POLITECHNIKA ŚLĄSKA
WYDZIAŁ INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ I METALURGII
Nazwisko i imię NATALIA ORLIKOWSKA, KAMIL MARCINEK,
Grupa ZIP 22
Sekcja IV
SPRAWOZDANIE
z fizyki – laboratorium
RUCH ŁADUNKU W POLU ELEKTRYCZNYM I MAGNETYCZNYM. WYZNACZANIE ŁADUNKU WŁAŚCIWEGO ELEKTRONU ZA POMOCĄ MAGNETRONU.
Uwagi prowadzącego:
Przebieg ćwiczenia.
Wyniki pomiarów:
3V | 6V | 9V | |
---|---|---|---|
Is, A | Ia, mA | Ia, mA | Ia, mA |
0,05 | 0,172 | 0,265 | 0,384 |
0,1 | 0,168 | 0,259 | 0,377 |
0,15 | 0,159 | 0,25 | 0,37 |
0,2 | 0,156 | 0,246 | 0,365 |
0,25 | 0,152 | 0,242 | 0,359 |
0,3 | 0,148 | 0,235 | 0,351 |
0,35 | 0,135 | 0,222 | 0,34 |
0,4 | 0,128 | 0,211 | 0,323 |
0,45 | 0,122 | 0,201 | 0,31 |
0,5 | 0,1 | 0,18 | 0,278 |
0,55 | 0,089 | 0,15 | 0,235 |
0,6 | 0,079 | 0,135 | 0,216 |
0,65 | 0,07 | 0,122 | 0,195 |
0,7 | 0,064 | 0,108 | 0,175 |
0,75 | 0,059 | 0,098 | 0,159 |
0,8 | 0,054 | 0,09 | 0,145 |
0,85 | 0,052 | 0,083 | 0,134 |
0,9 | 0,047 | 0,079 | 0,119 |
0,95 | 0,044 | 0,074 | 0,111 |
1 | 0,041 | 0,07 | 0,105 |
1,1 | 0,038 | 0,063 | 0,096 |
1,2 | 0,035 | 0,058 | 0,088 |
1,3 | 0,032 | 0,054 | 0,082 |
1,4 | 0,03 | 0,05 | 0,077 |
1,5 | 0,028 | 0,047 | 0,072 |
1,6 | 0,026 | 0,044 | 0,069 |
1,7 | 0,025 | 0,043 | 0,065 |
1,8 | 0,024 | 0,041 | 0,062 |
Opracowanie wyników
Obliczenie niepewności wszystkich uzyskanych wyników pomiarów
Niepewność pomiaru natężenia prądu Is:
ΔIs = k * z /100 = 2 * 5 /100 = 0,10 [A]
Niepewność pomiaru natężenia prądu Ia:
ΔIa=0,5% * Ii + 2 * R
gdzie: R – rozdzielczość miernika
3V | 6V | 9V |
---|---|---|
Ia , mA | ΔIa , mA | Ia , mA |
0,172 | 0,00486 | 0,265 |
0,168 | 0,00484 | 0,259 |
0,159 | 0,00480 | 0,25 |
0,156 | 0,00478 | 0,246 |
0,152 | 0,00476 | 0,242 |
0,148 | 0,00474 | 0,235 |
0,135 | 0,00468 | 0,222 |
0,128 | 0,00464 | 0,211 |
0,122 | 0,00461 | 0,201 |
0,1 | 0,00450 | 0,18 |
0,089 | 0,00445 | 0,15 |
0,079 | 0,00440 | 0,135 |
0,07 | 0,00435 | 0,122 |
0,064 | 0,00432 | 0,108 |
0,059 | 0,00430 | 0,098 |
0,054 | 0,00427 | 0,09 |
0,052 | 0,00426 | 0,083 |
0,047 | 0,00424 | 0,079 |
0,044 | 0,00422 | 0,074 |
0,041 | 0,00421 | 0,07 |
0,038 | 0,00419 | 0,063 |
0,035 | 0,00418 | 0,058 |
0,032 | 0,00416 | 0,054 |
0,03 | 0,00415 | 0,05 |
0,028 | 0,00414 | 0,047 |
0,026 | 0,00413 | 0,044 |
0,025 | 0,00413 | 0,043 |
0,024 | 0,00412 | 0,041 |
Niepewność pomiaru napięcia Ua
ΔUa= 0,5% * U + R
Ua, V | ΔUa, V |
---|---|
3 | 0,02 |
6 | 0,03 |
9 | 0,05 |
Korzystając z danych wyznaczyć zależność indukcji pola magnetycznego od natężenia prądu płynącego przez solenoid B = f(Is)
Is, A | 0,1 | 0,25 | 0,5 | 0,75 | 1,0 | 1,25 | 1,5 | 1,75 | 2 | 2,25 | 2,5 | 2,75 |
|
3,25 | 3,5 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Be, mT | 7 | 9 | 13,8 | 18,3 | 24 | 29 | 34 | 39 | 44 | 48,5 | 53,5 | 58 |
|
|
74 |
Wyznaczenie parametrów kierunkowych prostej B = aIs + b aproksymującej wyniki przedstawione na wykresie B = f(Is). Prostą aproksymującą zaznaczyć na wykresie.
