Zarządzanie Projektem prof dr hab inż J sl

Wydział mechaniczny

Zarządzanie produkcją i Usługami

Praca Zaliczeniowa

czas zwrotu inwestycji na przykładzie firmy „DGK – ocieplenia”

Grzegorz doniec

Zbigniew GALEK

Rafał KOWALCZYK

Wykładowca:

prof. dr hab. inż. Josef Basl

Zielona Góra. 2011

Spis treści

1. CHARAKTERYSTYKA PRZEDSIĘBIORSTWA 6

1.1. Firma DGK - Ocieplenia 6

1.1.1. Zakres wykonywanych prac - oferta 6

1.2. Definicje i pojęcia 7

1.3. Podział działalności gospodarczej 8

2. Etapy rejestracji firmy 9

2.1.1. Wpis do ewidencji 9

2.2. Złożenie wniosku o nadanie numeru REGON 10

2.3. Wybranie formy rozliczenia i nadanie numeru NIP 11

2.4. Wyrobienie pieczątki 11

2.5. Założenie konta bankowego 12

2.6. Zgłoszenie ubezpieczenia w ZUS 14

2.6.1. Zgłoszenie działalności do PIP 15

2.7. Zgłoszenie działalności do SANEPIDU 16

3. ETAPY OCIEPLANIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH 17

3.1. Sprawdzenie jakości podłoża 17

3.2. Usuwanie ewentualnych nierówności i zanieczyszczeń 17

3.3. Próba przyczepności (kostki styropianu) 18

3.4. Zagruntowanie podłoża przed przyklejaniem warstwy termoizolacyjnej 19

3.5. Montaż listwy startowej (cokołowej) 20

3.6. Przygotowanie zaprawy klejącej 20

3.7. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty styropianowej 21

3.8. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty z wełny mineralnej 22

3.9. Przyklejanie płyt termoizolacyjnych 22

3.10. Usuwanie nadmiaru zaprawy klejącej 23

3.11. Kontrola ustawienia płyt poziomicą 24

3.12. Uzupełnianie szczelin pomiędzy płytami 24

3.13. Prawidłowe mocowanie płyt w narożach otworów elewacyjnych 25

3.14. Docinanie płyt na narożnikach budynków 25

3.15. Szlifowanie powierzchni płyt styropianowych 26

3.16. Prawidłowo zamontowana warstwa termoizolacyjna 26

3.17. Montaż kołków mocujących 27

3.18. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach styropianowych 27

3.19. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach z wełny 28

3.20. Szpachlowanie płyt z wełny mineralnej 29

3.21. Wzmacnianie paskami siatki naroży przy otworach elewacyjnych 29

3.22. Wzmacnianie wypustów przy narożnikach 30

3.23. Nanoszenie warstwy zaprawy klejącej pod siatkę zbrojącą 30

3.24. Klejenie siatki zbrojącej 31

3.25. Zatapianie siatki 32

3.26. Przycinanie siatki zbrojącej 32

3.27. Szlifowanie warstwy zbrojonej 33

3.28. Nakładanie podkładu gruntującego 33

3.29. Mieszanie tynku 34

3.30. Ręczne nakładanie tynku 34

3.31. Natryskowe nakładanie tynku 37

3.32. Malowanie tynku mineralnego 37

4. ANALIZA PRZEDSIĘBIORSTWA 39

4.1. Analiza SWOT 39

4.1.1. Analiza SWOT na przykładzie firmy DGK – Ocieplenia 41

4.2. Analiza PARETO 42

4.2.1. Analiza (diagram) PARETO na przykładzie firmy DGK-Ocieplenia 44

5. OBLICZENIA 47

5.1. Dom Manila 47

5.2. Założenia do wykonania zlecania na ocieplenie domu 50

5.3. Zużycie, cena i zakup materiałów w przeliczeniu na 1 m2 50

5.4. Wykonanie usługi ocieplenia budynku – Wyliczenia 50

5.5. Obliczenie zysków przedsiębiorstwa 51

5.6. Zwiększenie zysków przedsiębiorstwa 52

5.7. Oszczędności dla klienta 52

5.7.1. Obliczanie zwrotu inwestycji po dociepleniu elewacji 52

5.7.2. Obliczanie rocznego kosztu ogrzewanie budynku 55

5.7.3. Obliczanie zużycia ciepła i paliwa, po wymianie kotła 56

Spis rysunków 57

Spis tabel 59

Literatura 59

Rozporządzenia 59

Strony www (na dzień 03.06.2011r.) 60

CHARAKTERYSTYKA PRZEDSIĘBIORSTWA

Firma DGK - Ocieplenia

Firma „DGK – Ocieplenia” powstała z inicjatywy trójki znajomych (Doniec Grzegorz, Galek Zbigniew, Kowalczyk Rafał). Nazwę swoją wzięła od nazwisk trójki założycieli firmy.

Główną specjalizacją przedsiębiorstwa jest ocieplanie ścian zewnętrznych budynków metodą lekką-mokrą. Jest to najpopularniejsza w naszym kraju metoda ocieplania ścian zewnętrznych budynków, która przy prawidłowym wykonaniu wykazuje wieloletnią trwałość i jest tańszą w porównaniu z innymi metodami. Dzięki tej metodzie można obniżyć straty ciepła w budynkach nawet do 70%.

Metoda ta polega na przyklejeniu do powierzchni zewnętrznych ścian płyt z materiału izolacyjnego (styropian lub wełna mineralna), a następnie pokryciu ich cienką warstwą ochronną masy klejącej zbrojonej tkaniną z włókna szklanego. Warstwę wykończeniową stanowią tynki cienkowarstwowe: mineralne, krzemianowe, akrylowe lub silikonowe.

Różnorodność proponowanych systemów ociepleniowych pozwala realizować podstawowe cele stawiane zewnętrznej izolacji termicznej ścian (zmniejszenie strat ciepła w budynku, eliminacja mostków termicznych, ograniczenie strefy temperatur ujemnych wewnątrz ściany) oraz umożliwia dobranie odpowiedniego systemu w zależności od koncepcji architektonicznej (wymagania dotyczące koloru, faktury itp.), wymogów ochrony przeciwpożarowej.

Zakres wykonywanych prac - oferta

Oprócz kompleksowego docieplenia budynków jednorodzinnych i wielorodzinnych nasza oferta obejmuje:

Definicje i pojęcia

Działalność gospodarcza – forma aktywności przedsiębiorców działających na rynku.

W prawie polskim istnieją następujące definicje legalne działalności gospodarczej:

zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w dalszej części tej ustawy.

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podział działalności gospodarczej

Działalność gospodarczą, możemy podzielić ze względu na kilka kryteriów:

  1. dochodowość

    • działalność gospodarcza mająca na celu przynoszenie dochodu - taką działalność prowadzą przede wszystkim przedsiębiorstwa prywatne,

    • działalność gospodarcza nie mająca za główny cel osiąganie korzyści finansowych - taka działalność jest nastawiona na osiąganie korzyści ekonomicznych sensu largo. Działalność taka prowadzą np. przedsiębiorstwa komunalne, których głównym celem jest jak najlepsze zaspokajanie potrzeb społeczności lokalnej, nie zaś generowanie zysku,

    • działalność non-profit - działalność nie przynosząca zysku finansowego.

Ma ona natomiast przynosić korzyści w szerokim znaczeniu (np. rozwój przedsiębiorczości, nauka, szkolenie, pomoc chorym, itp.). Działalność taka nie może generować przychodu swojemu właścicielowi. Dla tego też, prowadzona jest ona najczęściej w formie fundacji.

  1. swobodę działalności

    • działalność regulowana - działalność gospodarcza, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa.

Będzie to zatem m.in. działalność w zakresie:

Etapy rejestracji firmy [3]

Wpis do ewidencji

Aby zarejestrować swoją firmę należy udać się do urzędu gminy lub urzędu miasta wraz z dowodem osobistym oraz wypełnić przygotowany przez dany urząd formularz - zgłoszenie. Zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie podlega opłacie.

Zgłoszenie o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej powinno zawierać:

Wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dokonuje organ ewidencyjny, czyli wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku. Po dokonaniu wpisu przedsiębiorca otrzymuje zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej. Przeważnie taki dokument wydawany jest od ręki.

Rys. .. Zaświadczenie – Wpis do ewidencji [7]

Złożenie wniosku o nadanie numeru REGON

Uzyskanie wpisu do REGONU przedsiębiorca może uczynić to na dwa sposoby:

Uzyskanie wpisu do REGON jest bezpłatne, wraz z wpisem przedsiębiorca uzyskuje swój unikalny numer REGON, czas oczekiwania na wpis to nie dłużej niż 7 dni od dnia złożenia wniosku, przy czym niewątpliwie szybszym sposobem uzyskania wpisu jest załatwienie sprawy osobiście a nie przez urząd gminy, który wysyła wypełniony formularz pocztą do urzędu statystycznego.

Rys. .. Złożenie formularza w Urzędzie Statystycznym [8]

Wybranie formy rozliczenia i nadanie numeru NIP

W urzędzie skarbowym przedsiębiorca musi wybrać formę rozliczeń opodatkowania spośród czterech dostępnych:

Podatnicy, którzy chcą być VATowcami muszą złożyć w urzędzie skarbowym zgłoszenie rejestracyjne - druk VAT-R. Zgłoszenie VAT wiąże się z opłatą w wysokości 170 zł.

