19.03.2013 | Zjawisko Halla
|
ćw. 17 | |
---|---|---|---|
MiBM | Łukasz Cybulski |
Uwagi:
Wstęp
Efekt Halla to zjawisko powstania różnicy potencjałów U pomiędzy przeciwległymi ściankami półprzewodnika lub metalu w kierunku prostopadłym zarówno do kierunku przepływu prądu I, jak i do kierunku wektora indukcji zewnętrznego pola magnetycznego B.
Zjawisko to zostało odkryte w 1879 roku przez Edwina H. Halla.
Przez cienką półprzewodnikową płytkę przepływa wzdłuż prąd. Strumień indukcji generuje siłą Loretza prostopadłą do kierunku przepływu ładunków tworzących prąd. To powoduje zmianę liczby ładunków na obu końcach płytki czyli różnicę potencjałów tworzących napięcie Halla UH.
Tabela pomiarów
Natężenie prądu magnesującego IM [A] |
Wartość indukcji B[T] | Natężenie prądu sterującego Ix[mA] | Napięcie Halla | Średnie napięcie Halla UH[V] |
---|---|---|---|---|
UH1 [V] | UH2[V] | |||
1,2 | 0,48 | 0,58 | 0,011 | 0,008 |
1,00 | 0,018 | 0,015 | ||
1,50 | 0,027 | 0,024 | ||
2,00 | 0,035 | 0,033 | ||
2,50 | 0,044 | 0,042 | ||
3,00 | 0,053 | 0,051 | ||
3,50 | 0,061 | 0,060 | ||
4,00 | 0,070 | 0,069 | ||
4,50 | 0,078 | 0,078 | ||
5,00 | 0,087 | 0,087 | ||
2,0 | 1,12 | 0,58 | 0,017 | 0,014 |
1,00 | 0,029 | 0,026 | ||
1,50 | 0,043 | 0,040 | ||
2,00 | 0,056 | 0,053 | ||
2,50 | 0,070 | 0,068 | ||
3,00 | 0,084 | 0,081 | ||
3,50 | 0,097 | 0,095 | ||
4,00 | 0,112 | 0,108 | ||
4,50 | 0,125 | 0,121 | ||
5,00 | 0,139 | 0,135 |
Obliczenia
Opis przyrządów pomiarowych
Amperomierz IM[A] |
Miliamperomierz Ix[mA] |
Woltomierz U1&U2 |
|
---|---|---|---|
Klasa | 0,5 | 0,5 | - |
Zakres | 7,5A | 20mA | 2V |
Wartość jednej działki | 0,1A | 0,1mA | dokładność ±(0,5% + 1mV) |
Błędy wynikające z klasy mierników:
$$U_{1} = \ U_{2} = \ \frac{\text{odczyt}}{100}\ \bullet 0,5 + 1\text{mV}$$
$$I_{x} = \ \frac{\text{zakres}}{100}\ \bullet \text{klasa} + \text{dzia}l\text{ka} = 0,3\text{mA}$$
IM = 0, 14A
UH = 0, 05V
Wartość indukcji magnetycznej B
B[T] = 0,4 * IM
B1 = 0,4 * 1,2 = 0,48 T
B2 = 0,4 * 2,8 = 1,12 T
Obliczenie stałej Halla [R] oraz kondensacji nośników prądu [n] dla dwóch wybranych wartości prądu sterującego Im :
$$U_{H} = \frac{U_{1} + U_{2}}{2}$$
$$R = \frac{U_{H} \bullet d}{I_{x\ } \bullet B}$$
$$n = \frac{1}{e \bullet R}$$
a) dla IM=1,2[A]
1.
$$R = \frac{0,0165 \bullet 8 \bullet 10^{- 6}}{1 \bullet 10^{- 3} \bullet 0,48} = 0,28 \bullet 10^{- 3}\frac{m^{3}}{c}$$
$$n = \frac{1}{1,6 \bullet 10^{- 19} \bullet 0,28 \bullet 10^{- 3}} = 2,23 \bullet 10^{21}\frac{1}{m^{3}}$$
2.
