W sobotę 8 listopada 1997 r., o godz. 8:20, 9-tetni Silvestro Delle Cave wszedł do swojej szkoły w miejscowości Cicciano, koło Neapolu. Chłopiec jednak, zamiast iść do klasy, wyszedł z powrotem z budynku. Po drodze spotkał swojego kolegę Maria i powiedział mu, że musi wrócić do domu ciotki, bo zostawił tam farby. Od tego czasu ślad po nim zaginął.

Alarm podniosła matka Rose Perrone, gdy dziecko nie wróciło do domu i dowiedziała się, że jej syn nie był w szkole. Poszukiwania rozpoczęły się natychmiast, zmobilizowano wszystkie siły policyjne. Psy, idąc za śladami chłopca, doprowadziły policjantów do domu ciotki Sylwestra, tam jednak trop się urwał, jakby chłopiec się rozpłynął.
Szukano śladów także na drodze prowadzącej do Cicciano Sasso, gdzie mieszka rodzina Delle Cave oraz do Polvica, do domu babci Silvestra. Dziecko przepadło. W sobotę rano, w pobliżu szkoły odbywał się rynek - duży ruch i zamieszanie mogły ułatwić ewentualne porwanie. Silvestro powiedział swojemu koledze, że wraca do domu ciotki, bo zapomniał tam przyborów szkolnych. Policja jednak ich nie znalazła, co sugerowało, że albo chłopiec je zabrał, albo była to tylko wymówka.

Åšmiertelne numery na loterii
Pierwszą poszlaką, która naprowadziła śledczych na właściwy trop było to, że wujek małego Silvestra - 70-letni Andrea Allocca, zagrał na loterii obstawiając numery oznaczające śmierć. Policja założyła podsłuch telefoniczny. Zaledwie po kilku dniach do starego rolnika zadzwonił jego zięć - 43-letni Gregorio Sommese, który w stanie wyraźnego podekscytowania mówił, że "gliny węszą wokół jego domu i na pewno coś odkryją". Do aresztu trafili Andrea Allocca, Giorgio Sommese oraz jego szwagier Pio Trocchia. Pierwszy przyznał się wujek Andrea - jego zeznania były wstrząsające.
"Inspektor chodź tu ... Teraz opowiem wam wszystko, zawołajcie prokuratora" - powiedział Andrea Allocca, gdy znalazł się w celi neapolitańskiego więzienia Poggioreale 18 listopada 1997 roku. Bezprecedensowy katalog horroru przerósł wyobrażenia śledczych do tego stopnia, że policja zdecydowała się nie ujawniać wszystkich szczegółów zabójstwa dziecka.
Mały Silvestro został pobity gołymi rękami, rozbito mu głowę i wykończono kijem od szczotki. Zwłoki dziecka zostały pocięte na kawałki, a następnie spalone doszczętnie wraz z ubraniami i przyborami szkolnymi na skraju pola należącego do starego rolnika. Stos popiołów rozrzucono by użyźnić ziemię!
Policja, która przeszukała teren nie znalazła nic, wszystkie ślady zmyły obfite deszcze. Nie odnaleziono żadnych szczątków, które można było złożyć w trumnie i oddać matce małego Silvestra.

Wujek pedofil
Gehenna 9-letniego chłopca zaczęła się od niewinnej zabawy - wraz z kolegami dzwonili do drzwi i uciekali. Pewnego dnia trafili na mieszkanie Andrea Allocca. Starzec wyszedł na ulicę, nakrzyczał na łobuzów, a widząc wśród nich swojego krewnego, kazał mu wejść do swojego mieszkania. Chłopiec musiał ponieść "karę"...
W ten sposób rozpoczęły się regularne gwałty na małym Silvestro. Dziecko dostawało w zamian drobne pieniądze, aby mogło grać z kolegami w bilard. W ten sposób mały czuł się współwinny, gdyż uczestniczył w seksualnych orgiach za pieniądze. Chłopak stał się apatyczny, stracił przyjaciół, źle się uczył w szkole. Wyraźnie było z nim coś nie tak.

