Ocena wstępna poszkodowanego
Ocena poszkodowanego
wygląd ogólny
ocena stanu świadomości
ocena czynności życiowych
badanie fizykalne
wywiad
Ocena wyglądu ogólnego
Kolor skóry
sina - niedotlenienie - wychłodzenie
szara - wstrząs, wstrząs mózgu
czerwona - poparzenie, przegrzanie, zaburzenia krążenia, wstrząs
blada - wstrząs mózgu, niedotlenienie, zatrucia pokarmowe
żółta - zatrucia pokarmowe
Zachowanie
normalne
apatia
agresywne
brak oznak kontaktu i drgawki
brak oznak kontaktu
Ułożenie
naturalne do zaistniałej sytuacji
nienaturalne
Ocena stanu świadomości AVPU
A - przytomny i świadomy
V - reagowanie na głos
P - reagowanie na ból
U - brak reakcji
Ocena czynności życiowych
Drożność dróg oddechowych
sprawdzenie oddechu
sprawdzenie zawartości jamy ustnej
rękoczyn - żuchwa - czoło lub
wyważenie żuchwy
Oddech
oddech sprawdzamy jak największą ilością zmysłów
ucho układamy nad ustami poszkodowanego, twarzą zwróconą w stronę klatki piersiowej
ucho może usłyszeć szmer, może poczuć ruch powietrza, a wzrok może zobaczyć ruchy oddechowe klatki piersiowej
ręka leży na klatce piersiowej w celu wyczucia ruchów oddechowych
Krążenie
krążenie sprawdzamy tylko na dużych tętnicach - szyjnej i udowej
sprawdzamy trzema palcami z wyłączeniem kciuka
Należy pamiętać, że:
jeżeli badanie stanu świadomości wykaże, że poszkodowany jest nieprzytomny to priorytetowo należy wezwać natychmiast pomoc
jeżeli badanie krążenia i oddychania wykaże brak któregokolwiek to należy priorytetowo zapewnić sobie przyjazd karetki pogotowia i rozpocząć niezwłocznie czynności resuscytacyjne.
wyjątkiem od powyższego będzie występowanie krwotoków (nie krwawień), należy je szybko zaopatrzyć zanim rozpoczniemy resuscytację krążeniowo - oddechową.
badanego należy badać w pozycji zastanej, dopiero po ukończeniu badania miejsc dostępnych obracamy poszkodowanego i badamy pozostałą część ciała poszkodowanego.
badanie musi być poprowadzone szybko i rzeczowo
opatrujemy poszkodowanego w zależności od priorytetów - RKO, tlenoterapia, krwotoki, zabezpieczenie kręgosłupa w odcinku szyjnym -dopiero w dalszej kolejności złamania, zwichnięcia i skręcenia stawów, krwawienia.
pamiętaj zawsze o zastosowaniu komfortu termicznego tak szybko jak to możliwe
pamiętaj o wsparciu psychicznym poszkodowanego
pamiętaj o zastosowaniu pozycji przeciwwstrząsowej adekwatnej do sytuacji.
pamiętaj o stałej obserwacji stanu poszkodowanego.
