ANTROPOLOGIA

Możliwe dwie nieobecności, w przypadku konieczności opuszczenia większej ilości godzin, trzeba to skonsultować z wykładowcą.

WYKŁAD 02.10.2013

1. Czym jest warsztat dla tancerza?

Warsztat jest dla tancerza narzędziem pracy. Warsztat tworzy rzemieślnika. Tancerz bez warsztatu jest jak rzeźbiarz bez dłuta. Tancerza ocenia się po warsztacie, warsztat po stopie.

1. Czy warsztat jest potrzebny tancerzowi?

Oczywiście, skoro warsztat jest narzędziem jego pracy.

1. Hybryda – 1.połączenie w jedną całość różnych części, składników, wykluczających się gdy funkcjonują oddzielnie. 2.Coś, co składa się z różnych elementów, często do siebie niepasujących. 3. Połączenie, zespolenie (np. dwa różne gatunki)

2. Ekstensja – zasięg, zakres, pole znaczeniowe, rozciągłość.

3. Ucieleśnienie

4. Wiedza ucieleśniona

WYKŁAD 09.10.2013

1. Taniec – to dziedzina sztuki, którą ciężko jednoznacznie zdefiniować, istnieje kilkaset definicji: język pozawerbalny; rodzaj sztuki; forma ruchu; zbiór form technicznych; sposób ruchu prze który można się wyrażać; język, który stara się nazwać to co nienazwane; tańcem można wypowiedzieć więcej, taniec nie ma tak określonego znaczenia jak słowo; przejaw kultury związany z określonym środowiskiem, funkcją. Znaczenie w tańcu – ile widzów tyle interpretacji.

Taniec

Dance

Tanz

Danse

Danza

Tanec

Tan – oznacza ‘skakać’, ‘napięcie’

1. Antropologia (gr. ‘ánthropos’- człowiek, ‘logos’ - nauka) – dziedzina nauki na pograniczu nauk biologicznych (fizycznych), społecznych, kulturowych (społeczno-kulturowych), historycznych, lingwistycznych. Zajmuje się nauką o człowieku, jego pochodzeniu, badaniem człowieka jako jednostki w społeczeństwie w kontekstach historycznej zmienności, różnorodności, etniczności, etc.

Antropologia biologiczna – bada jak różni się szkielet człowieka w różnych rasach.

Antropologia społeczna – bada zachowanie jednostki w społeczeństwie.

Antropologia kulturowa – bada zależności między różnymi kulturami, jej historyczną zmienność, wpływ kultury na jednostkę, społeczeństwo.

1. Antropologia tańca – dział antropologii zajmujący się badaniem jaką funkcję pełni taniec w społeczności (badanie kontekstualne) oraz badaniem struktury tańca – technika, styl, kompozycja (badanie tekstualne).

Forma to, to co widzimy. Struktura to forma plus to czego nie widać; struktura głęboka. TEORIA TAŃCA

Anya Peterson Royce „Antropology of Dacne”

1. Katherine Dunham – (1909 – 2006) Amerykańska tancerka, choreograf, antropolog. Jej ojciec był potomkiem Afrykańskich niewolników. Została nazwana „matką i królową czarnego tańca. Miała swoją własną kompanie tańca, w owym czasie jedyną , która zajmowała się ‘czarnym tańcem” w USA.

Pearl Primus – (1919 – 1994) Amerykańska tancerka, choreograf, antropolog. Pochodziła z Karaibów. Twierdziła, że tanieć nie ma już być jedynie rozrywką, ale ma pełnić, także funkcje edukacyjną.

