ZMARTWYCHWSTANIE
W sztukach plastycznych przedst. Chrystusa powstającego z grobu; we wczesnym okresie temat ukazywano w sposób symboliczny jako trzy niewiasty u grobu;
W X w. początkowo wyobrażano Chrystusa stojącego w otwartym grobie, sarkofagu, w nimbie krzyżowym i trzymającego chorągiew krzyżową;
W XI w. pojawiło się przedstawienie, w którym Chrystus jest ukazany jako opuszczający piekło i wyprowadzający z niego Adama; może trzymać krzyż z chorągwią lub sam krzyż
W XII w. dodano postacie strażników przy grobie, z których na ogół jednego ukazywano śpiącego, drugiego zaś czuwającego;
W XIII w. powstał wariant, w którym wychodzący z sarkofagu Chrystus depcze śpiącego strażnika; Jezus z obnażoną piersią i widocznymi ranami może stać w sarkofagu lub przed nim, a także unosić się nad zamkniętym sarkofagiem na obłoku; np. kwatera lewego skrzydła poliptyku z 1510 r. w kościele parafialnym w Zydłowcu; na ogół jedną ręką błogosławi, w drugiej trzyma chorągiew krzyżową; sarkofag zastąpiono z czasem grobem skalnym lub przypominający swoim kształtem mensę ołtarzową; scenie mogą towarzyszyć postacie apostołów, Trzech Marii, także anioły i święci. Zmartwychwstanie umieszczano często na tle Jerozolimy
W sztuce kościoła wschodniego zmartwychwstanie ukazywano jako Anastazis - zejście do otchłani
Od XIII w. - Chrystus stojący między Adamem i Ewą, podaje im ręce, obok niego ukazani są zbawieni;
Sceny zmartwychwstania w sztuce protestanckiej opatrywane były cytatami z Pisma Świętego albo posągami, których zadaniem było podkreślenie harmonii ST i NT
- Daniel - eschatologiczna wizja państwa bożego
- Ezechiel - prorokujący Dobrego Pasterza
- Izajasz - głosił naukę o odkupieniu ludzkości przez ekspiacyjną śmierć Mesjasza;
- Jeremiasz - zapowiada zbawienie w czasach mesjańskich
Zmartwychwstanie na pomnikach nagrobnych i epitafiach jako wyraz wiary w eschatologiczną moc wydarzenia Wielkiej Nocy;
Fresk z Leżajska, 1750, Stanisław Stronski i Millerowie - Chrystus z ąladami ran przebytej męki, w dłoniach trzyma palmę zwycięstwa i chorągiew zmartwychwstania - triumf nad cierpieniem i śmiercią; na krawędzi grobowca siedzi anioł wspierający się na szatanie; opodal pełza wąż z jabłkiem w paszczy; obok szkielet, który można interpretować jako szkielet Adama;
Pieczętowanie grobu;
Zmartwychwstały Chrystus stoi na obłoku - typ ikonograficzny spopularyzowany przez Albrechta Rudera;
Od antyku chrześc. Chrystus określany mianem Słońca Sprawiedliwości, którego promienie symbolizują opiekę nad światem;
Typologia Chrystus - Adam
CHRYSTOFANIE - świadectwa zmartwychwstania
Et prima vidit - ukazanie się Chrystusa Zmartwychwstałego Najświętszej Marii - żaden z ewangelistów nie wspomina o tym wydarzeniu; często ukazywana z prarodzicami - ścisły związek z antytezą Ewa - Maria; Maria będąca wyrazem posłuszeństwa i wierności wobec Boga stała się przyczyną zbawienia w przeciwieństwie do Ewy;
Noli me tangere - Chrystus Ogrodnik - ukazanie się św. Magdalenie;
Emanus - wędrówka Chrystusa do Emanus z uczniami Łukaszem i Kleofasem; uczniowie nie poznali Go; np. predella ołtarza p.w. św. Macieja w katedrze pelplińskiej;
Ukazanie się Chrystusa apostołom;
Chrystofania w Wieczerniku - informują o tym wszyscy 4 ewangeliści
niewierny Tomasz
drugie rozesłanie apostołów
drugi cudowny połów ryb
nadanie prymatu Piotrowi - jest to realizacja wcześniejszej zapowiedzi Jezusa w Ewangelii św. Mateusza;
WNIEBOWSTĄPIENIE - apoteoza Zmartwychwstania
św. Marek napisał krótko po rozmowie z nim, iż Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga Ojca;
św. Łukasz - podobnie (np. drzeworyt zdobiący postyllę Mikołaja Reja)