Szybkie badanie urazowe
Badanie fizykalne BTLS
Głowa
zaczynamy od badania twarzoczaszki - szukamy zmian w kośćcu, złamań, wklęśnięć, uszkodzeń zębów, oczu, wysączających się płynów z nosa lub uszu
badanie mózgoczaszki - poprzez delikatne ale stanowcze przesunięcie dłońmi po całej czaszce, poszukujemy wpukleń w czaszce, guzów, krwi, części ruchomych
Szyja
poprzez ocenę wzrokową szukamy zranień, krwotoków
poprzez ocenę palpacyjną szukamy zmian w kośćcu, na tylnej części szyi
Klatka piersiowa
ocena wzrokowa - ruchy klatki piersiowej, ślady krwi, krwotoki
ocena palpacyjna - poprzez ułożenie dłoni równomiernie na lewej i prawej części klatki piersiowej i delikatny ale zdecydowany ucisk (koniecznie pionowo) szukamy złamań żeber, w zależności od wielkości klatki piersiowej czynność powtarzyamy w jednym, dwóch czy też trzech miejscach tak aby zbadać całą klatkę piersiową
Brzuch
ocena wzrokowa - szukamy krwawień, przerwania tkanki, wytrzewienia, zasinień
ocena palpacyjna - stosując umiarkowany ucisk badamy dłońmi brzuch dzieląc go sobie na cztery części, kolejno uciskamy lewą górną częśc, prawą górną, prawą dolną i lewą dolnączęść brzucha- szukamy miejsc twardych i miejsc bolesnych.
Miednica
ocena wzrokowa - szukamy krwotoków i nienaturalnego ułożenia lub nienaturalnej ruchomości miednicy.
ocena palpacyjna - obie dłonie ułożone są na obu talerzach miednicy, stosując zdecydowany ucisk pionowo w dół i lekko na zewnątrz szukamy ruchomości w kośćcu miednicy, następnie ściskamy miednicę do środka również poszukując ruchomości kośćca.
Kończyny dolne
ocena wzrokowa - szukamy krwotoków i nienaturalnych ułożeń kończyny, opuchlizn
ocena palpacyjna - ściskając szybkimi zdecydowanymi ruchami kończynę dolną od uda do stopy szukamy ruchomości w kośćcu, następnie zginamy równocześnie kończynę dolną w trzech stawach - biodrowym, kolanowym i skokowym szukając ograniczeń w ruchomości tych stawów.
Kończyny górne
ocena wzrokowa - szukamy krwotoków i nienaturalnych ułożeń kończyn, opuchlizn
ocena palpacyjna - ściskając szybkimi zdecydowanymi ruchami kończynę od ramienia do dłoni szukamy ruchomości kośćca, następnie zginamy kończynę równocześnie w stawie ramiennym, łokciowym, nadgarstku i paliczki palców szukając ograniczeń w ruchomości stawów.
Badanie pleców i pośladków.
ocena palpacyjna - poszkodowanego obracamy na bok, przy pomocy drugiego ratownika stabilizującego głowę, aby nie zmieniła pozycji względem ciała, wolną dłonią szukamy poprzez ucisk pleców i pośladków poszkodowanego śladów krwi, ewentualnych ciał obcych, zmian w kośćcu.
Należy pamiętać, że:
jeżeli badanie stanu świadomości wykaże, że poszkodowany jest nieprzytomny to priorytetowo należy wezwać natychmiast pomoc
jeżeli badanie krążenia i oddychania wykaże brak któregokolwiek to należy priorytetowo zapewnić sobie przyjazd karetki pogotowia i rozpocząć niezwłocznie czynności resuscytacyjne.
wyjątkiem od powyższego będzie występowanie krwotoków (nie krwawień), należy je szybko zaopatrzyć zanim rozpoczniemy resuscytację krążeniowo - oddechową.
badanego należy badać w pozycji zastanej, dopiero po ukończeniu badania miejsc dostępnych obracamy poszkodowanego i badamy pozostałą część ciała poszkodowanego.
badanie musi być poprowadzone szybko i rzeczowo
opatrujemy poszkodowanego w zależności od priorytetów - RKO, tlenoterapia, krwotoki, zabezpieczenie kręgosłupa w odcinku szyjnym -dopiero w dalszej kolejności złamania, zwichnięcia i skręcenia stawów, krwawienia.
pamiętaj zawsze o zastosowaniu komfortu termicznego tak szybko jak to możliwe
pamiętaj o wsparciu psychicznym poszkodowanego
pamiętaj o zastosowaniu pozycji przeciwwstrząsowej adekwatnej do sytuacji.
pamiętaj o stałej obserwacji stanu poszkodowanego.
