CELE ZAŁOŻENIA I ZASTOSOWANIE PSYCHOLOGII
Umowny początek psychologii – założenie pierwszego instytutu psychologicznego przez Wundta (Lipsk, 1897r.)
Podstawowa definicja psychologii – przedmiotem psychologii jest badanie zachowania i doznawania oraz okoliczności, w jakich one zachodzą.
Metoda badań stosowana przez Wundta – introspekcja. Człowiek sam „zaglądał” do swojego wnętrza i opisywał swoje odczucia. Metoda ta była subiektywna i została bardzo skrytykowana m. in. przez pierwszych behawiorystów. Wundt często badał za pomocą doświadczeń, co zapoczątkowało erę psychologii doświadczalnej.
Watson krytykuje Wundta (1913) – metoda Wundta pozwala jedynie na spekulacje, a nie pewne stwierdzenia. Watson odrzucał takie pojęcia jak odczuwanie, spostrzeganie, uwaga, wyobrażenie, wola jako przedmiot badań. Uważał, że są to pojęcia subiektywne, inaczej używane przez każdego człowieka. Ograniczył się do tego co można zaobserwować i co jest dostępne wielu niezależnym obserwatorom.
Cechy wspólne – obserwacja tego co badane osoby robią i mówią jest podstawą hipotez, w badaniu trzeba brać pod uwagę towarzyszące zachowaniu okoliczności.
W psychologii pytania rodzą się po zaobserwowaniu określonego zachowania, którego dotychczasowa wiedza nie potrafi wyjaśnić.
Napad na Genovese
Napadem na Kitty Genovese i mechanizmami psychologicznymi zaistniałymi przy tym wydarzeniu zajęli się John Darley i Bibb Latane.
Na podstawie przypuszczenia, że niektóre sytuacje działają wspomagająco a inne hamująco ma niesienie pomocy sformułowali liczne hipotezy i zaczęli przeprowadzać eksperymenty mające je udowodnić.
Za pomocą eksperymentu* stwierdzili zależność – czym więcej świadków zdarzeni tym mniejsza szansa, że jednostka udzieli pomocy
Definicja cech charakterystycznych – definicja abstrakcyjna
Definicja poglądowa – namacalny, dający się zbadać zmysłami przykład jakiegoś zjawiska
W psychologii nie jest wystarczające opisanie cech danego zjawiska (def.cech charakt.). Trzeba wymienić jego konkretne formy, przykłady – na płaszczyźnie dających się zaobserwować faktów.
Przy przeprowadzaniu eksperymentu wybiera się jedną lub kilka definicji poglądowych.
*Eksperyment:
Definicja poglądowa bodźca (przykładowa sytuacja, np. sytuacja niebezpieczna)
Warunki (oddziałujące na osobę badaną, kontrolowane przez przeprowadzającego doświadczenie, in. wielkość oddziaływania, niezależna cecha, wartość zmienna niezależna, np. informacja jaka ilość osób wiem jeszcze o zdarzeniu,)
Reakcja badanych w konkretnych warunkach (np. chęć, szybkość udzielenia pomocy)
Definicja poglądowa zachowania, reakcji (in. wartość docelowa, cecha zależna, wartość zmienna zależna, np. forma pomocy jakiej udzieliła osoba badana )
Teoria niesienia pomocy
Wzajemne oddziaływanie między cechami „wybawcy” a cechami ofiary i warunkami zdarzenia:
Nastrój wybawcy (większa szansa, że pomoże kiedy jest w dobrym nastroju)
Świadomość, że nasza pomoc przyniesie wymierny efekt
Wydanie przez osobę potrzebującą konkretnych wskazówek
Opinia potencjalnego wybawcy – jeśli uzna np., że ofiara sama jest sobie winna będzie bardziej obojętny
Stopień pokrewieństwa między ofiarą a wybawcą
Wg tej teorii psycholog nie określi kto pomoże, ale określi, że np. zrobi to 40% osób.
Teorie zawsze mają charakter przejściowy, tymczasowy. Zawsze możemy być świadkami zjawiska, które nie pasuje do dotychczasowej teorii. Możemy uznać je za „wyjątek potwierdzający regułę”, lub zmienić regułę.
