedmiotowej
brak formy zwrotnej (zich) – zaimki osobowe
rzeczowniki
często liczba mnoga tworzona przez dodanie –s, w pozostałych przypadkach –e, np. vorms
zdrobnienia tworzone poprzez dodanie końcówki –ie, np. huisie
szersze zastosowanie konstrukcji Jan z’n fiets (Jan se fiets) – stosowane także do podmiotów, formy żeńskiej i mnogiej zaimków
budowa zdania
podwójne zaprzeczenie z użyciem nie, np. hy drink nie koffie nie (z języka khoekhoe)
słownictwo
wiele słów z języka malajskiego, portugalskiego i khoekhoe (głównie nazwy zwierząt i roślin)
niderlandzkie słowa nabierają nowego znaczenia
neologizmy
słowa typowe dla afrikaans
wpływ angielskiego jako języka prestiżowego
4. Algemeen Nederlands. Poldernederlands. Verkavelingsvlaams
historia języka NL
pierwsza przesuwka językowa (prawo Grimma) (V w.) – wykształcenie się języków germańskich z grupy języków indoeuropejskich; spółgłoski dźwięczne zamieniły się w bezdźwięczne
p > f; t > th; k > x, h; b > p; d > t; g > k
druga przesuwka językowa (V –VIII w.) – oddzielenie się języków NL I angielskiego od niemieckiego; zaszła tylko w języku niemieckim
p > pf, f; t > ts, s; k > ch
3 okresy w rozwoju języka NL
staroniderlandzki – do 1150 r.
średniowiecznoniderlandzki – 1150-1500 r.
nowoniderlandzki – od 1500 r.
ABN (Algemeen Beschaafd Nederlands) – standardowy język nidernadzki
normy dla poprawnego używania NL; uznawany za regułę języka
używany w pracach naukowych – słowniki, gramatyki
stoi ponad regionalnymi dialektami, używany w mediach, polityce i oświacie
Poldernederlands
Jan Stroop – twórca, główny badacz
główna cecha – obniżenie dyftongów: ei aai; ui ou; ou aau (w efekcie upodobnienie do angielskiego i niemieckiego)
język ludzi młodych, głównie Amsterdam
powstał dlatego, że jest łatwiejszy do wymówienia i zrozumienia
ok. 1600 r. – pojawił się na wsi; wtedy się nie przyjął, bo ludzie nie chcieli mówić jak wsiury
lata 60. XX w. – nieświadoma, naturalna skłonność do obniżania dyftongów; emancypacja kobiet, dolle minnas – man-vrouw-maatschappij – stowarzyszenia zrzeszające wykształcone kobiety z wyższych sfer
kobiety rozpowszechniły ten język – przyjął się
obecnie posługują się nim głównie 40-letnie kobiety w NL, ale wciąż się rozpowszechnia
coraz popularniejszy w mediach, serialach
Verkavelingsvlaams
odmiana NL używana w dzielnicach nowobogackich we Flandrii
łączy ludzi pochodzących z różnych okolic
Geert van Istendael
5. Het Groene Boekje, het Witte Boekje
het Groene Boekje
powstała w 1995 r. z ramienia NTU
zawiera oficjalne reguły ortografii NL, nowości językowe, trudne wyrazy
2005 – kolejne wydanie – co 10 lat nowe (ale już zapowiedzieli, że do 2015 język nie zmieni się wystarczająco i nie będzie następnego)
najważniejsze nowe reguły ortograficzne z 2005 r.
ujednolicenie pisowni wielką i małą literą
pisownia rozdzielna, razem lub przez myślnik
zasada naleśnika – pisownia złożeń: wchodzi „n” pomiędzy oba człony
het Witte Boekje
wydana w 2006 r. przez Genootschap Onze Taal (Het Spektrum)
nie podobały im się zasady z zielonej książeczki, nie lubią się z NTU
6. Genootschap Onze Taal
het Witte Boekje
towarzystwo założone w 1931 r. przez grupę purystów językowych, zmartwionych zwiększającą się liczbą słów pochodzenia niemieckiego w języku NL
działa dla miłośników języka
Taaladviesdienst – odpowiada na pytania i wątpliwości dotyczące języka NL, poprawia teksty; każdy może telefonicznie, listownie lub poprzez maila zadać pytanie doradcom językowym
Taalpost – darmowy internetowy newsletter; zawiera wskazówki i ciekawostki językowe oraz info o nowych słowach
GOT organizuje także kongresy, na których poruszane są tematy takie jak: język NL w zjednoczonej Europie, język w życiu gospodarczym, żargony
GOT wydaje czasopismo „Onze Taal”
7. Nederlandse Taalunie (NTU)
powstała w 1980 r.
