1. Wymień rodzaje wydajności maszyn budowlanych

WYDAJNOŚĆ MASZYNY jest miernikiem efektywności pracy maszyn, wyrażonej ilościowo i jest to ilość produkcji w jednostkach rzeczowych (m3,t,szt.) wykonywanej przez maszynę w jednostce czasu (na h., 24h,etc.).

Wydajność teoretyczna - określa maksymalna wydajność maszyny wynikającą z jej własności konstrukcyjnych i pełnego wykorzystania jej parametrów technicznych: mocy silników, prędkości roboczych, parametrów konstrukcyjnych narzędzi roboczych, Wydajność teoretyczna nie jest wykorzystywana bezpośrednio a służy do porównywania parametrów maszyn.

Wydajność techniczna - jest ustalana doświadczalnie, określa maksymalna wydajność danej maszyny pracującej pod pełnym obciążeniem roboczym z uwzględnieniem wpływu na wydajność: wybranych czynników technicznych ST właściwych dla maszyny i dla konkretnych warunków pracy.

Wydajność eksploatacyjna, nominalna - jest ustalana w stosunku do wydajności technicznej i określa maksymalna wydajność maszyny, odniesiona do nominalnego czasu pracy dla zmiany roboczej (brutto) z uwzględnieniem wpływu dodatkowych czynników normatywnych organizacji pracy SN, pomniejszających czas nominalny o obowiązkowe przerwy w pracy. Nominalna wydajność eksploatacyjna, określa wydajność maszyny w sensie jej maksymalnych możliwości technicznych i organizacyjnych, które wynikają z nominalnego(normatywnego) czasu pracy maszyny netto.

Wydajność eksploatacyjna, praktyczna - jest podstawowym miernikiem wydajności pracy maszyny na budowie. Wydajność praktyczna jest to wydajność nominalna, pomniejszona o wpływ dodatkowych, ponadnormatywnych czynników, które powodują niepożądane przestoje maszyn i sa przyczyna powstawania strat czasu pracy maszyny na budowie.

3. Podaj systematykę maszyn do robót ziemnych

do odspajania gruntu i przesuwania go po terenie(spycharki,równiarki).

do odspajania gruntu i przewożenia po terenie(zgarniarki).

do odspajania gruntu i załadunku lub układania na odkładzie(koparki).

do załadunku gruntu(ładowarki).

do spulchniania gruntu(zrywarki-(spycharki z osprzętem zrywakowym)).

do zagęszczania gruntu (ubijarki,wibratory,walce,zagęszczarki)

sprzęt transportowy (samochody samowyładowcze(wywrotki)).

urządzenia pomiarowe .

maszyny uniwersalne np. koparko – spycharki.

2) Przedstaw podział ładunków budowlanych ze względu na ich podatność na działania transportowe.

1.materiały sypkie(żwir, piasek, pospółka).

2.materiały sproszkowane(cement luzem, wapno mielone, mączki kamienne).

3.materiały zbrylone(gruz budowlany, odłamki skał, odspojona zmarznięta ziemia).

4.materiały kawałkowe (sztukowe)(cegła, pustaki, dachówka).

5.materiały dłużycowe(dłużyca drewniana, rury, stal zbrojeniowa w prętach).

6.prefabrykaty wielkowymiarowe.

7.materiały wykończeniowe(farby i lakiery różnie pakowane, wykładziny armatura instalacyjna).

8.materiały plastyczne(mieszanka betonowa, płynny asfalt, zaprawy).

9.maszyny budowlane i wyposażenie technologiczne

3) Omów rodzaje budowli ziemnych i podaj klasyfikacje robót ziemnych.

1. OBIEKTY STAŁE:

-nasypy drogowe i kolejowe

- wykopy drogowe i kolejowe

- teren po makroniwelacji

- zapory wodne i ziemne

- wały przeciwpowodziowe

2. OBIEKTY TYMCZASOWE

- wykopy i nasypy tymczasowe

- wykopy pod fundamenty

KLASYFIKACJA ROBÓT ZIEMNYCH

a) ROBOTY PRZYGOTOWAWCZE:

- oczyszczenie terenu (usunięcie krzewów i drzew, rozbiórki obiektów do tego przeznaczonych)

- pomiary geodezyjne (wyznaczenie posadowienia budowli, nasypów, wykopów, fundamentów) - odwodnienie wykopów- spulchnienie gruntu

b) ROBOTY PODSTAWOWE:

- zdjęcie ziemi roślinnej

- niwelacja terenu - wykopy pod budynki i budowle - obsypanie fundamentów i części odziemnych obiektów - rozłożenie ziemi roślinnej

c)ROBOTY WYKOŃCZENIOWE

- wyrównanie wykopów szerokoprzestrzennych

- profilowanie nasypów i skarp

- zabezpieczenie skarp i nasypów

- makroniwelacja - ustawienie małej architektury - układanie ziemi roślinnej i roślin, drzew i krzewów

1) Podaj zakres pojęć: „Proces inwestycyjny” i „Inżynieria produkcji budowlanej” oraz porównaj je ze sobą.

