Alfred Radcliffe- Brown (1881 – 1955)
- funkcjonalista angielski, starszy od Malinowskiego o kilka lat
- studiował w Cambridge tzw. moral science – psychologię, filozofię i ekonomię
Jego nauczycielami (akademickimi) byli:
- Charles Samuel Myers – propagował rygorystyczne metody postępowania naukowego
- William H. R. Rivers – ewolucjonista, a potem dyfuzjonista, zajmował się psychologią eksperymentalne
- Alfred C. Hadon – proponował indukcyjne (od konkretu do ogółu) procedury badawcze, twierdził, że do badań porównawczych potrzebne są badania terenowe
Wyprawy badawcze:
- na Andamany (1906 – 1908) „Wyspiarze z Andamanów” – wraz z „Argonautami…” otwarła dobę funkcjonalizmu.
- do Australii (1910 – 1912)
- Radcliffe-Brown na Andamanach zamierzał przeprowadzić badanie historyczne, potem pod wpływem Durkheima uznał, że trzeba badać każdą kulturę jako mechanizm adaptacyjny i integracyjny (przystosowawczy i scalający). Pod wpływem Durkheima badał także znaczenie i cel zwyczajów. Badania historyczne nie powiodły się, gdyż materiał archeologiczny i dostępność do wiarygodnych źródeł oralnych były bardzo ograniczone. Na Andamanach Brytyjczycy urządzili kolonię karną, którzy zarazili tubylców licznymi chorobami, ich kultura wyczerpywała się.
- Zwyczaje podzielił na trzy typy: techniki, reguły zachowań i zwyczaje obrzędowe. Ich celem była ekspresja wyobrażeń zbiorowych w pierwszej części książki o Andamanach spisał je, później zinterpretował.
Na poglądy naukowe Radcliffe-Browna wpływ mieli:
- Spencer – koncepcją ewolucji społecznej, oraz przez aparat pojęciowy – analogia organiczna, struktura społeczna, funkcja, równowaga strukturalna, adaptacja
- Durkheim – idea funkcjonalnej analizy systemów – fakty są rozumiane w relacjach z innymi faktami w obrębie tego społeczeństwa
- Kropotkin – w zakresie zastosowania antropologii (np. w rozwiązywaniu konfliktów a Afryce Południowej)
Od funkcjonalizmu używa się formuły „antropologia stosowana”, badania antropologiczne były stosowane do ograniczania kultur prostych, nurt funkcjonalny wyrósł z pierwszych badań, które były potrzebne do zarządzania koloniami, prowadzenia kontaktów handlowych, dostosowywania.
Praca zawodowa:
-1920 – 1926 – pierwszy profesor antropologii w Kapsztadzie (Afryka Południowa)
- 1926 – 1931 – profesor antropologii uniwersytetu Sydney (Australia)
- 1931 – 1937 – profesor uniwersytetu w Chicago
- od 1937r – powrót do Anglii, praca w Oxfordzie do emerytury w 1948r
Prowadzi liczne podróże naukowe, aktywuje katedry antropologii
Praca w towarzystwach naukowych:
- był członkiem Amsterdam Royal Academy of Sciences, New York Academy of Sciences, British Academy,
- był pierwszym prezesem British Association of Social Anthropologist
Prace:
- “Wyspiarze z Andamanów” (“Andamańczycy”) (1922)
- “A natural Science of Society” (wykłady z 1937)
- “Method in Social Anthropology” (1859) Najwiażniejsza książka antropologiczna
W USA panował psychokulturalizm (Ruth Benedict). Kroeber mówi, że to, co jest kulturą nie jest wyłącznie psychologiczne, to co kulturowe, jest sferą ponadjednostkową. Sankcją u Durkheima jest reakcja na to, co jest zrobione niezgodnie z pewnym wymogiem. Sam wytwór nie jest faktem społecznym, ale obowiązująca technika jego wytwarzania tak.
