RACHUNEK WYNIKÓW
Egzamin z części teoretycznej na ostatnim wykładzie – 02.06.2014r.
Test jednokrotnego wyboru z pkt ujemnymi.
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
J. Gierusz, Koszty i przychody w świetle nadrzędnych zasad rachunkowości, ODDK, Gdańsk 2005
Zb. Messner (red.): Rachunkowość finansowa. AE, Katowice 2006
Zb. Messner (red): Rachunkowość finansowa z uwzględnieniem MSSF, PWN, Warszawa 2007
M. Gmytrasiewicz, A. Karmańska, Rachunkowośc finansowa, Difin, Warszawa 2004
Emerling, A. Kuzior, K. Tkocz – Wolny: Rachunek wyników – Zbiór zadań, UE, Katowice 2012
LITERATURA ZALECANA:
E. A. Hendriksen, M. F. Breda, Teoria rachunkowości, PWN, Warszawa 2002
K. Czubakowska, W. Gabrusiewicz, E. Nowak, Podstawy rachunkowości zarządczej, PWE, Warszawa 2006
Jaruga, W. Nowak, A. Szychta, Rachunkowość zarządcza. Koncepcje i zastosowania, Społeczna Wyższa Szkoła Przedsiębiorczości i Zarządzania w Łodzi, Łódź 2001
WYKŁAD NR 1 17.02.2014
RACHUNEK WYNIKÓW:
określa się jako część rachunkowości, która zajmuje się sposobami ewidencji i prezentacji wyników finansowych w postaci powiązanych ze sobą mierników ekonomicznych, wykorzystywanych przy ocenie jednostki gospodarczej.
jest ważnym źródłem informacji na potrzeby kontroli trafności podjętych decyzji i wykonania planu oraz prowadzenia rachunku ekonomicznego i podejmowania decyzji.
jest całokształtem czynności rachunkowych, mających na celu ustalenie WF jednostki prowadzącej działalności oraz dostarczanie niezbędnych danych do sporządzania rachunku zysków i strat, a także do ustalenia dochodu do opodatkowania
WYNIK FINANSOWY
jest ogólnym określeniem wyrażonego w pieniądzu okresowego efektu prowadzonych działań gospodarczych.
WYNIK FINANSOWY NETTO
zwany również wynikiem z działalności jednostki w danym okresie. Jest ustalany jako różnica pomiędzy osiągniętymi w tym okresie przychodami a kosztami poniesionymi na ich osiągnięcie oraz kosztami tego okresu z uwzględnieniem wyników zdarzeń nadzwyczajnych oraz obowiązkowych obciążeń.
jest elementem kapitałów (funduszy) własnych jednostki gospodarczej i w związku z tym jest jedną z podstawowych przyczyn jego podwyższania lub obniżania.
WYNIK FINANSOWY MOŻE BYĆ:
- wielkością dodatnią – zysk – oznacza zwiększenie kapitału własnego jednostki gospodarczej,
- wielkością ujemną – strata – oznacza zmniejszenie kapitału własnego jednostki.
„Założenia koncepcyjne sporządzania i prezentacji sprawozdań finansowych” KMSR
Określają przychody jako zwiększenie korzyści ekonomicznych w trakcie okresu obrotowego w formie uzyskania lub ulepszania aktywów albo zmniejszenia zobowiązań, powodujące wzrost kapitału własnego, z wyjątkiem wkładów wnoszonych przez udziałowców, akcjonariuszy.
Mianem zysków określa się natomiast inne pozycje, które spełniają warunki definicji przychodów, które mogą – choć nie muszą – powstawać w ramach podstawowej działalności gospodarczej jednostki. Zyski stanowią przyrost korzyści ekonomicznych i jako takie nie różnią się w swojej istocie od przychodów.
Ustawa o rachunkowości
podaje łączną definicję przychodów i zysków przez które rozumie się uprawdopodobnione powstanie w tym okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie przez udziałowców lub właścicieli.
„Założenia koncepcyjne sporządzania i prezentacji sprawozdań finansowych” KMSR
Określają koszty jako zmniejszenie korzyści ekonomicznych w trakcie okresu obrotowego w formie rozchodu lub spadku wartości aktywów albo powstania zobowiązań, powodujące zmniejszenie kapitału własnego, z wyjątkiem podziału kapitału na rzecz właścicieli.
Straty to inne pozycje, które mogą powstawać – choć nie muszą – w wyniku podstawowej działalności gospodarczej jednostki i nie stanowią przychodów. Do strat zalicza się przykładowo: straty spowodowane zdarzeniami losowymi , zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych czy też ujemne skutki aktualizacji wyceny składników aktywów i zobowiązań.
Ustawa o rachunkowości
podaje łączną definicję kosztów i strat, przez które rozumie się uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków udziałowców lub właścicieli.
SPOSOBY SPORZĄDZANIA RACHUNKU WYNIKÓW
Sporządzanie rachunku wyników odbywa się zgodnie z pewną procedurą, która wykorzystuje określone koncepcjemetodologiczne.
W praktyce mogą być stosowane różne podejścia do sporządzania rachunku wyników. Podejścia te różnią się co do sposobu wykazywania poszczególnych pozycji. Przy tym powinny być przestrzegane określone reguły obowiązujące w rachunkowości, nazywane zasadami rachunkowości.
ZASADY RACHUNKOWOŚCI
W przypadku sporządzania rachunku wyników powinny być zachowane te wszystkie zasady rachunkowości, które dotyczą sposobu ustalenia przychodów i kosztów oraz WF. Dla właściwego pomiaru Tyc wielkości największe znaczenie mają następujące zasady:
zasada memoriałowa – oznacza, że przychody oraz koszty powinny być wykazane w księgach rachunkowych oraz sprawozdaniu finansowym tego okresu sprawozdawczego, w którym wystąpiły. Zatem przychody powinny być ujmowane w momencie ich osiągnięcia, niezależnie od momentu otrzymania środków pieniężnych, Podobnie jak koszty powinny być ujmowane w momencie ich poniesienia, niezależnie od wydatków środków pieniężnych.
zasada współmierności – polega ba przyporządkowaniu poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów.
Oznacza ona przypisywanie przychodów i związanych z nimi kosztów do tego samego okresu sprawozdawczego. Realizacja zasady współmierności wyraża się z przede wszystkim przeciwstawieniem przychodom ze sprzedaży produktów jedynie kosztów własnych sprzedanych produktów. Ponadto realizacja tej zasady przejawia się w konieczności dokonywania rozliczeń międzyokresowych kosztów oraz rozliczeń międzyokresowych przychodów.
zasada ostrożności,
zasada niekompensowania,
zasada ciągłości.