ADMINISTRACYJNO PRAWNA SYTUACJA OSÓB FIZYCZNYCH:
Ustawa z 15 lutego 1962r. o obywatelstwie polskim:
Kiedy dziecko przez urodzenie nabywa obywatelstwo polskie?
Dziecko nabywa przez urodzenie obywatelstwo polskie, gdy:
1) oboje rodzice są obywatelami polskimi albo
2) jedno z rodziców jest obywatelem polskim, a drugie jest nieznane bądź nieokreślone jest jego obywatelstwo lub nie posiada żadnego obywatelstwa.
Dziecko urodzone lub znalezione w Polsce nabywa obywatelstwo polskie, gdy oboje rodzice są nieznani bądź nieokreślone jest ich obywatelstwo lub nie posiadają żadnego obywatelstwa.
Kiedy cudzoziemcowi można przyznać obywatelstwo polski?
Cudzoziemcowi można na jego wniosek nadać obywatelstwo polskie, jeżeli zamieszkuje w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, co najmniej pięć lat.
W przypadkach szczególnie uzasadnionych można cudzoziemcowi nadać na jego wniosek obywatelstwo polskie, chociażby nie odpowiadał on warunkom określonym w ust. 1.
Kiedy obywatel polski traci obywatelstwo polskie?
Obywatel polski traci obywatelstwo polskie na swój wniosek po uzyskaniu zgody Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na zrzeczenie się obywatelstwa polskiego.
Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa udzielona rodzicom rozciąga się na dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską.
Zgoda na zrzeczenie się obywatelstwa rozciąga się na dzieci, które ukończyły szesnaście lat, jedynie za ich zgodą.
Ustawa z 13 czerwca 2003r. o cudzoziemcach:
Jakie warunki muszą być spełnione jeśli cudzoziemiec chce przekroczyć granicę?
Cudzoziemiec może przekroczyć granicę oraz przebywać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli posiada ważny dokument podróży oraz wizę, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
Przekroczenie granicy przez cudzoziemca może być uzależnione od uiszczenia przez niego opłaty związanej z wjazdem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wymaga tego zachowanie zasady wzajemności w stosunkach z innymi państwami.
Co musi uzyskać cudzoziemiec starający się o kartę pobytu?
Kartę pobytu wydaje się cudzoziemcowi, który uzyskał:
1) zezwolenie na zamieszkanie na czas oznaczony;
2) zezwolenie na osiedlenie się;
3) zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego WE;
4) status uchodźcy;
5) zgodę na pobyt tolerowany.
Jakiemu cudzoziemcowi udziela się zezwolenia na osiedlanie się?
Zezwolenia na osiedlenie się udziela się cudzoziemcowi, który:
1) jest małoletnim dzieckiem cudzoziemca, posiadającego zezwolenie na osiedlenie się, urodzonym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) pozostaje w związku małżeńskim, zawartym z obywatelem polskim co najmniej 3 lata przed złożeniem wniosku i bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej przez 2 lata na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony;
3) bezpośrednio przed złożeniem wniosku przebywał nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany lub przez okres 5 lat w związku z uzyskaniem statusu uchodźcy;
4) jest dzieckiem obywatela polskiego i pozostaje pod jego władzą rodzicielską.
Ustawa z 29 listopada 1990r. o paszportach:
Co to jest paszport?
Paszport jest dokumentem urzędowym uprawniającym do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadczającym obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej w zakresie danych, jakie dokument ten zawiera.
Kto wydaje paszporty oraz dokonuje w nich zmian?
Paszporty wydaje oraz dokonuje w nich zmian w kraju - wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego osoby ubiegającej się o paszport, a za granicą - konsul.
Komu i na ile wydaje się paszport?