Osoby fizyczne samodzielnie prowadzące działalność gospodarczą składają również zgłoszenie identyfikacyjne NIP-1 a ich prywatny numer NIP staje się jednocześnie numerem NIP zakładanej właśnie firmy.

Wyrobienie pieczątki

Pieczątka firmowa jest niezbędna m.in. przy zakładaniu rachunku bankowego lub wystawianiu dokumentów sprzedaży. Standardowo pieczątka powinna zawierać:

Rys. .. Wyrobienie pieczątki [9]

Założenie konta bankowego

Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Gospodarki w polskim systemie prawnym nie ma przepisu nakładającego obowiązek posiadania konta bankowego przez przedsiębiorcę. Posiadanie konta jest wyjątkowo wymagane do przeprowadzania określonych typów transakcji czy płatności.

Nie ma także przepisu nakładającego na osobę zakładającą tzw. firmowy rachunek bankowy obowiązek przedkładania w banku zaświadczenia o wpisie w ewidencji działalności gospodarczej, REGON-u czy NIP-u.

Banki zgłaszają jednak takie żądania. Wynika to z ich regulaminów wewnętrznych, nie zaś z przepisów powszechnie obowiązujących.

Jednak oczywiście warto posługiwać się kontem bankowym – szczególnie prowadząc działalność gospodarczą. Minęły bezpowrotnie (przynajmniej w legalnym biznesie) czasy biznesmenów z teczkami wypchanymi gotówką.

Jednak dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno następować za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy zawsze gdy:

Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej może korzystać w działalności gospodarczej z rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej.

Wybierasz sobie zatem bank, który daje najlepsze warunki, najlepiej spośród placówek bankowych położonych najbliżej Twojej firmy.

Bank poprosi Cię zapewne o:

Numer firmowego konta (właściwie wszystkich kont wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej) musisz podać urzędowi skarbowemu w zgłoszeniu aktualizacyjnym NIP-1.

Rys. .. Założenie konta bankowego [10]

Zgłoszenie ubezpieczenia w ZUS

Przedsiębiorca na zgłoszenie w ZUS-ie ma 7 dni od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej. Zgłoszenie do ubezpieczeń dokonuje się na druku ZUS ZUA natomiast zgłoszenie siebie jako płatnika składek należy złożyć na druku ZUS ZFA. Dokumenty jakie należy zabrać ze sobą to:

Zgłoszenia ZUS ZUA oraz ZUS ZFA są bezpłatne.

Osoby prowadzące działalność gospodarczą, która jest ich jedynym źródłem dochodu podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom:

Odprowadzają także składkę na Fundusz Pracy. Dobrowolnie natomiast można opłacać składki na ubezpieczenie chorobowe.

Rys. .. Zakład Ubezpieczeń Społecznych [11]

Zgłoszenie działalności do PIP

Pracodawca, w przypadku zatrudnienia pracownika lub pracowników, musi powiadomić na piśmie właściwego inspektora pracy Państwowej Inspekcji Pracy i właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności oraz liczbie pracowników w ciągu 30 dni od daty ich zatrudnienia.

Pracodawca jest także odpowiedzialny za zorganizowanie odpowiednich (zgodnych z przepisami) warunków pracy na terenie:

w zakresie:

Rys. .. Państwowa Inspekcja Pracy [12]

Zgłoszenie działalności do SANEPIDU

W niektórych przypadkach konieczne jest uzyskanie zgody Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (SANEPIDU) na prowadzenie działalności w danym lokalu.

W przypadku działalności w zakresie prowadzenia:

Konieczne jest więc uzyskanie zgody Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (SANEPIDU) na prowadzenie działalności gospodarczej  danym lokalu.

Procedura zgłaszania obejmuje między innymi:

"Odbioru" lokalu siedziby/ miejsca wykonywania danej działalności dokonuje SANEPID.

Rys. .. Państwowa Inspekcja Sanitarna [13]

ETAPY OCIEPLANIA ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH [6]

Sprawdzenie jakości podłoża

Aby ocenić stan podłoża, należy wykonać niżej wymienione, ogólnie obowiązujące czynności sprawdzające:

Rys. .. Sprawdzenie jakości podłoża [14]

Usuwanie ewentualnych nierówności i zanieczyszczeń

Wszelkie zanieczyszczenia w postaci np. kurzu czy pyłu należy usunąć miękką szczotką, sprężonym powietrzem lub zmyć wodą pod ciśnieniem. Ubytki i nierówności skuć i oczyścić, a następnie wyrównać jednym z produktów FOVEO TECH: Zaprawą Klejącą do styropianu KS 10, Zaprawą Klejącą do siatki KU 11, Zaprawą Klejącą do wełny KW 12 lub standardową zaprawą tynkarską, pamiętając o tym, aby jednorazowo nakładana warstwa nie przekraczała grubości 6 mm.

Rys. .. Usuwanie ewentualnych nierówności i zanieczyszczeń [15]

Próba przyczepności (kostki styropianu)

W przypadku wątpliwości co do wytrzymałości podłoża należy wykonać próbę przyczepności. Odbywa się ona w następujący sposób:

Powierzchnię podłoża oczyścić z kurzu, pyłu, słabo związanych z podłożem powłok malarskich i tynków. Próbki styropianu o wymiarach ok. 100 mm x 100 mm należy przykleić w różnych miejscach elewacji (8-10 próbek).

Zaprawę Klejącą do styropianu KS 10 przygotowaną wg zaleceń rozprowadzić na całej powierzchni próbki o grubości ok. 10 mm. Próbkę docisnąć do podłoża. Przyczepność sprawdzić po 4-7 dniach poprzez próbę ręcznego odrywania przyklejonej próbki. Można przyjąć, że podłoże charakteryzuje się wystarczającą wytrzymałością, jeżeli podczas próby odrywania styropian ulegnie rozerwaniu. W przypadku oderwania całej próbki z klejem i warstwą fakturową konieczne jest oczyszczenie elewacji ze słabo związanej z podłożem warstwy.

Podłoże zagruntować Gruntem Akrylowym GA 10. Jeżeli ponowna próba da wynik negatywny, należy rozważyć dodatkowe mocowanie mechaniczne lub odpowiednie przygotowanie podłoża.

Rys. .. Próba przyczepności (kostki styropianu) [16]

Zagruntowanie podłoża przed przyklejaniem warstwy termoizolacyjnej

Oczyszczone i wyrównane podłoże należy zagruntować Gruntem Akrylowym GA 10. Pozwoli to na uzyskanie jednolitego podłoża o zmniejszonej chłonności i stworzy właściwe warunki do wiązania zapraw klejących.

Rys. .. Zagruntowanie podłoża przed przyklejaniem warstwy termoizolacyjnej [17]

Montaż listwy startowej (cokołowej)

Przed przystąpieniem do montażu listwy startowej należy wyznaczyć wysokość cokołu i zaznaczyć ją np. przy pomocy barwionego sznura. Listwę mocuje się łącznikami mechanicznymi. Należy montować po 3 łączniki na metr bieżący.

Koniecznym jest zakotwienie listwy startowej w skrajnych otworach po obu stronach profilu. W przypadku budynków o nieregularnych kształtach stosuje się listwy z poprzecznymi nacięciami.

Rys. .. Montaż listwy startowej (cokołowej) [18]

Przygotowanie zaprawy klejącej

Do czystego pojemnika wlać odpowiednią ilość czystej, chłodnej wody i podczas mieszania wsypać całą zawartość worka 25 kg. Wymieszać przy pomocy wolnoobrotowej wiertarki z mieszadłem koszykowym do uzyskania jednorodnej masy i pozostawić na ok. 5 minut. Przemieszać ponownie, ewentualnie korygując konsystencję niewielką ilością wody. Nie wolno dodawać jakichkolwiek innych substancji poza wodą. Czas przydatności do użycia po zarobieniu z wodą to dla Zaprawy Klejącej do styropianu KS 10 i Zaprawy Klejącej do siatki KU 11 – 4 godziny, natomiast dla Zaprawy Klejącej do Rys. 4. Zagruntowanie podłoża przed przyklejaniem warstwy termoizolacyjnej wełny KW 12 – 1 godzina. W przypadku zgęstnienia jej w czasie przydatności do użycia, należy ją ponownie intensywnie przemieszać nie dodając wody ani świeżej zaprawy. Przedozowanie wody pogorszy wszystkie cechy zaprawy: przyczepność do podłoża, wytrzymałość na odrywanie, czas wiązania.

Rys. .. Przygotowanie zaprawy klejącej [19]

Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty styropianowej

Do mocowania styropianu do podłoża należy użyć Zaprawy Klejącej KS 10 lub KU 11. Styropian powinien odpowiadać wymaganiom normy PN-EN 13163:2004. Na obrzeże płyty styropianu (o wymiarach 50x 100 cm) nałożyć ciągły pas zaprawy klejącej szerokości min. 3 cm i grubości 1-2 cm oraz "placki" o średnicy 8-12 cm - w sześciu miejscach rozłożonych symetrycznie na płycie. Łączna powierzchnia nałożonej zaprawy powinna obejmować co najmniej 40% powierzchni płyty, a po dociśnięciu płyta powinna być przyklejona w minimum 60% swojej powierzchni. W przypadku równych podłoży oraz sufitów czy cokołów nałożyć zaprawę klejącą na całej powierzchni płyty za pomocą pacy metalowej z ząbkami (przynajmniej 10 x 10 mm).

