Konspekt ćw. 8

Temat: Oznaczanie wilgotności optymalnej.

1. Cel badania

Celem ćwiczenia jest oznaczenie wilgotności optymalnej, a także gęstości objętościowej gruntu i szkieletu gruntowego.

W trakcie badań określa się ilość wody, jaką należy użyć podczas zagęszczania gruntu, aby uzyskał on największe zagęszczenie. Badania tego typu wykonuje się głównie przy zagęszczaniu gruntów pod nawierzchnie drogowe itp.

Badania te przeprowadza się dla wszystkich rodzajów gruntów.

1. Główne zagadnienia

Wilgotność optymalna to wilgotność przy której w warunkach ubijania można osiągnąć największe zagęszczenie gruntu, zatem grunt uzyskuje maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego.

Wilgotność gruntu to stosunek masy wody zawartej w danej próbce gruntu do masy tej

próbki wysuszonej w temperaturze 105-110^o C, wyrażony w procentach

gdzie:

m_mt- masa naczynka z gruntem

m_st- masa wysuszonego gruntu z naczynkiem

m_t -masa naczynka

w - wilgotność

Gęstością objętościową gruntu nazywamy stosunek masy próbki gruntu (w stanie naturalnym) do jej objętości. Wyznaczamy ją ze wzoru:

gdzie:

ρ - gęstość objętościowa

- masa próbki gruntu w stanie naturalnym

V - objętość badanej próbki gruntu

m_m+cyl -masa cylindra z gruntem

m_cyl -masa pustego cylindra

Gęstością objętościową szkieletu gruntowego nazywamy masę jednostki objętości gruntu wysuszonego w temp. 105-110^o C i opisujemy wzorem:

gdzie:

- gęstość objętościowa szkieletu gruntowego (Mg/m³ )

- gęstość objętościowa gruntu (Mg/m³ )

w- wilgotność (%)