Olsztyn, 09.05.2016
CHEMIA FIZYCZNA
Ćwiczenie 8
Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych
WYKONANIE :
Markowska Kasia
Nosarzewska Ewa
W ćwiczeniu przeprowadzana jest reakcja utleniania jonów tiosiarczanowych za pomocą jonów żelaza(III). Przebieg reakcji można przedstawić sumarycznym równaniem:
2Fe3+ + 2S2 O32− → 2Fe2+ + S4O62-
W rzeczywistości reakcja składa się z dwóch etapów:
ETAP I Fe3+ + S2O32- → FeS2O3 +
ETAP II FeS2O3 + FeS2O3 + → 2Fe2+ + S4O62-
Postęp reakcji śledzony jest poprzez pomiar stężenia jonów żelaza(III), które tworzą barwny związek kompleksowy z jonami tiocyjanianowymi (rodankowymi) dodanymi do mieszaniny reakcyjnej. Barwa tego kompleksu jest intensywnie czerwona, a w miarę przebiegu reakcji ubywa jonów żelaza(III) reagujących z jonami tiosiarczanowymi i roztwór staje się coraz bledszy. Stężenie określane jest metodą spektrofotometryczną poprzez pomiar absorbancji roztworu i na podstawie równania Lamberta-Beera. Roztwór jonów żelaza(III) powinien być lekko zakwaszony HCl, aby uniknąć hydrolizy tych jonów. Wartość pH tego roztworu powinna wynosić około 2.5.
WYKONANIE POMIARÓW
Wyznaczanie molowego współczynnika absorpcji rodankowego kompleksu żelaza(III)
Do kolbki o pojemności 50 cm3 wlać kolejno następujące roztwory:
5 cm3 roztworu FeCl3 o stężeniu 2.3·10-3 mol/dm3, zakwaszonego kwasem solnym,
10 cm3 roztworu rodanku potasu o stężeniu 0.25 mol/dm3,
uzupełnić roztwór w kolbce do kreski wodą destylowaną.
Zmierzyć absorbancję roztworu przy długości fali 480 nm, stosując wodę jako odnośnik. Zwrócić uwagę, aby kuwetki były właściwie umieszczone w gnieździe pomiarowym, tak przezroczyste ścianki znajdowały się na drodze optycznej spektrofotometru.
II. Wyznaczanie stałej szybkości reakcji bez katalizatora
Do kolbki o pojemności 50 cm3 wlać kolejno następujące roztwory:
5 cm3 roztworu FeCl3 o stężeniu 2.3·10-3 mol/dm3,
10 cm3 roztworu KSCN o stężeniu 0.25 mol/dm3,
10 cm3 roztworu Na2S2O3 o stężeniu 6·10-3 mol/dm3,
uzupełnić szybko roztwór w kolbce do kreski wodą destylowaną.
Po wymieszaniu roztworu w kolbce wlać go do kuwetki i mierzyć absorbancję co 10 minut w ciągu 90 minut przy długości fali 480 nm, stosując wodę jako odnośnik. Pierwszy pomiar należy wykonać po 10 minutach od chwili dodania tiosiarczanu.
III. Wyznaczanie stałej szybkości reakcji z katalizatorem
Do kolbki o pojemności 50 cm3 wlać kolejno następujące roztwory:
5 cm3 roztworu FeCl3 o stężeniu 2.3·10-3 mol/dm3,
10 cm3 roztworu KSCN o stężeniu 0.25 mol/dm3,
5 cm3 roztworu CuSO4 o stężeniu 5·10-5 mol/dm3
10 cm3 roztworu Na2S2O3 o stężeniu 6·10-3 mol/dm3,
uzupełnić szybko roztwór w kolbce do kreski wodą destylowaną.
W momencie dodawania roztworu tiosiarczanu sodu do kolbki włączyć stoper.
2.Po wymieszaniu roztworu w kolbce wlać go do kuwetki i mierzyć absorbancję co 10 minut w ciągu 90 minut przy długości fali 480 nm, stosując wodę jako odnośnik. Pierwszy pomiar należy wykonać po 10 minutach od chwili dodania tiosiarczanu.
OPRACOWANIE WYNIKÓW
1.Obliczyć molowy współczynnik absorpcji (ε) dla rodankowego kompleksu żelaza(III).