Rys. .. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty styropianowej [20]

Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty z wełny mineralnej

Do mocowania wełny mineralnej do podłoża należy użyć Zaprawy Klejącej KW 12. Powierzchnie płyt przed przyklejeniem należy przeszpachlować cienką warstwą zaprawy klejącej i zaczekać do wstępnego związania. W przypadku ścian, na obrzeże płyty z wełny nałożyć ciągły pas zaprawy klejącej szerokości min. 3 cm i grubości 1-2 cm oraz „placki” o średnicy 8-12 cm – w kilku miejscach rozłożonych symetrycznie na płycie. Łączna powierzchnia nałożonej zaprawy powinna obejmować co najmniej 40% powierzchni płyty, a po dociśnięciu płyta powinna być przyklejona w minimum 60% swojej powierzchni. W przypadku równych podłoży oraz sufitów, czy cokołów nałożyć zaprawę klejącą na całej powierzchni płyty za pomocą pacy metalowej z ząbkami (przynajmniej 10 x 10 mm).

Rys. .. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty z wełny mineralnej [21]

Przyklejanie płyt termoizolacyjnych

W przypadku styropianu, po nałożeniu Zaprawy Klejącej KS 10 lub KU 11 płytę należy bezzwłocznie przyłożyć do ściany w przewidzianym dla niej miejscu i docisnąć tak, aby uzyskać równą płaszczyznę z sąsiednimi płytami. Natomiast w przypadku wełny mineralnej, po nałożeniu Zaprawy Klejącej KW 12, płyty z wełny mineralnej należy przyłożyć w czasie do 20 minut. Płyty przyklejać od dołu do góry rozmieszczając pasami poziomymi, z przewiązaniem na narożach na tzw. "mijankę", szczelnie dosuwając do poprzednio przyklejonych.

Należy pamiętać, że minięcie krawędzi pionowych powinno wynosić minimum 15 cm. Płyty świeżo przyklejonej Zaprawą Klejącą KS 10 lub KU 11 nie należy po raz drugi dociskać ani poruszać, natomiast w przypadku Zaprawy Klejącej KW 12 płyty można poprawiać w czasie do 10 minut od przyłożenia.

Rys. .. Przyklejanie płyt termoizolacyjnych [22]

Usuwanie nadmiaru zaprawy klejącej

Po przyłożeniu płyty termoizolacyjnej do podłoża należy pamiętać, aby usunąć wypływający spod niej nadmiar kleju. Pozwoli to na uniknięcie powstawania otwartych spoin pomiędzy płytami.

Rys. .. Usuwanie nadmiaru zaprawy klejącej [23]

Kontrola ustawienia płyt poziomicą

Należy pamiętać, aby w trakcie mocowania płyt termoizolacyjnych przy pomocy poziomicy na bieżąco sprawdzać równość powierzchni.

Rys. .. Kontrola ustawienia płyt poziomicą [24]

Uzupełnianie szczelin pomiędzy płytami

Szczeliny pomiędzy płytami termoizolacyjnymi, wynikające z dopuszczalnych tolerancji, większe niż 2 mm należy wypełnić klinami z tej samej izolacji.

Rys. .. Uzupełnianie szczelin pomiędzy płytami [25]

Prawidłowe mocowanie płyt w narożach otworów elewacyjnych

Płyty termoizolacyjne przy narożach otworów elewacyjnych (oknach, drzwiach) muszą być mocowane z całości, po uprzednim wycięciu zbędnego fragmentu.

Należy bezwzględnie unikać pokrywania się krawędzi płyt z krawędziami otworów elewacyjnych. Nieprawidłowe mocowanie płyt w narożach przyczynia się do powstawania pęknięć w warstwie ociepleniowej.

Rys. .. Prawidłowe i nieprawidłowe mocowanie płyt w narożach elewacji [26]

Docinanie płyt na narożnikach budynków

Po związaniu zaprawy klejącej należy przyciąć wypuszczone poza krawędzie budynku płyty termoizolacyjne. Zaleca się przycinanie wzdłuż prowadnicy przyłożonej do narożnika budynku.

Rys. .. Docinanie płyt na narożnikach budynków [27]

Szlifowanie powierzchni płyt styropianowych

Wszelkie nierówności i uskoki na powierzchni płyt termoizolacyjnych należy usunąć poprzez zeszlifowanie do uzyskania jednolitej płaszczyzny. Czynność można przeprowadzić przy pomocy packi z papierem ściernym. Uzyskanie równej powierzchni warstwy termoizolacyjnej ma bardzo duże znaczenie w kontekście kolejnych etapów prac ociepleniowych.

Rys. .. Szlifowanie powierzchni płyt styropianowych [28]

Prawidłowo zamontowana warstwa termoizolacyjna

Prawidłowy, mijankowy układ płyt termoizolacyjnych zamontowanych na elewacji budynku.

Rys. .. Prawidłowo zamontowana warstwa termoizolacyjna [29]

Montaż kołków mocujących

Warunki dodatkowego mocowania mechanicznego za pomocą łączników powinien określać projekt techniczny. Projekt powinien podawać liczbę łączników, ich rozmieszczenie, z uwzględnieniem wysokości budynku, stref krawędziowych, ich długość i rodzaj, a także numer dokumentu dopuszczającego do stosowania. Do mocowania płyt styropianowych możliwe jest stosowanie kołków z tworzywa sztucznego, a w przypadku wełny mineralnej – wyłącznie z trzpieniem stalowym.

Rys. .. Montaż kołków mocujących [30]

Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach styropianowych

Zaleca się stosowanie co najmniej 4-5 szt. kołków na 1 m². Przy narożnikach budynków wymagane jest zwiększenie ich ilości do 6-8 szt. na 1 m². Długość łączników powinna wynikać z rodzaju podłoża oraz grubości styropianu, przy czym głębokość zakotwienia w podłożu zwartym powinna wynosić co najmniej 6 cm, zaś w podłożach lekkich (beton komórkowy, keramzytobeton itp.) nie mniej niż 8 cm.

W przypadku bloczków z pustkami powietrznymi, kołek musi przechodzić przez co najmniej dwa żebra bloczka. Zastosowanie łączników mechanicznych nie może spowodować wichrowania się i lokalnego podnoszenia się płyt styropianowych. Do mocowania mechanicznego można przystąpić nie wcześniej niż po upływie 24 godz. od przyklejania płyt.

Rys. .. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach styropianowych [31]

Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach z wełny

Zaleca się stosowanie 6-8 szt. kołków na 1 m2. Długość łączników powinna wynikać z rodzaju podłoża oraz grubości wełny mineralnej, przy czym głębokość zakotwienia w podłożu zwartym powinna wynosić co najmniej 6 cm, zaś w podłożach lekkich (beton komórkowy, keramzytobeton itp.) nie mniej niż 8 cm. W przypadku bloczków z pustkami powietrznymi, kołek musi przechodzić przez co najmniej dwa żebra bloczka.

Zastosowanie łączników mechanicznych nie może spowodować wichrowania się i lokalnego podnoszenia się płyt wełny mineralnej. Do mocowania mechanicznego można przystąpić nie wcześniej niż po upływie 24 godz. od przyklejania płyt.

Rys. .. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach z wełny mineralnej [32]

Szpachlowanie płyt z wełny mineralnej

Do wykonania warstwy zbrojonej można przystąpić nie wcześniej niż po 3 dniach od przyklejenia płyt z wełny mineralnej. Powierzchnię płyt należy przeszpachlować cienką warstwą Zaprawy Klejącej KW 12 i zaczekać do wstępnego związania.

Rys. .. Szpachlowanie płyt z wełny mineralnej [33]

Wzmacnianie paskami siatki naroży przy otworach elewacyjnych

Poniżej i powyżej otworów elewacyjnych – okien, drzwi, w celu zabezpieczenia przed zwiększonymi naprężeniami, należy nakleić pod kątem 45° paski siatki zbrojącej. Wymiary pasków powinny być nie mniejsze niż 20 x 30 cm.

Rys. .. Wzmacnianie paskami siatki naroży przy otworach elewacyjnych [34]

Wzmacnianie wypustów przy narożnikach

Wszelkie narożniki i wypusty szczególnie narażone na uszkodzenia mechaniczne należy zabezpieczyć dodatkowo profilami ochronnymi z aluminiowej blachy perforowanej lub PCV. Narożnik musi być osadzony na warstwie termoizolacyjnej pod siatką zbrojącą.

Rys. .. Wzmacnianie wypustów przy narożnikach [35]

Nanoszenie warstwy zaprawy klejącej pod siatkę zbrojącą

W przypadku styropianu warstwę zbrojoną należy wykonywać na odpylonych po przeszlifowaniu płytach, nie wcześniej niż po 3 dniach od ich przyklejania, ale nie później niż po 3 miesiącach, jeżeli przyklejanie nastąpiło w okresie wiosenno-letnim. Jeśli styropian w ciągu 14 dni nie został pokryty warstwą zbrojoną, to należy ocenić jego jakość – pożółkłe i pylące płyty należy przeszlifować papierem ściernym. Należy również dokonać bardzo starannego przeglądu stanu technicznego warstwy płyt styropianowych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na równość płaszczyzny i związanie płyt z podłożem. Po nałożeniu Zaprawy Klejącej KU 11 należy natychmiast bardzo dokładnie wtopić w nią siatkę zbrojącą.

