Techniki pracy psychologicznej
Całkowita akceptacja – pedagog jest słuchaczem, akceptuje rozmówcę (mmm, tak, proszę mówić dalej, to interesujące, uśmiech, pochylenie) technika Carla Rogersa – dzięki temu człowiek pozbywa się barier.
Stawianie pytań – sposób poszukiwania odpowiedzi dla nas i rozmówcy. Trzeba dać dużo czasu [spróbuj się zastanowić] [jeśli podpowiadamy odp. Nie narzucajmy nic ale możemy podpowiedzieć różne opcje] używamy przede wszystkim pytań otwartych
w czym mogę pomóc, o czym chciałeś porozmawiać.
Jak wygląda, na czy polega...,opisz..
pytania zamknięte używamy rzadziej, raczej stosujemy je na końcu.
Pytania zrozumiałe, prostym językiem, jak najkrótsze, unikamy pytań podwójnych, unikamy metafor, wieloznaczności. Nie wolno stawić pytań sugerujących!
Parafrazowanie – własnymi słowami powtarzamy najważniejsze treści. Oddajemy sens i nie zmieniamy zabarwienia emocjonalnego. Używamy słów
„innymi słowy, a więc chodzi o to że, chcesz powiedzieć że, o ile dobrze zrozumiałem”.
Daje poczucie zrozumienia wsparcie rozmówce, możemy zweryfikować czy dobrze zrozumieliśmy. Daje mu chwilę na odczucie ulgi.
Odzwierciedlanie uczuć – pedagog w neutralny sposób opisuje uczucia, emocje, które zauważył u rozmówcy. Możemy wywnioskować po tym co mówi opisuje uczucia, gestykuluje; odp.
Słyszę żal w pani głosie. Czy tak jest? Wygląda na to że sytuacja cię zaskoczyła; wydaje się być pani poruszona tą sytuacją; Nie jest ci z tym łatwo.
Zalety : rozmówca odczuje zrozumienie dla uczuć. Stosujemy ją w trakcie. Uświadamiamy osobie jej uczucia, pokazujemy jak odbierane są te uczucia przez otoczenie.
Skupianie się na najważniejszym – Która z tych spraw jest najważniejsza dla ciebie? Do której chciałbyś zacząć w pierwszej kolejności?
Porządkujemy myślenie i działanie
Kierowanie – jeśli odpowiada wiele razy o tym samym mówimy „Spróbujmy przejść do następnego” . jeśli jest temat który osoba omija, mówimy; zatrzymujemy się przy...
Konfrontowanie – wychwytywanie rozbieżności między obserwowanym zachowaniem, a komunikatem słownym lub sprzeczności w podawanych treściach, np. Mówi pani, że jest spokojny, a wygląda pan na zaniepokojonego, czy nie jest to sprzeczne z tym co mówił pan przed chwilą. Z jednej strony mówisz... o... jak mamy to zrozumień -> redukcja niejasności, dostrzeganie niejasności przyczyna-skutek.
Wykorzystywanie ciszy – potrzebne są momenty ciszy, przedłużamy ją, nie zagadujemy, daje to tez przerwę na ochłonięcie np. przy płaczu. Cisza pokazuje, ze jesteśmy w stanie nawiązać głębszy emocjonalny kontakt.
Dzieci trudno znoszą ciszę, należy im pomagać. Istnieje milczenie obronne.
Podsumowanie – przedstawienie najważniejszych myśli i odczuć, które się dotąd pojawiły. Robimy to samodzielnie [ spróbujemy to podsumować] lub dajemy podsumować rozmówcy.
Dowartościowanie – pedagog uznaje ważność drugiej osoby, chwali jej wysiłki, działania [doceniamy że znalazł czas,...; widzę, że poważnie potraktował pan problem, włożył pan wiele wysiłku,....] Nie przesadzamy w docenianiu, nie dodajemy...