1. Materiały narzędziowe:
Stale narzędziowe
W grupie stali narzędziowych, można wyróżnić następujące podgrupy:
- stale narzędziowe węglowe, w których można wyróżnić stale płytkohartujące się (N7E do N13 E ) oraz głęboko hartujące się (N5 do N13). Stale narzędziowe węglowe w temperaturach skrawania przekraczających około 200*C, szybko tracą twardość, a co za tym idzie właściwości skrawania. Ze względu na odkształcalność stali w procesie obróbki cieplnej, nie można wykonywać ze stali węglowych narzędzi o zbyt małych średnicach, o zbyt dużych wymiarach i skomplikowanym kształcie ostrzy. Znajdują one zastosowanie do wyrobów przeznaczonych do obróbki ręcznej (pilniki, gwintowniki, brzeszczoty, rozwiertaki) materiałów o dobrej skrawalności małymi prędkościami skrawania.
- stale narzędziowe stopowe, gdzie można wyróżnić stale do pracy na zimno oraz na gorąco, a także stale szybkotnące, będące niejako osobną grupą. Stale do pracy na zimno stosuje się do obróbki materiałów, które nie powinny być nagrzewane. Stale do pracy na gorąco stosuje się na narzędzia przeznaczone do obróbki plastycznej metali nagrzanych do temperatury plastyczności. Nie używa się ich do wyrobu narzędzi skrawających. Stale szybkotnące zachowują twardość i zdolność skrawania przy temperaturach do 650*C. Ich zaletą jest bardzo duża odporność na zginanie. Właściwości tych stali można dodatkowo polepszyć poprzez stosowanie specjalnych zabiegów obróbki cieplno-chemicznej.
Węgliki spiekane
Węgliki spiekane odznaczają się zdecydowanie lepszymi właściwościami niż stale narzędziowe. Charakteryzują się one twardością zbliżoną do twardości diamentu oraz dużą odpornością na ścieranie. Zachowują one swoją twardość i odporność na ścieranie w temperaturach 700-1000*C, co umożliwia ich stosowanie – najczęściej w postaci płytek – na części robocze narzędzi pracujących z bardzo dużymi prędkościami skrawania oraz uzyskanie powierzchni obrobionej o bardzo małej chropowatości powierzchni i dużej dokładności. Ich wadą jest jednak ich kruchość.
Węgliki spiekane pokrywane
Rolą powłok ceramicznych z materiałów takich jak TiC, TiN, TiCN, TiAlN, TiAlCN, Al2O3, ZrN, HfN jest umocnienie krawędzi skrawających, zwiększenie twardości materiału, stworzenie bariery chemicznej chroniącej przed utlenieniem, zmniejszenie tarcia oraz izolacja termiczna. Węgliki spiekane pokrywane cechują się znacznie większą skrawalnością, nawet niż węgliki niepokrywane.
Cermetale
Cermetale w porównianiu z węglikami spiekanymi wykazują większą wytrzymałość na zginanie, mniejszą przewodność cieplną i są nieco twardsze. Mają lepsze właściwości skrawne wynikające zarówno z większej odporności na zużycie ścierne i adhezyjne oraz na utlenienie w wysokich temperaturach, jak i mniejszej skłonności do mikrowykruszeń krawędzi skrawającej, co sprzyja małej chropowatości powierzchni obrobionej. Do wad cermetali należy mała odporność na szoki cieplne, co ogranicza ich stosowanie w warunkach wymaganej wysokiej niezawodności.
Spieki ceramiczne
Ceramikę narzędziową stanowią bardzo zróżnicowane materiały narzędziowe. Można je podzielić na trzy grupy: ceramikę tlenkową, ceramikę tlenkowo-węglikową oraz ceramikę azotkową. Wśród najważniejszych cech materiałów ceramicznych należy wymienić duża twardość i odporność na ścieranie, małą przewodność elektryczną i cieplną, duża wytrzymałość w bardzo wysokich temperaturach, bardzo dużą odporność chemiczną. Ich wadami są jednak: duża kruchość, mała odporność na zmienne obciążenia mechaniczne i na gwałtowne zmiany temperatury.
Materiały supertwarde
Diament – czysty węgiel w postaci krystalicznej, jest najtwardszym ze wszystkich znanych materiałów i przy tym bardzo odporny na ścieranie. W temperaturze 800*C przemienia się w grafit, oczywiście tracąc swoje poprzednie cechy. Do tego diament charakteryzuje się dużą ostrością i trwałością krawędzi skrawających oraz bardzo dużą przewodnością cieplną.
Regularny azotek boru – jest to materiał syntetyczny. Pod względem twardości ustępuje nieco diamentowi, lecz jest znacznie twardszy od materiałów ceramicznych. Ma małą rozszerzalność i dużą przewodność cieplną, jest odporny na ścieranie, adhezję i dyfuzję. Właściwości te zachowuje w temperaturach do ok. 100*C również w kontakcie ze stopami żelaza, niklu i kobaltu.
2. Porównianie zastosowań danych materiałów narzędziowych
Materiał narzędziowy | Rodzaj obróbki | Zakres stosowania |
---|---|---|
Stale szybkotnące | Obróbka zgrubna, kształtująca, Wykończeniowa | stale, stale żaroodporne, stale nierdzewne |
Stale szybkotnące pokryte TiN | Stale, stale nierdzewne | |
Węgliki spiekane konwencjonalne | stale, tytan, stopy żaroodporne, stale nierdzewne | |
Węgliki spiekane pokryte TiC i TiN | stale, stale stopowe na bazie Ni, stale nierdzewne | |
Cermetale | stale, stale nierdzewne | |
Węgliki spiekane pokryte fazami ceramicznymi | stale, stale nierdzewne | |
Pokryte węgliki Spiekane (TiC+Al2O3+TiN) | stale, stopy żaroodporne, stale nierdzewne | |
CBN | stale, stale zahartowane powyżej 40HRC, żeliwa szare perlityczne powyżej 30 HRC | |
Ceramika narzędziowa | stale, spieki metali | |
Ceramika Narzędziowa umocniona whiskerami | stopy żaroodporne, stale hartowane, staliwa | |
Ceramika azotkowa | żeliwa szare, żeliwa ciągliwe | |
PCD | aluminium, stopy Al. o dużej zawartości Si, stopy metali nieżelaznych, niemetale |
3. Podstawowe orientacyjne właściwości fizyczne materiałów narzędziowych
Rodzaj materiału |
|
|
|
|
|
---|---|---|---|---|---|
ρ [g/cm3] | HRC lub HV30 | Klc [Mpa*m1/2] | Rg [MPa] | Θmax [°C] | |
Stale szybkotnące | 7,9-8,75 | <69 | - | <4000 | <680 |
Węgliki spiekane | 10,6-15,1 | 1290-1730 | 6,9-12,7 | 4450-5700 | 8000-10000 |
Cermetale | 6,1-7,0 | 1450-1650 | 7,2-10 | 4600-5000 | - |
Ceramika tlenkowa | 3,6-4,2 | 1730-1750 | 4,5-5,1 | 4700-5000 | <2000 |
Ceramika mieszana | 4,1-4,7 | 1730-1930 | 4,2-4,5 | 4800 | <1400 |
Ceramika azotkowa | 3,2-3,3 | 1750 | 7,0 | 3500-5500 | <1200 |
Sialony | 3,25 | 1800 | 7,7 | <3500 | - |
CBN | 3,45 | 5000 | - | <6500 | <1500 |
PCD | 3,48-3,56 | 8000-10000 | - | <2000 | <800 |
4. Wykres zależności twardości od temperatury materiałów narzędziowych.