W przypadku wełny mineralnej, przyklejonych płyt nie można narażać na działanie wilgoci czy deszczu. Warstwę zbrojoną należy wykonać na przeszpachlowanych wcześniej płytach Zaprawą Klejącą KW 12.

Rys. .. Nanoszenie warstwy zaprawy klejącej pod siatkę zbrojącą [36]

Klejenie siatki zbrojącej

Do wykonywania warstwy zbrojonej należy używać siatki z włókna szklanego o gramaturze nie mniejszej niż 145 g/m2. Przed przyklejaniem siatka zbrojąca nie może być magazynowana w warunkach bezpośredniego działania czynników atmosferycznych, a w szczególności słońca, które powoduje rozciąganie się siatki i w konsekwencji widoczną deformację podczas przyklejania siatki na ścianie.

Pasy siatki zbrojącej powinny być przyklejane na zakład, szerokości ok. 10 cm. Zakłady siatki nie mogą pokrywać się ze spoinami między płytami styropianowymi. O ile nie są stosowane kątowniki narożne z siatki, to na narożnikach zewnętrznych siatka powinna zachodzić z obu stron na odległość co najmniej 10 cm.

Rys. .. Klejenie siatki zbrojącej [37]

Zatapianie siatki

Siatka zbrojąca powinna być bardzo dokładnie zatopiona w kleju, musi być całkowicie niewidoczna. Nie może także w żadnym przypadku leżeć bezpośrednio na warstwie termoizolacyjnej.

Rys. .. Zatapianie siatki [38]

Przycinanie siatki zbrojącej

Po całkowitym związaniu kleju w warstwie zbrojonej należy odciąć ostrym nożem odcinki siatki wzdłuż dolnej krawędzi listwy cokołowej.

Rys. .. Przycinanie siatki zbrojącej [39]

Szlifowanie warstwy zbrojonej

Po zakończeniu prac przy warstwie zbrojonej i całkowitym wyschnięciu zaprawy klejącej nierówności powierzchni należy zeszlifować papierem ściernym.

Rys. .. Szlifowanie warstwy zbrojonej [40]

Nakładanie podkładu gruntującego

Przed nałożeniem tynku w celu poprawienia jego przyczepności, zmniejszenia chłonności podłoża, zabezpieczenia przed powstawaniem przebarwień i prawidłowego wykonania struktury tynku, warstwę zbrojoną należy zagruntować Podkładem Gruntującym PA 10, PT 20 lub PN 30 (w zależności od rodzaju nakładanego tynku) w kolorze zbliżonym do koloru tynku. Należy pamiętać, aby wyprawę tynkarską nałożyć nie wcześniej niż po 3 dniach i nie później niż po 3 miesiącach od wykonania warstwy zbrojonej.

Rys. .. Nakładanie podkładu gruntującego [41]

Mieszanie tynku

W przypadku Tynku Mineralnego TM 10 zawartość opakowania (25 kg) należy wsypać do ok. 4,5 l-5,5 l czystej chłodnej wody i wymieszać przy pomocy wolnoobrotowej wiertarki z mieszadłem koszykowym do uzyskania jednorodnej masy. Tak przygotowaną masę należy pozostawić na ok. 5 minut i ponownie wymieszać.

Gotowe masy tynkarskie: Tynk Akrylowy TA 11, Tynk Akrylowo-Silikonowy TS 12, Tynk Silikatowy TT 20 i Tynk Silikonowy TN 30 bezpośrednio przed użyciem należy bardzo dokładnie wymieszać przy pomocy wolnoobrotowej wiertarki z mieszadłem koszykowym do uzyskania jednolitej konsystencji. Należy pamiętać, aby w trakcie przygotowywania tynków ściśle stosować się do zaleceń zawartych na etykietach produktów.

Rys. .. Mieszanie tynku [42]

Ręczne nakładanie tynku

Masę tynkarską należy nałożyć przy pomocy pacy ze stali nierdzewnej i rozprowadzić do uzyskania warstwy grubości ziarna. Następnie zatrzeć płaską pacą z tworzywa sztucznego w celu uzyskania żądanej faktury (baranek – ruchami kolistymi, kornik – pionowo lub poziomo). W celu uniknięcia możliwych do wystąpienia różnic w odcieniu i strukturze, przerwy w pracy należy zaplanować z wyprzedzeniem (np. w narożnikach i załamaniach budynku, pod rurami spustowymi, na styku kolorów itp.). Proces schnięcia wypraw tynkarskich, niezależnie od rodzaju, polega na odparowaniu wody oraz ewentualnym wiązaniu i hydratacji spoiwa mineralnego. W warunkach niskiej temperatury otoczenia oraz przy dużej wilgotności względnej powietrza proces wysychania może się wydłużyć.

Rys. .. a). Ręczne nakładanie tynku (tynk mineralny) [43]

Rys. .. b). Ręczne nakładanie tynku (gotowa masa tynkarska) [43]

Rys. .. c). Kierunek przesuwania pacy przy zacieraniu tynku o strukturze kornika [43]

Rys. .. d). Kierunek przesuwania pacy przy zacieraniu tynku o strukturze baranka [43]

Natryskowe nakładanie tynku

Do natrysku można stosować tynki TA 11, TS 12, TT 20, TN 30 o strukturze baranka, o grubości uziarnienia 1,5 mm lub 2 mm. W tym przypadku należy używać agregatu tynkarskiego z pistoletem o odpowiednich dyszach: tynk o grubości 1,5 mm – dysza 2 mm, a tynk o grubości 2 mm – dysza 3 mm. Ciśnienie na agregacie powinno wynosić 5,5-6 bar. Strumień masy powinien być natryskiwany prostopadle w odległości około 25 cm od ściany. Pistolet należy prowadzić ruchem jednostajnym na całym fragmencie ściany, będącym odrębną częścią elewacji.

Rys. .. Natryskowe nakładanie tynku [44]

Malowanie tynku mineralnego

Tynk Mineralny TM 10 przeznaczony jest pod malowanie farbami fasadowymi. Przed przystąpieniem do malowania podłoże należy zagruntować dla wyrównania jej chłonności, a także w celu uniknięcia przebarwień. W zależności od rodzaju farby należy zastosować odpowiedni grunt: pod Farbę Akrylową FA 10 – Grunt Akrylowy GA 10, pod Farbę Silikatową FT 20 – Grunt Silikatowy GT 20, pod Farbę Silikonową FN 30 – Grunt Silikonowy GN 30.

Należy pamiętać również, że tynk mineralny przed pomalowaniem farbami fasadowymi akrylowymi i silikonowymi powinien być sezonowany co najmniej 3 tygodnie, a w przypadku farby silikatowej wystarczy 3-5 dni.

Rys. .. Malowanie tynku mineralnego [45]

Rys. .. Prawidłowo wykonana wyprawa tynkarska [46]

ANALIZA PRZEDSIĘBIORSTWA

Analiza SWOT [4]

SWOT – jedna z najpopularniejszych heurystycznych technik analitycznych, służąca do porządkowania informacji. Bywa stosowana we wszystkich obszarach planowania strategicznego jako uniwersalne narzędzie pierwszego etapu analizy strategicznej. Np. w naukach ekonomicznych jest stosowana do analizy wewnętrznego i zewnętrznego środowiska danej organizacji, (np. przedsiębiorstwa), analizy danego projektu, rozwiązania biznesowego itp.

Rys. .. Diagram Analizy SWOT [47]

Technika analityczna SWOT polega na posegregowaniu posiadanych informacji o danej sprawie na cztery grupy (cztery kategorie czynników strategicznych):

Wreszcie - informacja, która nie może być poprawnie zakwalifikowana do żadnej z wymienionych grup, jest w dalszej analizie pomijana jako nieistotna strategicznie.

Informacja strategiczna, posegregowana według opisanych kryteriów na cztery grupy, jest następnie zapisywana w czterodzielnej macierzy strategicznej, w której lewa połowa zawiera dwie kategorie czynników pozytywnych a prawa - dwie kategorie czynników negatywnych. Natomiast w piśmiennictwie istnieją co najmniej trzy ujęcia, wyjaśniające czym różni się górna połowa macierzy od dolnej (a więc mocne strony od szans, a słabe strony od zagrożeń).

W niektórych wykładniach mówi się: mocne strony i słabe strony, to czynniki wewnętrzne, szanse i zagrożenia — to czynniki zewnętrzne;

W innej interpretacji: mocne strony i słabe strony to cechy stanu obecnego, a szanse i zagrożenia, to spodziewane zjawiska przyszłe.

Wreszcie u niektórych autorów: mocne strony i słabe strony to czynniki zależne od nas (te, na które mamy wpływ planistyczny i zarządczy), a szanse i zagrożenia, to czynniki obiektywne, na które nie mamy bezpośredniego wpływu sprawczego.

Analiza SWOT daje wartościowy rezultat analityczny przy zastosowaniu każdego z trzech wymienionych ujęć, pod warunkiem, że jest ono stosowane konsekwentnie i świadomie. Jednak najczęstszym błędem w praktyce stosowania techniki SWOT jest mieszanie trzech ujęć (np. zapisanie jakiejś przewagi w obszarze szans na podstawie tego, że jest ona czynnikiem zewnętrznym, a potem odczytywanie jej z macierzy SWOT, jako czynnika przyszłego (który dopiero pojawi się), lub - jako czynnika na który nie mamy wpływu sprawczego. Stąd postulat otwartego i jednoznacznego deklarowania kryteriów rozróżnienia wertykalnego na wstępie przeprowadzanej analizy.

