WERSJA B
1.Mediacja to
a)wprowadzenie sędziego w celu rozpatrzenia sporu
b)uczestnictwo innych osób w rozmowie
c)sposób rozwiązania sytuacji patowej w negocjacjach
d) sposób oddziaływania na partnera negocjacyjnego
2. W wąskim znaczeniu komunikowanie ogranicza się do porozumiewania się ludzi.
3. Etyczność komunikatu polega na
a)prawdzie ogólnej uznanej
b)sprawdzonych informacjach
c)przeszkodzeniu ludziom
d)przekonaniu o wiarygodności
4. Osądzanie polega na narzucaniu własnych wartości innym osobom i formułowaniu rozwiązań cudzych problemów. Kiedy osądzamy, nie słuchamy tego, co mówią inni, ponieważ zajęci jesteśmy oceną ich wyglądu, tonu głosu i słów, których używają. Jak zachowuje się ktoś, kto osądza.
5. Otwarte ja : znane samemu sobie oraz znane innym ( poziomy otwarcia)
6. Odsłanianie się jest warunkiem :
Komunikowanie zakłada istnienie drugiej osoby, odbierającej komunikat.
Zakłada również ujawnianie siebie za pomocą języka niewerbalnego np. gestów, postawy, tonu głosu.
7. Emblematy – zastępują słowa i zdania (np. pokazanie środkowego palca)
Emblematy to:
a) niewerbalne substytuty konkretnych słów
b) system znaków zrozumiały dla niektórych
c) kulturowy system subkodów
8. Akty komunikowania mają charakter społeczny
9. Komunikowanie zewnętrzne:
a)to komunikowanie z grupami docelowymi
b)komunikowanie za pomocą mediów
c)komunikowanie organizacji non.....
d)komunikowaniu się organizacji w otoczeniu
Komunikowanie zewnętrzne:
a) komunikowanie z grupami docelowymi
b) komunikowanie za pomocą mediów
c) komunikowaniem organizacji non profit
d) komunikowanie się organizacji za pomocą internetu
10.Sposoby przezwyciężania barier komunikacyjnych:
a)nie oceniajmy
b)uważnie słuchajmy
c)unikajmy gadulstwa
d)dbajmy o komfort rozmowy
e)dostosuj temp i ton głosu
f)uśmiechajmy się
g)przerywajmy wypowiedzi, jeśli komuś brakuje słów
Sposoby przezwyciężania barier komunikacyjnych:
a) nie oceniajmy
b) uważnie słuchajmy
c) unikajmy gadulstwa
d) dbajmy o komfort rozmowy
e) dostosuj tempo i ton głosu
11.Słuchanie otwarte- nie ocenia się rozmówcy, by osądy nie zasłaniały nam naszego rozmówcy
12. Zasada 3V związana jest z komunikacja werbalna i niewerbalna
Zasada 3V związana jest z:
a) komunikacja niewerbalną
b) k. werbalną
c) jedna i druga
13. Formy komunikowania to komunikowanie werbalne i niewerbalne
14. Lęk społeczny wynika z obawy, iż mimo chęci zrobienia dobrego wrażenia, autoprezentacja może się nie udać. Występuje zwłaszcza w sytuacjach, gdy nie wiadomo, jaki model autoprezentacyjny należy zastosować. To strach przed negatywną oceną i można go rozpoznać na przykład po bladości twarzy, szukaniu wzrokiem pomocy oraz w pewnym sensie „proszalnym” uśmiechu. Lęk ten może dotyczyć różnych cech własnych, uważanych za słabe punkty, na przykład fizycznych. Może to być niski wzrost, nadmierna tusza, czy np. słaba muskulatura u mężczyzn.
Lęk społeczny wynika z:
a) obawy przed autoprezentacją
b) obawy przed komunikowaniem
c) niechęci do osób z którymi komunikujemy się
d) żadnej z nich
15. Proces komunikowania zawiera między innymi : komunikat, kanał komunikacyjny, kodowanie, nadawca, odbiorca, sprzezenie zwrotne, szumy komunikacyjne.
