SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM Z PRZEDMIOTU METODY BIOTECHNOLOGII W OCHRONIE ŚRODOWISKA
Ćwiczenie nr 2
Temat: Usuwanie azotu ze ścieków – kinetyka nitryfikacji.
Data wykonania ćwiczenie: 16 marca 2015r.
Skład sekcji:
BEM Agata
HADYK Alina
MARSZOLIK Magdalena
Cel ćwiczenia: Wyznaczenie parametrów równania Michaelisa-Menten jako kinetycznego opisu procesu nitryfikacji.
Opis ćwiczenia:
500 ml osadu czynnego pobrano ze zbiorczego reaktora do jednolitrowego reaktora zaopatrzonego w system napowietrzania i dopełniono wodą destylowaną.
Obliczono i odmierzono ilość roztworu NH4Cl, jaką należało dodać do reaktora.
Przed dodaniem roztworu, pobrano pierwszą próbę, przesączono i sporządzono próbę kontrolną do analizy stężenia azotu azotanowego: do probówki odmierzono 500 µl próbki, a następnie dodano 50 µl H2NSO3H, 3.5 ml mieszaniny 1:1 kw. siarkowego i kw. ortofosforanowego i 500 µl DMP.
Dodano roztwór azotu amonowego i zaczęto odmierzać czas. Próby pobierano po 5, 10, 20, 30, 40, 50 i 60 minutach trwania eksperymentu, przesączano i sporządzano próby do analizy stężenia azotu azotanowego. Po 10 minutach od dodania wszystkich odczynników do analizy, mierzono absorbancję przy długości fali 360 nm wobec próby kontrolnej i przeliczono na stężenie N-NO3
przy użyciu odpowiedniego wzoru krzywej podanego w karcie pracy.
Obliczenia:
Obliczenie ilości roztworu NH4Cl dodanej do reaktora:
CNH4Cl = 10 g/l
Vreaktora = 1000 ml
CN-NH4 = 75 mg/l
53.5 g związku – 14 g azotu
x g związku – 75 * 10-3 g azotu
x = 0.287 g związku
10 g związku – 1000 ml
0.287 g związku – y ml
y = 28.7 ml
Wyniki:
Wyniki stężenia azotu umieszczono w karcie pracy.
Wykresy opracowane na podstawie uzyskanych wyników:
Wykresy ilustrujące przyrost stężenia N-NO3 w czasie
Zastosowanie regresji liniowej w celu oszacowania wartości prędkości początkowej V
(gdzie a = V)
Wykres Lineweavera – Burk’a wykonany w oparciu o dane z poprzednich wykresów
Stężenie N-NO3 w poszczególnych reaktorach [S] | Prędkość początkowa V [mol/l] |
1/[S] | 1/V |
10 | 0.1993 | 0.1000 | 5.0176 |
25 | 0.1830 | 0.0400 | 5.4645 |
50 | 0.3850 | 0.0200 | 2.5974 |
75 | 0.4238 | 0.0133 | 2.3596 |
Wartość parametru Vmax:
b = 1/Vmax
Vmax = 1/b
Vmax = 1/ 2.6091
Vmax = 0.3833 mol/l
Wartość Km:
a = Km/Vmax
Km = a* Vmax
Km = 28.8673 * 0.3833
Km = 11.0648 mol/l
Wnioski:
Z wykresów stężenia N-NO3 od czasu dla poszczególnych reaktorów można zauważyć tendencję wzrostową. Na podstawie takich obserwacji można stwierdzić, że osad czynny pracował
w prawidłowy sposób. Pojedyncze spadki wartości stężenia mogą wynikać z niewymieszania prób do pomiaru absorbancji lub nieprawidłowo zastosowanego rozcieńczenia bądź chwilowego „nasycenia” organizmów występujących w osadzie czynnym przez co ilość tworzonego N-NO3 chwilowo spadła.
W celu wyznaczenia parametrów Km oraz Vmax zastosowano metodę linearyzacji równania Michaelisa-Menten, tj. metodę Lineweavera-Burka. Dane kinetyczne reakcji (Vmax i Km) charakteryzują aktywność metaboliczną enzymów. W procesie nitryfikacji biorą udział takie enzymy jak monooksygenaza amonowa, która katalizuje reakcję utleniania azotu amonowego
do hydroksyloaminy, oksydoreduktaza hydroksyloaminowa katalizująca utlenianie powstałej hydroksyloaminy do azotynów oraz odpowiednia oksydoreduktaza, katalizująca utlenianie azotynów do azotanów. Stała Michaelisa (Km) odpowiada takiemu stężeniu substratu, przy którym początkowa szybkość reakcji stanowi połowę szybkości maksymalnej(Vmax). W naszym przypadku przy stężeniu równym 11.0648 początkowa szybkość reakcji wyniosłaby 0.19165 mol/l. Wartość Km określa stężenie substratu, w którym połowa miejsc aktywnych w cząsteczkach enzymu jest zajęta. W celu przyspieszania reakcji należałoby zastosować stężenie substratu równe Km tj. 11.0648 mol/l.