W popularnych ujęciach mikroekonomicznych dwa pierwsze obszary odnoszą się najczęściej do środowiska wewnętrznego i zawierają najistotniejsze w danym przedsiębiorstwie elementy, np. silna marka (S), czy słabe zaplecze kapitałowe (W). Natomiast dwa ostatnie odnoszą się analogicznie do środowiska zewnętrznego, np. otwarcie wspólnego rynku międzynarodowego (O) lub pojawienie się konkurencyjnych produktów nowej generacji (T).

Jest to bardzo rozpowszechniony obecnie schemat analizy. Najczęściej stosowany jest w bardzo uproszczonej formie, tzn. przybiera postać czterech list czynników (zwykle przedstawianych w formie tabelarycznej).

Analiza SWOT na przykładzie firmy DGK – Ocieplenia

Rys. .. Analiza SWOT – Firma DGK Ocieplenia (opracowanie własne) [48]

Analiza PARETO [5]

Twórcą "zasady Pareto" był Vilfredo Pareto (15.07.1848 - 19.08.1923) włoski socjolog, ekonomista i filozof, który analizując dystrybucję dochodów we włoskim społeczeństwie stwierdził, że 80% bogactwa kraju było własnością 20% ludności.

Na przestrzeni kolejnych lat zaobserwowano, że ta zasada Pareto, zwana czasami zasadą 80/20 doskonale sprawdza się w praktycznie każdej dziedzinie życia. Przykładowo:

Etapy przeprowadzania analizy Pareto-Lorenza:

  1. Wybór analizowanych czynników( zbieranie informacji o procesie),

  2. Wybór jednostek miar ( wybór mierzalnych wielkości),

  3. Wybór przedziału czasowego,

  4. Wyznaczenie osi,

  5. Uszeregowanie przyczyn mających wpływ na proces ze względu na ich siłę oddziaływania,

  6. Wyznaczenie skumulowanych wartości procentowych przyczyn,

  7. Sporządzenie wykresu Pareto-Lorenza.

Zasada Pareto ?

Zasada Pareto ma duże znaczenie w zarządzaniu jakością, gdyż bardzo często mamy do czynienia z sytuacją, w której około 80% niezgodności jest wynikiem około 20% przyczyn. Wykorzystując tzw. wykres Pareto możemy sprawdzić czy faktycznie mamy do czynienia z zasada 80/20 i jeżeli tak to wtedy możemy określić, które przyczyny stanowią 80% problemów.

Co to jest wykres Pareto ?

Wykres Pareto składa się z pewnej ilości "słupków" uporządkowanych od "największego do najmniejszego". Każdy "słupek" reprezentuje daną cechę (kategorię), a wysokość słupka odzwierciedla ilość wystąpień danej cechy (kategorii) lub jej procentowy udział.

Czasami część mało znaczących kategorii sumuje się i nanosi na wykres jako ostatni słupek (inne) - jak pokazano na poniższym rysunku:

Rys. .. Analiza wykresu Pareto (przykład 1) [49]

Na prawej osi pionowej przedstawiono skumulowane % wartości dla każdej przyczyny. Suma wszystkich przyczyn na tej osi równa się 100%.

Jak analizować wykres pareto?

Analizując wykres Pareto, najpierw sprawdzamy czy w analizowanym zjawisko zachodzi zasada 80/20. Poniższy wykres przedstawia taki przykład. Niewielka ilość przyczyn takich jak: rysy, przebarwienia, inny kolor stanowi około 80% wad. Wady te przedstawiono w kolorze żółtym. Pozostałe kategorie wad mają mniejsze znaczenie.

Rys. .. Analiza wykresu Pareto (przykład 2) [50]

Na poniższym wykresie Pareto przedstawiona jest sytuacja, gdzie zasada 80/20 nie występuje.

Analiza (diagram) PARETO na przykładzie firmy DGK – Ocieplenia

Poniżej przedstawiono diagram Pareto-Lorenza, który pokazuje % udział wad, które występują podczas ocieplania elewacji.

Rys. .. Wykres Pareto-Lorenza. Wady ocieplania elewacji (opracowanie własne) [51]

  1. Zły montaż płyt wełny lub styropianu – bardzo często podczas montażu w/w elementów dochodzi do błędów przy ocieplaniu elewacji. Należy pamiętać, że ocieplając ścianę, pracę należy wykonać właściwie, tak aby nie powstawały mostki cieplne. Wskazane więc jest stosowanie styropianu zakładkowego, lub podwójne układanie styropianu w taki sposób aby układać go na połączeniach warstwy poprzedniej.

  2. Istotnie ważnym elementem jest montaż styropianu lub waty przy odpowiedniej pogodzie. Ocieplanie budynku powinno wykonywać się tylko, gdy temperatura powietrza wynosi minimum 5°C, ale nie jest wyższa niż 25°C. Niska temperatura znacznie obniża wytrzymałość i przyczepność poszczególnych warstw systemu, z kolei zbyt wysoka, związana z silnym nasłonecznieniem powoduje szybsze wysychanie i nadmierny skurcz materiału, który może być przyczyną powstawania pęknięć. Warunki wiązania pogarsza również deszcz lub silny wiatr, powodując odklejenie się płyt termoizolacyjnych, spłynięcie tynku z elewacji lub wypłukanie barwnika z masy tynkarskiej.

  3. Aby przyklejane ocieplenie dobrze przylegało do powierzchni należy zadbać o to, aby jego powierzchnia była czysta i równa. Brudna i nierówna powierzchnia wpłynie na nierównomierność rozmieszczenia np. styropianu a przez to powstanie mostków cieplnych. Brudna powierzchnia, może natomiast utrudniać wiązanie kleju.

  4. Istotnym błędem są natomiast źle zaprojektowane budynki. Błędy na etapie projektowania przyczyniają się w znaczny sposób do zwiększenia rachunków za ogrzewanie budynku.

  5. Brak podkładu gruntowego przed przyklejaniem ocieplenia, a także przed malowaniem powierzchni wpływa na trwałość elewacji. Zagruntowana powierzchnia lepiej łączy się z klejem niż goła ściana.

  6. Źle zatopiona siatka zbrojna, wpływa także w istotny sposób na trwałość połączenia odpowiednich warstw. Siatka wzmacniająca powinna być podwinięta pod płyty styropianowe tworzące pierwszą warstwę od dołu i powinna być założona pomiędzy listwą startową a płytą styropianową. Łączenie siatki powinno być przeprowadzane z 10 cm zakładem. Łączenie siatki "na styk" spowoduje pęknięcia na powierzchni tynku  na wszystkich liniach łączeń siatki. Przyklejanie siatki powinno być prowadzone na uprzednio rozprowadzoną warstwę kleju. Grubość warstwy zbrojącej powinna wynosić 3 - 4 mm. Siatka powinna być zatopiona w połowie grubości.

  7. Źle wymieszane składni kleju, wpłyną niestety na trwałość połączenia. Może oznaczać to odklejanie się styropianu, a przez to ucieczkę ciepła z ogrzewanych i nieogrzewanych powierzchni. Niewłaściwe przygotowanie mas klejących może powodować osłabienie siły wiążącej oraz nietrwałość wiązania. Natomiast niewłaściwa ilość wody uniemożliwi właściwy przebieg procesów chemicznych, czyli wiązań między łączonymi materiałami.

  8. Grubość warstwy wykończenia tynkarskiego również musi być zgodna z wytycznymi producenta. W przypadku zbyt cienkiej warstwy tynku w momencie, gdy dojdzie do zawilgocenia elewacji, ukaże się nam siatka łączeń płyt styropianowych co znacznie pogarsza efekt wizualny docieplonej elewacji. Etap ten wpływa także na trwałość połączeń. Gdy warstwa tynku będzie za duża mogą wystąpić odpryski elewacji.

  9. Złe nakładanie kleju na płyty styropianowe, powoduje nieodpowiednie zamocowanie elementu klejonego. Klej powinien być nakładany metodą plackową (4 - 5 placków) oraz dodatkowo ułożony po obwodzie płyty. Zapewnia to szczelne przyklejenie oraz dużą odporność na siły ssące, powstające na powierzchni elewacji pod wpływem wiatru.

  10. Przebarwienia tynku mogą wystąpić w przypadku nieodpowiedniego wymieszania farb służących do pokrycia elewacji. Wiążę się to z nieprawidłowym ich wymieszaniem. Wpływa to w istotny sposób na wygląd budynku.

OBLICZENIA

Dom Manila

Swoistą cechą bryły tego domu są cztery szczytowe ściany, które dają początek prostym, dwuspadowym dachom, przenikającym się ze sobą w jednej wysokości kalenicy. Każda z nich podkreślona jest charakterystycznym, trójkątnym oknem pomieszczenia na poddaszu (trzech sypialni i łazienki). Do domu droga wiedzie przez obszerny podcień.

Na parterze, niedaleko wejścia zlokalizowano dwie dodatkowe, bliźniacze sypialnie i łazienkę. Strefa dzienna wraz z wejściową tworzą tu jedną, otwartą, urozmaiconą przestrzeń, dające możliwość ciekawej aranżacji. Łączy się ona wizualnie z ogrodem poprzez duże przeszklenie skierowane na południe.

