Ciśnienie hydrauliczne jest wielkością skalarną
Ruch jednostajny to ruch dla którego w każdym przekroju strumienia rozkład prędkości jest taki sam w czasie i przestrzeni
W korytach i kanałach otwartych rodzaj ruchu (laminarny czy burzliwy) ustala się za pomocą liczby Re (Reynoldsa) Re=V*R/υ Re < 2400 - przepływ laminarny (uporządkowany, warstwowy, stabilny) 2400 < Re < 10000 - przepływ przejściowy (częściowo turbulentny) Re > 10000 - przepływ turbulentny (burzliwy)
Straty energii są opisane wzorem: dla ruchu laminarnego J=a*V dla ruchu burzliwego J=a*V^b
Co uwzględnia współczynnik Sainta Vepanta nierównomierny rozkład prędkości w przekroju poprzecznym
Kanał hydraulicznie najkorzystniejszy charakteryzuje się następującymi właściwościami: kąt nachylenia skarpy wynosi 30^o 60^o 90⁰ promień hydrauliczny R=1/2h odporność w zwierciadle wody równa się podwójnej długości skarpy
Straty energii na długości kanału lub przewodu zależą od parametrów prędkości promienia hydraulicznego szerokości ścian kanału oraz przewodu i długości
Straty lokalne albo miejscowe zależą od parametrów rodzaju przeszkody prędkości przepływu przed i za przeszkodą
Straty na długości w przewodzie pod ciśnieniem dla wszystkich stref przepływu są opisywane wyrażeniem H₁=λ* l/d *v²/2g
Współczynnik oporu hydraulicznego λ dla wszystkich stref przepływu opisany jest wzorem λ=I(Re* k/d)
Energia właściwa strumienia cieczy opisana jest wyrażeniem E=h-(αV²)/2
Głębokość normalna to głębokość odpowiadająca warunkom ruchu jednostajnego Często jest dobrym przybliżeniem położenia zwierciadła wody na danym odcinku koryta Równanie Manninga: Q=n/1*AR^2/3S^1/2 gdzie Q natężenie przepływu [m3/s] n współczynnik szorstkości A pole powierzchni przekroju [m2] R promień hydrauliczny przekroju [m] S spadek hydrauliczny
Współczynnik wydatku przy wypływie cieczy z otworu zależą od kształtu otworu i jego usytuowania w stosunku do otaczających go ścian zbiornika
Odskok hydrauliczny występuje gdy następuje przejście z ruchu rwącego (podkrytycznego) w ruch spokojny nadkrytyczny
Charakterystyki przelewu mierniczego to związek między grubością warstwy przelewowej a natężeniem przepływu
Natężenie przepływu przez przelew o kształcie praktycznie opisana jest wzorem Q=2/3 * b_μ*√2gh
Wymień znane przyrządy do pomiaru ciśnień ciśnieniomierz piezometr (pomiar ściśliwości substancji pod wpływem ciśnienia zew.) manometr (cieczowy i sprężysty – ciśnienie hydrost) barometr (ciśnienie atmosferyczne)
Ogólny wzór na wydatek Q=μA√2gH

Przyścienna warstwa, w przepływie potencjalnym lepkiej cieczy cienka warstwa płynu wokół opływanego przedmiotu, w której prędkość zmienia się od zera (bezpośrednio przy opływanym ciele) do wartości 99% prędkości opływu dla płynu nielepkiego.Grubość warstwy przyściennej zależy od liczby Reynoldsa. Jej obecność zwiększa rzeczywisty opór aerodynamiczny. Warstwę przyścienną badał m.in. L. Prandtl.
Straty miejscowe-odgrywają bardzo ważną rolę w obliczeniach spadku ciśnienia, dlatego nie mogą być one pominięte w rozważaniach.Są stratami zwanymi również lokalnymi i zależą przede wszystkim od kształtu i rodzaju zastosowanych elementów dodatkowych na drodze przepływu, tj. kolanka, zawory, kryzy, dyfuzory, kontraktory i inne.