Proces komunikowania zawiera między innymi:
a) nadawcę
b) odbiorcę
c) szumy komunikacyjne
d) empatię
e) doświadczenia
16. to samo co któreś wyżej
17. Słuchanie prawdziwe oparte jest na zaangażowaniu w celu :
- zrozumienia drugiej osoby
- cieszenia się jej obecnością
- zainteresowania rozmową
- nauczenia się czegoś
- udzielenia pomocy
– pocieszenia
18. Zakłócenia w komunikacji są wynikiem niedokładnego odbioru; szumów zewnętrznych (zimno lub ciepło), wewnętrznych (ból głowy) lub semantycznych (skrót myślowy, gwara); szumów o charakterze mechanicznym (niewyraźna mowa) lub emocjonalnym (brak zainteresowania).
Zakłócenia w komunikacji są wynikiem:
a) przygotowania do rozmowy odbiorcy
b) niedokładnego odbioru
c) subiektywizmu
d) lubienia
19. Komunikowanie werbalne:
a)pełni funkcję ekspresyjną
b)pełni funkcję instrumentalną
c)decyduje o tym kim jesteśmy jako osoby
d)przekazuje wiadomości
e)przekazuje podstawy i przekonania
f)zmierza do wzajemnego zrozumienia i oddziaływania
g)nie ma znaczenia w kontaktach międzyludzkich
h)jest wymuszona przez otoczenie
Komunikowanie werbalne:
a) jest wzmacniane przez komunikacje niewerbalną
b) jest nieistotne w odniesieniu do k. niewerbalnego
c) jest priorytetowe
d) jest równorzędne z komunikowaniem niewerbalnym
e) jest zdeterminowane kulturowo
Komunikacja werbalna:
Język jest podstawowym środkiem komunikowania werbalnego.
Dzięki niemu wyrażane są znaczenia komunikowanych idei i uczuć.
Pozwala na komunikowanie znaczeń, na kreowanie i podtrzymywanie i zmienianie środowiska. Dzięki językowi można udzielić komuś informacji lub też samemu jej poszukiwać.
Język pozwala być ludziom jednoznacznym lub dwuznacznym.
Problem denotacji (znaczenie słownikowe) i konotacji .
Jest zdeterminowane przez płeć i kulturę.
Forma pisemna tego typu komunikowania się częściej ma charakter formalny (listy). Zaletą jest trwałość, możliwość starannego przygotowania, wadą – formalny i zamknięty charakter oraz brak możliwości bezpośredniego sprzężenia zwrotnego .
20.Proksemika-przekazanie wiadomości za pomocą aranżacji przestrzeni. Jej wymiarami są: dystans przestrzenny między nadawcą a odbiorcą, związana z nim postawa ciała, usadowienie.
Proksemika to:
a) doświadczenie w nabywaniu komunikatów
b) gra przestrzenią
c) dystans interpersonalny
d) relacje przestrzenne między uczestnikami komunikacji i przedmiotami
Proksemika to:
a) dystans przestrzenny
b) dystans przestrzenny między nadawcą i odbiorcą związany z postawą ciała i usadowienie
c) przekazanie wiadomości za pomocą gestów
d) wywieranie wpływu na przestrzeń
21.Ucho rzeczowe -zwraca uwagę na fakty i informacje.
22. Komunikowanie jest skuteczne - gdy definicja sytuacji jest rozumiana w taki sam sposób przez wszystkich uczestników procesu wymiany informacji.
Skuteczność przekazu uzależniona jest od:
a) doświadczenia i emocji odbiorcy
b) doświadczenia, samooceny i psychologicznej konstrukcji odbiorcy
c) środowiska socjalizującego nadawcy komunikatu
23. Komunikowanie grupowe
Życie jednostki w grupie np. rodzinie, plemieniu dało podstawy do wykreowania tego poziomu komunikowania
Na tym poziomie zaczęły się wykształcać formy i wzory ludzkich interakcji, pojawił się problem powiązań, kontroli i hierarchii.