Rys. .. Dom Manila [52]

  1. Powierzchnia parteru

Rys. .. Rzut parteru [50]

  1. Powierzchnia poddasza

Rys. .. Rzut poddasza [51]

Rys. .. Zdjęcia z etapu budowy [52]

Założenia do wykonania zlecania na ocieplenie domu

W założeniach dotyczących wykonania usługi (U) ocieplenia domu wraz z malowaniem elewacji przyjęto następujące dane do obliczeń.

Dane:

  1. Powierzchnia ścian do ocieplenia – 204 m2

  2. Grubość izolacji (styropianu) – 0,13 m

  3. Cena usługi (wykonanie kompletnego ocieplenia elewacji zewnętrznej, wraz z zakupieniem i dowozem na plac budowy zamówionych materiałów, kupnem niezbędnych narzędzi, dowozem pracowników i sprzętu na plac budowy oraz z wykonaniem malowania elewacji) – 135 zł/m2

  4. Ilość zatrudnionych pracowników – 4 osoby

  5. Ilość roboczogodzin w przeliczeniu na jednego pracownika – 220 h

  6. Ilość roboczogodzin w przeliczeniu na 4 pracowników – 55 h (5,5 dnia)

  7. Wynagrodzenie pracownika za 1 m2 wykonania ocieplenia – 20 zł brutto

Zużycie, cena i zakup materiałów w przeliczeniu na 1 m2

Do obliczeń przyjęto następujące ceny:

  1. Styropian – 14 zł

  2. Siatka – 2,2 zł

  3. Kołki 4 sztuki – 4 zł

  4. Klej 4 kg – 6 zł

  5. Grunt uszczelniający 0,2 litra – 1,5 zł

  6. Grunt strukturalny 0,2 litra – 1,8 zł

  7. Tynk 2,5 kg – 22 zł

  8. Narożniki 1 mb – 2,5 zł

  9. Farba 0,5 litra (podwójne malowanie) – 6 zł

Wykonanie usługi ocieplenia budynku – Wyliczenia

Poniżej przedstawiono sposób wyliczenia poniesionych kosztów związanych z wykonaniem ocieplenia i malowaniem elewacji zewnętrznej.

  1. Koszt zakupu materiałów na ocieplenie 1 m2 elewacji (Kzm) = Styropian + Siatka + Kołki + Klej + Grunt uszczelniający + Grunt strukturalny + Tynk + Narożniki + Farba

Kzm = 14 + 2,2 + 4 + 6 + 1,3 + 1,6 + 18 +2,5 + 5 = 60 zł

  1. Cena usługi za ocieplanie i malowanie 1 m2 elewacji (Oc) = Oczyszczenie i szlifowanie podłoża + Gruntowanie podłoża + Montaż listwy cokołowej + Przyklejenie styropianu + Montaż kołków + Nanoszenie kleju i montaż siatki zbrojnej + Szlifowanie i nakładanie podkładu gruntującego + Nałożenie tynku + Podwójne malowanie

Oc = 1 + 2 + 3 + 5 + 4 + 4 + 3 + 6 + 7 = 35 zł

  1. Inne koszty (Ik) w przeliczeniu na 1 m2 elewacji – Dowóz i odwóz pracowników z budowy (paliwo) + Zakup narzędzi + Wynagrodzenie pracowników

Ik = 1,2 + 2 + 20 = 23,2 zł

Obliczenie zysków przedsiębiorstwa

Zysk = Usługa (U) - Kzm - Oc - Ik

Zysk = 135 – 60 – 35 – 23,2 = 16,8 zł/m2

Zysk = 16,8 zł/m2 * 204 m2 = 3427,20 zł

Zakładamy, że ocieplamy około 30 domów w sezonie. Przyjmijmy także, że średnio na dom wypadnie około 200 m2 elewacji do ocieplenia, oraz, że na każdym m2 zarobimy co najmniej 17 zł, oraz że nie poniesiemy żadnych innych dodatkowych wydatków, to zysk nasz powinien wynieść 102000 zł

Zysk roczny = Ilość domów do ocieplenia * metraż elewacji * zysk na m2

Zysk roczny = 30 * 200 m2 * 16,8 zł/m2 = 100800 zł

Zwiększenie zysków przedsiębiorstwa

Aby zwiększyć zyski naszego przedsiębiorstwa zajmującego się ocieplaniem elewacji, należy:

  1. ograniczyć koszty funkcjonowania firmy, poprzez racjonalne zarządzanie,

  2. kupić niezbędne materiały do ociepleń ścian naszego budynku (styropian, wełna mineralna) innego producenta, zachowując odpowiedni współczynnik przewodzenia ciepła przez przegrody,

  3. kupić inne materiały (kleje, grunt, siatkę) innych firmy zachowując odpowiednią jakość i właściwości,

  4. podnieść cenę wykonywanej usługi (niewskazane gdy, jest duża konkurencja),

  5. zweryfikować ilość pracujących na budowie,

  6. brać osobiście czynny udział w docieplaniu ścian,

  7. wykorzystywać zakupione narzędzia wielokrotnie,

  8. dotrzeć do klienta poprzez reklamę (radio, internet, ulotki),

  9. zwiększyć asortyment sprzedaży świadczonych usług.

Oszczędności dla klienta

Obliczanie zwrotu inwestycji po dociepleniu elewacji

Oblicz prosty czas zwrotu SPBT, dla usprawnienia ocieplenia przegrody zewnętrznej, oraz określić, czy opór cieplny przegrody jest zgodny z wymaganiami zawartymi w Rozporządzeniu [1] dotyczącym wykonywania Audytów, dla następujących danych:

Tabela . Dane do obliczenia SPBT

Przegroda cieplna Ściana zewnętrzna
Współczynnik przewodzenia ciepła styropianu λ = 0,04 W/(m*K)
Współczynnik przenikania ciepła U przegrody Uo = 1,151 W/(m2*K)
Opłata stała Os = 8700 zł/(MW*mc)
Opłata zmienna Oz = 27,25 zł/GJ
Temperatura wewnętrzna twe = 20 °C
Temperatura zewnętrzna tzo = - 20 °C
Ilość stopniodni Sd = 3200 dzień * K/a
Powierzchnia przegrody do obliczeń Aobl = 204 m2
Powierzchnia przegrody do ocieplenia Aoc = 204 m2
Przyjęta grubość izolacji termicznej dizol = 0,13 m
Cena jednostkowa usprawnienia Nujedn = 135 zł/ m2

Obliczenia:

Krok 1 – Obliczyć zwiększenie oporu cieplnego izolacji


$$\Delta R = \ \frac{d_{\text{izol}}}{\lambda} = \ \frac{0,13}{0,04} = 3,25\ (m^{2}*K)/W$$

Krok 2 – Obliczyć opór cieplny ściany przed dociepleniem


$$R_{0} = \ \frac{1}{U_{0}} = \ \frac{1}{1,151} = 0,869\ (m^{2}*K)/W$$

Krok 3 – Obliczyć opór cieplny ściany po dociepleniu


R1 =  R0 +  ΔR = 0, 869 + 3, 25 = 4, 119 (m2 * K)/W 

Krok 4 – Obliczyć straty ciepła przed termomodernizacją


$$Q_{0u} = 8,64*\ 10^{- 5}*Sd*\ \frac{A_{\text{obl}}}{R_{0}} = 8,64*10^{- 5}*3200*\ \frac{204}{0,869} = 64,90\ GJ/a$$

Krok 5 – Obliczyć straty ciepła po termomodernizacji


$$Q_{0u} = 8,64*\ 10^{- 5}*Sd*\ \frac{A_{\text{obl}}}{R_{1}} = 8,64*10^{- 5}*3200*\ \frac{204}{4,119} = 13,69\ GJ/a\ $$

Krok 6 – Obliczyć zapotrzebowanie na moc cieplną przed termomodernizacją


$$q_{0u} = \ 10^{- 6}*\left( t_{\text{wo}} - \ t_{\text{zo}} \right)*\ \frac{A_{\text{obl}}}{R_{0}} = \ 10^{- 6}*(20 - \left( - 20 \right))*\ \frac{204}{0,869\ } = 0,00093\ MW$$

Krok 7 – Obliczyć zapotrzebowanie na moc cieplna po termomodernizacji


$$q_{1u} = \ 10^{- 6}*\left( t_{\text{wo}} - \ t_{\text{zo}} \right)*\ \frac{A_{\text{obl}}}{R_{1}} = \ 10^{- 6}*(20 - \left( - 20 \right))*\ \frac{204}{4,119\ } = 0,0019\ MW$$

Krok 8 – Obliczyć roczne oszczędności kosztów energii


ΔO = (Q0u− Q1u) *  Oz + (q0u− q1u) *  Os * 12 = (64,9−13,69) * 27, 25 + (0,0093−0,0019) * 8700 * 12 = 2168, 03 zl/a

Krok 9 – Obliczyć poniesione nakłady inwestycyjne


NU = Nujedn * Aoc =  160 * 204 = 32640 zl

Krok 10 – Obliczyć prosty czas zwrotu inwestycji


$$\text{SPBT} = \ \frac{\text{Nu}}{O} = \ \frac{27540\ zl}{2168,03\ zl/a} = 12,74\ \text{lata}$$

Tabela . Porównanie wyników przed i po ociepleniu elewacji

Lp. Opis Jednostka Stan istniejący Po ociepleniu
1
dizol
m
 Brak izolacji 0,13
2
ΔR
(m2 * K)/W
 3,25 -
3
R
(m2 * K)/W
 0,869 4,119
4
Q0u,  Q1u
GJ/a
 64,90 13,69
5
q0u,  q1u
MW
 0,0093 0,0019
6
ΔO
zl/a
 Brak oszczędności 2168,03
7
Nujedn
zl/m2
 Brak usprawnienia 135
8
NU
zl
 Brak nakładów 32640
9
SPBT
 lata Brak inwestycji 12,74