Paszport wydaje się na jedną osobę. Paszport może obejmować także dzieci do lat szesnastu, odbywające podróż pod opieką posiadacza paszportu. Paszport ważny jest przez 10 lat od daty jego wydania. Paszport tymczasowy może być ważny nie dłużej niż 12 miesięcy od daty jego wydania. Przy ustaleniu terminu ważności konsul uwzględnia przeznaczenie tego dokumentu. Utrata ważności paszportu nie pozbawia jego posiadacza prawa przybycia na podstawie tego paszportu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawa z 10 kwietnia 1974r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych:
Na czym polega ewidencja ludności?
Ewidencja ludności polega na rejestracji danych o miejscu pobytu osób, o urodzeniach,
dotyczących obowiązku wojskowego, zmianach stanu cywilnego, obywatelstwa,
imion i nazwisk oraz o zgonach.
Na czym polega obowiązek meldunkowy?
Obowiązek meldunkowy polega na:
1) zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego;
2) wymeldowaniu się z miejsca pobytu stałego lub czasowego;
3) zameldowaniu o urodzeniu dziecka;
4) zameldowaniu o zmianie stanu cywilnego;
5) zameldowaniu o zgonie osoby.
Kiedy trzeba się zameldować, a kiedy wymeldować?
(Zameldowanie) Osoba, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym adresem dłużej niż trzy doby, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy najpóźniej przed upływem czwartej doby, licząc od dnia przybycia.
(Wymeldowanie) Osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy, właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu, najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca.
ADMINISTRACYJNO PRAWNA REGULACJA OŚWIATY:
Ustawa z 25 kwietnia 1997r. o Polskiej Akademii Nauk:
Co to jest Polska Akademia nauk i czemu służy?
Polska Akademia Nauk, jest państwową instytucja naukowa. Działa ona poprzez wyłoniona w drodze wyborów korporacje uczonych oraz instytuty naukowe i inne jednostki organizacyjne Akademii.
Akademia służy rozwojowi nauki, jej promocji, integracji i upowszechnianiu oraz
przyczynia się do rozwoju edukacji i wzbogacania kultury narodowej.
Jakie są zadania Akademii?
Do zadań Akademii należy w szczególności:
1) prowadzenie badań naukowych,
2) wspieranie rozwoju młodych pracowników naukowych,
3) kształcenie na poziomie studiów doktoranckich,
4) współpraca z uczelniami i innymi instytucjami naukowymi, w szczególności w zakresie realizacji badań naukowych,
5) rozwijanie międzynarodowej współpracy naukowej przez tworzenie konsorcjów naukowych i prowadzenie projektów badawczych wspólnie z partnerami zagranicznymi,
Jak są wybierani członkowie Akademii?
Członkowie Akademii są wybierani przez Zgromadzenie Ogólne Akademii spośród wybitnych uczonych, którzy wyróżniają się szczególnym dorobkiem naukowym i autorytetem w środowisku naukowym oraz posiadają nieposzlakowana opinie.
Tryb zgłaszania kandydatów oraz szczegółowe zasady wyboru członków Akademii określa regulamin uchwalony przez Zgromadzenie Ogólne Akademii.
Kandydatem na członka Akademii może zostać osoba, która uzyskała pisemne nominacje co najmniej 3 wybitnych uczonych z kraju oraz 3 wybitnych uczonych z zagranicy. W każdej turze wyborów, co najmniej połowa nowo wybranych członków Akademii powinna mieć mniej niż 55 lat.
Ustawa z 27 lipca 2005r. prawo o szkolnictwie wyższym:
Do czego uczelnia ma prawo?
1) ustalania warunków przyjęcia na studia, w tym liczby miejsc na studiach, z wyjątkiem studiów medycznych;
2) ustalania planów studiów i programów kształcenia;
3) weryfikowania wiedzy i umiejętności studentów;
4) wydawania dyplomów państwowych ukończenia studiów, potwierdzających uzyskanie tytułu zawodowego, oraz świadectw ukończenia studiów doktoranckich, studiów podyplomowych i kursów dokształcających.
Co minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa w drodze rozporządzenia?
Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego określa, w drodze rozporządzenia:
nazwy kierunków studiów; standardy kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia,
uwzględniające kwalifikacje, jakie powinien posiadać absolwent
czas trwania studiów oraz ich wymiar
Wymień podstawowe zadania uczelni.
