Dzieje myśli ewolucyjnej.
kreacjonizm – pogląd, że człowiek i wszelkie życie na Ziemi zostały stworzone w swojej pierwotnej formie przez Boga lub bóstwa.
samorództwo – teoria, według której żywe organizmy powstały z materii nieożywionej.
katastrofizm – teoria, która zakładała, że wielkie obszary Ziemi podlegają regularnie gwałtownym przemianom geologicznym, które mają dramatyczny wpływ na biosferę.
lamarkizm – teoria ewolucji, kwestionująca stałość cech gatunkowych i uznająca za fakt powstawanie nowych gatunków w wyniku naturalnych procesów oraz usiłująca tłumaczyć mechanizm i przyczyny powstawania zmian.
Założenia teorii Darwina-Wallace’a.
nadwyżka rozrodczości,
zmienność organizmów, która się dziedziczy,
konkurencja (walka o byt),
dobór naturalny, a wkońcu specjacja (proces biologiczny, w wyniku którego powstają nowe gatunki organizmów).
Syntetyczna teoria ewolucji (teoria Darwina + genetyka).
zmienność mutacyjna,
zmienność rekombinacyjna,
w doborze naturalnym ważne jest prawdopodobieństwo przeżycia danego genotypu.
Dowody ewolucji.
pośrednie
anatomia porównawcza,
narządy szczątkowe
uwstecznione kręgi ogonowe,
zredukowane owłosienie,
zęby mądrości,
skrzydła u strusia,
guzek Darwina,
podobieństwo rozwoju zarodkowego,
struktury homologiczne i analogiczne
struktura homologiczna – wspólne ewolucyjne pochodzenie struktur organizmów z różnych grup taksonomicznych, istotne podobieństwo organów lub ich części (nawet genów), a u zwierząt także podobieństwo sposobów zachowania się, wynikające z oddziedziczenia po wspólnym przodku (np.: ciernie kaktusa – wąsy czepne grochu),
struktura analogiczna – pełnią także samą funkcję w związku z tym są często podobne, lecz niekoniecznie mają wspólne pochodzenie ewolucyjne (np.: skrzydło owada – skrzydło ptaka),
jedność budowy i funkcjonowania, skład chemiczny organizmów,
sekwencje DNA,
biogeografia: państwa roślinne i krainy zwierzęce.
bezpośrednie
skamieniałości,
szczątki form przejściowych,
relikty i endemity.
Fosylizacja – naturalny proces, podczas którego martwe organizmy albo ślady ich działania przeszły w stan skamieniały.
elementy szkieletu,
odciski,
odlewy,
organizmy zachowane w całości.
Datowanie skamieniałości.
metody datowań względnych – pozwalają określić wiek danej skały względem innej skały,
metoda stratygraficzna – określenie wieku skał na podstawie przestrzennego ułożenia warstw skalnych,
metoda tektoniczna – wiek ruchów mas skalnych,
metoda datowań bezwzględnych – określenie wieku skały w latach,
metoda radiometryczna – wykorzystuje właściwości pierwiastków promieniotwórczych,
metoda magnetometryczna – wykorzystuje cechy magnetyczne skał nabyte w różnych epokach geologicznych w ówczesnym ziemskim polu magnetycznych.
Dryf genetyczny (dryft).
dotyczy małej populacji,
jest to zmiana częstości występowania danego allelu,
nie wynika z doboru naturalnego ani z mutacji czy migracji,
zagrożenie: inbred/wsobność (polega na kojarzeniu osobników spokrewnionych ze sobą w stopniu wyższym niż wartość średniego spokrewnienia populacji) → kazirodztwo.
Efekt szyjki butelki (efekt wąskiego gardła) – występuje wówczas, gdy znaczne zmniejszenie liczebności populacji nastąpi na skutek kataklizmu.
Efekt założyciela – pojawia się podczas powstawania nowej populacji z niewielkiej liczby osobników, które po odłączeniu się od populacji macierzystej uległy przemieszczeniu na nowy obszar (np. kolonizacja niezasiedlonej wyspy).
Dobór naturalny – mechanizm ewolucji polegający na przeżywaniu w toku walki o byt organizmów najlepiej przystosowanych do danych warunków środowiska.
stabilizujący – faworyzuje osobniki posiadające średnią dla danej populacji wartość cechy,
kierunkowy – jeden z mechanizmów ewolucji biologicznej, polegający na największej przeżywalności i/lub rozrodczości takich osobników, które mają cechę odbiegającą od średniej dla danej populacji,
rozrywający – jednocześnie faworyzuje osobniki o dwóch lub więcej wartościach cechy, różniących się od średniej populacji.
Dobór płciowy – szczególny przypadek doboru naturalnego, gdzie o dostosowaniu decyduje postrzegana atrakcyjność dla płci przeciwnej.
Dobór krewniaczy – mechanizm ewolucyjny polegający na zwiększaniu się w danej populacji częstości cechy, która polega na wspieraniu osobników blisko spokrewnionych.
Ewolucja naczelnych.
już Darwin zakładał, że ludzie i małpy człekokształtne miały wspólnego przodka,
wspólne cechy: pięciopalczaste giętkie stopy i ręce, złożona organizacja społeczna, oczy w płaszczyźnie czołowej (trójwymiarowe widzenie),
wszystkie ssaki pochodzą od gadów ssakokształtnych (terapsydów, mezozoik),
pierwsze naczelne wyewoluowały z małych owadożernych, nadrzewnych ssaków łożyskowych.
Adaptacje naczelnych.
obecność 5 sprawnych palców (4 boczne i 1 częściowo lub całkowicie przeciwstawny kciuk),
u niektórych także paluch,
paznokcie zamiast pazurów,
smukłe kończyny i obrót w stawach,
ułożenie oczu (widzenie stereoskopowe),
stosunkowo duży mózg.
Egiptopitek – wspólny przodek małp Starego Świata i hominoidów (34 mln lat temu).
Driopitek – wspólny przodek małp człekokształtnych i ludzi (15 mln lat temu).
Brachiacja – wspieranie się na knykciach.
GATUNEK | OKRES WYSTĘPOWANIA | POJEMNOŚĆ MÓZGU | WAŻNIEJSZE CECHY |
---|---|---|---|
Australopitek | od 5 do 1,5 mln lat temu | ok. 500 cm3 |
|
Homo habilis Człowiek zręczny (zdolny) |
od 2,5 do 1,5 mln lat temu | ok. 700 cm3 |
|
Homo erectus Człowiek wyprostowany |
(?) lat temu (na Jawie do 40 tys. lat temu) | ok. 1000 cm3 |
|
Homo neanderthalensis Neandertalczyk |
od. 200 do 30 tys. lat temu | ok. 1500 cm3 |
|
Homo sapiens Człowiek rozumny |
od 150 tys. lat temu do chwili obecnej | ok. 1300 cm3 |
|