1.DEFINICJA I ZNACZENIE STRATEGII PRZEDSIĘBIORSTWA

Strategia to narzędzie pozwalające radzić sobie przedsiębiorstwu ze złożonością, zmiennością procesów w otoczeniu; dzięki niej można przewidywać zmiany w otoczeniu i się na nie wcześniej przygotować. Strategia: to ogólny program definiowania i realizacji organizacji, czyli określenie co dana organizacja zamierza robić; to układ w czasie reakcji organizacji na jej otoczenie, czyli to co organizacja rzeczywiście robi; określa rolę organizacji , jej miejsce w społeczeństwie; definiuje misję organizacji(szczególny powód jej istnienia, wyróżniający ją od innych); formułuje zadania, które należy wykonać, by zrealizować cele.

2.CELE PRZEDSIĘBIORSTWA W NOWYCH UWARUNKOWANIACH:

-rzeczywistość przedsiębiorstw zmienia się - zmiany te są charakterystyczne dla okresu przejściowego. Gospodarka z epoki przemysłu przechodzi do epoki informacji

-nowa gospodarka powstała gospodarka oparta na wiedzy, bazująca na aktywach niematerialnych

-zmiany celów funkcjonowania – nowym, głównym celem funkcjonowania przedsiębiorstwa stała się MAKSYMALIZACJA WARTOŚCI DLA WŁAŚCICIELI(Stany Zjednoczone początek lat 80-tych XX w. Alfred Rappaport: Selecting Strategies that Create Shareholder Value: „A PRINCIPAL OBJECTIVE OF CORPORATE STRATEGIC PLANNING IS TO CREATE VALUE FOR SHAREHOLDERS.” czyli: “podstawowym celem strategii planowania jest kreacja wartości dla właścicieli” )

-dążenie do zwiększania bogactwa przez jakiś czas się zagubiło, gdyż przedsiębiorstwa rzadziej prowadzone były przez właścicieli (Zarząd), ale dochodzi tu do powrotu

MAKSYMALIZACJA WARTOŚCI DLA WŁAŚCICIELI – to maksymalizacja wszelkich finansowych korzyści wynikające z bycia właścicielem przedsiębiorstwa.

3,MODEL DYNAMIKI WARTOŚCI:

-nowy rodzaj zasobów wykorzystywanych w przedsiębiorstwie;

-zakłada, że przedsiębiorstwo łączy aktywa fizyczne i niematerialne

-aktywa niematerialne we współczesnym świecie zyskują na znaczeniu i z aktywami materialnymi tworzą wartość

-pracownicy dawniej jako koszt

-pracownicy obecnie jako źródło wartości, dysponują oni bowiem doświadczeniem, umiejętnościami oraz wiedzą

aktywa rzeczowe – budynki, grunty, zapasy, wyposażenie firmy

aktywa finansowe – środki pieniężne, należności, zadłużenie firmy, inwestycje, kapitał

klienci – klienci, kanały dystrybucyjne, podmioty stowarzyszone

pracownicy i dostawcy – pracownicy, dostawcy, partnerzy firmy

aktywa organizacyjne – strategie, przywództwo, marka firmy, wiedza, innowacje, systemy informatyczne, struktura, kultura, procesy

aspekty modelu:

-wartość firmy wynika z zastosowania aktywów niematerialnych, jak i materialnych (wszystkich)

-aktywa są rozumiane szerzej niż tradycyjnie (tzn nie tylko na gruncie rachunkowości finansowej) – są to potencjalne źródła zysków, przyczyniające się do wzrostu wartości firmy

-aktywa to potencjalne źródła zysków ekonomicznych, które przyczyniają się do wzrostu wartości firmy

-są takie aktywa, które są poza kontrolą firmy np.: klienci

-każde z aktywów jest nośnikiem wartości firmy

-każdy z rodzajów tych aktywów charakteryzuje się kosztami (nabycia, zarządzania, odnowienia, likwidacji)

-aktywa powinny być zarządzane w taki sposób, aby przyczyniały się do tworzenia wartości, a nie niszczenia jej (niewłaściwe proporcje nie będą tworzyły wartości)

przedsiębiorstwo powinno przede wszystkim:

-zidentyfikować wszystkie aktywa materialne i niematerialne

-znaleźć właściwą kombinację aktywów, taką która przyczyni się do wzrostu wartości przedsiębiorstwa (strategia powinna określić jak te aktywa prawidłowo połączyć).

4. STRATEGIA FINANSOWA PRZEDSIEBIORSTWA

w ujęciu tradycyjnym strategia finansowa jest definiowana jako:

1.strategia finansowania, której rola polega na zapewnieniu źródeł finansowania zadań inwestycyjnych wynikających ze strategii przedsiębiorstwa,

K. Ward oraz T Grundy definiują strategię finansową jako proces, który pozwala na dopasowanie zewnętrznych źródeł finansowania do strategii rozwoju przedsiębiorstwa i jego planów inwestycyjnych.

2.rodzaj strategii funkcjonalnej, które formułowane są w różnych obszarach działalności przedsiębiorstwa (marketingu, badań i rozwoju, zarządzania kadrami, produkcji i finansów) i umiejscowione są na najniższym poziomie organizacji, a ich rola polega na uzupełnianiu strategii podstawowych.

(Karpuś) W ujęciu współczesnym strategia finansowa obejmuje działania podejmowane w obszarze finansów, które poprzez kształtowanie odpowiednich proporcji i zależności między strumieniami finansowymi oraz między składnikami majatku i źródłami jego finansowania, uruchamiają sprzężenia zwrotne i pozwalają przedsiębiorstwu realizować dalekosiężną wizję.

Polityka finansowa przedsiębiorstwa zajmuje się:

-Formułowaniem celów w wymiarze finansowym

-określaniem obszarów zarządzania finansami

- doborem instrumentów finansowych i ich umiejętnym stosowaniu w przyjetych obszarach zarządzania finansami

5. WEWNĘTRZNA I RYNKOWA WARTOŚĆ KAPITAŁU WŁASNEGO A BOGACTWO AKCJONARIUSZY

Bogactwo właścicieli rośnie, gdy:

-otrzymują część dochodów wygenerowanych przez spółkę, najczęściej w postaci dywidendy (dywidenda jest tylko jedna z form transferu zysku)

-realizują zyski kapitałowe, które pojawiają się w momencie wzrostu cen akcji.

Proces tworzenia wartości dla właścicieli obejmuje trzy etapy:

1.tworzenie wartości (tj. generowanie wolnych strumieni pieniężnych)

2.utrzymanie wartości

3.przekazanie jej właścicielom w postaci dywidend, zysków kapitałowych lub w postaci środków w związku ze skupowaniem akcji w celu umorzenia.

Tworzenie wartości dla właścicieli – możemy tu mówić o wartości wewnętrznej kapitału własnego i jego wartości rynkowej.

Im większa będzie wartość rynkowa tym większe będą zyski kapitałowe.

Wartość wewnętrzna (fundamentalna) odzwierciedla wartość jaka bezpośrednio wynika z rzeczywistej zdolności wycenianej spółki do generowania dochodów dla właścicieli w przyszłości. Im większa będzie wartość wewnętrzna tym większe będą dywidendy i bogactwo dla właścicieli.

6. PROBLEM WYBORU MIARY FINANSOWEJ W PRZEDSIĘBIORSTWIE ZORIENTOWANYM NA TWORZENIE BOGACTWA AKCJONARIUSZY

Dlaczego nie możemy poprzestać na obserwacji cen akcji, dlaczego te ceny nie mogą być wykorzystywane do pomiaru realizacji celu przedsiębiorstwa?

-bogactwo właścicieli rośnie także wtedy, gdy otrzymują oni dywidendy, a nie tylko w momencie wzrostu kursów akcji

-kursy akcji zależą tez od działań zarządu, które nie koniecznie musza wiązać się ze wzrostem wewnętrznej wartości kapitałów własnych (manipulacje w sprawozdaniach finansowych itp.)
Jeżeli zarząd skoncentrowałby się tylko na kursach akcji i zaniedbałby wzrost wewnętrzny kapitałów własnych, to powstałby balon spekulacyjny

-kursy akcji zależą od wielu czynników niezależnych od działań przedsiębiorstwa i jego zarządu (koniunktura, decyzje polityczne)

-kursy akcji mogą być miernikami osiągnięć, ale tylko w przypadku spółek giełdowych (spółka ta jest codziennie, na bieżąco oceniana, codziennie określana jest wartość takiego przedsiębiorstwa)

Innym alternatywnym rozwiązaniem jest dokonywanie oceny na podstawie obserwacji tego jak zmienia się wewnętrzna wartość kapitałów własnych. Trzeba tylko systematycznie dokonywać wyceny tej wartości.Jaką więc metodę wyceny wybrać?