Obliczanie rocznego kosztu ogrzewanie budynku

Oblicz roczny koszt ogrzewania budynku dla następujących danych:

Tabela . Dane kosztów ogrzewania budynku

Opłata stała Os = 8700 zł/(MW*mc)
Opłata zmienna Oz = 27,25 zł/GJ
Abonament Ab = 18 zł/mc
Zapotrzebowanie na moc cieplną q = 0,020 MW
Zużycie ciepła na cele grzewcze netto Q = 59,56 GJ/rok
Całkowity współczynnik sprawności systemu grzewczego
ηH, tot = 0, 75
Współczynnik uwzględniający przerwy w ogrzewaniu


wt = 1, 0


wd = 1, 0

Obliczenia:

Krok 1 – Obliczyć zużycie ciepła na cele ogrzania brutto (z uwzględnieniem sprawności systemu grzewczego, oraz przerw w ogrzewaniu).


$$Q_{K} = \ \frac{Q*\ w_{t}*\ w_{d}\ }{\eta_{H,tot}} = \ \frac{59,56*1,0*1,0}{0,75} = 44,67\ GJ/rok$$

Krok 2 – Obliczyć roczny koszt stały


Ks =  12 * q *  Os = 12 * 0, 020 * 8700 = 2088 zl/rok

Krok 3 – Obliczyć roczny koszt zmienny


Kz =  QK * Oz = 44, 67 * 27, 25 = 1217, 25 zl/rok

Krok 4 – Obliczyć roczny koszt abonamentu


Kab =  12 * Ab = 12 * 15 = 216 zl/rok

Krok 5 – Obliczamy całkowity roczny koszt ogrzewania


Kogrzewania =  Ks +  Kz + Kab = 2088 + 1217, 25 + 216 = 3521, 25 zl/rok

Obliczanie zużycia ciepła i paliwa, po wymianie kotła

Oblicz jakie będzie docelowe zużycie paliwa, oraz docelowe roczne zużycie ciepła brutto (z uwzględnieniem sprawności kotła), po wymianie istniejącego kotła na nowy.

Tabela . Dane zużycia paliwa i sprawności kotła przed wymianą

Zużycie paliwa przed wymianą Z = 3,2 ton/rok
Wartość opałowa paliwa Hu = 24 GJ/ton
Sprawność kotła przed wymianą η = 45 %
Sprawność kotła po wymianie η = 75%

Obliczenia:

Krok 1 – Obliczyć roczne zużycie ciepła przed wymianą kotła


 QK =  Z *  Hu = 3, 2 * 24 = 76, 8 GJ/rok

Krok 2 – Obliczyć roczne zużycie ciepła przed wymianą kotła bez uwzględnienia sprawności


Q =  QK *  η =  76, 8 * 45 = 34, 56 GJ/rok

Krok 3 – Obliczyć roczne zużycie ciepła po wymianie kotła z uwzględnieniem sprawności


$$Q_{K} = \ \ \frac{Q}{\eta}\ = \ \frac{76,8}{75} = 57,6\ GJ/rok$$

Krok 4 – Obliczyć roczne zużycie paliwa po wymianie kotła


$$Z = \ \ \frac{Q_{K}}{H_{u}}\ = \ \frac{57,56}{24} = 2,39\ ton/rok$$

Spis rysunków

Rys. 2.1. Zaświadczenie – Wpis do ewidencji 9

Rys. 2.2. Złożenie formularza w Urzędzie Statystycznym 10

Rys. 2.3. Wyrobienie pieczątki 11

Rys. 2.4. Założenie konta bankowego 13

Rys. 2.5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych 14

Rys. 2.6. Państwowa Inspekcja Pracy 15

Rys. 2.7. Państwowa Inspekcja Sanitarna 16

Rys. 3.1. Sprawdzenie jakości podłoża 17

Rys. 3.2. Usuwanie ewentualnych nierówności i zanieczyszczeń 18

Rys. 3.3. Próba przyczepności (kostki styropianu) 19

Rys. 3.4. Zagruntowanie podłoża przed przyklejaniem warstwy termoizolacyjnej 19

Rys. 3.5. Montaż listwy startowej (cokołowej) 20

Rys. 3.6. Przygotowanie zaprawy klejącej 21

Rys. 3.7. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty styropianowej 21

Rys. 3.8. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty z wełny mineralnej 22

Rys. 3.9. Przyklejanie płyt termoizolacyjnych 23

Rys. 3.10. Usuwanie nadmiaru zaprawy klejącej 23

Rys. 3.11. Kontrola ustawienia płyt poziomicą 24

Rys. 3.12. Uzupełnianie szczelin pomiędzy płytami 24

Rys. 3.13. Prawidłowe i nieprawidłowe mocowanie płyt w narożach elewacji 25

Rys. 3.14. Docinanie płyt na narożnikach budynków 25

Rys. 3.15. Szlifowanie powierzchni płyt styropianowych 26

Rys. 3.16. Prawidłowo zamontowana warstwa termoizolacyjna 26

Rys. 3.17. Montaż kołków mocujących 27

Rys. 3.18. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach styropianowych 28

Rys. 3.19. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach z wełny mineralnej 28

Rys. 3.20. Szpachlowanie płyt z wełny mineralnej 29

Rys. 3.21. Wzmacnianie paskami siatki naroży przy otworach elewacyjnych 29

Rys. 3.22. Wzmacnianie wypustów przy narożnikach 30

Rys. 3.23. Nanoszenie warstwy zaprawy klejącej pod siatkę zbrojącą 31

Rys. 3.24. Klejenie siatki zbrojącej 31

Rys. 3.25. Zatapianie siatki 32

Rys. 3.26. Przycinanie siatki zbrojącej 32

Rys. 3.27. Szlifowanie warstwy zbrojonej 33

Rys. 3.28. Nakładanie podkładu gruntującego 33

Rys. 3.29. Mieszanie tynku 34

Rys. 3.30. a). Ręczne nakładanie tynku (tynk mineralny) 35

Rys. 3.31. b). Ręczne nakładanie tynku (gotowa masa tynkarska) 35

Rys. 3.32. c). Kierunek przesuwania pacy przy zacieraniu tynku o strukturze kornika 36

Rys. 3.33. d). Kierunek przesuwania pacy przy zacieraniu tynku o strukturze baranka 36

Rys. 3.34. Natryskowe nakładanie tynku 37

Rys. 3.35. Malowanie tynku mineralnego 38

Rys. 3.36. Prawidłowo wykonana wyprawa tynkarska 38

Rys. 4.1. Diagram Analizy SWOT 39

Rys. 4.2. Analiza SWOT – Firma DGK Ocieplenia (opracowanie własne) 41

Rys. 4.3. Analiza wykresu Pareto (przykład 1) 43

Rys. 4.4. Analiza wykresu Pareto (przykład 2) 43

Rys. 4.5. Wykres Pareto-Lorenza. Wady ocieplania elewacji (opracowanie własne) 44

Rys. 5.1. Dom Manila 47

Rys. 5.2. Rzut parteru 48

Rys. 5.3. Rzut poddasza 49

Spis tabel

Tabela 5.1 Dane do obliczenia SPBT 55

Tabela 5.2 Porównanie wyników przed i po ociepleniu elewacji 57

Tabela 5.3 Dane kosztów ogrzewania budynku 57

Tabela 5.4 Dane zużycia paliwa i sprawności kotła przed wymianą 58

Literatura

  1. Alsabry Abdrahman „Fizyka budowli dla doradców i audytorów energetycznych” Zielona Góra, 2010

Rozporządzenia

  1. Rozporządzenie z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów, a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego (Dz.U. 2009 r.,Nr 43, poz. 346).

Strony www (na dzień 03.06.2011r.)

