Temat: Wesele można różnie interpretować, odwołując się do faktów dramatu podaj argumenty potwierdzające, że jest to tekst o wadach narodowych polaków

„Wesele” powstało, po to, aby uświadomić Polakom ich błędy i wyjaśnić dlaczego naród nie może się zjednoczyć we wspólnej walce o swój kraj. Przedstawia ówczesną sytuację i stosunki między chłopstwem, a inteligencją. Jednocześnie przekazuje też informację o tym, dlaczego nie jest tak jak powinno być. Daje tym samym narodowi szansę na wprowadzenie zmian w swoim postępowaniu, aby możliwe było porozumienie i prawdziwe zbratanie się ze sobą.

Stanisław Wyspiański zwraca uwagę na to, że Polacy są obłudni. Inteligencja i chłopstwo, które czuło do siebie niechęć, pozornie bratają się ze sobą podczas wesela. Pan Młody – Lucjan Rydel żeni się z chłopką jedynie z powodu panującej w tamtym czasie mody na ludomanię. Próżno doszukiwać się u niego prawdziwej miłości do żony. Jest on zafascynowany pochodzeniem Jadwigi, jej ludowym strojem oraz wsią, która inteligencji kojarzy się z miejscem do wypoczynku.

Inteligenci przedstawieni w utworze okazują się być bardzo zarozumiali, gdyż wywyższają się nad chłopstwem. Dziennikarz uważa, iż chłopi nie powinni interesować się tak ważnymi sprawami jak m.in. polityką, ponieważ ich zadaniem jest praca na wsi. Nie wierzy on w potencjał chłopstwa i krytykuje zainteresowanie Czepca informacjami ze świata. Pozostała część inteligencji zgromadzona na weselu, ma podobne do Rudolfa zdanie o chłopach i nie chce tańczyć ani bawić się z wiejskimi dziewczętami.

W dziele opisane zostało również pijaństwo uczestników wesela. Nietrzeźwy był nawet sam gospodarz, dlatego po rozmowie z Wernyhorą i przekazaniu rogu Jaśkowi po prostu zasnął, a następnie, przy rozmowie z Nosem, usnął po raz kolejny. Spił się również Nos – Stanisław Przybyszewski, który swoje nadużywanie alkoholu tłumaczył słowami: ”Piję, piję, bo ja muszę, bo jak piję, to mnie kłuje; wtedy w piersi serce czuję (…) Chopin gdyby jeszcze żył, toby pił”. Jak wiemy z biografii Stanisława Przybyszewskiego do końca swojego życia walczył on z chorobą - alkoholizmem.

Nie tylko inteligencji Wyspiański wytknął wady. Chłopom, których m. in reprezentował Jasiek, zarzucił materializm. Bowiem młody chłopak, po otrzymaniu złotego rogu oznaczającego myśl narodowowyzwoleńczą ową szansę na odzyskanie niepodległości stracił. Zgubił on róg w chwili, kiedy schylał się po czapkę przystrojoną pawimi piórami. Jego troska o element stroju i nadmierne do niego przywiązanie sprawiły, że to, co naprawdę istotne odeszło w niepamięć. Oznacza to, iż chłopi interesowali się jedynie własnymi sprawami przekładając je nad dobro całego narodu

W wadach chłopów odnaleźć można również porywczość i dążność do wzniecania bójek, bijatyk. Można to zaobserwować na przykładzie Czepca, chłopa, który przechwala się w jednej z rozmów „ Ino się napatrzcie pięści, niech no ino kaj-gdzie świsnę to słychać, jak w zbiorach chrzęści…” i opowiada o tym jak „wyrżnął w pysk” Żyda- agitatora po wyborach do parlamentu wiedeńskiego. Czepiec też jako pierwszy rwie się do walki i łapie za kosę.

Zupełnie odwrotną, ale również nieodpowiednią postawę prezentuje inteligencja. Ci nie mają porywczych charakterów, a wręcz przeciwnie nie wykazują żadnej chęci walki. Artyści zaproszeni na wesele należą do pokolenia dekadenckiego, a więc pozostają bierni wobec sytuacji swojego kraju. Mimo, że w duchu są patriotami, nie rozpoczynają żadnych działań narodowowyzwoleńczych. Poeta, jak sam wspomina marzy o napisaniu wielkiego dzieła, które ruszyłoby Polaków do walki o niepodległość, ale na samych jego marzeniach się kończy. Podobna sytuacja ma się też z Dziennikarzem- redaktorem gazety, który jest świadomy sytuacji narodu, a mimo to nie pisze o sprawach ważnych dla Polski.

„Wesele” jest dramatem o wadach narodowych polaków. Ukazuje zachowania polaków, które składają się na jedną wadę, jaką jest wielka nieodpowiedzialność występująca u przedstawicieli obu klas: inteligencji, która wykazuje zupełną bierność, na problemy kraju lub upija się, podczas, gdy powinna prowadzić chłopów do walki oraz Chłopów – zgubienia rogu przez jaśka, dbanie o własne interesy lub doprowadzanie do bezsensownych bójek, zamiast prowadzenia bitew o niepodległość Polski.