Ocena sytuacji na miejscu zdarzenia
Ocena sytuacji - pamiętaj, że nigdy nie wolno wchodzić na miejsce zdarzenia bez wcześniejszej oceny sytuacji., miejsca zdarzenia, ryzyka, mechanizmu urazu.
Aby móc prowadzić działania ratownicze należy zawsze maksymalnie zminimalizować ryzyko wystąpienia urazów u innych osób, w tym u siebie. Należy stosować się do przepisów, algorytmów postępowania. Ważne zasady to:
o ile to możliwe weź ze sobą telefon lub inny środek łączności (np. płynąc łodzią motorową, miej ze sobą radio, telefon, GPS itp.)
nie wykraczaj poza swoje umiejętności (nie bądź bohaterem tylko ratownikiem, nie trudno jest zginąć przy stanie morza 6, Twoim zadaniem jest uratować tonącego, a nie podać mu rękę i pójść z nim dalej)
miej przygotowany plan ewakuacji (Twoje działania muszą być przemyślane, nie pracuj nigdy szablonowo)
a) Ocena miejsca zdarzenia i ryzyka - gdy chcemy podjąć działania ratownicze na miejscu zdarzenia musimy szybko ocenić w sposób właściwy sytuację pod względem bezpieczeństwa miejsca. Oto niektóre elementy w różnych sytuacjach na które należy zwrócić uwagę:
w wodzie:
wysokość fali i siła wiatru
budowle hydrotechniczne na miejscu zdarzenia i w jego okolicy
możliwe prądu lokalne
ilu jest ratowników i jaki mamy sprzęt
jakie jest poziom wyszkolenia i indywidualne umiejętności zespołu ratowniczego
wypadki komunikacyjne:
czy pojazd stoi bezpiecznie
jaki jest dostęp do poszkodowanych
czy coś wycieka z uszkodzonych pojazdów
czy czuć dym lub widać ogień
czy na miejscu jest policja
czy zabezpieczone jest miejsce zdarzenia (np. trójkąt ostrzegawczy na drodze lub kierowanie ruchem)
czy nie są uszkodzone linie energetyczne
miejsce przestępstwa:
czy słychać krzyki, kłótnie
czy widać kogoś zachowującego się nadal agresywnie
czy na miejscu jest policja
budynki:
czy jest ciemno w pomieszczeniach czy jasno
czy czuć dym
jaka jest temperatura
czy można stwierdzić obecność ognia lub substancji trujących
czy budynek jest stabilny
To tylko niektóre z możliwych zagrożeń jakie mogą występować na miejscu zdarzenia, niech będą one wskazówką do zwracania uwagi na wszystko dookoła nas. Piszę o tym nie po to abyście ze strachu o własne zdrowie i życie nie udzielali pomocy, ale po to aby udzielanie pomocy było bezpieczne, a przez to znacznie skuteczniejsze. Gdy już ocenicie ryzyko to możecie dobrze opracować plan dalszego działania i użyć do akcji odpowiednich środków i zastosować odpowiednie metody. Przekładając to bezpośrednio na nasze podwórko to przy dobrej ocenie miejsca zdarzenia ratownik będzie wiedział, że do akcji przy stanie morza 5 nie wskoczy bez sprzętu, ale weźmie ze sobą zespół ratowniczy z liną asekuracyjną, może nawet zabezpieczy się dodatkowo "węgorzem", a może nawet weźmie jeszcze płetwy by skuteczniej i szybciej dotrzeć do poszkodowanego. I tutaj wchodzimy już w drugi aspekt oceny bezpieczeństwa. Bezpieczeństwo osobiste ratownika.
b) Bezpieczeństwo ratownika - gdy już wiemy jak wygląda sytuacja i oszacowaliśmy ryzyko to możemy zabezpieczyć siebie przed podjęciem działań. Zaliczamy tu takie elementy jak:
środki ochrony osobistej - rękawiczki, maska, okulary ochronne, odzież ochronna, itp.
indywidualny sprzęt ratowniczy - podręczny sprzęt ratowniczy, oskard, siekiera, gaśnica itp.
wsparcie - zespół ratowniczy odpowiednio przeszkolony i wyposażony, wezwanie służb potrzebnych nam do dalszych działań itp.