Ta sama klasa struktur jest badana przez socjologię i antropologię, ale antropologia to socjologia porównawcza. Antropologia poszukuje praw ogólnych istnienia i działania systemów społecznych. Antropologia społeczna jest subdyscypliną socjologii.
Ważne kwestie w myśli Radcliffe-Browna:
- antropologia społeczna jako socjologia porównawcza poszukuje praw, więc tym różni się od etnologii – dyscypliny historycznej zajmującej się ludami niepiśmiennymi.
- gdy się bada społeczeństwa proste to brakuje materiałów do rekonstrukcji historycznej
- wyjaśnienie historyczne ma charakter genetyczny (poszukiwanie genezy), a socjologiczne - funkcjonalne
- wyjaśnienie socjologiczne odwołuje się do twierdzeń teoretycznych – antropologia jest więc nauką nomotetyczną wg Windelbanda i generalizującą – wg H. Rickerta – antropologia to przyrodnicza nauka o kulturze. (Dyfuzjonizm był idiograficzny, de facto opisywał jeden wielki proces kulturowy, ewolucjonizm – nomotetyczny, opisywał, każdą kulturę w odniesieniu do tych samych praw. Obecnie antropologia jest nauką idiograficzną)
- fakty społeczne mogą być analizowane bez odniesień do psychologii
- funkcja zjawisk to rola jaką odgrywają w całości systemu społecznego (czego nie było u Malinowskiego)
- antropologia w jego ujęciu jest funkcjonalna, uogólniająca i socjologiczna. Uogólniająca dlatego, że teoretyzuje, a nie próbuje opisać pewnej kultury; funkcjonalna bo pyta o funkcje; socjologiczna, bo jest działem socjologii, co wynika z angielskiego podziału nauk
- Naczelnym pojęciem w antropologii Radcliffe-Browna jest struktura społeczna (Malinowski za naczelne zjawisko uznawał kulturę) czyli podział na fratrie, sekcje, klany. Posługuje się nią od 1914r. nawiązując do Frazera i Riversa. W latach 30tych używa następującego rozumienia: jest to ogólna suma wszystkich stosunków społecznych wszystkich jednostek w danym momencie; ludzie w konkretnych relacjach (Radcliffe-Brown odchodzi od używania słowa kultura) Struktura u Levi – Straussa jest czymś zupełnie odmiennym
Postulował trzy rodziaje badań nad strukturą społeczeństwa:
- morfologiczne, czyli dotyczącce budowy
- fizjologiczne, czyli skupione na działaniach – mechanizmach podtrzymujących układ
- dotyczące zmiany – jej typy, warunki, mechanizmy (ale właściwie się tym nie zajmował)
Standard kulturowy wg Malinowskiego pewien poziom życia został osiągnięty, co determinuje zmiany w całym systemie; zostaje wprowadzona dana rzecz, więc cały system musi zostać do niej dostosowany (np. auto, a później fabryki, staje paliw, warsztaty)
FUNKCJONALIZM (PODSUMOWANIE)
Różnice pomiędzy ujęciem Malinowskiego i Radcliffe-Browna doprowadziły do powstania:
- funkcjonalizmu kontynuującego myśl Malinowskiego
- funkcjonalizmu strukturalnego kontynuującego myśl Radcliffe-Browna
Funkcjonalizm rozwinął się przede wszystkich w antropologii brytyjskiej – umowna data to 1922
- w latach 20. działania Malinowskiego w Wielkiej Brytanii
- w latach 30. I 40. był jednym z głównych nurtów antropologii amerykańskiej obok psychoanalityzmu
- w latach 50. I 60. dominacja funkcjonalizmu w socjologii
Myśl Malinowskiego kontynuowali:
- Raymond Firth (1901-2002)
- Edward Evan Evans – Pritchard (1902 – 1973) – badania Nuerów
- Edmund Leach (1910 – 1989)
- Andrzej Waligórski (1908 – 1974)
Główne idée funkcjonalizmu:
- antropologia społeczna to dyscyplina socjologiczna
- podstawię teoretyczną i ostateczną weryfikiację stanowią badania terenowe
- badania kultury muszą być systemowe