ε = |
|
||
---|---|---|---|
|
|||
l |
$$\varepsilon = \frac{1,337}{2,3 \bullet 10^{- 4}mol/\text{dm}^{3} \bullet 1cm} = 5813,04$$
2. Obliczyć dla każdego czasu aktualne stężenie jonów żelaza(III):
[Fe3+ ] = a − x = | A |
---|---|
ε ⋅ l | |
II ROZTWÓR
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{1,079}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1\text{cm}} = 1,856 \bullet 10^{- 4}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,757}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,302 \bullet 10^{- 4}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,549}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 9,444 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,403}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 6,933 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,306}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 5,264 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,232}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 3,991 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,175}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 3,010 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,132}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 2,271 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,101}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,737 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
III ROZTWÓR
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,862}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,483 \bullet 10^{- 4}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,596}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,025 \bullet 10^{- 4}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,278}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 4,782 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,154}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 2,649 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,081}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,393 \bullet 10^{- 5}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,036}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 6,193 \bullet 10^{- 6}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,010}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,720 \bullet 10^{- 6}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,006}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,032 \bullet 10^{- 6}mol/dm^{3}$
$\left\lbrack Fe^{3 +} \right\rbrack = \frac{0,001}{5813,04\frac{\text{mol}}{dm^{3}}\ \bullet \ 1cm} = 1,720 \bullet 10^{- 7}mol/dm^{3}$
3. Obliczyć dla każdego czasu aktualne stężenie jonów S2O32-:
[S2 O32− ] = b − x = b − a + [Fe3+ ]
II ROZTWÓR
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 856 • 10−4 = 1, 156 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 302 • 10−4 = 1, 100 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 9, 444 • 10−5 = 1.064 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 6, 933 • 10−5 = 1, 0, 39 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 5, 264 • 10−5 = 1, 0, 23 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 3, 991 • 10−5 = 1, 010 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 3, 010 • 10−5 = 1, 000 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 2, 271 • 10−5 = 9, 927 • 10−4mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 737 • 10−5 = 9, 874 • 10−4mol/dm3
III ROZTWÓR
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 483 • 10−4 = 1, 118 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 025 • 10−4 = 1, 073 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 4, 782 • 10−5 = 1, 018 • 10−3mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 2, 649 • 10−5 = 9, 965 • 10−4mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 393 • 10−5 = 9, 839 • 10−4mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 6, 193 • 10−6 = 9, 762 • 10−4mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 720 • 10−6 = 9, 717 • 10−4mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 032 • 10−6 = 9, 710 • 10−4mol/dm3
[S2O3 2−] = 1, 2 • 10−3 − 2, 3 • 10−4 + 1, 720 • 10−7 = 9, 702 • 10−4 mol/dm3
4.Obliczyć stopień przemiany α korzystając z równania:
$$\mathbf{\alpha =}\frac{\mathbf{a - \lbrack F}\mathbf{e}^{\mathbf{3 + \rbrack}}}{\mathbf{a}}$$
ROZTWOR II
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,856 \bullet 10^{- 4}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,193$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,302 \bullet 10^{- 4}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,434$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 9,444 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,589$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 6,933 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,699$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 5,264 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,771$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 3,991 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,826$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 3,010 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,869$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 2,271 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,901$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,737 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,924$$
III ROZTWÓR
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,483 \bullet 10^{- 4}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,355$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,025 \bullet 10^{- 4}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,554$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 4,782 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,792$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 2,649 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,885$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,393 \bullet 10^{- 5}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,939$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 6,193 \bullet 10^{- 6}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,973$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,720 \bullet 10^{- 6}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,993$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,032 \bullet 10^{- 6}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,996$$
$$\alpha = \frac{2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,720 \bullet 10^{- 7}}{2,3 \bullet 10^{- 4}} = 0,999$$
5.Obliczyć wartości stałych szybkości dla reakcji bez katalizatora i z katalizatorem.(Reszta wyników podana jest w tabelce).