początkowo członkami była Holandia i Flandria
w 2004 r. przystąpił także Surinam
2003 – podpisano umowę o przystąpieniu
2004 – ratyfikowano umowę w Surinamie
2005 – rozpoczęto pierwszą działalność
4 obszary działalności Unii
język
oświata językowa
polityka językowa
literatura
czym zajmuje się NTU
szkolenia dla nauczycieli NL i tłumaczy literackich
wspólne rozwijanie pomocy naukowych i prac naukowych
wydawnictwa naukowe, tłumacze internetowe, słowniki, gramatyki - ANS
wprowadzanie jednolitej pisowni i ortografii
utworzenie oficjalnych zasad pisowni – Groene Boek en Witte Boek
dotacje dla zagranicznych niderlandystyk
na start, na książki, na wykłady gościnne
polityka językowa w kontekście europejskim
akcje promujące język NL
zbiór ekspertyz i doświadczeń związanych z oświatą NL – Steunpunt NL als VT
pomoc dla nauczycieli języka NL w każdej dziedzinie - NVT
letnie kursy językowe dla studentów
osiągnięcia NTU
ANS - gramatyka
DBNL - Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren
het Groene Boekje
Het Certificaat Nederlands als Vreemde Taal
NL-Translex: automatisch vertaalsysteem NL-Frans en NL-Engels
Taaluniversum met onder meer Taaladvies en het digitale tijdschrift Taalschrift
nagroda literacka – jedyna państwowa
nagroda za pracę magisterską
język NL istnieje jako kierunek lub fakultet na ponad 200 uczelniach w 40 krajach
het Steunpunt NL als Vreemde Taal – już nie istnieje, zamiast tego jest NVT
DBNL – zbiór dzieł literackich oraz ich opracowań i info o autorach w formie elektronicznej
współpraca NTU z Indonezją i RPA
Indonezja – kursy dla studentów, Centrum Językowe Erasmus w Dżakarcie; język NL jest potrzebny do korzystania ze źródeł
RPA – ekspertyzy i współpraca na podłożu wielojęzyczności
rezultaty współpracy Holandii i Flandrii w dziedzinie literatury
opracowywana jest historia niderlandzkojęzycznej literatury
organizowane są kursy dla tłumaczy z NL na języki obce i odwrotnie
co 3 lata przyznawana jest Niderladzka Nagroda Literacka – jedyna państwowa
co roku przyznawana jest nagroda dla niderlandzkojęzycznych dramaturgów
NTU jest finansowana przez rządy państw członkowskich w zależności od ilości osób posługujących się językiem NL w danym państwie
8. IVN – Internationale Vereiniging voor Neerlandistiek
powstało w 1970 r.
skupia naukowców
propaguje wydawanie książek, artykułów
wspiera badania naukowe i oświatę w dziedzinie języka NL
organizowany jest co 4 lata kongres – zjazd wszystkim niderlandystów na świecie
2012 – Antwerpia
IVN krant – info o ciekawych wydarzeniach w formie internetowego newslettera
Internationale Neerlandistiek – pismo naukowe
9. ANS
Algemene NL Spraakkunst
największa gramatyka języka NL
pierwsze wydanie w 1984 r., drugie wydanie 1997
obszerne opracowania zagadnień gramatycznych
przeznaczona zarówno dla osób niderlandzkojęzycznych jak i dla obcokrajowców
dostępna w wersji elektronicznej
10. Dialecten van het Nederlands (Limburgse, Brabantse, Saksische, Hollandse, Zeeuwse
dialecten)
dialekt – regionalny wariant języka, służący identyfikowaniu się ze swoim regionem, odróżnieniu się od innych, łatwiejszemu wyrażaniu się, związany z tradycją, kulturą i historią
dialekty NL
limburskie (południowo-wschodnie)
Belgia i NL
charakterystyczna intonacja – melodyjna, śpiewna
zapożyczenia z niemieckiego, np. zaimki osobowe: ik ich, mij mich
słabe czasowniki otrzymują sufiks –de
jij du
wschodnioflamandzkie i brabanckie (południowo-centralne)
Belgia i NL
jij gij/ge
przy inwersji wszystko wypowiadane razem, np. hebde(gij)
długie i zamiast krótkiego
saksońskie (północno-wschodnie)
wpływ języka niemieckiego
zachowanie l przed głoskami zębowymi, np. oud old
w czasie teraźniejszym tylko jedna forma czasownika dla liczby mnogiej
brak szwy na końcu czasowników, jest e ścinane i brzmiące bardziej po niemiecku
Ede Staal – „Mien toentje”
holenderskie (północno-centralne i północno-zachodnie)
dyftongizacja długich samogłosek, np. ee ei
obniżanie dyftongów
zdrobnienia tworzone przez dodanie –ie
ubezdźwięcznianie z i v
budowa zdania i słownictwo najbardziej zbliżone do ABN
zachodnioflamandzkie i zelandzkie (południowo-zachodnie)
NL, Belgia, Francja
g h; h nieme
brak szwy na końcu czasowników, e brzmiące niemiecko
ui uu; ij ie
fryzyjski – od 1995 r. odrębny język
11. Talen en minderheden in België
3 oficjalne języki urzędowe: niderlandzki, francuski i niemiecki
Bruksela – dwujęzyczna
w 1921 podzielono Belgię na 2 obszary językowe – Flandrię i Walonię oraz dwujęzyczną Brukselę
w 1963 podzielono na 4 obszary
12. De Vlaamse Beweging
narodził się po 1830 r.
