24. Definicja żeliwa, rodzaje żeliwa w zależności od szybkości chłodzenia surówki, wpływ grafitu na własności mechaniczne, technologiczne i użytkowe, charakterystyka żeliw modyfikowanych i zwykłych, sferoidalnych.
Żeliwo - stop odlewniczy żelaza z C (2,11-4%) i inne pierwiastki (Mn,Si) i zanieczyszczeniami (P,S), niekiedy z innymi dodatkami stopowymi (np. Cr); otrzymywany (w żeliwiakach) z surówki wielkopiecowej; przeznaczone do wykonywania maszyn technologią odlewania do formy; ze wzgl. na swe własności mech. nie nadają się do obróbki plastycznej ani na zimno, ani gorąco; niektóre można obrabiać cieplnie.
Rodzaje a szybkość:
białe - szybkie chłodzenie,
połowiczne (pstre) - pomiędzy,
szare - wolne chłodzenie podczas krzepnięcia.
Wpływ grafitu:
Zależy od:
- ilości grafitu
- wielkości i kształtu wydzieleń
Obniża wytrzymałość i plastyczność tym silniej, im:
- więcej grafitu
- większe wydzielenie gr.
- kształt wydz. mniej zaokrąglony,
Dlatego:
~ zwykłe szare żeliwa maszynowe, mające duże płotkowe wydzielanie grafitu, mają niską wytrzymałość i praktycznie zerową plastyczność (są kruche), tym bardziej, im więcej C mają.
~ modyfikowane szare żeliwa masz., mające stos. drobne płatkowe wydz. grafitu, mają większą wytrzymałość od zwykłych, choć plastyczność nieznacznie.
~ żeliwa ciągliwe mające wydzielenia grafitu kłaczkowe zwarte:) mają dużo wyższą wytrzymałość i plastyczność, im bardziej zwarte, tym lepszą
~ żeliwa sferoidalne, mające wydzielenia graf kulkowe, mają najwyższą wytrzymałość i plastyczność, całkowicie porównywalną ze stalami (właściwości zależą też od struktury, a też i własności osnowy)
Charakterystyka żeliw - wpływanie na przebieg krystalizacji kształtuje następujące:
zwykłe - dobre tłumienie drgań, mała wrażliwość na działanie karbu, dobre właściwości przeciwcierne, słabe na rozciąganie
modyfikowane - mała rozszerzalność cieplna, podwyższona odp. na korozję
sferoidalna - dobre własności wytrzymałościowe, słabe tłumienie drgań
odporne na ściskanie, zginanie, wysokie ciśnienia
14. Na czym polega i jaki na cel: wyżarzanie normalizujące, zupełne, odprężające
Wyżarzanie normalizujące:
Zastosowanie: stal, staliwa
Cel: Polepszenie własności mechanicznych
Droga:
- wytworzenie jednolitej drobnoziarnistej struktury.
Proces:
- nagrzaniu przedmiotu do temperatury 30-50 stopni powyżej Ac3 lub Accm,
- krótkim wygrzaniu,
- następnie studzeniu w spokojnym powietrzu.
- Przemiana perlitu w austenit, rozdrobnienie ziarna
Wyżarzanie zupełne:
Zastosowanie: bainit, martenzyt
Cel:
Nadanie stali stanu najbardziej zbliżonego do stanu równowagi o jednolitej drobnoziarnistej strukturze.
Proces:
- nagrzaniu przedmiotu do temperatury 30-50 stopni powyżej Ac3 lub Accm,
- krótkim wygrzaniu
- bardzo powolnym studzeniu razem z piecem.
Wyżarzanie odprężające
Zastosowanie:
- przeróbka plastyczna na zimno,
- odlewanie,
- spawanie
- hartowanie.
Cel: zmniejszenie naprężeń, prawie bez zmian struktury.
Droga:- nagrzaniu wyrobu do temp poniżej 650 stopni
- wygrzaniu do kilku godzin
- powolnym studzeniu.