Odp: metodą taką może być technika DCF (zdyskontowane przepływy pieniężne). Technika ta należy do metod dochodowych.

7. ZASADY POLITYKI FINANSOWEJ PRZEDSIĘBIORSTWA

1)Zasada opisująca podstawowy cel finansowy przedsiębiorstwa

- głosi, iż strategia finansowa powinna być formułowana z uwzględnieniem celu jakim jest maksymalizacja wartości dla właścicieli

2)Zasada płynności

- wyraża ona zgodność między generowanymi w przyszłości nadwyżkami finansowymi z posiadanych i powiększanych aktywów, a bieżącymi i przyszłymi zobowiązaniami płatniczymi wynikającymi z obsługi procesu gospodarczego i obsługi kapitału finansującego aktywa

3)Zasada bezpieczeństwa struktury kapitału

- polega ona na wykorzystywaniu dźwigni finansowej, która pozwala na obniżenie kosztu kapitału (korzystanie z kapitału obcego dla obniżenia kosztu kapitału, ale prowadzi to też do wzrostu ryzyka finansowego). Wzrost ryzyka finansowego jest szczególnie niebezpieczny, gdy dodatkowo firma prowadzi działalność w warunkach wysokiego ryzyka operacyjnego

4)Zasada wzrostu aktywów przy wykorzystaniu dźwigni operacyjnej

- mówi, iż zwiększanie aktywów w przedsiębiorstwie tylko wtedy ma sens, gdy przyczyniają się one do zwiększania przepływów pieniężnych i jednocześnie wzrost ten jest na tyle duży, że umożliwia uzyskanie stopy zwrotu przewyższającej koszt kapitału finansującego te aktywa (projekty mające dodatnie NPV).

5)Zasada motywacyjnej roli finansów

- głosi, iż przedsiębiorstwo może wykorzystać finanse do zbudowania odpowiedniego systemu motywowania menadżerów i pracowników. Mamy możliwość oceny pracy menadżerów i ich wynagrodzenia mogą być od tych osiągnięć uzależnione.

8. DEKOMPOZYCJA WARTOŚCI

Głównym zadaniem jest maksymalizowanie wartości dla właścicieli, ale ten cel musi zostać przełożony na konkretne działania. To wiąże się z koniecznością identyfikacji czynników kształtujących wartość dla właścicieli. Musimy, więc dokonać dekompozycji wartości. Należy znaleźć zmienne wpływające na te wartość. A oddziałując na te zmienne będziemy oddziaływali na wartość dla właścicieli.

Dekompozycja prowadzi do wyodrębnienia 6 obszarów zarządzania finansami.

Decyzje podejmowana w każdym z tych obszarów maja służyć realizacji danych celów. Te decyzje opierają się na wykorzystywaniu odpowiednich narzędzi.

OBSZAR ZARZADZANIA MAJATKIEM TRWAŁYM

Cele

-dostosowanie poziomu, struktury i parametrów technicznych do realizowanej struktury przeds.

-podnoszenie efektywności wykorzystania majątku trwałego

-budowanie przewagi konkurencyjnej

Narzędzia

-metody oceny efektywności projektów gospodarczych

-działania inwestycyjne

-przejęcia i fuzje

-ocena zgodności aktywów trwałych z przyjętą i realizowana strategia

OBSZAR ZARZĄDZANIA MAJĄTKIEM OBROTOWYM

Cele

-dostosowanie składników majątku obrotowego co do poziomu, struktury i parametrów majątku trwałego oraz realizowanej strategii

-podnoszenie efektywności zastosowanych składników majątkowych

-zapewnienie płynności

-optymalizacja efektów i kosztów posiadania majątku obrotowego i jego bieżącego finansowania

Narzędzia

-metody optymalizacji poziomu składników majtku obrotowego

-metody oceny i zapewnienia płynności

-metody oceny wiarygodności kontrahentów

OBSZAR ZARZADZANIA KAPITAŁEM WŁASNYM I OBCYM

Cele

-kształtowanie poziomu kapitału zapewniającego sfinansowanie aktywów

-kształtowanie struktury kapitału zapewniającego optymalna relację koszt kapitału – ryzyko finansowe

-uwzględnianie przy kształtowaniu struktury kapitału zależności między ryzykiem operacyjnym i ryzykiem finansowym

Narzędzia

-metody wyceny kosztu poszczególnych źródeł finansowania kapitału

-metody pozyskania kapitału

-metody oceny polityki dywidend

-metody uwzględniania przy kształtowaniu struktury kapitału zależności między ryzykiem operacyjnym i ryzykiem finansowym

OBSZAR ZARZADZANIA PODATKAMI

Cele

-obniżenie obciążeń podatkowych

-stabilizacja warunków funkcjonowania

-generowanie tarczy podatkowej

-regulowanie należnego podatku

Narzędzia

-metody wykorzystania ulg i zwolnień

-system amortyzacji i zarządzanie tarczą podatkową

-system rozliczania start w czasie

-włączenie obciążeń podatkowych do mechanizmu podejmowania decyzji

OBRZAR ZARZADZANIA RYZYKIEM

Cele

-obniżenie ryzyka do dopuszczalnego poziomu

-obniżenie kosztów zarządzania ryzykiem

Narzędzia

-metody identyfikacji i oceny ryzyka

-metody uwzględniania ryzyka w strategii

OBSZAR ZARZADZANIA RENTOWNOŚCIA OPERACYJNĄ, CZYLI ZARZADZANIE PRZYCHODAMI I KOSZTAMI

Cele

-wzrost przychodów ze sprzedaży

-wzrost udziału w rynku

-utrzymanie klienta

-ocena opłacalności produkcji poszczególnych asortymentów i partii produktów

-ocena opłacalności produkcji dla poszczególnych grup klientów

-wykorzystanie niskich kosztów w walce konkurencyjnej

Narzędzia

-rachunki kosztów

9. WYCENA WARTOŚCI PRZEDSIEBIORSTWA W OPARCIU O METODĘ FCFF

1)Oszacowanie wartości FCFE dla każdego roku okresy szczegółowej prognozy

2)Szacujemy stopę dyskontową, którą jest koszt kapitału własnego

3)Szacujemy bieżąca wartość FCFE i sumujemy wartości

4)Obliczamy wartość rezydualną przepływów pieniężnych po okresie szczegółowej prognozy, a następnie obliczamy wartość bieżącą wartości rezydualnej

5)Sumujemy wartości uzyskane w podpunktach 3-4 oraz dodajemy wartość inwestycji pozaoperacyjnych posiadanych przez przedsiębiorstwo w momencie dokonywania wyceny. Uzyskana wartość to wartość kapitału własnego ustalona przy wykorzystaniu techniki FCFE

FCFF – wartość CF jakie powstałyby w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo byłoby w całości finansowane kapitałem własnym. Nie uwzględniamy tu kosztów i zadłużenia (zobowiązań).

10. PODZIAŁY I DEZINWESTYCJE PRZEDSIĘBIORSTW

STRATEGIE ZMIERZAJĄCE DO ZMNIEJSZANIA PORTFELA AKTYWÓW:

Proces zmniejszania wiąże się z restrukturyzacja przedsiębiorstwa. Firma w ramach tych działań pozbywa się aktywów, które nie przyczyniają się do wzrostu wartości, które nie pasują do strategii przedsiębiorstwa.

A. USAMODZIELNIENIE (zmniejszenie, dezinwestycja)– może być dokonywane w ramach operacji:

SPIN OFF – operacja ta polega na wydzieleniu części przedsiębiorstwa i nadaniu jej osobowości prawnej (np. wydział, strategiczna jednostka biznesu). W efekcie powstaje niezależna spółka, której akcje lub udziały zostają przekazane dotychczasowym akcjonariuszom, w takiej samej proporcji w jakiej posiadali oni udziały w spółce matce.

SPLIT OFF – jest operacją usamodzielnienia. Zostaje tu wydzielona część przedsiębiorstwa, powstaje nowa spółka z osobowością prawną, lecz część dotychczasowych akcjonariuszy otrzymuje udziały w nowopowstałej, wydzielonej spółce w zamian za udziały w spółce matce.

SPLIT UP – polega na podziale pierwotnie istniejącego przedsiębiorstwa w wyniku, którego firma macierzysta traci swoja osobowość prawną, a jej sukcesorami są nowe niezależne spółki powstałe w wyniku podziału.