BIOLOGICZNY PUNKT WIDZENIA
Początek: II połowa XIX w. (1861r, 1870r.)
Pierwsze nazwiska: Paul Broca, Gustav Fritsch - w przypadkowych okolicznościach zauważyli związek pracy mózgu z pracą ciała. Pierwsze doświadczenie (Fritsch) przeprowadzono na psie. Jego wynik obalił teorię niezależności duszy i ciała.
Psycholog o orientacji biologicznej bada powiązania między funkcjonowaniem organizmu a zachowaniem i odwrotnie (jak stan psychiczny może wpływać na funkcjonowanie organizmu).
BEHAWIORYZM
Początek: 1913r.
Pierwsze nazwisko: John Watson
Główne założenia:
Przedmiot badań: tylko to co da się zaobserwować (zachowanie)
Przedmiot badań musi być dostępny dla wielu niezależnych obserwatorów
Badanie związku zachowania z towarzyszącymi mu okolicznościami (S-R)
Rozwój psychiczny jest uwarunkowany tylko czynnikami zewnętrznymi
PSYCHOANALIZA
Początek: XIX/XXw.
Główny przedstawiciel: Zygmunt Freud
Główne założenia:
W kręgu zainteresowania: nieświadomość
Człowiekiem rządzą popędy: seksualne (Eros) i agresywne (Tanatos)
Popędy od początku życia są tłumione co prowadzi do konfliktów wewnętrznych
Sposobem na odkrycie nieświadomości jest psychoanaliza (zbiór metod, których używał psycholog aby dowiedzieć się co się dzieje z pacjentem)
Dolegliwości fizyczne mogą mieć swoje źródło w psychice (psychosomatyka)
Wszystkie zachowania mają swoje przyczyny (nic nie dzieje się „przez pomyłkę”)
Subiektywne metody badań
Duża waga marzeń sennych i zdarzeń pomyłkowych - odzwierciedlenie nieświadomości
STRUKTURA OSOBOWOŚCI WG FREUDA
Id – biologiczne popędy, Eros, Tanatos, zasada przyjemności, nieświadomość
Ego – nabyte przekonania, zasada realizmu
Superego – nabyte normy i zasady postępowania. Sumienie, moralność, zasada powinności
PSYCHOLOGIA POZNAWCZA
Początek: połowa XXw.
Główni przedstawiciele: Max Wertheimer, Kurt Koffka, Wolfgang Kohler
Główne założenie:
Człowiek postrzegany jako istota aktywna – przetwarzająca i kształtująca (nadająca sens) informacje*
Reakcja na bodziec jest zależna od interpretacji danej jednostki
Rozwój psychiczny jest uwarunkowany również procesami wewnętrznymi
Występuje zjawisko interakcjonizmu (oddziaływanie na siebie czynników wewnętrznych i zewnętrznych**
Obiektywne badania
*Aktywne przetwarzanie informacji:
Interpretacja odbieranych bodźców (selekcja, poszukiwanie, nadawanie znaczenia)
Rola struktur poznawczych (system informacji o sobie i świecie)
**Zachowania człowieka zależą od:
Cech organizmu
Środowiska :
Środowisko obecne – minione
Środowisko fizyczne – społeczne
Człowieka jako podmiotu (jego emocji, wiedzy, postaw, zdolności
Podmiotowe wyznaczniki zachowań:
Aspekty statyczne – cechy człowieka
Zdolności
Temperament
Osobowość
aspekty dynamiczne – procesy regulacyjne
procesy kierunkowe (zależy od nich kierunek naszych zachowań)
emocje
motywacje
procesy instrumentalne
procesy poznawcze (głowa)
procesy wykonawcze (ciało)
PSYCHOLOGIA HUMANISTYCZNA
Początek: lata 60 XXw.
Główni przedstawiciele: Carl Rogers, Abraham Maslow
Główne założenia:
Przekierowanie badań z osób chorych na zdrowe
Najważniejszym celem człowieka jest samorealizacja
Człowiek z natury jest dobry. Ograniczenie jego wolności może prowadzić do wynaturzeń
Ludzie samodzielnie podejmują decyzje i przejmują odpowiedzialność za swoje życie