Zabezpieczenie ratownika zwiększa szansę na skuteczne udzielenie pomocy bo zazwyczaj skraca czas dotarcia do poszkodowanego, no i oczywiście w znakomity sposób zmniejsza ryzyko wystąpienia urazów, zakażeń itp. u ratownika. Warto tutaj pamiętać, że im mniej poszkodowanych tym nasze działania będą lepsze. Należy więc zadbać o to aby zminimalizować ryzyko wystąpienia urazów u osób w pobliżu miejsca zdarzenia.
c) Bezpieczeństwo osób trzecich - skoro jednej osobie w danym miejscu zdarzył się wypadek to istnieje ryzyko, że inne osoby mogą również doznać uszczerbku na zdrowiu, oczywiście nie dotyczy to sytuacji takich jak NZK, ale jeśli był to np. wypadek komunikacyjny i tzw. "gapie" stoją na ulicy to ryzyko kolejnego wypadku jest bardzo duże. Należy więc moi drodzy pamiętać aby to ryzyko w sposób możliwie skuteczny zminimalizować, adekwatnie do zaistniałej sytuacji.
Wezwanie odpowiedniej pomocy wynikające ze wstępnej oceny sytuacji na miejscu zdarzenia oraz odpowiednie dobranie sprzętu ratowniczego jest dokładniejsze i bardziej adekwatne gdy uda nam się ocenić równocześnie możliwy mechanizm urazu z jakim mamy do czynienia. W sytuacji naszej pracy na kąpieliskach sprawa jest dosyć prosta - do każdej osoby podtopionej i do każdej osoby po utracie przytomności wzywamy pogotowie i tyle, a sprzęt dobieramy do sytuacji. W innych przypadkach sprawa jest trochę bardziej skomplikowana. Przejdziemy tu do kolejnego elementu oceny sytuacji na miejscu zdarzenia - ocena mechanizmu urazu.
d) Ocena mechanizmu urazu - można powiedzieć, że trudna sprawa i nie wiadomo czy dobrze to zrobimy. No i cóż jest to prawda, ale znajomość możliwych urazów w danych sytuacjach pomoże nam zastosować przede wszystkim najbardziej odpowiednie techniki ewakuacji z miejsca zdarzenia jeśli będzie to potrzebne oraz ustawić priorytety w działaniach ratowniczych. Do skutecznej oceny potrzebne będą:
analiza otoczenia - widzimy np. samochód na poboczu wbity w drzewo, osobę unoszącą się na spokojnej wodzie w pobliżu mostu, wywrócony rower i osobę przewieszoną nieopodal przez płot itp. - pomaga nam to przewidzieć co może być uszkodzone i dostosować do tego swoje działania
wywiad - zawsze możemy kogoś zapytać czy widział co się stało.
Przytoczę tutaj kilka możliwych urazów w różnych sytuacjach.
rowerzysta
z kaskiem - urazy kończyn
bez kasku - urazy głowy szyi i kończy
przy uderzeniu o kierownicę urazy brzucha
wypadki samochodowe - zderzenia
z poduszką powietrzna - urazu głowy, szyi, twarzy i oczu
z zapiętymi pasami - urazy klatki piersiowej i brzucha, złamanie obojczyka, złamanie dolnego odcinka kręgosłupa
bez pasów - urazy wielo miejscowe
wypadki komunikacyjne - potrącenie
mała prędkość - złamania kończyn dolnych i miednicy, a w przypadku dzieci uszkodzenia jamy brzusznej
duża prędkość - złamania kończyn dolnych i górnych, klatki piersiowej i brzucha, szyi i głowy
wypadek motocyklowy
urazy wielonarządowe
e) Ocena ilości osób potrzebujących pomocy - to już ostatni element oceny sytuacji na miejscu zdarzenia. I jest on bardzo istotny bo pozwala mi w sposób właściwy ocenić czy dysponuję odpowiednią ilością ludzi i sprzętu, oraz kogo i w jakiej ilości muszę wezwać.