KORZYŚCI:

-działalność samodzielnej spółki jest bardziej czytelna dla inwestorów w przeciwieństwie do wielkich spółek

-wzrost samodzielności i elastyczności działania spółki. Lepsze wykorzystanie kadry menadżerskiej

-korzyść dla firmy macierzystej – kierownictwo tej firmy może się skoncentrować na kierowaniu podstawową działalnością (rdzeń działalności).

KOSZTY:

-związane z emisją akcji, udziałów

-związane z przeprowadzeniem audytu

-związane ze sprawozdawczością

-koszty prowadzenia spółki są większe

Usamodzielnienie może również nastąpić poprzez wydzielenie i wprowadzenie nowopowstałej spółki na rynek publiczny. Akcje tej spółki są sprzedawane w ofercie publicznej na rynku kapitałowym. Pojawiają się tym sposobem nowi akcjonariusze. Spółka matka pozostawia sobie często pakiet kontrolny. Pojawiają się dodatkowe koszty związane z byciem spółką publiczną – konieczność publikowania raportów finansowych, konieczność informowania.

B. CZĘŚCIOWA SPRZEDAŻ AKTYWÓW

-jedna z form dezinwestycji, gdy zarząd firmy nie jest zadowolony z wyników jakie osiąga firma lub oddział, albo utrzymanie tych aktywów wiąże się z koniecznością ponoszenia znacznych nakładów inwestycyjnych, albo nie ma synergii danego biznesu z resztą działalności firmy

-celem jest uzyskanie środków na rozwój przedsiębiorstwa oraz na działalność podstawową

C. LIKWIDACJA PRZEDSIĘBIORSTWA, gdy:

-bankructwo przedsiębiorstwa – zaspokojenie wierzycieli firmy poprzez sprzedaż aktywów

-likwidacja jest skutkiem decyzji firmy – likwidują bo nie widzą dla niej korzystnych perspektyw

-likwidacja z powodu tego, że właściciele są przekonani, że wartość likwidacyjna aktywów jest wyższa niż ich wartość dochodowa

11. WZROST WEWNETRZNY A ZEWNĘTRZNY PRZEDSIĘBIORSTWA

Wzrost wewnętrzny:

Zalety:

-możliwość dokładnej kalkulacji nakładów,

-przejrzystość decyzyjna,

-ograniczone problemy integracji technicznej, organizacyjnej, personalnej i kulturowej,

-synergia z dotychczasową działalnością,

-tworzenie potencjału wykonawczego dostosowanego do potrzeb,

-pewność realizacji.

Wady:

-wzrost podaży intensyfikujący konkurencję,

-konieczność zdobywania rynku,

-długi skomplikowany proces realizacji przedsięwzięcia,

-konieczność wypracowania własnego know-how (przepis na sukces w obszarze działalności).

Wzrost zewnętrzny:

Zalety:

-stosunkowo szybka realizacja przedsięwzięcia (skokowy wzrost),

-przejmowanie istniejącego rynku nie powoduje intensyfikacji konkurencji,

-eliminacja konkurenta,

-możliwość okazyjnego pozyskania potencjału wykonawczego i rynku,

-przejęcie istniejącego know-how.

Wady:

-brak dobrych ofert we właściwym czasie,

-ograniczona przejrzystość decyzyjna i związane z tym ryzyko,

-potencjalne problemy integracji technicznej, organizacyjnej, personalnej i kulturowej,

-przejmowanie zbędnego potencjału i związanych z tym problemów,

-niepewność realizacji.

12. CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA WYBÓR POMIĘDZY WZROSTEM WEW, A ZEW

cechy sektorowe

-stopień dojrzałości danej dziedziny – sektory, które osiągnęły fazę dojrzałości, dysponują nadwyżką środków pieniężnych i szukają drogi do ich zainwestowania, inwestycje w rozwój wewnętrzny już nie są opłacalne, zatem przejęcia i fuzje stają się bardzo dobrym sposobem do zwiększenia wartości

-wysokość i znaczenie barier wejścia – jeśli w danym sektorze występują różnego rodzaju bariery wejścia, to wtedy wzrost zewnętrzny jest najlepszym sposobem, gdyż otrzymujemy dostęp, bez barier

-skłonność przedsiębiorstwa do wzrostu zewnętrznego – brak doświadczenia… po przejęciu także problemy związane z zarządzaniem portfelem aktywów

-skłonność kierownictwa do stosowania strategii wzrostu wewnętrznego lub zewnętrznego- przejęcie przedsiębiorstwa jest zawsze ryzykowne, gdyż nie wiemy co przejmujemy, również nastawienie kierownictwa może nie być sprzyjające (ładunki emocji związane z pozbawieniem stanowisk wielu osób)

względy praktyczne

-czas realizacji celów – jeśli zależy nam na realizacji ambitnych celów w ciągu krótkiego czasu to jest to możliwe tylko poprzez wzrost zewnętrzny – umożliwia on bardzo szybki wzrost nakładów inwestycyjnych

-wielkość zmiany parametrów celów strategicznych – realizacja bardziej ambitnych zamierzeń – wzrost zewnętrzny umożliwia skokowy wzrost wyniku, natomiast w przypadku wzrostu wewnętrznego, wzrost wyników dokonuje się w sposób ewolucyjny

dostępne korzyści

-rynkowa dostępność aktywów – niektóre aktywa są trudno dostępne, przejęcie może być jedynym sposobem wejścia w ich posiadanie

-niektóre korzyści mogą być dostępne tylko w wyniku zastosowania jednej lub drugiej strategii wzrostu, np.: korzyści podatkowe, korzyści wynikające z synergii, nabycie nieoszacowanych aktywów

13. CYKL ŻYCIA PRZEDSIĘBIORSTWA A WZROST WEWNĘTRZNY I ZEWNĘTRZNY

powstawanie przedsiębiorstwa

-wysokie inwestycje początkowe

-znaczne nakłady na rozwój produktu, co skutkuje ujemną rentownością

-finansowanie przez kapitał własny, kredyty (venture capital)

-rozwój poprzez drogę wzrostu wewnętrznego

-realizacja własnych inwestycji

-brak szans na przejęcie innej firmy

-sama firma jest atrakcyjna dla przejmujących

-bardzo duże ryzyko związane z funkcjonowaniem firmy

faza wzrostu

-firma osiąga rentowność, lecz ze względu na szybki wzrost nadal wymaga zewnętrznego finansowania

-kapitał pozyskuje z kapitału własnego, kredytów a także z kapitału emisji akcji i obligacji

-dominuje wzrost wewnętrzny, ale pojawiają się możliwości wzmocnienia biznesu poprzez nabycie innych firm

-nadal jest atrakcyjnym celem przejęcia

faza dojrzałości

-spadek tempa wzrostu i stabilizacja sprzedaży– firma nie potrzebuje już finansowania zewnętrznego, wręcz przeciwnie generuje nadwyżki środków pieniężnych, których nie może efektywnie reinwestować w aktywa firmy bo jest to nieopłacalne

-nadwyżki finansowe wykorzystywane są do przejęć, co związane jest często ze zmianą branży i profilu działalności

faza schyłku

-spadek sprzedaży i rentowności

-przedsiębiorstwo generuje więcej gotówki niż może efektywnie reinwestować wewnętrznie

szuka możliwości zwiększenia stopy zwrotu poprzez przejęcia innych firm wycofuje się z dotychczasowej działalności

14.