Wizyta w domu ciotki, by zabrać pozostawione tam farby, była tylko wymówką. 8 listopada 1997 r., Silvestro Delle Cave wrócił do mieszkania wujka Andrea, aby powiedzieć, że nie będzie już więcej przychodził. Starzec i jego zięć Pio Trocchia nie mieli jednak zamiaru zrezygnować z perwersyjnej rozrywki, więc chłopiec zagroził wtedy, że opowie wszystko rodzicom.
Wyznanie bez cienia skruchy
- Ja i mój zięć Pio Trocchia byliśmy umówieni z dzieckiem. Przyszedł o 8.30, miał na sobie pomarańczową kurtkę, dżinsy i koszulkę w zielono-czerwone paski. To był trzeci, czy czwarty raz kiedy do mnie przychodził. Wcześniej wszystko szło gładko, bo wiedziałem jak się zachować - dałem mu zawsze trochę pieniędzy, więc siedział cicho. Tym razem jednak mój zięć Pio popsuł wszystko. Powiedział do mnie: "Andrea chłopak nie jest tylko twój!" - zeznania Andrea Allocchi były wstrząsające, gdyż mężczyzna opowiadał wszystko bez cienia skruchy, mówił o przerażających szczegółach zbrodni, jakby chodziło o rzeczy normalne.
- Pio rzucił się na chłopaka, który zaczął krzyczeć: "Wystarczy! Jak nie przestaniecie opowiem wszystko w domu!". Złapałem go wtedy, żeby nie wyszedł, ale on szarpał się jak głupi. Straciłem głowę. Uderzyłem go w twarz, a on upadł na ziemię. Próbował się podnieść. Złapałem więc sierp i zamachnąłem się na oślep. Wtedy wszedł do domu mój drugi zięć Gregorio Sommese. Chłopak charczał i nie umierał. Wziąłem więc kij od szczotki i biłem tak mocno, aż wreszcie wyzionął ducha. "Co teraz zrobimy?" - zapytał Gregorio. Musieliśmy pozbyć się trupa. Pocięliśmy więc go na kawałki i wsadziliśmy do worka od ziemniaków. Zeszliśmy z Gregorio do samochodu, podczas gdy Pio został w domu by posprzątać.
- Wywieźliśmy worek na pole, koło wysypiska śmieci w Comiziano. Tam zakopaliśmy wszystko. Zajęło nam to dwie godziny. Po obiedzie wróciliśmy w trójkę. Wykopaliśmy worek, oblaliśmy benzyną i podpaliliśmy wraz z suchymi badylami. Kiedy ogień wygasł, został tylko popiół. Rozrzuciliśmy go po polu i zagrabiliśmy wszystko - tak psychopata relacjonował zajście prokuratorom, którzy uczestniczyli w przesłuchaniu.

Walizka ze zwłokami
Andrea Allocca zmarł w więzieniu na obrzęk płuc zaledwie dwa tygodnie po morderstwie. Okoliczności tej śmierci nie były do końca jasne, może spotkał go los, jaki współwięźniowie obiecują zawsze pedofilom? W miejscowości, w której mieszkał zboczony morderca, ludzie zbuntowali się i zmusili księdza do odmowy pochowania go w poświęconej ziemi. Allocca został pochowany w tajemnicy i w nieznanym miejscu, w obawie że jego grób zostanie zbezczeszczony. Żaden z jego krewnych nie uczestniczył w pogrzebie.
Pio Trocchia, który nigdy nie przyznał się do zbrodni, został skazany na dożywocie za przemoc seksualną na dziecku, zabójstwo i pozbycie się zwłok. Chodzą pogłoski, że zwariował w więzieniu. Giorgio Sommese też twierdził, że jest niewinny. Przyznał się tylko do udziału (pod przymusem) w przewiezieniu zwłok na pole swoim fiatem panda, za co został skazany na 9 lat więzienia. Wyszedł na wolność w 2006 r.
12 kwietnia 2005 roku, pewien mężczyzna przyszedł do mieszkania przy ul. Via Mameli 27 w Roccarainola (Neapol), które kupił niedawno, aby sprawdzić wyciek wody sygnalizowany przez sąsiadów. W jednym pokoju znalazł walizkę ze szkieletem dziecka, zwiniętym w pozycji embrionalnej. Zachowało się też kilka strzępów ubrania, buty, zegarek i łańcuszek. Wszystkie te przedmioty rozpoznała matka małego Silvestra Delle Cave - dziecko miało je na sobie w dniu zaginięcia. Tożsamość odnalezionych zwłok została dodatkowo potwierdzona przez test DNA. Kobieta nigdy do końca nie uwierzyła w wersję podaną przez starego krewnego i nie straciła nadziei, że odnajdzie syna.
Mieszkanie, w którym znaleziono walizkę było niezamieszkane od dawna, jeszcze przed zniknięciem chłopca. Osoba, która ją pozostawiła, najprawdopodobniej miała zamiar przenieść makabryczny pakunek w inne miejsce, ale została przez coś zatrzymana.
Przesłuchani powtórnie Gregorio Sommese i Pio Trocchia, twierdzili, że nie wiedzą nic o walizce. Tajemnica wstrząsającego znaleziska, jak i prawdziwych okoliczności śmierci 9-letniego Silvestra Delle Cave do tej pory nie została wyjaśniona. Andrea Allocca zabrał ją ze sobą do grobu...

Źródło: http://nasygnale.pl/kat,1025341,title,9-latek-zginal-bo-mial-dosc-gwaltow,wid,14323739,wiadomosc.html