Obliczenia statyczno-wytrzymałościowe dźwigara kratowego, stanowiącego konstrukcję nośną dachu płatwiowego hali.
Rysunek 1: Schemat projektowanego dźwigara.
Założenia projektowe:
Wymiary obiektu:
Rozpiętość dźwigara w osiach podpór L=30,0.
Rozstaw dźwigarów b=9,0.
Długość hali B=8 b=8⋅9=72,0 m .
Wysokość hali w kalenicy (mierzona od poziomu gruntu) Hmax=9,6 m .
Pochylenie połaci dachowej 6% , kąt pochylenia połaci α =6,84° .
Kategoria użytkowa dachu – H – dach bez dostępu
Położenie obiektu:
Lokalizacja: Warszawa
Strefa obciążenia śniegiem - 2
Strefa obciążenia wiatrem - 1
Założenia związane z obciążeniem śniegiem obiektu:
Teren normalny, bez znaczącego przenoszenia śniegu przez wiatr.
Obudowa dachu – płyty warstwowe o współczynniku przenikania ciepła
U <1,0$\frac{W}{m^{2}K}$.
Założenia związane z obciążeniem wiatrem obiektu:
Kategoria terenu II – obszary z niską roślinnością, taką jak trawa, oraz pojedynczymi przeszkodami (drzewa, budynki) oddalonymi od siebie o co najmniej 20 ich wysokości
Oś podłużna obiektu wzdłuż kierunku północ – południe.
Określenie podstawowych obciążeń działających na połać dachową.
Obciążenie śniegiem – strefa obciążenia śniegiem – 2 (wg PN-EN 1991-3)
Charakterystyczna wartość obciążenia śniegiem gruntu sk=0,9 $\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Współczynnik ekspozycji dla terenu normalnego Ce=1,0 .
Współczynnik termiczny w przypadku obudowy o współczynniku przenikania ciepła
U <1,0$\frac{W}{m^{2}K}$ , Ct=1,0 .
Współczynnik kształtu dachu – dach dwuspadowy, przy kącie pochylenia połaci
α =6,84° , μ 1=0,8 .
Charakterystyczna wartość równomiernego obciążenia śniegiem w trwałej
i przejściowej sytuacji obliczeniowej
skr=μ 1CeCt sk=0,8⋅1,0⋅1,0⋅0,9=0,72 $\frac{\text{kN}}{m^{2}}$.
Charakterystyczna wartość nierównomiernego obciążenia śniegiem w trwałej
i przejściowej sytuacji obliczeniowej
skn=0,5μ 1CeCt sk=0,5⋅0,8⋅1,0⋅1,0⋅0,9=0,36 $\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Obciążenie wiatrem – strefa obciążenia wiatrem – 1 (wg PN-EN 1991-1-4)
Podstawowa bazowa prędkość wiatru (tablica NA.1)
vb0=22 $\frac{m}{s}$.
Ciśnienie prędkości wiatru (tablica NA.1)
qb0=0,3 $\frac{\text{kN}}{m^{2}}$.
Określenie bazowej prędkości wiatru - vb (pkt.4.2)
Współczynnik sezonowy
cseason=1,0 ; c dir =1,0 .
Wysokość nad poziomem gruntu – dla dachu wysokość do kalenicy
z=Hmax=9,6 m .
Współczynnik ekspozycji (tablica NA.3)
$$c_{e}\left( z \right) = 1,9\left( \frac{z}{10} \right)^{0,26} = 1,9\left( \frac{9,6}{10} \right)^{0,26} = 1,88.$$
qb = f(Vb)
jeżeli cseason=1,0 ; c dir =1,0 to
Vb = Cdir • Cseason • Vb, 0
Vb = Vb, 0
qb = qb, 0
$q_{p}\left( z \right) = c_{e}\left( z \right)q_{b,0} = 1,88 \bullet 0,3 = 0,564\frac{\text{kN}}{m^{2}}$ ,
Określenie współczynników ciśnienia zewnętrznego dla pól połaci dachu przyjęto jak dla dachów płaskich(pkt 7.2.3)
Wiatr prostopadły do osi podłużnej budynku – kierunek θ =0° (tablica 7.2)
e = min{B;2Hmax} = min{84,0m;2•9,6=19,2m} = 19, 2m
$$\frac{e}{10} = \frac{19,2}{10} = 1,92m$$
$\frac{e}{4} = \frac{19,2}{4} = 4,8m$
Rysunek 3: Rozmieszczenie pól obciążenia wiatrem.