RODZAJE FUZJI I PRZEJĘĆ, POJĘCIE

poziome – gdy koncentracji podlegają firmy o podobnym profilu (konkurenci)

pionowe – gdy łączą się firmy, które zajmują różne miejsca w łańcuchu wartości dodanej

koncentryczne (powiązane) – gdy koncentracja dotyczy firm, których przedmioty działalności są podobne lub powiązane w sensie technicznym lub marketingowym

koncentracja konglomeratowa – gdy przedmioty działalności firm nie są w żaden sposób ze sobą powiązane

FUZJE

-połączenie przez przejęcie zwane inkorporacyjnym, majątek spółki przejmowanej zostaje przeniesiony na spółkę przejmującą, w zamian za udziały lub akcje, które otrzymują udziałowcy firmy przejmowanej,firma przejmowana zostaje wcielona do przejmującej (znika jedna firma)

-połączenie przez zjednoczenie, polega na tym, iż spółki tracą swą osobowość prawną a ich majątek przechodzi na nowo utworzoną firmę, w zamian na jej udziały, (znikają obydwie)

PRZEJĘCIA

-firma przejmująca nabywa w sposób bezpośredni na tyle znaczącą część tytułów własności w firmie przejmowanej, że może ona sprawować nad nią kontrolę (podejmować decyzje strategiczne)

-obydwie firmy zachowują swój byt prawny

-przejęcia wrogie gdy władze firmy przejmowanej nie zgadzają się na przejęcie, odrzucają ofertę

15. METODY NABYWCY W PROCESIE FUZJI I PRZEJĘĆ

1.metody techniczne i operacyjne

a.zwiększenie efektywności zarządzania – fuzje i przejęcia dają szansę na pozbycie się nieefektywnego kierownictwa lub pozyskanie menażera, który może przyczyniać się do zwiększenia efektywności

b.synergia operacyjna – efekty synergii prowadzą do redukcji kosztów działalności operacyjnej

źródłem synergii operacyjnej są:

-korzyści skali (w przypadku fuzji poziomej); efekt skali w zarządzaniu, badaniu i rozwoju

-komplementarność zasobów i umiejętności

-ograniczenie środków transakcyjnych: pełna kontrola nad relacjami przejętej firmy z otoczeniem, nabycie relacji z klientami)

-korzyści integracji technicznej (dostawy pożądanego surowca, gdy jest nie niego ograniczona podaż)

2.metody rynkowe i marketingowe

a.zwiększenie udziału w rynku; zwiększenie pozycji przetargowej wobec dostawców i klientów

b.zwiększenie wartości dodanej (ma miejsce przy koncentracji pionowej)

c.wyeliminowanie konkurencji

d.wejście na nowe obszary działalności (szerszy zakres usług)

e.dywersyfikacja ryzyka działalności

3.metody finansowe

a.koncentracja jako sposób wykorzystywania nadmiernych funduszy przedsiębiorstwa (firma w sektorze dojrzałości)

b.zwiększenie zdolności do pozyskiwania kapitałów obcych

c.obniżenie kosztu kapitału

d.przejęcie gotówki

e.korzyści podatkowe

f.niedoszacowanie wartości firmy nabywanej

łatwy cel przejęcia – WSPÓŁCZYNNIK Q-TOBINA = wartość rynkowa / wartość odtworzeniowa

wartość rynkowa cena akcji * ilość akcji

wartość odtworzeniowa wartość wydatków jakie musielibyśmy ponieść na stworzenie identycznej firmy jak ta, którą chcemy przejąć

Q<1 opłaca się przejąć firmę, bardziej niż stworzyć ją od nowa (nie opłaca się inwestować)

Q>1 nie opłaca się przejąć firmy, podobną firmę bardziej opłaca się stworzyć przez realizację inwestycji rzeczowych

4.metody menadżerskie

a.wynagrodzenie kierownictwa (skutkiem wzrostu wartości aktywów firmy)

b.prestiż i władza

c.zmniejszenie ryzyka kierowania przedsiębiorstwem (łatwiej ukryć błędy kierownictwa i trudniej stracić kierownictwo)

d.swoboda działania (im wyższa ilość inwestorów indywidualnych tym wyższa swoboda działania – rozproszenie własności)

16. CELE I MOTYWY DEZINWESTYCJI – motywy sprzedawcy w procesie fuzji i przejęć

motywy finansowe

straty finansowe przedmiotu dezinwestycji (podaż firmy na obszarze fuzji i przejęć)

reorganizacja portfela inwestycyjnego

dywersyfikacja portfela

pozyskanie bardziej atrakcyjnych instrumentów

zamiana na gotówkę

wyjście z inwestycji po zrealizowaniu celów (venture capital)

korzystniejsze warunki działania dla mniejszych firm

uzyskanie wyższej ceny w momencie sprzedaży niż wartość dla obecnych właścicieli

wzrost wartości akcji na rynku kapitałowym (duża firma o różnorodnej działalności jest trudna do ocenienia przez inwestorów – czy będzie ona generowała korzyści)

motywy strategiczne

pozbycie się niepotrzebnych lub niedopasowanych aktywów (outsourcing)

sprzedaż biznesu silniejszemu partnerowi

obrona przed niechcianym, niepożądanym przejęciem (sprzedaż cennych aktywów)

motywy administracyjne

sprzedaż części przedsiębiorstwa dla ograniczenia monopolu

motywy menadżerskie

jeżeli powstaje nowa spółka, tworzone są nowe stanowiska kierownicze

zostaje wydzielona spółka zależna i jest ona przejmowana przez kierownictwo i pracowników dotychczasowej firmy

17. FORMA OBRONY PRZED WROGIM PRZEJĘCIEM

ustawa o ofercie publicznej mówi o tym, że należy powiadomić firmę o nabyciu jej akcji, powiadomić należy także komisję, co sprawia, do cały rynek dowiaduje się o tym

(nie da się zrobić tego „po cichu” )

A.nabywamy kontrolę poprzez zakup akcji poza rynkiem, po uzgodnionej cenie (poza sesją), oraz powiadamiamy

B.kierujemy swoją ofertę bezpośrednio do akcjonariuszy spółki celu (poprzez wezwanie na zapisanie się na sprzedaż lub zmianę akcji)

18. FORMA OBRONY PRZED WROGIM PRZEJĘCIEM STOSOWANE PRZEZ EMPERIA S.A.

-Przedstawienie prognozowanych wyników na następne lata, które okazały się lepsze niż średnia z oczekiwań analityków.

-Rekomendowanie przeznaczenia ok. 40% zysku skonsolidowanego na dywidendy oraz rok roczne jej zwiększanie.

Według szacunków spółki wielkość planowanej dywidendy na akcję (przy założeniu niezmienionej – w stosunku do obecnego stanu - ilości akcji) wyniesie za 2010 rok 2,37 zł, w 2011 już 3,56 zł, a w 2012 aż 4,56 zł.

-Podjęcie skupu własnych walorów – wartość środków na ten cel w kapitale rezerwowym 40 mln zł.

-Elementem zniechęcającym jest zamiar przeznaczenia 500 mln zł na kolejną fazę skupu akcji. Tak wysoka suma oznacza, że spółka będzie musiała się zadłużyć. Duży dług powinien odstraszyć agresora, bo w chwili przejęcia może się stać jego problemem.

-Podwyższenia kapitału docelowego z 5 do 10%. Zamiar emisji ok. 756 tys. akcji po nie mniej niż 86 zł.

19. ETAPY PROCESU PRZEJĘCIA I FUZJI

analiza pozycji konkurencyjnej

-przedsiębiorstwo, które zamierza przejąć firmę lub dokonać fuzji powinno w pierwszej kolejności dokonać identyfikacji efektów synergii pomiędzy dotychczasową działalnością a innymi rodzajami działalności, jakie firma mogłaby rozpocząć;

-wystąpienie efektów synergii jest niezbędne do przeprowadzenia fuzji lub przejęcia

-dzięki tym efektom przedsiębiorstwo może osiągnąć przewagę konkurencyjną, osiągnie ją poprzez zmniejszenie kosztów lub poprzez mocniejsze wyróżnianie się wśród konkurentów

poszukiwanie i badanie możliwości

-celem jest opracowanie listy najlepszych konkurentów do przejęcia

opracowanie strategii

-ustalenie czy zidentyfikowane efekty synergiczne wystąpią w przypadku każdego kandydata

-należy zbadać czy pierwotna strategia firmy jest właściwa w stosunku do poszczególnych kandydatów

-opracowanie strategii eksploatacji efektów synergicznych

ocena finansowa fuzji lub przejęcia

-obejmuje dwa etapy:

a.analiza i wycena kandydata

b.ocena wpływu transakcji na łączną wartość podmiotów po jej zrealizowaniu

-ustalamy:

a.maksymalną cenę, którą możemy zapłacić za przedsiębiorstwo będące celem przejęcia

b.główne obszary ryzyka

c.wpływ przyjęcia na przepływy gotówkowe i bilans

d.najlepszy sposób przeprowadzenia przejęcia i sposób jego sfinansowania

negocjacje

-sprzedawca chce otrzymać jak najwyższą cenę

-powinien ustalić minimalną cenę po jakiej jest w stanie sprzedaż firmę

-w drugiej stronie nabywca ustala maksymalną cenę po jakiej chce nabyć przedsiębiorstwo

negocjacje prowadzą do ustalenia ceny pomiędzy minimalną ceną sprzedającego a maksymalną ceną kupującego, nie posiadają jednak oni informacji o przyjętej cenie drugiej strony

20. STARTEGIE TWORZENIA WARTOŚCI W TRANSAKCJACH PRZEJĘCIA:

A. strategia dawcy-biorcy

-dochodzi do transferów zasobów i umiejętności od firmy dokonującej przejęcia do firmy przejmowanej

