1.Wymień gatunki traw , które mogą być uprawiane w czystym siewie na zielonkę w gospodarstwie a uszeregowane od najważniejszego gatunku, w określonych przez studenta warunkach glebowych i agroklimatycznych.

1. Festulolium

2. Tymotka łąkowa

3. Kostrzewa łąkowa

4. Kupkówka łąkowa

5. Wiechlina łąkowa

6. Życica trwała

Glebowe: gleby wilgotne, zwięzłe, obficie nawożone azotem,

Agroklimatyczne: znoszą duże opady ale także okresowe susze.

2.Wymień gatunki roślin motylkowatych drobnonasiennych, które mogą być uprawiane w czystym siewie na zielonkę w gospodarstwie, a uszeregowane od najważniejszego gatunku, w określonych przez studenta warunkach agrolkimatycznych i glebowych.

1. Esparceta

2. Lucerna siewna

3. Koniczyna łąkowa

4. Inkarnatka

Glebowe: gleby cięższe należące do kompleksu pszennego pod uprawę koniczyny, gleby średnie pod uprawę lucerny, inkarnatki. Esparceta wymaga gleb wapiennych.

Agroklimatyczne: Lucerna jest uprawiana w rejonach bardziej suchych i nasłonecznionych, w których koniczyna czerwona zawodzi z powodu braku wilgoci. Jest w miarę odporna na suszę. Lubi wysoką temp w okresie kwitnienia. Koniczyna czerwona jest gatunkiem bardziej wrażliwym niż lucerna na okresowe niedobory wody w glebie, dlatego też jest uprawiana w rejonach wilgotniejszych. W warunkach klimatu umiarkowanego esparceta odznacza się dobrą zimotrwałością, a w latach pełnego użytkowania także wysoką odpornością na suszę. Inkarnatka ma niską zimotrwałość i wymarza całkowicie podczas bezśnieżnych zim w temperaturze , źle znosi grubą okrywę śnieżną oraz spóźnione wiosenne przymrozki, a także jest wrażliwa na okresy suszy.

3.Definiuj pojęcia:

Rośliny pastewne, paszowe - rośliny uprawne, uprawiane na łąkach i pastwiskach na paszę dla zwierząt hodowlanych. Rośliny te wytwarzają dużą ilość masy zielonej, mają także korzystny dla zwierząt skład chemiczny, działają np. mlekopędnie.

Energetyczna roślina pastewna- rośliny przeznaczone na masę zieloną o zwiększonej zawartości cukrów np. buraki pastewne, cukrowe

Białkowa roślina pastewna – rośliny przeznaczone na masę zieloną o zwiększonej zawartości białka np. fasola, groch, soczewica, soja

4.Zaproponuj gatunki i ich udział do tworzenia mieszanek uprawianych na zieloną masę

a)Motylkowo –trawiaste: koniczyna biała- 30%, życica trwała- 35%, kostrzewa łąkowa- 35%.

b)Mieszanki zbożowo- strączkowe: groch- 25%, jęczmień jary 40%, owies 35%.

5.Podaj ilość wysiewu nasion roślin ochronnych i wsiewanych w kg/ha dla:

Roślina ochronna:

1. Jęczmień jary 120-160

2. Żyto 60-100

3. Pszenżyto 205-250

Roślina wsiewana:

1. Koniczyna czerwona 20 kg/ha

2. Seradela 40

3. Lucerna 15 kg/ha

6.Omów rolę rośliny ochronnej, z uwzględnieniem jej oddziaływania na wsiewkę.

Roślina ochronna - roślina uprawna stanowiąca plon główny, wcześnie zbierana, w którą wsiewa się roślinę pozostającą na polu po jej zbiorze, np. jęczmień jary + koniczyna czerwona, żyto + seradela.

Wymagane cechy dobrej rośliny ochronnej
- małe wymagania wodne
- małe zacienienie wsiewki
- niewyleganie
- niepogarszanie warunków fitosanitarnych
- szybka wegetacja

7. Omów plonowanie koniczyny czerwonej lub jej mieszanki z (wpisać gat.trawy) z uwzględnieniem kolejnego pokosu:

-plon zielonki(t/ha)- 68

-pokos 1-szy:- 28

-pokos 2-gi: 17

-pokos 3-ci: 23

8.Oblicz plon białka dla dowolnej rośliny pastewnej .koniczyna czerwona...samodzielnej wybranej przez studenta.......................

-plon roczny zielonki lub danego pokosu.....68 rocznie t/ha..............

-zawartość suchej masy w %.........17,6................

-wyliczony plon roczny suchej masy lub z danego pokosu.12...................

-wyliczony plon roczny białka lub z danego pokosu...2,31...............

9.Oblicz nagromadzanie azotu (kg/ha) w danym plonie białka.............................................

Pytania Opisowe

I.Scharakteryzuj warunki i wyniki produkcyjne rolnictwa przy uprawie lucerny.

II.Omów czynniki decydujące istotnie w pozytywnym i negatywnym sensie o plonowaniu kukurydzy i sorga cukrowego.

1.Lucernę najlepiej uprawiać na glebach o odczynie alkalicznym, przewiewnych, przepuszczalnych i szybko nagrzewających się, zaliczanych do kompleksów: 1– pszenny b. dobry, 2 – pszenny dobry, zwłaszcza gdy są zasobne w wapń znajdujący się w podglebiu. Uprawa lucerny możliwa jest również na glebach o niższej przydatności rolniczej: 3 – pszenny wadliwy, 4 – żytni b. dobry, 8 – zbożowo-pastewny mocny, 10 – pszenny górski.