Jak widzicie niewinnie brzmiące - ocena sytuacji - to całkiem sporo czynności, które muszą być wykonane bardzo dokładnie, z należytą starannością i dbałością. Przy tym wszystkim nigdy nie należy zapominać, że liczy cię czas i działania nasze muszą być możliwie szybkie, ale nie pospieszne. Żeby dobrze uzmysłowić Ci szanowny czytelniku powagę i znaczenie tych działań przytoczę przykłady typowo plażowe, czyli z tzw. naszego podwórka.
Stan morza 5, otwarta toń bez ostróg, tonący około 50m od brzegu - jeżeli wskoczysz do wody bez sprzętu bo nie poświęciłeś czasu na to by go chwycić i zagwizdać na rozstawiony w pracy zespół (lub wydać inny ustalony w instrukcji alarmowej sygnał alarmowy) to efekt będzie taki, że zamiast szybkiej akcji z kołowrotem i ewentualnym dodatkowym zabezpieczeniem w postaci pasa ratunkowego, która zakończona zostanie w ściśle określonym miejscu (tam gdzie jest ekipa z kołowrotem) do którego już możemy wezwać karetkę pogotowia ratunkowego, będzie wykonana akcja bez sprzętu o bardzo długim czasie trwania, wysoce eksploatująca siły ratownika, która może być zakończona w sytuacji tego typu plaży nawet kilkaset metrów dalej zgodnie z kierunkiem tymczasowego prądu wzdłużbrzeżnego. Skutki - późniejsze wezwanie pogotowia lub przemieszczanie się karetki za postępującą akcją ratowniczą, praktycznie wyeliminowanie ratownika z dalszej pracy tego dnia, znacznie wydłużony czas trwania akcji, sięgający przekroczeń kilkuset% w stosunku do akcji zespołowej z wykorzystaniem liny asekuracyjnej. Pomijam tutaj w opisie akcji całe ryzyko jakie istnieje podczas tej akcji ze strony tonącego.
Woda spokojna, most lub molo, poniżej osoba unosząca się na powierzchni wody - jeśli wskoczysz bez zastanowienia to szybko dotrzesz do poszkodowanego i najprawdopodobniej bez zastanowienia zastosujesz jedną ze znanych sobie technik holowania bez zbędnych ceregieli stosując chwyty i techniki opanowane na kursie. A gdybyś się zastanowił mógłbyś założyć, że może ta osoba skoczyła na głowę i uszkodziła sobie kręgosłup. W tej sytuacji wziąłbyś deskę ortopedyczną lub zastosował odpowiedni sposób obracania poszkodowanego i ewakuowania go na brzeg z zachowaniem wszelkich starań abyzabezpieczyć zwłaszcza szyjny odcinek kręgosłupa. Skutki - uratowane życie ale brak szans na jego jakość, wystąpienie urazów wtórnych podczas ewakuowania na brzeg zamiast uratowania życia i zachowania maksimum szans na zachowanie jego dobrej jakości.
Mam nadzieję, że te przykłady podziałają na Twoją wyobraźnię i spowodują, że będziesz jeszcze lepszy niż jesteś.
Teraz miejsce będą miały odpowiednie techniki ratownicze polegające na skutecznym dotarciu do poszkodowanego i jeśli jest to konieczne skutecznej ewakuacji z miejsca zdarzenia w miejsce w którym będziemy mogli udzielać pierwszej pomocy.