-wartość powstaje wtedy jeśli taki transfer poprawia strategiczną i finansową pozycję firmy przejętej

B. strategia partycypacyjna

-polega na zsumowaniu zasobów i umiejętności obu firm

-proces wymiany ma charakter dwukierunkowy

-następują wzajemne interakcje zatem obydwie firmy się uczą

-dzięki temu zasoby obydwu firm są wykorzystywane w bardzo efektywny sposób a umiejętności się kumulują

C. strategia porozumiewawcza

-sumowanie aktywów o charakterze strategicznym (czyli takich, które zapewniają przewagę konkurencyjną)

-w ramach tej strategii następuje wzmocnienie istniejących aktywów strategicznych

-nie rzadko też dochodzi do integracji pionowej i udzieleniu licencji

21. CENA MAKSYMALNA I MINIMALNA W TRANSAKCJACH PRZEJĘĆ I FUZJI

-efekty synergiczne mogą dotyczyć działalności operacyjnej, finansowej, obciążeń podatkowych; prowadzą one do wzrostu dochodów gotówkowych lub zmniejszenia ryzyka strumienia przepływów gotówki

-proporcje transferu całkowitej wartości powstałej w wyniku przejęcia lub połączenia pomiędzy nabywcą a sprzedającym będą zależały od ceny zakupu

-odrębna wartość przedsiębiorstwa nabywanego stanowi minimalną akceptowalną cenę – dolny pułap ceny

-sprzedawca oczekuje, że uzyska wyższą cenę niż wynosi wartość przedsiębiorstwa ustalona w oparciu o zdyskontowane przepływy pieniężne (model DCF)

-różnica między ceną zakupu a ceną minimalną to inaczej premia płacona przez nabywcę

-im wyższa premia tym wyższa większa część wartości tworzonej w wyniku przejęcia przypada sprzedającemu

-jeśli spółka jest notowana na giełdzie to przybliżeniem wartości odrębnej jest jej wartość rynkowa

jeżeli wiadomo, że dana firma będzie celem przejęcia to czasem ceny akcji zostaną podbite w górę, nastąpi wzrost popytu na akcję, w ten sposób powstaje premia z tytułu oczekiwania oferty przejęcia

-jeżeli nabywca płaci cenę maksymalną to cała wartość, która powstaje w wyniku przejęcia lub fuzji przypada sprzedającemu

-dla nabywcy cena maksymalna jest ceną krytyczną, jeśli płaci cenę wyższą to ta inwestycja jest dla niego nieopłacalna

-może się jednak zdarzyć taka sytuacja, że nabywca płaci cenę wyższą niż maksymalna, wtedy gdy nabycie tej firmy jest elementem długoterminowej, globalnej strategii przejęcia konkurencyjnej- przejęcie w takiej sytuacji nie jest celem samym w sobie lecz jest opcją uczestnictwa jakie pojawia się w branży

-może zdarzyć się również sytuacja kiedy cena maksymalna jest niższa niż suma wartości odrębnej sprzedaży; ma to miejsce gdy występują tańsze alternatywy (gdy inne, podobne przedsiębiorstwa można kupić po niższej cenie, lub gdy cel ten możemy osiągnąć w inny sposób np.: realizacją inwestycji rzeczowych lub aliansami strategicznymi

22. WARTOŚĆ PRZEJĘCIA NETTO, NAV Net Acquisition Value

V_A+B wartość obydwu podmiotów po koncentracji

V_A odrębna wartość nabywcy przed koncentracją

V_B odrębna wartość sprzedającego przez koncentracją

P premia zapłacona za firmę B

E koszty transakcyjne

jeśli wartość NAV jest dodatnia to przejęcie lub fuzja ma wartość, jest to niezbędny warunek

ETAPY ANALIZY WARTOŚCI PRZEJĘCIA LUB FUZJI

1. wycena wartości obydwu firm jako niezależnych

2. wycena efektów synergicznych wynikających z koncentracji

-efekty te mogą prowadzić do wzrostu wartości firmy przejmowanej lub do wzrostu wartości firmy przejmującej lub wzrostu wartości obydwu firm w różnych proporcjach

-efekty synergiczne jednocześnie wyznaczają nam granice premii, jaką zapłacimy za nabyte przedsiębiorstwo

3.oceniając wartość synergii należy uwzględnić koszty, jakie muszą być poniesione dla ich urzeczywistnienia; po odjęciu kosztów transakcyjnych otrzymujemy wartość połączonych przedsiębiorstw

4.zyskiem wynikającym z tej transakcji jest łączna wartość pomniejszona o wartość najlepszej alternatywy, a tą najlepszą alternatywą jest wartość firmy przejmowanej jako oddzielonego podmiotu po odjęciu ceny zakupu za przejęcie drugiej firmy

23.KIEDY FUZJĘ LUB PRZEJĘCIE MOŻNA UZNAĆ ZA OPŁACALNE?...

Wycena wartości przedsiębiorstwa może nastąpić przy wykupie akcji gotówką. Przy transakcjach dokonywanych gotówką można przeprowadzić analizę ich opłacalności. Zapłata gotówką stosowana jest gdy podmiot posiada znaczne zasoby gotówki lub otrzymuje kredyt.

Aby dana transakcję można było uznać za opłacalną musi ona spełnić warunek:

V‎_A+B > V_A + V_B

V_A – wartość firmy dokonującej przejęcie

V_B – wartość firmy przejmowanej

V‎_A+B – wartość spólki po dokonaniu koncentracji

Konsolidacja uważana jest za korzystną jeśli następuje wzrost wartości spółki nabywanej w wyniku realizacji transakcji. Korzyści te jednak zależą od tego jaka jest relacja ceny opłaconej w gotówce do wartości nabytego podmiotu.

SYTUACJA 1. Jeżeli cena jest równa sumie rzeczywistej wartości kupionej spółki i korzyści synergicznych powiększających jej wartość, to podmiot nabywający nie osiągnie korzyści z transakcji nabycia, gdyż przejmuje udziałowców spółki przejętej.

SYTUACJA 2. Jeżeli cena płacona za spółkę będzie równa jej rzeczywistej wartości, to korzyści przejmą udziałowcy spółki nabywającej.

WARTOŚĆ NETTO uzyskaną w wyniku przejęcia lub fuzji obliczamy tuż po dokonaniu transakcji. Jednak bardziej zasadne jest obliczenie długości okresu obserwacji zmian wartości. Żeby ocenić opłacalność tej transakcji musimy ocenić wartość przedsiębiorstwa po kilku latach po fuzji. Taka analiza wymaga uwzględnienia czynnika czasu. Oznacza to, że aby ocenić opłacalność fuzji, przejęcia należy dokonać porównania tempa wzrostu wartości połączonych podmiotów i tempa wzrostu wartości podmiotu przejmującego przy założeniu, że koncentracja nie następuje.

V_A (1+g_A)ⁿ < V‎_A+B(1+g_A+B)ⁿ

g_A – stopa wzrostu wartości spółki A

g_A+B – stopa wzrostu spółki po dokonaniu koncentracji

FINANSOWANIE PROCESÓW FUZJI I PRZEJĘĆ
Sposób finansowanie koncentracji wpływa na opłacalność całej transakcji. Oddziałuje także na kształt przyszłych stosunków własnościowych w skoncentrowanym podmiocie. Determinuje kondycję finansową spółki przejmującej. Wybór sposobu finansowania zależy od tego, czy jest to wrogie przejęcie (za akcje płacimy gotówką) czy przyjazne (porozumienie między podmiotami).

CZYNNIKI DECYDUJĄCE O SPOSOBIE ZAPŁATY ZA PRZEJĘCIE

struktura kapitałowa obydwu przedsiębiorstw, a zwłaszcza posiadanych zasobów gotówkowych;

warunki na rynku kapitałowym i wynikające z nich potencjalne zmiany wskaźników rynkowych łączących się podmiotów;

preferencje akcjonariuszy spółki;

konsekwencje podatkowe wyboru instrumentu finansującego konsolidację.