$$\mathbf{k =}\frac{\mathbf{2,303}}{\left( \mathbf{a - b} \right)\mathbf{t}}\mathbf{\log}\frac{\mathbf{b(a - x)}}{\mathbf{a(b - x)}}$$
II ROZTWÓR
$$k = \frac{2,303}{\left( 2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,2 \bullet 10^{- 3} \right)10}\log\frac{1,2 \bullet 10^{- 3}(2,3 \bullet 10^{- 4} - 2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,856 \bullet 10^{- 4}\ )}{2,3 \bullet 10^{- 4}(1,2 \bullet 10^{3} - 2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,856\ \bullet \ 10^{- 4})} = 18,22$$
III ROZTWÓR
$$k' = \frac{2,303}{\left( 2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,2 \bullet 10^{- 3} \right)10}\log\frac{1,2 \bullet 10^{- 3}(2,3 \bullet 10^{- 4} - 2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,483 \bullet 10^{- 4}\ )}{2,3 \bullet 10^{- 4}(1,2 \bullet 10^{3} - 2,3 \bullet 10^{- 4} - 1,483\ \bullet \ 10^{- 4})} = 37,99$$
6.Obliczyć średnie wartości stałych szybkości dla reakcji bez katalizatora (k) i z katalizatorem (k’).
$$k = \frac{18,22 + 27,38 + 26,47 + 27,21 + 27,11 + 27,14 + 27,27 + 27,40 + 27,36}{9} = 26,17$$
$$k' = \frac{37,99 + 35,86 + 48,32 + 50,92 + 53,73 + 58,57 + 69,00 + 66,95 + 80,03}{9} = 55,71$$
7.Wyniki obliczeń dla reakcji bez katalizatora i z katalizatorem umieścić w tabelach.
ROZTWÓR II
Czas | Absorbancja | [Fe3+] | [S2O32-] | k1 | α |
---|---|---|---|---|---|
(min) | (mol/dm3) | (mol/dm3) | (mol-1dm3 min) | ||
10 | 1,079 | 1,86E-04 | 1,16E-03 | 18,22 | 0,193 |
20 | 0,757 | 1,30E-04 | 1,10E-03 | 27,38 | 0,434 |
30 | 0,549 | 9,44E-05 | 1,06E-03 | 26,47 | 0,589 |
40 | 0,403 | 6,93E-05 | 1,04E-03 | 27,21 | 0,699 |
50 | 0,306 | 5,26E-05 | 1,02E-03 | 27,11 | 0,771 |
60 | 0,232 | 3,99E-05 | 1,01E-03 | 27,14 | 0,826 |
70 | 0,175 | 3,01E-05 | 1,00E-03 | 27,27 | 0,869 |
80 | 0,132 | 2,27E-05 | 9,93E-04 | 27,4 | 0,901 |
90 | 0,101 | 1,74E-05 | 9,87E-04 | 27,36 | 0,924 |
ROZTWÓR III
Czas | Absorbancja | [Fe3+] | [S2O32-] | k2 | α |
---|---|---|---|---|---|
(min) | (mol/dm3) | (mol/dm3) | (mol-1dm3 min) | ||
10 | 0,862 | 1,48E-04 | 1,12E-03 | 37,99 | 0,355 |
20 | 0,596 | 1,03E-04 | 1,07E-03 | 35,86 | 0,554 |
30 | 0,278 | 4,78E-05 | 1,02E-03 | 48,32 | 0,792 |
40 | 0,154 | 2,65E-05 | 9,97E-04 | 50,92 | 0,885 |
50 | 0,081 | 1,39E-05 | 9,84E-04 | 53,73 | 0,939 |
60 | 0,036 | 6,19E-06 | 9,76E-04 | 58,57 | 0,973 |
70 | 0,01 | 1,72E-06 | 9,72E-04 | 69 | 0,993 |
80 | 0,006 | 1,03E-06 | 9,71E-04 | 66,95 | 0,996 |
90 | 0,001 | 1,72E-07 | 9,70E-04 | 80,03 | 0,999 |
8.Narysować na jednym wykresie absorbancję obu roztworów w funkcji czasu.
Narysować na jednym wykresie stopień przemiany w funkcji czasu dla obu roztworów i odczytać z niego czasy połowicznej przemiany.
Omówić wpływ dodatku jonów miedzi(II) do mieszaniny reakcyjnej na szybkość przeprowadzanej reakcji i na podstawie literatury wyjaśnić mechanizm działania katalitycznego jonów miedzi(II).
W kuwecie z roztworem, w której brak jest jonów miedzi (II), reakcja przebiega wolniej, gdyż średnia stała szybkości reakcji jest mniejsza niż w kuwecie z roztworem, gdzie znajdują się jony miedzi (II).
Szybkość reakcji w roztworze z jonami miedzi (II) jest ok.2 razy większa niż w roztworze bez tych jonów.Kompleksy miedzi są trwałe, jednak dość łatwo jest zmieniać stopień utlenienia miedzi w takich kompleksach i dlatego są one często stosowane jak katalizatory reakcji redoks.