Książka daje odpowiedź na istotne pytania, które zadają sobie od dawna nauczyciele, rodzice i wszyscy, którzy w swojej pracy mają do czynienia z dziećmi. Podstawowe pytania to: Jak radzić sobie z uczuciami, które przeszkadzają w nauce? Jak zachęcić dzieci do współpracy? Jakie są możliwości, prowadzące do samodyscypliny? Jakie działania rozbudzają twórczy zapał dzieci i ich zaangażowanie? Jak chwalić, aby nie wprawiać w zakłopotanie i krytykować aby nie ranić? Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu roli? Jak stworzyć partnerskie relacje rodzice-nauczyciel?

Jak radzić sobie z uczuciami, które przeszkadzają w nauce?

- określić uczucia dziecka, 
- potwierdzić uczucia dziecka pomrukiem albo słowem, 
- zaakceptować uczucia dziecka, nawet jeśli nie można zaakceptować niewłaściwego zachowania,

Jak zachęcić dzieci do współpracy?

- zamiast zadawać pytania, opisać problem np. "Widzę mokrą farbę na podłodze" 
- udzielić informacji "Łatwiej wyczyścić farbę zanim wyschnie", 
- zaproponować wybór "Możecie to wyczyścić mokrą szmatą albo wilgotną gąbką", 
- wyrazić to słowem lub gestem,

Jakie są możliwości, prowadzące do samodyscypliny?

- zamiast karać za niewłaściwe zachowanie wskazać pomocną metodę, 
- wyrazić swoja stanowczą dezaprobatę, 
- określić swoje oczekiwania, 
- pokazać dziecku, jak może się poprawić, 
- pozwolić mu doświadczyć, jakie są konsekwencje jego zachowania,

Jakie działania rozbudzają twórczy zapał dzieci i ich zaangażowanie?

- wysłuchać dziecko co czuje i czego potrzebuje, 
- streścić punkt widzenia dziecka, 
- wyrazić swoje uczucia i potrzeby, 
- zachęcić dziecko do wspólnej "burzy mózgów",

Jak chwalić, aby nie wprawić w zakłopotanie i krytykować aby nie ranić?

- zamiast koncentrować się na tym, co jest złe należy zwrócić uwagę na to, co dziecko osiągnęło, dopiero potem wskazać, co jeszcze należy zrobić,

Jak uwolnić dziecko od narzuconej mu roli?

- stworzyć sytuację, w której dziecko może zobaczyć siebie w innym świetle, 
- pozwolić dziecku usłyszeć, jak mówimy o nim coś pozytywnego, 
- określić wzór zachowania, jakiego oczekujemy, 
- przypomnieć dziecku jakieś poprzednie osiągnięcia,

Jak stworzyć partnerskie relacje nauczyciel-rodzice?

- zamiast zaczynać rozmowę od mówienia co jest nie w porządku, zacząć od tego co dobre, 
- zamiast wyliczać czego dziecko nie zrobiło, opisać co dziecko powinno zrobić, 
- zamiast ukrywać istotne informacje, przekazywać informacje mające związek ze sprawą, 
- zamiast udzielać sobie nawzajem rad, opisać o dzieje się w domu i w szkole, 
- zamiast tracić wiarę w możliwości dziecka, ustalić wspólnie plan działania, 
- zamiast kończyć negatywnym stwierdzeniem, zakończyć spotkanie jakimś pozytywnym stwierdzeniem, które można powtórzyć dziecku, 
- nie zapominać po spotkaniu o poczynionych ustaleniach i postępować zgodnie z planem,

Książka dostarczyła mi wiele informacji i wskazówek pomocnych w budowaniu dobrych relacji z uczniami i rodzicami. Niektóre z nich staram się "wypróbowywać" w codziennej pracy. Nie zawsze efekt jest taki, jaki przewidywaliby autorzy książki i taki jakiego ja bym oczekiwała, ponieważ różne są okoliczności i postawa drugiej strony, która nie zawsze jest zainteresowana współpracą. Istotny jest również fakt, iż autorzy opierają się na warunkach panujących w swoim kraju, który ma swój często inny od polskiego styl życia, inne od naszych warunki rozwoju, inny też i co jest bardzo istotne model wychowania.