Podstawowymi zadaniami uczelni, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, są:
1) kształcenie studentów w celu ich przygotowania do pracy zawodowej;
2) wychowywanie studentów w poczuciu odpowiedzialności za państwo polskie, za umacnianie zasad demokracji i poszanowanie praw człowieka;
3) prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych oraz świadczenie usług badawczych;
4) kształcenie i promowanie kadr naukowych;
5) upowszechnianie i pomnażanie osiągnięć nauki, kultury narodowej i techniki, w tym poprzez gromadzenie i udostępnianie zbiorów bibliotecznych i informacyjnych;
6) kształcenie w celu zdobywania i uzupełniania wiedzy;
7) stwarzanie warunków do rozwoju kultury fizycznej studentów;
8) działanie na rzecz społeczności lokalnych i regionalnych.
Ustawa z 14 marca 2003r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki:
Kto ma uprawnienia do nadawania stopnia doktora i stopnia doktora habilitowanego?
Uprawnienie do nadawania stopnia doktora może otrzymać jednostka organizacyjna, która zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej osiem osób posiadających tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego, reprezentujących dziedzinę nauki lub dziedzinę sztuki, w zakresie której jednostka organizacyjna ma otrzymać uprawnienie.
Uprawnienie do nadawania stopnia doktora habilitowanego może otrzymać jednostka organizacyjna, która zatrudnia w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej dwanaście osób posiadających tytuł profesora lub stopień doktora habilitowanego, reprezentujących dziedzinę nauki lub dziedzinę sztuki, w zakresie której jednostka organizacyjna ma otrzymać uprawnienie, w tym co najmniej sześć osób posiadających tytuł profesora.
Kto może otrzymać stopień doktora?
Stopień doktora nadaje się osobie, która:
1) posiada tytuł zawodowy magistra, magistra inżyniera, lekarza lub inny równorzędny;
2) zdała egzaminy doktorskie w zakresie określonym przez radę jednostki organizacyjnej;
3) przedstawiła i obroniła rozprawę doktorską.
Kto może otrzymać tytuł profesora?
Tytuł profesora może być nadany osobie, która uzyskała stopień doktora habilitowanego, ma osiągnięcia naukowe lub artystyczne znacznie przekraczające wymagania stawiane w przewodzie habilitacyjnym oraz posiada poważne osiągnięcia dydaktyczne, w tym w kształceniu kadry naukowej lub artystycznej.
ADMINISTRACYJNO PRAWNA REGULACJA UPOWSZECHNIANIA OŚWIATY:
Ustawa z 1992r. o radiofonii i telewizji:
Jakie są zadania radiofonii i telewizji?
Zadaniem radiofonii i telewizji jest:
1) dostarczanie informacji;
2) udostępnianie dóbr kultury i sztuki;
3) ułatwianie korzystania z oświaty i dorobku nauki;
3a) upowszechnianie edukacji obywatelskiej;
4) dostarczanie rozrywki;
5) popieranie krajowej twórczości audiowizualnej.
Kim jest nadawca? (w rozumieniu ustawy)
W rozumieniu ustawy nadawcą jest osoba, która tworzy lub zestawia programy i rozpowszechnia je lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechnienia w całości i bez zmian.
Kto wchodzi w skład Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji?
W skład Krajowej Rady wchodzi pięciu członków powoływanych: 2 przez Sejm, 1 przez Senat i 2 przez Prezydenta, spośród osób wyróżniających się wiedzą i doświadczeniem w zakresie środków społecznego przekazu. Przewodniczącego Krajowej Rady powołuje Prezydent spośród członków Krajowej Rady.
Ustawa z 26 stycznia 1984r. Prawo prasowe:
Kim jest wydawca?