Metoda najmniejszych kwadratów:
.
Szukane parametry kierunkowe prostej B = aIs + b wynoszą:
a = (0,0198 ± 0,0002)
b = (0,0041 ± 0,0004)
Korzystając z wyznaczonego równania prostej aproksymującej zależność B = f(Is) obliczyć wartości Be indukcji pola magnetycznego odpowiadające wartościom natężenia prądu Is, dla których wyznaczono Ia.
Uwzględniając niepewności wyznaczenia wartości Is (wynikające z klasy dokładności mierników) oraz niepewności Sa i Sb wyznaczenia współczynników kierunkowych prostej aproksymującej zależność B = f(Is) metodą różniczki zupełnej obliczenie niepewności określenia wartości Be.
Is, A | B, mT | ΔB, mT |
---|---|---|
0,05 | 5,1077 | 0,00239 |
0,1 | 6,0996 | 0,00240 |
0,15 | 7,0916 | 0,00241 |
0,2 | 8,0835 | 0,00242 |
0,25 | 9,0755 | 0,00243 |
0,3 | 10,067 | 0,00244 |
0,35 | 11,059 | 0,00245 |
0,4 | 12,051 | 0,00246 |
0,45 | 13,043 | 0,00247 |
0,5 | 14,035 | 0,00248 |
0,55 | 15,027 | 0,00249 |
0,6 | 16,019 | 0,00250 |
0,65 | 17,011 | 0,00251 |
0,7 | 18,003 | 0,00252 |
0,75 | 18,995 | 0,00253 |
0,8 | 19,987 | 0,00254 |
0,85 | 20,979 | 0,00255 |
0,9 | 21,971 | 0,00256 |
0,95 | 22,963 | 0,00257 |
1 | 23,955 | 0,00258 |
1,1 | 25,939 | 0,00260 |
1,2 | 27,923 | 0,00262 |
1,3 | 29,906 | 0,00264 |
1,4 | 31,89 | 0,00266 |
1,5 | 33,874 | 0,00268 |
1,6 | 35,858 | 0,00270 |
1,7 | 37,842 | 0,00272 |
1,8 | 39,826 | 0,00274 |
Sporządzić wykresy zależności Ia = f(Be)
Wyznaczenie wartości Bkr za pomocą dwóch stycznych do prostoliniowych części wykresu. Punkt przecięcia tych stycznych będący również „zagięciem” charakterystyki Ia = f(B). Styczne zostały umieszczone na powyższych wykresach.
U, V | Bkr ,mT |
---|---|
3 | 10,1 |
6 | 10,6 |
9 | 11,2 |
7. Wyznaczyć wartości e/m dla różnych napięć Ua.
Promień katody magnetronu: rk = 0,385 ×10- 3 [m]
Promień anody magnetronu: ra = 4,0 ×10- 3 [m]
Obliczenie wartości średniej wszystkich wyznaczonych wielkości e/m oraz jej odchylenie standardowe. Porównanie uzyskanego wyniku z danymi tablicowymi.
= (1,47 ± 0,06) × 1011 [C/kg]
Wartość tablicowa e/m wynosi:
= 1,76 ×1011 [C/kg]
Wyznaczenie błędu względnego:
$$= \frac{\left| \frac{\overset{\overline{}}{e}}{m} - \frac{e}{m} \right|}{\frac{e}{m}}*100\% = 13,7\%$$
Wnioski
Ładunek właściwy elektronu wyznaczony w doświadczeniu wynosi e/md = 1,47⋅1011 [C/kg] Błąd względny wyznaczenia, wynikający z niedokładności urządzeń pomiarowych, wyniósł 13,7%.
Analizując stosunek e/m możemy stwierdzić że elektron posiada większy jednostkowy ładunek elektryczny niż jednostkową masę co skutkuje przewagą oddziaływań elektrycznych nad grawitacyjnymi.
Analizując wykresy możemy stwierdzić, że po przekroczeniu indukcji krytycznej następuje gwałtowny spadek prądu, następnie jego maleje do zera.