ruch języko- i literaturoznawczy działający na rzecz zwiększenia autonomii Flandrii w celu ochrony języka NL, kultury i historii
13. Het taallandschap in Vlaanderen (in contrast met Nederland). Verschillen en
overeenkomsten tussen het Nederlands in Nederland en in België
do XIX w. nie było we Flandrii języka standardowego
ludzie posługiwali się różnymi regionalnymi dialektami i problematyczne było ich wzajemne zrozumienie się
zaistniała potrzeba stworzenia jednolitego języka pod hasłem „we Flandrii flamandzki” – Guido Gezelle
od 1973 r. oficjalną nazwą języka flamandzkiego jest język NL i normą jest norma użycia języka w Holandii
normy z Holandii – języko i literaturoznawcze kongresy, NTU, WNT (największy słownik jednojęzyczny w Europie, powstawał przez 150 lat, od poł. XIX w.; historia wszystkich słów NL od 1500 r.
3 krainy – francuskojęzyczna, niderlandzkojęzyczna i niemieckojęzyczna
każdy region i kraina mają swój własny rząd i parlament
kompetencje krain: oświata, kultura, użycie języka, gospodarka, środowisko, służba zdrowia, transport
4 obszary językowe
wielojęzyczne państwa
Szwajcaria – różne języki na różnych obszarach
Luksemburg – różne języki używane na całym obszarze równolegle
Belgia
Walonia – francuski
Flandria – NL + francuski (ludzie z wyższych sfer)
różnice pomiędzy północnym (NL) i południowym (VL) językiem standardowym:
fono (głoski)
ubezdźwięcznienie frykatywów w nagłosie, np. gaan, vijf, zes
dyftongizacja ee – uu – oo, np. leek – leuk – look
różne rodzaje „r”, np. tongpunt „r”
zapożyczenia wymawiane po francusku, np. tram: NL – trem, VL – tram
głoska /w/ wymawiana po VL bilabialnie, a po NL wargowo-zębowo
lexicoon (słownictwo)
interjęzykowe: NL VL
związane z kulturą, np. VL: schepen NL: wethouder; licentiaat doctorandus
niezwiązane z kulturą
brak odpowiednika w Holandii, np. aprilse grillen, vluchtmisdrijf
istnieje odpowiednik w Holandii, np. VL: lintmeter NL: centimeter; lavabo wastafel; luchtmatras luchtbed; microgolf magnetron
intrajęzykowe NL VL + NL
w standardowym języku, np. VL: nagel NL: spijker; kleed jurk; verbruiker consument; rond punt rotonde
substandardowy – język pomiędzy, ludzie z różnymi dialektami na jednym obszarze, np. VL: appelsien NL: sinaasappel; ajuin ui; nonkel onkel; goesting trek
w dialektach, np. VL: velo NL: fiets; ambetant vervelend; valling verkoudheid; camion vrachtvagen
gij/ge jij (w NL tylko w stosunku do Boga)
hij / zij – we Flandrii rozróżnia się rodzaje
zdrobnienia w VL kończą się na –ke, np. fles fleske
zapożyczenia
głównie z francuskiego
anglicyzmy przeszły przez francuski
wymawiane po francusku
barbaryzmy
zapożyczenia w negatywnym sensie
często wyrażenia dosłownie przetłumaczone
wiele pochodzi ze sportu, np. penaliseren straffen
puryzmy
świadomie stworzone, by unikać francuskich zapożyczeń, np. regenscherm paraplu
gramatyka
odmiana przymiotników – często nie przyjmują „e” we wszystkich opcjach
więcej zielonego szyku w VL (niemieckiego), np. gemaakt wordt; w Holandii czerwony
w przypadku 3 czasowników na końcu zdania, 3 forma występuje w środku
2 bezokoliczniki na końcu zdania zostają rozdzielone
czasownik modalny jest wrzucany między rozdzielnie złożony
14. Taalsituatie in Brussel
mieszkańcy Brukseli
9,3% - NL
51,5% - francuski
10,3% - tradycyjnie dwujęzyczni
9,1% - nowodwujęzyczni
19,8% - innojęzyczni