  1. Etapy rejestracji firmy

    http://www.twojafirma.info/zus.php

  2. Analiza PARETO

    http://pl.wikipedia.org/wiki/Diagram_Pareto

  3. Analiza SWOT

    http://pl.wikipedia.org/wiki/Analiza_SWOT

  4. Etapy ocieplania ścian zewnętrznych

    http://www.foveotech.pl/instrukcje,wykonywania,ocieplen.html

  5. Rys. 2.1. Zaświadczenie – Wpis do ewidencji

    http://www.kktrans.pl/dokumenty/wpis%20kk.jpg

  6. Rys. 2.2. Złożenie formularza w Urzędzie Statystycznym

    http://biznes.interia.pl/news/afera-w-gus-prezes-przyplacil-glowa,1597118

  7. Rys. 2.3. Wyrobienie pieczątki

    http://img.bazarek.pl/98671/8447/559821/20494444114ac5e699b9201.jpg

  8. Rys. 2.4. Założenie konta bankowego

    http://www.dns.ataner.pl/imgs/inne/ALIOR_MAN.jpg

  9. Rys. 2.5. Zakład Ubezpieczeń Społecznych

    http://www.ro.com.pl/public/grafika/ZUS.jpg

  10. Rys. 2.6. Państwowa Inspekcja Pracy

    http://www.ro.com.pl/public/grafika/Panstwowa_Inspekcja_Pracy1.jpg

  11. Rys. 2.7. Państwowa Inspekcja Sanitarna [13]

    http://www.zdrowyzywiec.pl/wp-content/uploads/2010/12/sanepid1.jpg

  12. Rys. 3.1. Sprawdzenie jakości podłoża [14]

    http://www.foveotech.pl/sprawdzenie_jakosci_podloza,75,p.html

    Rys. 3.2. Usuwanie ewentualnych nierówności i zanieczyszczeń [15]

    http://www.foveotech.pl/usuwanie_ewentualnych_nierownosci_i_zanieczyszczen,76,p.html

Rys. 3.3. Próba przyczepności (kostki styropianu) [16]

http://www.foveotech.pl/proba_przyczepnosci_kostki_styropianu,77,p.html

Rys. 3.4. Zagruntowanie podłoża przed przyklejaniem warstwy termoizolacyjnej [17]

http://www.foveotech.pl/zagruntowanie_podloza_przed_przyklejaniem_warstwy_termoizolacyjnej,78,p.html

Rys. 3.5. Montaż listwy startowej (cokołowej) [18]

http://www.foveotech.pl/montaz_listwy_startowej_cokolowej,79,p.html

Rys. 3.6. Przygotowanie zaprawy klejącej [19]

http://www.foveotech.pl/przygotowanie_zaprawy_klejacej,80,p.html

Rys. 3.7. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty styropianowej [20]

http://www.foveotech.pl/nakladanie_zaprawy_klejacej_na_powierzchnie_plyty_styropianowej,81,p.html

Rys. 3.8. Nakładanie zaprawy klejącej na powierzchnię płyty z wełny mineralnej [21]

http://www.foveotech.pl/nakladanie_zaprawy_klejacej_na_powierzchnie_plyty_z_welny_mineralnej,82,p.html

Rys. 3.9. Przyklejanie płyt termoizolacyjnych [22]

http://www.foveotech.pl/przyklejanie_plyt_termoizolacyjnych,83,p.html

Rys. 3.10. Usuwanie nadmiaru zaprawy klejącej [23]

http://www.foveotech.pl/usuwanie_nadmiaru_zaprawy_klejacej,84,p.html

Rys. 3.11. Kontrola ustawienia płyt poziomicą [24]

http://www.foveotech.pl/kontrola_ustawienia_plyt_poziomica,85,p.html

Rys. 3.12. Uzupełnianie szczelin pomiędzy płytami [25]

http://www.foveotech.pl/uzupelnianie_szczelin_pomiedzy_plytami,86,p.html

Rys. 3.13. Prawidłowe i nieprawidłowe mocowanie płyt w narożach elewacji [26]

http://www.foveotech.pl/prawidlowe_mocowanie_plyt_w_narozach_otworow_elewacyjnych,87,p.html

Rys. 3.14. Docinanie płyt na narożnikach budynków [27]

http://www.foveotech.pl/docinanie_plyt_na_naroznikach_budynkow,88,p.html

Rys. 3.15. Szlifowanie powierzchni płyt styropianowych [28]

http://www.foveotech.pl/szlifowanie_powierzchni_plyt_styropianowych,89,p.html

Rys. 3.16. Prawidłowo zamontowana warstwa termoizolacyjna [29]

http://www.foveotech.pl/prawidlowo_zamontowana_warstwa_termoizolacyjna,90,p.html

Rys. 3.17. Montaż kołków mocujących [30]

http://www.foveotech.pl/montaz_kolkow_mocujacych,91,p.html

Rys. 3.18. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach styropianowych [31]

http://www.foveotech.pl/prezentacja_prawidlowego_ukladu_kolkow_na_plytach_styropianowych,92,p.html

Rys. 3.19. Prezentacja prawidłowego układu kołków na płytach z wełny mineralnej [32]

http://www.foveotech.pl/prezentacja_prawidlowego_ukladu_kolkow_na_plytach_z_welny_mineralnej,93,p.html

Rys. 3.20. Szpachlowanie płyt z wełny mineralnej [33]

http://www.foveotech.pl/szpachlowanie_plyt_z_welny_mineralnej,94,p.html

Rys. 3.21. Wzmacnianie paskami siatki naroży przy otworach elewacyjnych [34]

http://www.foveotech.pl/wzmacnianie_paskami_siatki_narozy_przy_otworach_elewacyjnych,95,p.html

Rys. 3.22. Wzmacnianie wypustów przy narożnikach [35]

http://www.foveotech.pl/wzmacnianie_wypustow_przy_naroznikach,96,p.html

Rys. 3.23. Nanoszenie warstwy zaprawy klejącej pod siatkę zbrojącą [36]

http://www.foveotech.pl/nanoszenie_warstwy_zaprawy_klejacej_pod_siatke_zbrojaca,97,p.html

Rys. 3.24. Klejenie siatki zbrojącej [37]

http://www.foveotech.pl/klejenie_siatki_zbrojacej,98,p.html

Rys. 3.25. Zatapianie siatki [38]

http://www.foveotech.pl/zatapianie_siatki,99,p.html

Rys. 3.26. Przycinanie siatki zbrojącej [39]

http://www.foveotech.pl/przycinanie_siatki_zbrojacej,100,p.html

Rys. 3.27. Szlifowanie warstwy zbrojonej [40]

http://www.foveotech.pl/szlifowanie_warstwy_zbrojonej,101,p.html

Rys. 3.28. Nakładanie podkładu gruntującego [41]

http://www.foveotech.pl/nakladanie_podkladu_gruntujacego,102,p.html

Rys. 3.29. Mieszanie tynku [42]

http://www.foveotech.pl/mieszanie_tynku,103,p.html

Rys. 3.30. a). Ręczne nakładanie tynku (tynk mineralny)

Rys. 3.31. b). Ręczne nakładanie tynku (gotowa masa tynkarska)

Rys. 3.32. c). Kierunek przesuwania pacy przy zacieraniu tynku o strukturze kornika

Rys. 3.33. d). Kierunek przesuwania pacy przy zacieraniu tynku o strukturze baranka

http://www.foveotech.pl/reczne_nakladanie_tynku,104,p.html

Rys. 3.34. Natryskowe nakładanie tynku [44]

Rys. 3.35. Malowanie tynku mineralnego [45]

http://www.foveotech.pl/natryskowe_nakladanie_tynku,105,p.html

Rys. 3.36. Prawidłowo wykonana wyprawa tynkarska [46]

http://www.foveotech.pl/malowanie_tynku_mineralnego,106,p.html

Rys. 4.1. Diagram Analizy SWOT

http://pl.wikipedia.org/wiki/Analiza_SWOT

Rys. 4.2. Analiza SWOT – Firma DGK Ocieplenia (opracowanie własne)

Rys. 4.3. Analiza wykresu Pareto (przykład 1) [46]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Diagram_Pareto

Rys. 4.4. Analiza wykresu Pareto (przykład 2) [47]

http://pl.wikipedia.org/wiki/Diagram_Pareto

Rys. 4.5. Wykres Pareto-Lorenza. Wady ocieplania elewacji (opracowanie własne) [48]

Rys. 5.1. Dom Manila [49]

http://projekty.lipinscy.pl/Manila/

Rys. 5.2. Rzut parteru [50]

http://projekty.lipinscy.pl/Manila/

Rys. 5.3. Rzut poddasza [51]

http://projekty.lipinscy.pl/Manila/


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Projektowanie baz danych [ prof dr hab inz Zbyszko Krolikowski], Transformacja EER material dydaktyc
czesc III, WSKiZ, Materialoznawstwo w, Materialoznawstwo prof. dr hab. inz Boleslaw Jurkowski [ częś
czesc II, WSKiZ, Materialoznawstwo w, Materialoznawstwo prof. dr hab. inz Boleslaw Jurkowski [ część
czesc I, WSKiZ, Materialoznawstwo w, Materialoznawstwo prof. dr hab. inz Boleslaw Jurkowski [ część
RACHUNEK WYRÓWNAWCZY PROF DR HAB INŻ BOGDAN WOLSKI(2)
prof dr hab inż Handkiewicz Andrzej, Elektronika Cyfrowa, Automat synchroniczny 2
prof dr hab inż Handkiewicz Andrzej, Elektronika Cyfrowa, Rejestr cykliczny 2
Zarządzanie projektami ekonomicznymi i organizacyjnymi wykłady, prof dr hab Adam Stabryła(1)
MP projekt, Metodologia badań pedagogicznych - wykład - prof. dr hab. S. Frejman
MP projekt zalacznik1, Metodologia badań pedagogicznych - wykład - prof. dr hab. S. Frejman
MP projekt zalacznik2, Metodologia badań pedagogicznych - wykład - prof. dr hab. S. Frejman
Marketing Międzynarodowy - prof. dr hab. M. Dolińska, Zarządzanie, Semestr I, Marketing międzynarodo
3687 Podanie,o,zwolnienie,z,czesci,oplat,za,punkty,ECTS,do,dr,hab ,inz ,Pawel,Drozdziel,prof ,PL
dr hab inż prof P P Andrzej Rybarczyk, Elektrotechnika, Zadania
strona startowa na prof zw dr hab inż Józefa Wojnarowskiego, dr h c
I Frejman, Metodologia badań pedagogicznych - wykład - prof. dr hab. S. Frejman
PEDcw w4s6, aaa VI semestr, PEDcw prof. dr hab. J.Pięta
egzamin prof dr hab Urlich

więcej podobnych podstron