Wydawcą może być osoba prawna, fizyczna lub inna jednostka organizacyjna, choćby nie posiadała osobowości prawnej. W szczególności wydawcą może być organ państwowy, przedsiębiorstwo państwowe, organizacja polityczna, związek zawodowy, organizacja spółdzielcza, samorządowa i inna organizacja społeczna oraz kościół i inny związek wyznaniowy.
Do czego dziennikarz jest zobowiązany?
Dziennikarz jest obowiązany:
1) zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło,
2) chronić dobra osobiste, a ponadto interesy działających w dobrej wierze informatorów i innych osób, które okazują mu zaufanie,
3) dbać o poprawność języka i unikać używania wulgaryzmów.
Dziennikarzowi nie wolno prowadzić ukrytej działalności reklamowej wiążącej się z uzyskaniem korzyści majątkowej bądź osobistej od osoby lub jednostki organizacyjnej zainteresowanej reklamą.
Co to jest dziennik? (w rozumieniu ustawy)
Dziennikiem jest ogólno informacyjny druk periodyczny lub przekaz za pomocą dźwięku oraz dźwięku i obrazu, ukazujący się częściej niż raz w tygodniu.
ADMINISTRACJA WOBEC ZRZESZANIA SIĘ OBYWATELI I NIEKTÓRYCH INNYCH RODZAJÓW AKTYWNOŚCI OBYWATELI ZWIĄZANYCH Z REALIZACJĄ ICH PRAW I WOLNOŚCI:
Ustawa z 7 kwietnia 1989r. Prawo o stowarzyszeniach:
Do kogo należy nadzór nad działalnością stowarzyszeń?
Nadzór nad działalnością stowarzyszeń należy do:
1) wojewody właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia - w zakresie nadzoru nad działalnością stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego,
2) starosty właściwego ze względu na siedzibę stowarzyszenia - nadzór inny niż u wojewody
Jak się tworzy stowarzyszenie?
Osoby w liczbie co najmniej piętnastu, pragnące założyć stowarzyszenie, uchwalają statut stowarzyszenia i wybierają komitet założycielski.
Co to jest stowarzyszenie? (w rozumieniu ustawy)
Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.
Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności.
Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.
Ustawa z 27 czerwca 1997r. o partiach politycznych:
Co to jest partia polityczna? (w rozumieniu ustawy)
Partia polityczna jest dobrowolną organizacją, występującą pod określoną nazwą, stawiającą sobie za cel udział w życiu publicznym poprzez wywieranie metodami demokratycznymi wpływu na kształtowanie polityki państwa lub sprawowanie władzy publicznej.
Kto może stać się członkiem partii politycznych?
Członkami partii politycznych mogą być obywatele Rzeczypospolitej Polskiej, którzy ukończyli 18 lat.
Członek partii politycznej ma prawo do wystąpienia z niej.
Do czego zobowiązana jest partia polityczna zawiadomić sąd?
Partia polityczna jest obowiązana zawiadomić Sąd o:
1) zmianie statutu partii,
2) zmianie adresu siedziby partii,
3) zmianach w składzie organów uprawnionych w statucie do reprezentowania partii na zewnątrz oraz do zaciągania zobowiązań majątkowych.
Ustawa z 5 lipca 1990r. Prawo o zgromadzeniach:
Co to jest zgromadzenie? (w rozumieniu ustawy)
Zgromadzeniem jest zgrupowanie co najmniej 15 osób, zwołane w celu wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska.
W jakich dwóch przypadkach organ gminy zakazuje zgromadzenia publicznego?
Organ gminy zakazuje zgromadzenia publicznego, jeżeli:
- jego cel lub odbycie sprzeciwiają się niniejszej ustawie lub naruszają przepisy ustaw karnych,
- odbycie zgromadzenia może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach.
Komu przysługuje prawo do organizowania zgromadzeń?
Prawo organizowania zgromadzeń przysługuje osobom mającym pełną zdolność do czynności prawnych, osobom prawnym, innym organizacjom, a także grupom osób. W zgromadzeniach nie mogą uczestniczyć osoby posiadające przy sobie broń, materiały wybuchowe lub inne niebezpieczne narzędzia.
-5-