W komunikowaniu grupowym zaczęły obowiązywać normy
Ten poziom komunikowania tak jak komunikowanie interpersonalne wiążą się z bezpośrednimi kontaktami i interakcjami uczestników procesu komunikowania
24. Komunikowanie instytucjonalne
Powstało na skutek pojawianie się władzy politycznej i jej formalnych struktur.
Procesy sformalizowane, władza i kontrola jasno zdefiniowane, role uczestników jednoznacznie określone w przeciwieństwie do niższym poziomów komunikowania.
Komunikowanie instytucjonalne:
a) powstało na skutek pojawienia się władzy politycznej i jej formalnych struktur
b) jest wynikiem socjalizowania się w grupie
c) jest wynikiem cywilizacji
d) powstało niezależnie od kultury
25. Komunikat to
Zajmuje miejsce centralne w procesie komunikowania między nadawcą a odbiorcą.
Nazywany też przekazem komunikacyjnym.
Jest to kompleksowa struktura, na którą składają się znaczenia, symbole, kodowanie i dekodowanie, forma i organizacja
Znaczenia – czyste idee i uczucia istniejące w ludzkich umysłach, przekładane są na znaczenia, które muszą być dzielone z pozostałymi uczestnikami procesu.
Symbole – są to słowa, dźwięki, działania, dzięki którym znaczenie jest oznajmiane innym jednostkom. Symbolem jest zarówno słowo, jak i gest, mimika.
Dekodowanie kodowanie – proces transformowania idei i uczucia w symbole oraz proces odwrotny. Są to procesy bezwiedne.
26. Każdy poprawnie nadany komunikat zawiera :
-treść rzeczową (odbiór intelektualny)
-samopoczucie nadawcy (jego reakcja wobec adresata komunikatu)
-kim jest dla niego adresat (postawa emocjonalna wobec adresata)
-apel(czego od ciebie potrzebuje; elementy emocjonalne komunikatu: …. , zawarte w tonie, doborze słów, zwrotów, mimice i gestykulacji)
27. Każdy szum może blokować proces komunikowania na etapie dekodowania.
28. Komunikowanie pośrednie- masowe :
Proces emisji komunikatów od nadawcy medialnego (komunikatora masowego) do publiczności środków masowego przekazu za pośrednictwem mass mediów
Między nadawcą pierwotnym A i odbiorcą B występuje pośrednik C, który występuje w roli nadawcy wtórnego
Ma impersonalny charakter – między nadawcą a odbiorcą nie ma żadnych bezpośrednich styczności. Odbiorca dla nadawcy jest anonimowy
Liczba zaangażowanych zmysłów zostaje zredukowana do dwóch
Sprzężenie zwrotne jest opóźnione
Nadawcą w komunikowaniu masowym jest sformalizowana grupa ludzi (wyjątkowo podmiot indywidualny)
Nadawca jest profesjonalny ( w przeciwieństwie do innych sposobów porozumiewania się
Odbiorcą jest anonimowa rzesza ludzi – publiczność
Przebiegają w określonym kontekście społecznym i politycznym
Pośrednikiem są środki masowego przekazu – urządzenia lub podpory techniczne, niezbędne wyposażenie pozwalające na reprodukcję pisma, przekaz głosu oraz obrazu i dźwięku
Komunikowanie pośrednie – masowe:
a) ma charakter interpersonalny
b) sprężenie zwrotne jest opóźnione
c) nadawcą jest sformalizowana grupa ludzi
d) nadawca jest nieprofesjonalny
e) nie ma określonego kontekstu społecznego i politycznego
29. Komunikowanie jako swego rodzaju mechanizm, dzięki któremu stosunki międzyludzkie istnieją i rozwijają się a wytworzone przez ludzki umysł symbole są przekazywane w przestrzeni i zachowane w czasie zdefiniował: Charles Cooley
30.