Dunhman I Primus – czarnoskóre tancerki, jedne z pierwszych, które zrobiły doktorat z antropologii. Ich ‘czarny taniec’ uwolnił tors i miednice z bezruchu. Choreografia „Zakazany owoc” („Strange fruit”)

Biali wnieśli do amerykańskiego tańca elegancje. Taniec był rozrywką dostępną dla wyższych sfer, był dostojny, nie dostępny dla wszystkich. Im ktoś lepiej potrafił tańczyć tym uważano, że wywodził się z wyższych sfer. Taniec miał sztywną szablonową, wyprostowaną pozycję. Ciało było jednością, liczył się wygląd, piękna forma. Postawa ciała miała być ładna. Odkręcone stopy, po to, aby chodzić inaczej, nie jak plebs z zakręconymi stopami. Ludzie biali wprowadzili taniec w parach. Biali melodyczni.

Czarni ludzie natomiast mieli niżej osadzany środek ciężkość, policentrymz – wiele centrów ruchu. Nie liczył się wygląd, ale ruch, który przechodził przez ciało, tzw. Feeling. Ciało było instrumentem. Ciało wolne, nieskrępowane, odważne ruchy bioder, bans. Ludzie czarni jako niewolnicy, nie mieli wolności słowa, a więc używali tańca zamiast mowy. Ludzie czarni tańczyli osobno, wyczuwali partnera. Czarni rytmiczni.

1. Josephine Baker – (1906 – 1957) Tancerka pochodzenia afroamerykańskiego. Większość życia spędziła we Francji, gdzie spotkała się z poparciem swojej twórczości. Podobnie jak Dunkam i Primus zajmowała się „czarnym tańcem”. Była uosobieniem tego co nieosiągalne dla Europejczyków. (Jest o niej film biograficzny)

2. Gertrude Prokosch Kurath – (1903 – 1992) Amerykańska tancerka, antropolog. W przeciwieństwie do Dunham I primus poświęciła tanieć dla nauki. Zwróciła swoją uwagę na taniec Indian i Meksykanów. Ważne stają się badania strukturalne.

3. Osoby badające tańca latynoskie:

• Yvonne Daniel – wiedza ucieleśniona; taniec oknem na kulturę; przywróciła paradygmat – nie da się odseparować sfery fizycznej od duchowej, mentalnej to tak jakby rodzielić Yin i Yang. Uważa, że taniec to alternatywny trub świadomości, integruje umysł, ciało, energie – swoją teorie udowadniała badając rumbe.

( „Tango the economy of passion”)

• Barbara Browning – wiedza ucieleśniona; potraktowała taniec jako niemy dialog różnych części. Badała tańce w Brazylii, sambę.

• Judy Taylor

1. Rozówj antrpologii tańca:

   • Dunham i Primus

   • Gerthrude Prokosch Kurath

   • Francisca Bas

2. Dyskurs – 1. pewien sposób prezentacji, np. czarny jest gorszy; pewna wewnętrzna zorganizowana wypowiedź. 2. Dyskusja, rozmowa zwłaszcza na tematy naukowe. 3. Wywód przeprowadzony na zasadzie logicznego myślenia.

Antropologia tańca jako dyskurs – w centrum badań stoi taniec jako centrum badan społeczno-kulturowych.

Taniec w dyskursie antropologicznym – taniec był prezentowany ale nie miał statusu samoistnej dyscypliny.

Anya Peterson Royce „Antropologia sztuk widowiskowych”

Milton Singer – twórca antropologii performatywnej (culure performance – widowisko kulturowe);

wielki fan kultury hinduskiej, twierdził, iż najlepiej ją badać poprzez tworzone przez nią performance.

Widowisko, performacne, spektakl – musi zawierać 2 elementy: musi być jakąś intencja, coś musi być przekazane oraz podział: nadawca i odbiorca.

Wiktor Turner – uważał ze wszystkie widowiska kulturowe współtworzą sferę laminalną, komunę.

*liminalność – stan zawieszenia, np. gdy człowiek zawiesza na jakiś czas swoje funkcjonowanie w rolach społecznych

Podstawowe formy tańców azjatyckich: japońskie, hinduskie.

Tance indyjskie: z południa: Bharatanatjam, Kathakali, Kucipudi, Mohini Attam; z północy: Kathak, Manipuri, Odissi.