24. METODY OPŁACANIA FUZJI I PRZEJEĆ

-gotówka w zamian za akcje – nabywamy akcje spółki przejmowanej płacąc gotówką,

-zamiana akcji (wymiana akcji) – spółka dokonująca przejęcia wydaje określoną liczbę swoich akcji za każdą akcję spółki przejmowanej,

-zamiana akcji połączona z ich odsprzedażą na rynku – emisja gwarantowana, która polega na tym, że akcjonariusze firmy przejmowanej otrzymują akcje oferenta, które następnie sprzedają bankowi inwestycje za gotówkę,

-obligacje – spółka przejmująca emituje obligacje zwykłe lub zabezpieczone i płaci nimi za akcje firmy przejmowanej,

-obligacje zamienne lub akcje uprzywilejowane – firma, która dokonuje przejęcia emituje instrumenty, przekazując je następnie właścicielom firmy przejmowanej, w zamian zaś otrzymuje akcje zwykłe firmy przejmowanej,

-płatność opóźniona – część płatności za akcje firmy przejmowanej następuje po ustalonym wcześniej okresie, którego długość zależy od osiągniętych wyników finansowych (bardzo przyjazny charakter)

25. STRATEGIA FINANSOWANIA I JEJ ELEMENTY

PROCES FINANSOWANIA – to przedsięwzięcia, które zapewniają firmie kapitał i służą kształtowaniu racjonalnej struktury źródeł finansowania w konkretnych warunkach. Wyrazem tego procesu jest strategia finansowania przedsiębiorstwa.

SKAŁADNIKI STRATEGII FINANSOWANIA PRZEDSIĘBIORSTWA

-zasady finansowania

-cel finansowania

-metody i narzędzia realizacji zasad i celów

-etapy realizacji

ZASADY FINANSOWANIA

-trwałe niezmienne wartości, które obowiązują w procesie finansowania

-określają stopień niezależności firmy

-wpływają na płynność i rentowność oraz na bezpieczeństwo rozwoju

-są to niezmienne aksjomaty

CEL FINANSOWANIA

-mają charakter zmienny

-dostosowane są do warunków finansowania firmy

-przykłady: zapewnienie płynności finansowej, zapewnienie długookresowej rentowności, kształtowanie struktury kapitałowej, maksymalizującej rentowność kapitału własnego, maksymalizacja wartości firmy

METODY I NARZĘDZIA REALZIACJI ZASAD I CELÓW

Ogólne sposoby realizacji przyjętych zasad i celów finansowych. Jest to swego rodzaju zbiór instrumentów, które zmieniają się w reakcji na zmianę celów strategii finansowania

ETAPY REALIZACJI

a)szczegółowe ustalanie potrzeb kapitałowych przedsiębiorstwa w różnych fazach jego istnienia (zapotrzebowanie na KON)

b)analiza posiadanych zasobów finansowych – przedsiębiorstwo ustala czy jest w stanie finansować swoje potrzeby z własnych zasobów, czy musi poszukiwać dodatkowych źródeł finansowania

c)analiza potencjalnych źródeł finansowania oferowanych przez rynek/otoczenie, istotne jest określenie wymogów formalnych z korzystania z danego źródła, określenie kosztów, wymaganego zabezpieczenia

d)ustalenie struktury źródeł finansowania jak najbardziej racjonalnej w danych warunkach (bierze się pod uwagę koszt i ryzyko związane z daną formą finansowania)

e)ocena wybranych źródeł z punktu widzenia rentowności i realizacji przyjętej strategii

26. ZASADY FINANSOWANIA mogą być wyrażone w formie wskaźników finansowych:

1)złota zasada finansowa – nie należy zadłużyć przedsiębiorstwa ponad wartość KW, zachowanie tej zasady pozwala zachować płynność, niezależność przedsiębiorstwa (KW/KO>1)

2)złota reguła bilansowa

- ujęcie szersze – aktywa trwałe powinny być finansowane kapitałem własnym

- ujęcie węższe – KW/AT ≥ 1

3)inne zasady strategii finansowych, które biorą pod uwagę relację dochód-ryzyko

-zasada utrzymania płynności finansowej – dobieranie źródeł finansowania, tak aby przedsiębiorstwo było wypłacalne

-zasada utrzymania odpowiedniego poziomu ryzyka – poziom KW powinien być na odpowiednim poziomie, bo on chroni przed ryzykiem

-zasada efektywności finansowania – tak należy dobierać źródła finansowania, aby koszt kapitału był najniższy a wartość firmy była najwyższa

AT KW

AO KO d/t, zobowiązania d/t, zobowiązania k/t nieodsetkowe

UJĘCIE STRUKTURY KAPITAŁOWEJ

-strukturę kapitałową można utożsamić ze strukturą finansowania

-struktura kapitałowa to KW i KO d/t

-struktura kapitałowa to KW i kapitały d/t oraz zobowiązania k/t odsetkowe

Zasada utrzymania niezależności i samodzielności finansowej – poziom zadłużenia nie może być za duży, w przeciwnym wypadku dawcy kapitału mogą mieć wpływ na kluczowe decyzje firmy.

Zasada kształtowania optymalnego obrazu finansowania – ważne jest, aby struktura finansowania byłą kształtowana tak, aby była pozytywnie oceniona przez otoczenie.

27.FINANSOWANIE WŁASNE I OBCE- PORÓWNANIE, WADY I ZALETY

RÓŻNICE MIĘDZY KAPITAŁEM WŁASNYM A KAPITAŁEM OBCYM

- okres zwrotu – jest w przypadku KO, nie ma przy KW

- płatność – KO odsetki, KW dywidenda

- opodatkowanie – KO odsetki to kup, KW dywidendy wypłacane z zysku po opodatkowaniu

- kontrola zarządu – KW akcjonariusze mają prawo głosu w najważniejszych sprawach firmy, KO wierzyciele takiego prawa głosu nie mają

- ryzyko bankructwa – KW małe, KO jeśli nie spłaca się odsetek, może to być podstawa wszczęcia postępowania

ZALET KW

-stabilne źródło finansowania działalności przedsiębiorstwa

-zwiększa płynność finansową

-stanowi baze gwarancyjną dla właścicieli

-jest podstawą do powstania stosunków własnościowych

-daje prawo do udziału w zysku

WADY KW

-nie zawsze przynosi oczekiwane korzyści

-współwłaściciel uczestniczy w jego stratach

-właściciele w przypadku upadłości są zaspokajani w ostatniej kolejności

ZALETY KO

-elastyczne źródło finansowania

-umożliwia realizację przedsięwzięć inwestycyjnych przekraczających własne możliwości przedsiębiorstwa

-obniża obciążenia podatkowe oraz prowadzi do wzrostu rentowności KW mierzonej wskaźnikiem ROE

-umożliwia kształtowanie optymalnej struktury kapitałowej, która zmniejsza średnioważony koszt i prowadzi do maksymalizacji wartości firmy

-wierzyciel nie ma prawa głosu przy podejmowaniu decyzji

WADY KO

-musi zostać zwrócony

-wierzycielom trzeba wypłacić odsetki

-wymaga zabezpieczenia lub gwarancji

-w warunkach inflacji wierzyciele mogą żądać dodatkowych gwarancji, zabezpieczeń

-przy dużym udziale zadłużenia występuje wysokie ryzyko finansowe, rośnie koszt KO, KW

-przy wysokim poziomie zadłużenia wierzyciele mogą uzyskać dodatkowe uprawnienie do decydowania o przyszłości firmy

-w przypadku likwidacji przedsiębiorstwa wierzyciele są zaspokajani przed właścicielami

28.STRATEGIA AGRESYWNA

-Głównym jej celem jest maksymalizacja zysku w długich okresach, poprawa wiarygodności finansowej

-Pełne wykorzystanie możliwości jakie stwarza rynek finansowy

-Strategia ta dąży do maksymalizacja zysku, ale odbywa się to przy wyższym poziomie ryzyka

-Środki na rozwój są pozyskiwane z zewnątrz

-Strategia ta w znacznym stopniu wykorzystuje krótkoterminowy KO, które finansują nie tylko AO ale i część AT, w efekcie mamy ujemny KON

-Z faktu ujemnego KON wynikają niskie koszty finansowania aktywów obrotowych

-Niska płynność finansowa strategii, ale wysokie ryzyko finansowe

-Zyskowność KO przy tej strategii jest wysoka (ROE)

-Jest to strategia, która daje korzyści, ale generuje wysokie ryzyko

ZALETY/WADY STRATEGII AGRESYWNEJ

- niższy koszt kapitału niż w przypadku strategii konserwatywnej, gdyż wykorzystuje ona tańsze źródła finansowania

- wadą jest duże zaangażowanie kierownictwa na rzecz utrzymania bieżącej płynności

- wadą jest konieczność posiadania dostępu do krótkoterminowych źródeł finansowania

29. STRATEGIA UMIWARKOWANA

-AT są finansowane KW lub KS

-Poziom KON zbliżony do 0

-Jest stosunkowo bezpieczna jeśli chodzi o płynność finansową

-Koszty finansowe, ryzyko finansowe, rentowność KW są na umiarkowanym poziomie

-W tej strategii dźwignia finansowa jest wykorzystywana jest w ograniczonym zakresie

