KONSPEKT LEKCJI: GIER I ZABAW

KLASA: III LICZBA ĆWICZĄCYCH:12 MIEJSCE ĆWICZEŃ: sala gimnastyczna CZAS:45’

PRZYBORY: 6 x kamizelka-plastron, 2 x pachołek, 6 x chorągiewka, 2 x szarfa, 1 x piłka, nieduża, miękka.

UMIEJĘTNOŚCI: Nauka gry ruchowej: „Dwa ognie”. Doskonalenie wcześniej poznanych zabaw: : Karuzela, Wyścig numerków, Wyścig na czworakach, Wyścig, Najdłuższy skok, Minutka.

MOTORYCZNOŚĆ: szybkość, koordynacja ruchowa, wytrzymałość, siła.

WIADOMOŚCI: zasady i reguły nowej gry „Dwa ognie”.

POSTAWY: właściwe przygotowanie się do zajęć ( strój sportowy ), nagradzanie drużyny wygranej ( oklaski ).

Tok	Czas	Nazwa ćwiczenia, gry, zabawy.	Opis ćwiczeń	Uwagi organizacyjno-metodyczae
l	2	3	4	5
I część. Wstępna. Zabawa ze śpiewem	4’ 3’	Zbiórka, powitanie, sprawdzenie obecności i przygotowania do zajęć, podanie tematu zjęć. „Karuzela”	XXXXXXXXXXXXXX N Chwytamy się za ręce – tworzymy koło i bawimy się we wcześniej poznaną zabawę.	Postawy:wyznaczony uczeń opisze swój - prawidłowy strój na zajęcia z wychowania fizycznego. Odliczenie do dwóch. Rozdanie „jedynkom” kamizelek-plastronów. Nauczyciel bierze czynny udział w zabawie, śpiewa, nadaje rytm piosence.
II część. Główna. Zabawa oriorientacyjno – porządkowa. Zabawa na czworakach. Zabawa rzutna.	4’ 5’ 15’	„ Wyścig numerków” „Wyścig na czworakach” „Dwa ognie”	Na jeden gwizdek jedynki ( uczniowie w kamizelkach ) wstają i biegną w prawo, tak aby obiec całe koło i wrócić na swoje miejsce. Na dwa gwizdnięcia to samo wykonują dwójki. Pierwsza osoba z rzędu czworakuje do pachołka i okrąża go, następnie wstaje i biegnie przodem do mety. Mijając linię musi klepnąć wspólćwiczącego w rękę aby on mógł wystartować. N 5 m. xxxxxx P 5 m. 5 m. xxxxxx P Wiadomości: Gracz, który chwyci piłkę przebitą w momencie rozpoczęcia gry, rzuca nią w przeciwników. Ci chronią się przed trafiniami unikami, podskokami, ucieczką w najdaszy kąt boiska, starając się nie przekroczyć lini ograniczającej boisko. Jeśli, któryś z graczy trafi w jednego z uciekających przeciwników, ten schodzi z pola i udaje się na linię do pomocy swojemu kapitanowi. Podaje mu piłki. Jeśłi piłka potoczy się na aut tzn. poza obręb boiska, nikomu nie wolno biec za nią. Piłkę przejmuje ten kapitan w którego kierunku leciała piłka. Gracz, który wyjdzie za linię boiska zostaje uznany jako zbity. W ten sposób obok kapitana staje coraz więcej osób a wewnątrz boiska jest ich coraz mniej. Po wybiciu wszytkich na boisko wchdzi kapitan, który korzysta z prawa, że może być zbity trzy razy. Zwycięża drużyna, która szybciej „ustrzeli” przeciwników wraz z ich kapitanem. N 6m. 6 m. 6 m.	Uczniowie pozostają w kole. Wykonują siad skrzyżny. Wykorzystujemy wcześniej przydzielone kamizelki. Najpierw wykonujemy próbe ćwiczenia ( powoli ) w celu przypomnienia. Dziecko, które przegra musi wykonać dodatkowe kólko. Ustawienie w dwóch rzędach. Ponownie wykorzystujemy wcześniej przydzielone kamizelki. Wykonujemy dwie serie wyścigów:za pierwszym razem okrążamy pachołek z prawej strony za drugim z lewej strony. W przypadku remisu przeprowadzamy dogrywkę. Postawy: drużyna, która przegra nagradza oklaskami zwycięzców. Podczas objaśniania uczniowie siedzą po turecku. Zwracamy uwagę na prawidłową postawę ciała. Spośród uczniów jednej drużyna wyznaczamy kapitana. Rzuty wykonujemy oburącz z nad głowy. Wyznaczamy boisko do gry o wymiarach 12 m.x6 m. starając się wykorzystać istniejące linie na podłożu ( linie do boisk od piłki siatkowej, ręcznej … )oraz chorągiewki.

Zabawa bieżna. Zabawa skoczna. Zabawa uspokajająca III część. Końcowa.	4 ‘ 3’ 3’ 4’	„Wyścig” Najdłuższy skok. „Minutka” Zbiórka, podsumowanie zajęć, odliczenie, pożegnanie.	Na sygnał pierwszy z zespołu biegnie do pachołka i nakłada na niego szarfę, wraca, klepie kolegę w ramię na linii mety i startuje następny zawodnik. Jego zadaniem jest dobiec do pachołka, ściągnąć szarfę i wrócić z nią do swojej drużyny, przekazując ją na linii mety kolejnemu zawodnikowi. Na sygnał prowadzącego pierwszy zawodnik z rzędu wykonuje skok w dal-obunóż. Po jego skoku zaznaczamy miejsce zeskoku linią z kredy. Następna osoba skacze od tego miejsca. Drużyna, która dalej skoczy, wygrywa. Dzieci chwytają się za ręce, tworzą koło. Siadają w siadzie skrzyżnym. Nauczyciel kontroluje stoperem czas jednej minuty. Dzieci, które uznają, że czas minął wstają. Wygrywa uczeń, który najtrafniej oceni upływający czas. XXXXXXXXXXXX N	Ponownie przechodzimy do ustawienia w dwóch rzędach. Wykorzystujemy rozstawione pachołki na boisku do „ Dwóch ogni”. Zwracamy uwagę aby szarfa na pachołek była nakładana/zdejmowana oburącz. Nie obiegamy pachołka i nie dotykamy pachołka. Ustawienie w dwóch rzędach. Skoki wykonujemy na gwizdek. Nauczyciel osobiście zaznacza miejsca skoku. Zwracamy uwagę aby starać się lądować na palce a nie na całe stopy. Egzekwujemy ciszę po rozpoczęciu ćwiczenia. Uczniowie zbierają wykorzystany sprzęt i odkładają w miejsce wyznaczone przez nauczyciela.