ludność narodowości belgijskiej
10,9% - NL
62,8% - francuski
12,7%
7,4%
6,2%
znajomość języków wśród Brukselczyków
95,6% - francuski
33,3% - NL
dwujęzyczność
niderlandzkojęzyczni
dobra dwujęzyczność – 92,3%
dostateczna – 6,4%
NL, FR w ogóle – 0,4%
FR, NL w ogóle – 0,9%
francuskojęzyczni
dobra dwujęzyczność – 25,7%
dostateczna – 39,7%
FR, NL w ogóle – 34,6%
w życiu oficjalnym – przede wszystkim dwujęzyczność
wzajemne kontakty – wolny wybór
dwujęzyczność w Brukseli oznacza w praktyce to, że Flamandowie muszą pracować dwujęzycznie
francuskojęzyczni – często na wysokich stanowiskach, wystarczy im jednojęzyczność
Flamandowie – muszą posługiwać się dwoma językami
15. Jongerentaal, straattaal en Murks. Het in de multiculturele samenleving
język młodzieży – używany przez młodzież w celu zaznaczenia swojej odrębności I uzyskania akceptacji ze strony rówieśników; język sekretny – niezrozumiały dla innych, zwłaszcza starszych i rodziców, nie ma jednego ogólnokrajowego języka młodzieży, różnorodne słownictwo, dużo neologizmów, zapożyczeń, skrótów
mooi, goed, prima vet, strak, wreed, lauw
najnowszy język młodziezy – naśladowanie zagranicznego akcentu, mieszają się różne języki
odmiany języka młodzieży w NL
Murks
połączenie Maroka i Turcji
rodowici Holendrzy używając go, naśladują sposób mówienia Turko-Marokańczyków
badany w Utrechcie
chłopcy – image maczo
dziewczyny – lol maken
karykatura języka allochtonów
imitacja intonacji, akcentu, wymowy
powielanie błędów gramatycznych: czasownik na końcu zdania, bezokoliczniki, szyk zdania podrzędnego w miejsce nadrzędnego
długie, wibrujące „r”
żadnych ścisłych reguł
intonacja
chłopcy – początek zdania wysoko, reszta monotonnie
dziewczyny – w ogóle wyżej niż NL, koniec zdania jeszcze wyżej, dużo wyraźnych akcentów
wymowa głosek: s sj; g mocniejsze; tje zaokrąglone usta; ij/ei ai
regresywna asymilacja frykatywów
gramatyka
wszystkie przymiotniki kończą się na –e
de zamiast het; die zamiast dat
niewłaściwe czasowniki posiłkowe: zijn zamiast hebben, często używane gaan,
słownictwo
niektóre słowa z marokańskiego
NL słowa nabierają nowego znaczenia, np. negatywne zamienia się w pozytywne
zapożyczenia z angielskiego
nie używany w rozmowie z rodzicami, nauczycielami oraz Marokańczykami i Turkami
używany wyłącznie wśród młodych Holendrów
obraźliwy, prześmiewczy
Straattaal
młodzież z wymieszanych etnicznie grup
pod wpływem intensywnych kontaktów z różnymi kulturami
mieszanka wielu różnych języków
kreatywne kształtowanie języka
dla obcokrajowców też, ale tylko biegle posługujących się NL lub znających swój język ojczysty słabiej niż NL
używany obok standardowego NL
użytkownicy
Holendrzy, duży odsetek Surinamczyków, ludność pochodzenia holenderskiego, ludność z Antyli, ludność pochodzenia marokańskiego i tureckiego
większość słów pochodzi z: Sranan, amerykańskiego angielskiego, papiamento (zwłaszcza Groningen), marokańsko-arabskiego
codzienny NL zostaje zastąpiony przez ekwiwalenty z innych języków (Sranan), zwłaszcza dot, pieniędzy, seksu, palenia
konstrukcje i wyrażenia z surinamskiego NL, np. przyimki
zapożyczenia z innych języków
cechy gramatyczne
rodzajnik de jako domyślny
zmiana zastosowania przymiotników i zaimków wskazujących
niektóre cechy charakterystyczne dla marokańskiego
wydźwięk pozytywny, jednoczący różne grupy młodzieży