$$R\mathbf{=}\frac{0,0430 \bullet 8 \bullet 10^{- 6}}{2 \bullet 10^{- 3} \bullet 0,48}\mathbf{=}0,36 \bullet 10^{- 3}\frac{m^{3}}{c}$$
$$n = \frac{1}{1,6 \bullet 10^{- 19} \bullet 0,36 \bullet 10^{- 3}} = 1,74 \bullet 10^{21}\frac{1}{m^{3}}$$
b)dla IM=2,0[A]
1.
$$R = \frac{0,0275 \bullet 8 \bullet 10^{- 6}}{1 \bullet 10^{- 3} \bullet 1,12} = 0,19 \bullet 10^{- 3}\frac{m^{3}}{c}$$
$$n = \frac{1}{1,6 \bullet 10^{- 19} \bullet 0,19 \bullet 10^{- 3}} = 3,28 \bullet 10^{21}\frac{1}{m^{3}}$$
2.
$$R = \frac{0,0545 \bullet 8 \bullet 10^{- 6}}{2 \bullet 10^{- 3} \bullet 1,12} = 0,18 \bullet 10^{- 3}\frac{m^{3}}{c}$$
$$n = \frac{1}{1,6 \bullet 10^{- 19} \bullet 0,18 \bullet 10^{- 3}} = 3,47 \bullet 10^{21}\frac{1}{m^{3}}$$
u(R) = $\sqrt{\frac{1}{k(k - 1)}\sum_{i = 1}^{n}{(R_{i} - \overset{\overline{}}{R})}^{2}}$
Dla IM=1,2[A] $\overset{\overline{}}{R} = 0,32*10^{- 3}$
u(R) = $\sqrt{\frac{1}{2(2 - 1)}\sum_{i = 1}^{2}{(R_{i} - \overset{\overline{}}{R})}^{2}} = \sqrt{\ \frac{1}{2}*0,0032*10^{- 8}} = \ \sqrt{0,16*10^{- 8}} = 0,04*10^{- 3}$ $\frac{m^{3}}{c}$
Dla IM=2[A] $\overset{\overline{}}{R} = 0,185*10^{- 3}$
u(R) = $\sqrt{\frac{1}{2(2 - 1)}\sum_{i = 1}^{2}{(R_{i} - \overset{\overline{}}{R})}^{2}} = \sqrt{\ \frac{1}{2}*0,005*10^{- 8}} = \ \sqrt{0,0025*10^{- 8}} = 0,005*10^{- 3}$ $\frac{m^{3}}{c}$
u(n) = $\sqrt{\frac{1}{k(k - 1)}\sum_{i = 1}^{n}{(n_{i} - \overset{\overline{}}{n})}^{2}}$
Dla IM=1,2[A] $\overset{\overline{}}{n} = 1,985*10^{21}$
u(n) = $\sqrt{\frac{1}{2(2 - 1)}\sum_{i = 1}^{2}{(n_{i} - \overset{\overline{}}{n})}^{2}} = \sqrt{\ \frac{1}{2}*0,12005*10^{42}} = \ \sqrt{0,060025*10^{42}} = 0,245*10^{21}$ $\frac{1}{m^{3}}$
Dla IM=2[A] $\overset{\overline{}}{n} = 3,375*10^{21}$
u(n) = $\sqrt{\frac{1}{2(2 - 1)}\sum_{i = 1}^{2}{(n_{i} - \overset{\overline{}}{n})}^{2}} = \sqrt{\ \frac{1}{2}*0,01805*10^{42}} = \ \sqrt{0,009025*10^{42}} = 0,095*10^{21}$ $\frac{1}{m^{3}}$
Wykres
Zależność napięcia Halla w funkcji natężenia prądu sterującego.
Wnioski
Zjawisko Halla może być wykorzystywane w wielu przypadkach, m.in. do pomiaru indukcji magnetycznej pola magnetycznego. Efekt Halla pozwala na określenie koncentracji nośników ładunku, co jest bardzo przydatne podczas badania nowych materiałów. Umożliwia nam również wyznaczenie ruchliwości nośników.
Wielkość indukcji pola magnetycznego ma wpływ na wielkość stałej Halla.