Koordynacja: A): proces organizacji informacji, czyli sterowania i regulacji ruchów, którego obrazem jest przebieg ruchów w czasie i przestrzeni. Sterowanie: przetwarzanie inf z propriorec i telerec oraz przekazywanie ich do aparatu ruchu. Umożliwia realizacje przyjętego programu ruchu. Regulacja: doskonalenie i korygowanie realizowanego programu dzięki stale napływającym inf. B): zespól specyficznych zdolności koordynacyjnych stanowiących uwarunkowania procesu koordynacji. KZM to możliwości organizmu w zakresie wykonywania dokładnych i precyzyjnych ruchów w zmieniających się warunkach. (szyb reakcji, orient przestrzenna, równowaga, rytmizacja, różnicowanie, sprzężenie, dostosowanie i przestawianie). Podłoże KZM: neuro (jakość i szybkość przewodzenia inf przez drogi nerwowe, sprawność receptorów, koordynacja nerwowo-mm). Psychiczne (koncentracja uwagi, skupienie, pamięć motoryczna, wyobraźnia, myślenie operacyjne). Kryterium oceny KZM: to okreslone przejawy ruchowe, na ich podstawie wnioskujemy pośrednio o poziomie KZM: prawidłowość wykonania, szybkość wykonania, racjonalność, kreatywność. Poziomy wymogów koordynacyjnych: 1 poziom: dotyczy dokładności wykonania ruchów (bez deficytu czasu). 2 poziom: obejmuje dokładność i szybkość (pojawia się def czasu). 3 poziom: dotyczy dokładności, szybkości i zmienności warunków. Równowaga: możliwość utrzymania, zachowania lub odzyskania stabilnej pozycji ciała w trakcie wykonywania czynności ruchowej lub po jej zakończeniu. Podłoże równowagi: Sprawność przetwarzanie przekazywanych inf z różnych analizatorów (przdsionkowego, czucia głębokiego, wzroku). Psyche: koncentracja uwagi. Struktura: położenie OSC, płaszczyzna podparcia. Czynniki os: wiek, płeć, stopień wytrenowania. Testy rów: próba Roseta - Mekoty: chodzenie po 6 kącie. Deska równoważna, stabilometr. Szybkość reakcji: zdolność pozwalająca na szybkie zainicjowanie krótkotrwałego ruchu na okreslony bodziec. Typy reakcji: A) prosta: 1 sciśle okreslony bodziec, na który odpowiadamy. Etap analizy bodźca jest zredukowany do min. B) Złożona: - Różnicowa: wiele bodźców a my działamy na 1 z nich w określony sposób. - Z wyboru: wiele bodxców i wiele możliwych odpowiedzi na bodźce. Podłoże szyb reakcji: neur: sprawność przetwarzania i przyswajania inf z różnych analizatorów. Temperament, koncentracja uwagi, samopoczucie biorytm, wzrost, wiek, płeć, wytrenowanie. Zew czynniki: pogoda, pora dnia, siła bodźca, jakość urządzeń, używki. Testy sz reakcji: mierniki szyb reakcji. Sprzężenie: zapewnia celowa organizację ruchów cz ciała, prowadząc do integracji czasowych, przestrzennych i dynamicznych parametrów ruchu i podporządkowania ich zadaniu realizowanemu przez całe ciało. Inaczej jest to zdolność do powiązania i koordynowania ruchów części ciała pod kątem osiagnięcia zamierzonego celu. Cz czasowy s: uwidacznia się w jednoczesnym lub następczym udziale ruchów częściowych w przebiegu całej czynności. Cz przestrzenny s: decyduje że każdy następny ruch częściowy może rozpocząć się wtedy gdy ciało znajduje się w określonej pozycji. Cz dynamiczy s: wyważony by możliwe było optymalne uzewnetrznienie się parametrów przestrzenno czasowych. Podłoże: informacje kinestatyczne i optyczne, proces antycypacji. Orientacja czasowo przestrzenna: umożliwia wyczucie położenia całego całego ciała względem punktu odniesienia. Orientacja łączy postrzeganie i działanie motoryczne. Podstawa orient: sprawność analizatorów, czynności neurofiz. Testy: bieg do ponumerowanych piłek lub kolorowych. Układamy je w równych odległoiściach od człowieka. Zmieniamy położenie tych piłek co jakiś czas. Różnicowanie ruchu: umożliwia precyzyjne wykonanie ruchów, właściwe użycie siły, szybkości, pozycji wyjściowych adekwatnie do zaistniałej sytuacji. 3 aspekty różnicowania: siłowy, przestrzenny (wyczucie położenia, cz ciała względem siebie), czasowy. Podstawy: sprawność procesów neuro i analizatorów kinestetycznych. Testy: rzut do celu z kontrola a następnie bez kontroli wzroku. Rytm: dynamiczno - czasowe porządkowanie ruchu. Zdolność rytmizacji umożliwia uchwycenie, zapamiętanie i odtworzenie specyficznej dynamiczno - czasowej struktury ruchu. Mamy rytm nażucony i własny. Zjawisko karpentera.