30. STRATEGIA KONSERWATYWNA

-Przedsiębiorstwo dąży do zabezpieczenia płynności finansowej

-Ryzyko finansowe zbliżone do 0

-W strukturze finansowania dominują KS, a w tych kapitałach dominują KW

-KO k/t są wykorzystywane tylko w określonych sytuacjach, np. gdy przeds. musi zwiększyć poziom aktywów bieżących, gdy przedsiębiorstwa zaciągają kredyt aby je sfinansować

-Dodatni KON

-Koszty związane z tą strategią są wysokie, gdyż jest duży udział KW, któ®e mają określony swój koszt alternatywny, a są też znaczne koszty pozyskania KW

-Skutkiem stosowania tej strategii jest niska rentowność KW, niskie ryzyko

-Korzyści ze stosowania dźwigni finansowej są minimalne

ZALETY/WADY STRATEGII KONSERWATYWNEJ

- zaletą jest łatwość utrzymania płynności i niewielkie zaangażowanie kierownictwa na rzecz utrzymania płynności

- wadą jest występowanie wysokiego kosztu kapitału

- wadą jest występowanie okresów z nadmiarem źródeł finansowania

31.DYWERSYFIKACJA ŹRÓDEŁ FINANSOWANIA

CECHY:

- ścisłe powiązanie struktury kapitału ze strukturą aktywów

- optymalizacja poziomu zadłużenia

- elastyczne kształtowanie struktury kapitału w zależności od zmian wewn. i zewn. warunków działania

- ścisłe przestrzeganie złotej zasady bilansowej

WARUNKI:

- dostęp do informacji rynkowej i akceptacja kosztu pozyskania informacji

- duża zdolność adaptacji do zmiennych warunków otocznia

- możliwość dywersyfikacji kierunku działania przeds.

- znaczna dojrzałość przeds.

SZANSE:

- wykorzystanie efektu dźwigni fin.

- optymalizacja średniego kosztu kapitału

- ograniczenie ryzyka niewypłacalności przedsiębiorstwa

32. PREFERENCJE DLA KAPITAŁU WŁASNEGO

CECHY:

-pełne wykorzystanie wewn. źródeł finansowania

- preferencje dla konserwatywnych metod zarządzania finansami

-duża rezerwa zdolności pożyczkowej przedsiębiorstw

- stabilizacja źródeł finansowania

WARUNKI:

> łatwy dostęp do KW

> akceptacja ze strony właścicieli możliwości niższej rentowności KW

SZANSE:

> wzrost bezpieczeństwa wierzycieli i właścicieli

> zabezpieczenie d/t płynności finansowej

> wzrost pozycji na rynku finansowym

33.PREFERENCJE DLA KAPITAŁU OBCEGO

CECHY:

~ angażowanie KO na granicy utraty płynności fin.

~ preferencje dla agresywnych metod zarządzania finansami

~ bieżące sterowanie terminami wymagalności i angażowanie kapitału

WARUNKI:

~ akceptacja wysokiego poziomu ryzyka fin.

~ wysoka zdolność kredytowa przeds.

~ wysoki poziom efektu dźwigni operacyjnej

~ stabilne wpływy gotówkowe z działalności operacyjnej

~ dokonywanie bieżącej oceny kierunku zmian stopy procentowej

SZANSE:

~ minimalizacja średnioważonego kosztu kapitału

~ pełne wykorzystanie efektu dźwigni finansowej

34.Optymalna polityka dywidendy-polityka dywidendy,dzięki której osiąga się równowagę między bieżącymi dywidendami i przyszłym wzrostem wartości rynkowej przedsiębiorstwa ,którego efektem jest maksymalizacja ceny rynkowej akcji. W ramach polityki dywidend podejmowane są decyzje dotyczące:1)rodzaju wypłacanej dywidendy(dywidenda od akcji zwykłych, dywidenda od akcji uprzywilejowanych),2)wysokości dywidendy(stała kwota dywidendy na akcję, stała stopa wypłacanej dywidendy z zysku netto, itd),3)czasu i częstotliwości wypłat dywidendy(raz w roku, dwa razy do roku, cztery razy do roku),4)formy wypłaty dywidendy(pieniężna lub niepieniężna)

35.POLITYKA DYWIDEND W PRAKTYCE

1) faza cyklu rozwoju firmy

2) indywidualne preferencje akcjonariuszy co do dochodów z akcji → efekt klienteli

3) stawki podatkowe od dywidend i zysków kapitałowych,

4) zawartość informacyjna dywidend→ efekt sygnalizacji

5) przepisy wpływające na wypłaty dywidend

6) dostępność projektów

ZALETY DYWIDEND WYPŁACANYCH W FORMIE AKCJI

-zatrzymują strumień gotówki w przedsiębiorstwie i poprawa płynności finansowej

-pozwalają na utrzymanie stabilnej polityki dywidend oraz poprawiają rynkowy wizerunek spółki

-zwiększają liczbę akcji w obrocie poprawiając ich płynność

-uniemożliwiają akcjonariuszom pozyskanie akcji z pominięciem m.in. kosztów transakcyjnych

-są odbierane jako pozytywny sygnał

36. Dlaczego spółki wypłacają dywidendy, nawet wówczas, gdy mają możliwość zainwestowania tych środków w projekty wysoce opłacalne? Jaki jest tradycyjny pogląd na tę kwestię?

Argumenty za wysoką wypłatą

-Preferencje akcjonariuszy

-Kontrola właścicieli

-Niepewność -,,wróbel w garści”

-Sygnalizacja

Argumenty za niską wypłatą

-Korzyści podatkowe

-Preferencje akcjonariuszy

-Wysoko wzrostowy potencjał firmy

-Niestabilność i niskie zyski

-Obawa zarządu co do obniżenia dywidendy w przyszłości

Argumenty za zmieniającą się dywidendą

Dywidenda rezydualna –wobec zmieniających się potrzeb inwestycyjnych

Argumenty za stabilną dywidendą

-Preferencje akcjonariuszy

-Sygnalizacja

-Niestabilność i niskie zyski

-Obawa zarządu co do obniżenia dywidendy w przyszłości

-Sprzyja poprawie credit ratingu

37. Dlaczego wykup akcji w celu umorzenia określany jest jako alternatywa dla wypłaty dywidend? Jakie są wady i zalety umorzenia akcji?

SKUPOWANIE AKCJI WŁASNYCH SPÓŁKI CELEM ICH UMORZENIA

Procedura odwrotna do emisji akcji. Spółka nabywa swoje akcje, a następnie je umarza. Zmniejsza się wtedy ilość walorów znajdujących się w obiegu. Następuje obniżenie kapitału zakładowego spółki. Umorzenie może nastąpić gdy statut spółki akcyjnej tak stanowi.

Zmniejsza się wówczas suma bilansowa:

-po stronie aktywów maleje poziom środków pieniężnych,

-po stronie pasywów – umorzenie z zysku, czyli zmniejszenie niepodzielonego zysku z lat ubiegłych, umorzenie z kapitału – zmniejsza się kapitał zakładowy (liczba umorzonych akcji x wartość nominalna), zmniejsza się kapitał zapasowy (liczba umorzonych akcji x nadwyżka ceny odkupu nad wartością nominalną).

PRZYCZYNY UMORZENIA

~ przekazanie akcjonariuszom dochodów – zysków spółki jako alternatywna forma wypłaty dywidend

~ spółka może posiadać nadwyżkowe środki pieniężne, odnośnie których nie ma możliwości ich atrakcyjnego zainwestowania

~ zmiana struktury właścicielskiej spółki – to prowadzi do zmiany struktury akcjonariatu

~ korzyścią jest zmniejszenie kosztów obsługi licznych akcjonariuszy

~ dążenie do sukcesywnego zmniejszenia rozmiarów swej działalności

~ reakcja na niedowartościowanie akcji

~ ochrona firmy przed niepożądanym przejęciem

~ gdy spółka zawiera zmienić strukturę kapitału dokonuje umorzenia

Na wykup akcji przedsiębiorstwo może zaciągnąć kredyt.

38. Operacyjne i pieniężne zapotrzebowanie na kapitał obrotowy netto.

KAPITAL OBROTOWY NETTO
Różnica miedzy aktywami bieżącymi, a pasywami bieżącymi.
lub:
Kapitał stały minus aktywa trwałe

Zarządzenia kapitałem obrotowym netto jest utożsamiane z zarządzaniem plynnoscia przedsiebiorstw.
Kapital obrotowy netto to ta częć aktywów bieżących która jest finansowana przez kapitaly długoterminowe.