Dobrym przedplonem dla lucerny i jej mieszanek z trawami są okopowe uprawiane na oborniku lub zboża ozime i jare w drugim roku po oborniku. Ze względu na choroby i szkodniki uprawa tych roślin po innych motylkowatych lub strączkowych nie jest wskazana, podobnie jak po kukurydzy odchwaszczanej dużymi dawkami herbicydów. Lucerna nie może być także często uprawiana po sobie. Zaleca się 3-4-letnią przerwę w uprawie.

Mieszanki lucerny z trawami mają mniejsze wymagania glebowe niż lucerna, można je uprawiać na wszystkich glebach przydatnych do uprawy lucerny oraz na glebach nieco gorszych, o lżejszym składzie mechanicznym i niższym pH, w siedliskach suchych i na terenach o dużym zróżnicowaniu siedlisk.

Lucernę i mieszanki lucerny z trawami uprawia się w siewie czystym lub wsiewa w roślinę ochronną, którą najczęściej są zboża. W gospodarstwach o dużym zapotrzebowaniu na pasze objętościowe lucernę i mieszanki można wsiać w owies na kiszonkę. Gdy potrzeby paszowe są mniejsze, dobrą rośliną ochronną jest jęczmień jary zbierany na ziarno.

Nawożenie przedsiewne
Nawożenie fosforowe i potasowe wykonuje się jesienią, a jeżeli nie było wtedy zastosowane, można nawozić wiosną, przed uprawą roli. Dawka fosforu 80–110 kg fosforu  na hektar. Nawożenie potasem, nosić 80–100 potasu na hektar. Dawka azotu 30–45 kg N/ha,

Po zasiewie zboża na głębokość 3–5 cm wskazane jest zwałowanie pola wałem gładkim, co umożliwi płytki wysiew nasion lucerny czy mieszanki lucerny z trawami na głębokość 1–1,5 cm. Bronowanie posiewne najlepiej wykonać broną lekką.

2.Ocenia się, że o wysokości i jakości plonu kukurydzy w około 30% decyduje materiał siewny.

Wymagania glebowe kukurydzy można określić jako średnie. Może ona wysoko plonować zarówno na glebach pszenno-buraczanych, jak i glebach żytnich klasy IVb. Na glebach lekkich plony jej zależą przede wszystkim od kultury roli, dostępności wody i stopnia zakwaszenia (pH). Szczególnie ważna jest odległość od obornika. Na słabszych glebach wskazana jest uprawa na jesiennym oborniku lub bezpośrednio po roślinach okopowych. Dobrym rozwiązaniem jest też nawożenie poprzez przyoranie słomy i zasianego międzyplonu. Najczęściej jednak uprawia się ją w 2. roku po oborniku (np. ziemniaki++/jęczmień jary/kukurydza). Kukurydzę na ziarno można też z powodzeniem uprawiać po sobie, nawet przez wiele lat. Lepiej jednak nie przekraczać okresu 2–3 lat, ponieważ później zwiększają się problemy z chwastami, chorobami, a także wzrastają koszty. Kukurydzy na ziarno nie można uprawiać w plonie wtórnym, po poplonie ozimym.

Wymagania wodne. Kukurydza mimo oszczędnej gospodarki wodnej, co potwierdza niski współczynnik transpiracji, ma wysokie potrzeby wodne. Wytwarza bowiem dużo suchej masy i pobiera równie dużo wody. Gdy plon ziarna wynosi 5–6 ton, a suchej masy 10–13 ton z hektara, roślina pobiera z od 2,6 do 3,4 mln l wody, a więc znacznie więcej niż inne zboża. Dlatego plony kukurydzy zależą od wystarczającej ilości wody w sezonie wegetacyjnym. A dlaczego gospodarka wodą jest oszczędna? Wyraża się to poprzez lepsze uwilgotnienie gleby po zbiorze niż po innych roślinach zbożowych. Kukurydza pobiera z gleby dużo składników pokarmowych, dlatego wymaga intensywnego nawożenia. Najwięcej pobiera na 1 t ziarna potasu ( K2O) i azot ( N), mniej fosforu ( P2O5), co uzależnione jest od temperatury gleby. Pobiera również z gleby około CaO i MgO. Wielkość dawek nawozów powinna być dostosowana do wysokości oczekiwanego plonu oraz dostępnych składników w glebie wczesną wiosną.

Sorgo ma mniejsze wymagania glebowe niż kukurydza. Może być uprawiane na glebach bardzo lekkich piaszczystych lub czasowo zalewanych. Jako roślina tropikalna nie znosi gleb zimnych, ciężkich i trwale podmokłych. Sorgo ma bardzo duże wymagania termiczne. Dlatego termin siewu sorga przypada na II połowę maja, gdy temperatura gleby podniesie się do wartości 12 - 14oC. Sieje się w rozstawie rzędów 40 - na głębokość 2 - . Zaletą szerszej rozstawy jest możliwość mechanicznego opielenia międzyrzędzi w początkowym okresie wzrostu. Potrzebna ilość nasion jest dwukrotnie wyższa niż nasion kukurydzy i wynosi:
 - dla sorga  uprawnego        9 - na ha
 - dla trawy sudańskiej        25 - na ha
Chwasty można zwalczać mechanicznie przez opielanie międzyrzędzi lub chemicznie herbicydami stosowanymi w kukurydzy, które nie zwalczają chwastów prosowatych.
Sorgo wymaga dość intensywnego nawożenia. Bardzo dobrze wykorzystuje składniki pokarmowe z nawozów organicznych. Na wytworzenie 1 tony suchej masy potrzebuje:
-    azotu
-      fosforu
-    potasu