Księstwo Warszawskie
-istniało w latach 1807-1815, formalnie niepodległe, jednak w rzeczywistości podporządkowane napoleońskiej Francji, było namiastką państwa polskiego. Władcą suwerennym księstwa był król Królestwa Saksonii, które wchodziło w skład Związku Reńskiego, będącego protektoratem pierwszego Cesarstwa Francuskiego.
Królestwo Polskie (potocznie Królestwo Kongresowe, Kongresówka)
-istniejące w latach 1815-1916 państwo polskie, pozostające w unii personalnej z Imperium Rosyjskim, z własną konstytucją, sejmem, wojskiem, monetą i polskim językiem urzędowym oraz cesarzem rosyjskim jako koronowanym królem Polski i ustanowionym przez niego namiestnikiem.
Powstanie listopadowe - polskie powstanie narodowe przeciw Rosji, które wybuchło w nocy z 29 listopada na 30 listopada 1830, a zakończyło się 21 października 1831. Zasięgiem swoim objęło Królestwo Polskie i część prowincji zabranych (Litwę, Żmudź i Wołyń).
Powstanie styczniowe (1863-1864) - polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone manifestem 22 stycznia 1863 wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy, spowodowane narastającym rosyjskim terrorem wobec polskiego biernego oporu, wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 w byłym Wielkim Księstwie Litewskim, trwało do jesieni 1864[3]; zasięgiem objęło tylko zabór rosyjski: Królestwo Polskie oraz ziemie zabrane - Litwę, Białoruś i część Ukrainy; było największym polskim powstaniem narodowym, spotkało się z poparciem międzynarodowej opinii publicznej; miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek, mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców.
Kraj Nadwiślański (ros. Привислинский край, Priwislinskij kraj) - półoficjalna nazwa Królestwa Polskiego używana po zniesieniu przez władze Cesarstwa Rosyjskiego jego autonomii instytucjonalnej. Nazwa ta nigdy nie zastąpiła całkowicie określenia "Królestwo Polskie", lecz była stosowana obok niego.
W polskim piśmiennictwie spotyka się także termin "Kraj Przywiślański", będący kalką językową z języka rosyjskiego. Po upadku powstania styczniowego władze rosyjskie przystąpiły do likwidacji autonomii Królestwa. W 1866 r. przeprowadzono reorganizację administracji, tworząc 10 guberni bezpośrednio podporządkowanych władzom Cesarstwa Rosyjskiego. W 1867 r. zniesiono autonomię instytucjonalną Królestwa Polskiego - zlikwidowano m.in. Radę Stanu i Radę Administracyjną. Wycofano też z użycia odrębny herb Królestwa, a polskiego orła pozostawiono tylko jako jeden z wielu elementów w herbie całego Imperium. Od 1874, po zniesieniu urzędu cesarskiego namiestnika, obszar Królestwa Polskiego zaczęto również określać jako generał-gubernatorstwo warszawskie. Nazwa "Kraj Nadwiślański" miała jeszcze bardziej podkreślać zespolenie Królestwa z Cesarstwem Rosyjskim.
Królestwo Polskie
-państwo zależne od II Rzeszy Niemieckiej i Austro-Węgier, powstałe na terenie Królestwa Kongresowego w efekcie austriacko-niemieckiej konferencji i wspólnej proklamacji cesarza Niemieckiego oraz cesarza Austrii i króla Węgier z 5 listopada 1916. Proklamacja ta nie określała jednak granic Królestwa Polskiego. Pozostając pod kontrolą Niemiec i Austro-Węgier, oraz nie mając zasadniczo możliwości prowadzenia własnej polityki zagranicznej, Królestwo Polskie praktycznie nie zaistniało jako samodzielny byt państwowy. Niemniej stało się ono zalążkiem niepodległego państwa polskiego, określanego jako II Rzeczpospolita.
II Rzeczpospolita
Nazwa podkreśla ciągłość z I Rzeczpospolitą (1569-1795), zlikwidowaną traktatami rozbiorowymi zawartymi pomiędzy Austrią, Prusami i Rosją w drugiej połowie XVIII wieku (1773-1795). Urzędowym językiem II Rzeczypospolitej był polski, a walutą początkowo marka polska a od 1924 złoty polski.