KON - wyróżniamy:
1) Operacyjne zapotrzebowanie na kapitał obrotowy netto
Jest to różnica między operacyjnymi którymi bieżącymi, a operacyjnymi pasywami bieżącymi

2) Pieniężne zapotrzebowanie na kapitał obrotowy netto
Jest to różnica między pozaoperacyjnymi aktywami bieżącymi,a pozaoperacyjnymi pasywami bieżącymi.

39. DEFINICJE PŁYNNOŚCI FIN. I JEJ DETERMINANTY

Płynność finansowa to zdolność przedsiębiorstwa do osiągnięcia przepływów pieniężnych umożliwiających regulowanie wymagalnych zobowiązań i pokrywania niespodziewanych wydatków gotówkowych.

Do makroekonomicznych czynników kształtowania płynności zalicza się;

-funkcjonowanie systemu pieniężnego w gospodarce, czyli politykę pieniężną systemu bankowego,

-stawki podatków i opłat zaliczanych do kosztów produkcji, a także obciążające wyniki finansowe podmiotów gospodarczych ,

-stawki podatków obciążających przychody ze sprzedaży,

-ceny sprzedawanych towarów i usług, cany zakupu surowców, energii opakowań i czynników produkcji oraz ceny odpłatnie świadczonych usług, np. telekomunikacyjnych, pocztowych, transportowych,

-koszty pracy związane z wypłatą wynagrodzeń oraz innych świadczeń pieniężnych i rzeczowych związanych z zatrudnieniem pracowników, a także przymusowe płatności na rzecz systemu finansowego państwa.

Do mikroekonomicznych czynników kształtowania płynności zalicza się:

-organizację rozliczeń pieniężnych między partnerami handlowymi,

-terminy płatności,

-umiejętność zarządzania płynnością finansową przez kadrę zarządzającą,

40. Wewnętrzne i zewnętrzne źródła płynności oraz ich znaczenie w procesie kształtowania płynności.

Do czynników zależnych od przedsiębiorstwa zalicza się:

-technologię i organizację procesu produkcji,

-specyfikę branży, w której działa przedsiębiorstwo,

-strategię finansową,

-jakość zarządzania,

-zmienność przepływów pieniężnych,

-bieżącą oczekiwaną stopę dochodu z aktywów operacyjnych,

-stopę zysku ze sprzedaży.

Natomiast do czynników niezależnych od przedsiębiorstwa, ale także wpływających na płynność, zalicza się:

-bieżącą i oczekiwaną koniunkturę gospodarczą,

-wielkość podatków i kosztów obciążających przedsiębiorstwo,

-koszt inwestycji w majątek trwały,

-koszty siły roboczej,

-wartość aktywów,

-koszt kapitału własnego,

-koszt kapitału ogółem,

-niewystarczająca wiedzę o przyszłych źródłach finansowania,

-dostępność kapitału w danych warunkach.

Wszystkie wymienione czynniki są bardzo istotne dla zachowania płynności, przy czym żeby zachować płynność w skali mikroekonomicznej, muszą być stworzone warunki makroekonomiczne przez właściwe zasilenie całego systemu gospodarczego w śreodki pieniężne.

41. Płynność finansowa w ujęciu krótkiego i długiego okresu

w krótkim okresie - zdolność rozpatrywanej jednostki gospodarczej (przedsiębiorstwa) do dokonywania zakupów wszelkiego rodzaju towarów i usług wtedy, gdy są one potrzebne do zaspokojenia potrzeb produkcyjnych tej jednostki, jak też zdolność do regulowania wszelkiego rodzaju jej zobowiązań finansowych w pełnej wysokości i w obowiązujących terminach,

w długim okresie - stan w którym przedsiębiorstwo posiada zdolność do dokonywania zakupów i zdolność do regulowania zobowiązań finansowych. Jest to sytuacja, w której przychody pieniężne podmiotu zasadniczo przewyższają jego łączne wymagania pieniężne, ale niekoniecznie jest to gwarancją istnienia płynności finansowej w krótkim okresie. Z punktu widzenia płynności długookresowej nie jest konieczne, aby pieniądze były dostępne na każde zawołanie. Przedsiębiorstwo może legitymować się równowagą dochodową (płynnością finansową w długim okresie) i równocześnie, w danym momencie nie posiadać krótkookresowej płynności finansowej na odpowiednim poziomie,

42. ETAPY ZMNIEJSZAJĄCEJ SIĘ PŁYNNOŚCI FINANSOWEJ (wg. Kollberga):
1. Pokrywanie zobowiązań bieżących z przepływów pieniężnych, istniejącej w przedsiębiorstwie gotówki oraz krótkoterminowych. papierów wartościowych
2. wykorzystywanie krótkoterminowego kredytu bankowego
3. ostrożne zarządzanie przepływami piiznymi tj. zarządzanie polityka kredytowa oraz zapasami
4.Negocjacje z dłużnikami, których efektem może być strukturyzacja długów poprzez układ sądowy, konwersja długów na akcje,konwersja długów krótkoterminowe na długoterminowe.
5. Sprzedaż aktywów
6. Bankructwo (ostatni etap) Ogłasza się wobec podmiotu, który stał się niewypłacalny zgodnie z prawem naprawczym i


- dłużnik nie wykonuje określonych zobowiązań
- zobowiązana dłużnika posiadającego osobowość prawną przekraczają wartość jego majątku, nawet wówczas gdy na bieżąco te zobowiązania reguluje

KOSZTY posiadania najbardziej płynnych aktywów:
1. Koszt Kapitału
2. Koszty Administracyjne
3.Koszty Transakcyjne
4. Koszty Agencji
Koszty Agencji - np. korzystanie z usług biegłych księgowych
Agent - osoba, która jest wynajęta przez właścicieli przedsiębiorstwa, by działała w ich imieniu.

44. Problem wyboru źródeł finansowania aktywów bieżących (ryzyko a koszt)

ELEMENTY RYZYKA ZWIAZANE z aktywami
- Zobowiązania bieżące muszą być systematycznie spłacane w terminie ich wymagalności.
-Trudności lub czasami nawe brak możliwości negocjacji terminów spłaty zbowiązań.
- Trudność lub nawet niemożliwość uzyskania z innych źródeł gdy udział zobowiązań krótkoterminowych jest wysoki.
- Krotkie terminy wymagalności zbowowiązań niosą ze sobą ryzyko, że przedsiębiorstwo nie wygeneruje odpowiedniej ilości gotówki, niezbędnej do spłaty tych zobowiązań.
- W przypadku kredytów krótkoterminowych oprocentowanie charakteryzuje się większą zmiennością, niż ma to miejsce w przypadku zobowiązań długoterminowych.

45. Strategie kapitału obrotowego netto wg operacyjnego i pieniężnego zapotrzebowania na kapitał obrotowy netto. Dlaczego istnieje konieczność opracowania strategii KON?

Firmy muszą utrzymywać odpowiedni poziom kapitału obrotowego netto aby zapewnić właściwe relacje między tempem wzrostu firmy, jej sprzedaży a poziomem majątku obrotowego. Na przykład wzrost sprzedaży powoduje konieczność utrzymywania wyższego poziomu zapasów a to z kolei określa zapotrzebowanie na środki niezbędne do ich finansowania.

Odpowiedni poziom kapitału obrotowego netto pozwala uniknąć:

-wysokich kosztów pozyskania kapitału na finansowanie bieżącej działalności przedsiębiorstwa,

-strat wynikających z konieczności szybkiej sprzedaży majątku (nawet poniżej ich wartości) w celu pozyskania kapitału na bieżącą działalność firmy.

Strategie zarządzania wysokością kapitału obrotowego netto są dwie:

Konserwatywna:

-polega na utrzymywaniu wysokiego stanu aktywów obrotowych i niskiej wartości zobowiązań bieżących,

-w efekcie daje firmie wysoką płynność finansową ale też obniża jej rentowność.

Agresywna:

-celem jest utrzymywanie niskiej wartości aktywów obrotowych w relacji do zobowiązań bieżących,

-skutkiem jest obniżenie płynności finansowej przedsiębiorstwa,

-w efekcie zwiększa się rentowność firmy.

43, Problem wyboru typu ,,coś za coś” a decyzje dotyczące wielkości utrzymywanych aktywów bieżących

Rodzaj strategii finansowej, ktora pozwala dokonywać wyboru "coś za coś". Wybieramy między korzyścią lub kosztem.

.