Redoks-reakcja w ktorej zachodzi zmiana stopnia utlenienia pierwiastkow wchodzących w sklad reagujących substancji. Utleniacz-sub. która ma zdolności przyłączenia jednego lub kilku elektronow (obniza swój stopien) Reduktor-sub. która ma zdolności oddania jednego lub kilku elektronow (zwieksza swój stopien). Potencjal red.-oks.-miara właściwości utleniających utl. lub redukujących red. w redoksach, czyli zdolność do oddania lub przyjmowania elektronow przez jony lub cząsteczki. Ilościową miarą tej zdolności jest wartość potencjału odniesiona do potencjału standardowej elektrody wodorowej lub stopień specjalnej skali redoks, opracowanej przez Clarka. Nernsta: $E = E_{0} + \frac{\text{RT}}{\text{nF}}\ln\frac{\text{a\ utl.}}{\text{a\ red.}}$ F stała Faradaya, a-aktywność, E0 – stand. potencjał. Jony Manganianowe: 1. w środ. obojętnym jony Mn (VII) ulegają redukcji, powstaje tlenek manganu (IV) barwy brunatnej. 2. w śr. kwaśnym jony Mn (VII) ulegają redukcji do jonów Mn(II) bezbarwne. 3. W śr. zas. powstają manganiany (VI) zielone. Dys. rodzaj reakcji w której atomy tego samego pierw. z jednego stopnia utl. przechodzą na dwa rożne. ( 2I2+4OH(-)->2I(-) + 2IO(-)+2H2O)Syn. rodzaj reakcji w której at. tego samego pier. z dwóch różnych stopni utl. przechodzą na jeden. (BrO3(-)+5Br(-)+6H(+)->3Br2+3H2O) Amfoter utl. lub red. Jony lub cząsteczki zawierające pierwiastki, które mogą obniżyć lub podwyższyć swój stopień utl.