Pole | G | H | I | J |
---|---|---|---|---|
C pe,10 | -1,2 + 0 |
-0,6 + 0 |
-0,6 + 0,2 |
-0,6 + 0,2 |
Wiatr równoległy do osi podłużnej budynku – kierunek θ =90° (tablica 7.4b)
e = min{L;2Hmax} = min{30,0m;2•9,6=19,2m} = 19, 2m
$$\frac{e}{10} = \frac{19,2}{10} = 1,92m$$
$\frac{e}{4} = \frac{19,2}{4} = 4,8m$
$\frac{e}{2} = \frac{19,2}{2} = 9,6m$
Rysunek 4: Rozmieszczenie pól obciążenia wiatrem.
Pole | F | G | H | I |
---|---|---|---|---|
C pe,10 | -1.38 | -1.14 | -0.57 | -0.54 |
Współczynniki ciśnienia wewnętrznego
Założono, że c pi= 0 , gdyż nie ma możliwości dostania się wiatru do budynku.
Zewnętrzne ciśnienie wiatru (pkt. 5.2)
Pole | Wartość charakterystyczna – kierunek θ =0° $\left\lbrack \frac{\text{kN}}{m^{2}} \right\rbrack$ |
---|---|
parcie G ssanie |
|
parcie H ssanie |
|
parcie I ssanie |
|
parcie J ssanie |
|
Wewnętrzne ciśnienie wiatru (pkt 5.2)
Kierunek wiatru θ =0°
$w_{i} = q_{p} \bullet c_{\text{pi}} = 0,564 \bullet 1,0 = 0,564\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Ciśnienie netto wiatru na połaci dachowej
Pole | Wartość charakterystyczna – kierunek θ =0° $\left\lbrack \frac{\text{kN}}{m^{2}} \right\rbrack$ |
---|---|
parcie G ssanie |
|
parcie H ssanie |
|
parcie I ssanie |
|
parcie J ssanie |
|
UWAGA:
Obliczenie użytkowe dachu nie powinno być łączone w jednej kombinacji obciążeń z
oddziaływaniami od śniegu lub oddziaływaniami od wiatru.
Dobór płyt warstwowych pokrycia dachowego
Przyjęto płyty warstwowe RUUKKI SP2C PU 120/80 o współczynniku przenikania
ciepła
$U = 0,2\frac{W}{m^{2}K}$
Przyjęto pracę płyty w układzie wieloprzęsłowym.
Charakterystyczny ciężar własny płyty wynosi
$g_{\text{pd}} = 0,113\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Dopuszczalna odległość między punktami podparć takiej płyty, odczytane z tablic
obciążeń producenta, wynosi amax=3,24m .
Do ustalenia tej odległości wzięto pod uwagę charakterystyczne obciążenie śniegiem
połaci dachowej.
Rozstaw płatwi dachowych
Biorąc pod uwagę rozpiętość dźwigara dachowego, przyjęty został rozstaw płatwi wynoszący a=2,5m w rzucie. Rozstaw mierzony wzdłuż połaci jest równy
$a_{p} = \frac{a}{\cos{6,84}} = \frac{2,5}{\cos{6,84}} = 2,52m$
Rozstaw ten nie przekracza dopuszczalnego rozstawu dla przyjętych płyt warstwowych pokrycia dachu.
Przyjęcie płatwi dachowych.
Przyjęto płatwie kratowe o rozpiętości 12 m, pracujące w schemacie jednoprzęsłowej belki swobodnie podpartej.
Oszacowanie ciężaru własnego płatwi
$g_{\text{kp}} = \left\lbrack \frac{2}{2,52} + 0,12\left( 0,113 + 0,9 \right) \right\rbrack 12 \bullet 10^{- 2} = 0,11\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Przyjęto charakterystyczną wartość obciążenia ciężarem własnym płatwi i stężeń
o wartości
$g_{\text{kp}} = 0,16\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Zestawienie obciążeń dźwigara dachowego – reakcje płatwi dachowych
Rysunek 5: Schemat rozmieszczenia reakcji płatwi dachowych.
Reakcje płatwi dachowych od obciążeń stałych (obudowa, płatwie, stężenia)
$R_{1G} = \left( g_{\text{pd}} + g_{\text{kp}} \right)\frac{a_{p}}{2} \bullet b = \left( 0,113 + 0,16 \right)\frac{2,52}{2} \bullet 12 = 4,123\text{kN}$
R2G = (gpd+gkp)ap • b = (0,113+0,16)2, 52 • 12 = 8, 246kN
Reakcje płatwi dachowych przy równomiernym obciążeniu śniegiem
$R_{1\text{Sr}} = s_{\text{kr}} \bullet \frac{a}{2} \bullet b = 0,72 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = 10,886\text{kN}$
R2Sr = skr • a • b = 0, 72 • 2, 52 • 12 = 21, 773kN
Reakcje płatwi dachowych przy nierównomiernym obciążeniu śniegiem (połać o
zmniejszonym obciążeniu śniegiem)
$R_{1\text{Sn}} = s_{\text{kn}} \bullet \frac{a}{2} \bullet b = 0,36 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = 5,400\text{kN}$
R2Sn = skn • a • b = 0, 36 • 2, 52 • 12 = 10, 800kN
Reakcje płatwi od obciążeń wiatrem
Wiatr prostopadły do osi podłużnej budynku
Rysunek 6: Schemat rozmieszczenia płatwi w polach obciążenia wiatrem.
