„Jądro ciemności” - symboliczne znaczenie tytułu

Tytuł Jądro ciemności oznacza środek czarnego kontynentu, a także duszę człowieka żyjącego we współczesnej cywilizacji. ‘Ciemność’ oznacza moralne zło, jakiemu ulec można każdy człowiek. Dotyczy to zarówno Kurtza jak i Marlowa: „Ten człowiek tkwił w nieprzeniknionej ciemności” (o Kurtzu) ‘Ciemnymi’, czyli za zacofanymi i dzikimi, nazywają kolonialiści rdzennych mieszkańców Afryki. Jądro’ interpretować można jako sens, istotę, inaczej tajemnicę ludzkiego bytu.

Conrad w swojej powieści często posługuje się kontrastem. Zestawia ciemność z jasnością, kolor biały z czarnym, nędzę z elegancją, prawdę z fałszem, itp. W powieści zdecydowanie dominuje jednak ciemność:

„A i to miejsce było jednym z ciemnych zakątków ziemi”. (Marlow o Afryce)

„Byli to ludzie dość mężni, by stawić czoła ciemności”. (Marlow o kolonizatorach)

„Nie mogłem jej powiedzieć: było by się zrobiło za ciemno - beznadziejnie ciemno ...”

Narracja „Jądra ciemności”

W opowiadaniu występuje dwóch narratorów. Pierwszy z nich rozpoczyna i kończy nowelę, prezentuje sytuację, w której opowiada drugi narrator – Marlow, równocześnie bohater utworu. Technika opowiadania Marlowa wyjaśniona zostaje w słowach: „(...) według niego sens jakiegoś epizodu nie tkwił w środku jak pestka, lecz otaczał z zewnątrz opowieść, która tylko rzucała nań światło – jak blask oświetla opary – na wzór migotliwych aureoli widzianych czasem przy widmowym oświetleniu księżyca”. Ten cytat wskazuje na symboliczny wymiar utworu. Kompozycja tekstu, związana ściśle z dwoma narratorami powieści, nazywana jest "szkatułkową", gdyż jedna opowieść zawiera się w innej. Ten sposób budowy utworu wykorzystał między innymi już Jan Potocki, tworząc "Rękopis znaleziony w Saragossie".

Technika powieściowa, jaką zastosował Conrad w tym opowiadaniu, była nowatorska. Ukazywał bowiem bohaterów poprzez oparte na ograniczonym zasobie informacji relacje narratorów. Porządek opowieści jest niechronologiczny. Zastosowany został w niej zabieg polegający na opóźnionym przedstawieniu przyczyn wcześniej zaobserwowanych zjawisk.