Płatew skrajna – pole G
$R_{1w}^{\text{parcie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,564 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = - 8,53\text{kN}$
$R_{1w}^{\text{ssanie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 1,241 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = - 18,76\text{kN}$
Płatew przedskrajna – pole G i H
$R_{2w}^{\text{parcie}} = \left\lbrack w_{k}\left( \frac{a_{\text{pl}}}{2} - 0,58 \right) + w_{k}\left( \frac{a_{\text{pl}}}{2} + 0,58 \right) \right\rbrack b =$
$= \left\lbrack - 0,564\left( \frac{2,52}{2} - 0,58 \right) - 0,564\left( \frac{2,52}{2} + 0,58 \right) \right\rbrack 12 = - 17,06\text{kN}$
$R_{2w}^{\text{ssanie}} = \left\lbrack w_{k}\left( \frac{a_{\text{pl}}}{2} - 0,58 \right) + w_{k}\left( \frac{a_{\text{pl}}}{2} + 0,58 \right) \right\rbrack b =$
$$= \left\lbrack - 1,241\left( \frac{2,52}{2} - 0,58 \right) - 0,902\left( \frac{2,52}{2} + 0,58 \right) \right\rbrack 12 = - 30,04\text{kN}$$
Płatwie środkowe – pole H
R3wparcie = wk • apl • b = −0, 564 • 2, 52 • 12 = −17, 06kN
R3wssanie = wk • apl • b = −0, 902 • 2, 52 • 12 = −27, 28kN
Płatew kalenicowa – pole J
$R_{4w}^{\text{parcie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,451 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = - 6,82\text{kN}$
$R_{4w}^{\text{ssanie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,902 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = - 13,64\text{kN}$
Płatwie kalenicowa i okapowa – pole J i I
$R_{5w}^{\text{parcie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,451 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = - 6,82\text{kN}$
$R_{5w}^{\text{ssanie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,902 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = - 13,64\text{kN}$
Płatew środkowa – pole I
$R_{6w}^{\text{parcie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,451 \bullet 2,52 \bullet 12 = - 13,64\text{kN}$
$R_{6w}^{\text{ssanie}} = w_{k} \bullet \frac{a_{\text{pl}}}{2} \bullet b = - 0,902 \bullet 2,52 \bullet 12 = - 27,28\text{kN}$
Reakcje płatwi dachowych od obciążenia użytkowego
Płatew kalenicowa i okapowa
$R_{1q} = q_{\text{ku}}\frac{a_{\text{pl}}}{2}b = 0,4\frac{2,52}{2}12 = 6,04\ \text{kN}$
Płatwie środkowe
R2q = qku•apl • b = 0, 4 • 2, 52 • 12 = 12, 09 kN
Szacunkowy ciężar dźwigara dachowego
$g_{\text{kd}} = \left\lbrack \frac{2,0}{12} + 0,12\left( 0,113 + 0,160 + 0,9 \right) \right\rbrack 30,0 \bullet 10^{- 2} = 0,09\frac{\text{kN}}{m^{2}}$
Obciążenie skupione w węzłach pasa górnego
Płatew kalenicowa i okapowa
$R_{1d} = g_{\text{kd}}\frac{a_{\text{pl}}}{2}b = 0,09 \bullet \frac{2,52}{2} \bullet 12 = 1,393\text{kN}$
Płatwie środkowe
R2d = gkdaplb = 0, 09 • 2, 52 • 12 = 2, 787kN
Obliczenia statyczne – program komputerowy
Grupy obciążeń dźwigara:
Grupa 1 – obciążenia stałe ( ciężar własny pokrycia, płatwi, stężeń)
Grupa 2 – równomierne obciążenie śniegiem
Grupa 3 – nierównomierne obciążenie śniegiem,
Grupa 4 – nierównomierne obciążenie śniegiem,
Grupa 5 – obciążenie wiatrem prostopadłym,
Grupa 6 – obciążenie wiatrem prostopadłym (odwrócenie kierunku)
Grupa 7 – obciążenie wiatrem równoległym
Grupa 8 – obciążenie użytkowe dachu
Grupa 9 – szacunkowy ciężar własny dźwigara ( tylko do pierwszych obliczeń statycznych)