Proces inwestycyjny – zespół różnorodnych procesów realizowanych przez systemy produkcyjne, mający na celu przygotowanie systemu technicznego do eksploatacji przez inwestora, czyli podmiotu gospodarczego.

Inżynieria produkcji budowlanej – system wiedzy, zbiór informacji o potrzebnych działaniach niezbędnych do przekształcenia istniejącego stanu wydzielonego środowiska człowieka w stan zaproponowany przez inżyniera projektowania budowlanego. Składa się z podsystemów(inżynieria działalności produkcyjnej; procesów produkcyjnych; materiałów budowlanych).

Różnica: proces to zbiór działań, a inżynieria to zbiór wiedzy o tych działaniach

2) Omów podstawowe technologie transportowe.

1. Technologia uniwersalna – środki umożliwiające przewóz wszelkiego rodzaju ładunku

2. Technologia specjalizowana – posługuje się środkami transportu dostosowanymi do określonego rodzaju ładunku

3. Technologia zmodyfikowana – środki transportu dostosowane do przewozu specjalnych pojemników.

2) Omów postępowanie przy określaniu ilości mas ziemnych do przemieszczenie na podstawie planu warstwicowego.

1. Ilośc humusu. Objętość zdejmowanego humusu: Vh = P•g, P - pole powierzchni na jakiej zalega humus, g - grubość warstwy humusu.

2. Objętość ziemi przy niwelacji - 1.metoda pryzm o podstawie trójkątnej (duża dokładność): objętość graniastosłupa V=(h1+h2+h3)a²/6. W przypadku trójkątów przeciętych niweletą V=V_r oraz V_n=(a²h3³)/(h1+h3)(h3+h2)1/6, ostatecznie Vw=Vr-Vn. 2.metody pryzm o podstawie kwadratowej (mniejsza dokładność) a)Vn=(CE+DF)/2·a(hC+hD)/4 gdzie: AE=a·hA/(hA+hC), BF=a·hB/(hA+hD), b)jak w metodzie pryzm o podstawie trójkątnej Vn=1/3·1/2·(ED+FD)·hD, Vw=Vr-Vn

c)kwadrat w nasypie lub wykopie Vn=a²(hA+hB+hC+hD)/4.

3) Obliczenie objętości wykopu szerokoprzestrzennego pod fundamenty budynku:

Wzór Simpsona:

A₁= c * d A₂= a * b

3) Zaproponuj sposób zmechanizowania wykonania wykopu pod budynek mieszkalny o wymiarach w gruncie kat. IV.

Wykop pod budynek wykonujemy za pomocą koparki podsiębiernej (dopieramy ilość koparek gdy wykop jest duży). Dobieramy odpowiednie środki transportowe do wybranej wcześniej koparki. Ustalamy liczbę, szerokość, kolejność wykonywania rozkopów. Ustalamy usytuowanie odkładów oraz trasę podjazdu i odjazdu środków transportowych. Wybieramy maszynę (spycharkę) do obsypania podziemnej części obiektu.

Roboty ziemne wykonane koparkami przedsiębiernymi o poj łyżki 0,40 m3, z transportem urobku samochodami samowyładowczymi do 5t na odl. do 5km.

4) Koparki – podział wg osprzętu roboczego, wielkości charakterystyczne i schematy pracy.

WG OSPRZĘTU:

- podsiębierne

- przedsiębierne

- chwytakowe

- zbierakowe

WIELKOŚCI CHARAKTERYSTYCZNE:

- pojemność łyżki roboczej (m3)

- promień pracy

- wydajność kopania

5) Jak określić potrzebną liczbę środków transportowych dla zapewnienia ciągłości pracy maszyny ładującej.

- Tak, aby czas trwania cyklu roboczego środka transportowego był zbliżony do czasu pracy maszyny, której odbieramy ładunek np. grunt.

i_z- liczba potrzebnych środków transportu

t₀– czas cyklu pracy środka transportu [h]

t_w- czas wyładunku środków transportu

6. Podaj kolejne etapy mające na celu zdjęcie ziemi roślinnej

1)Określenie ilości zdejmowanej ziemi

2) Ustalenie koncepcji zdjęcia ziemi

3)Ustalenie składowisk i przyporządkowanie obszarów działki do poszczególnych składowisk

4) Wybór maszyn do poszczególnych koncepcji

5) Ustalenie schematów pracy maszyn

6) Ocena wariantów i wybór najkorzystniejszego

7) Podaj schemat blokowy wykonywania żelbetowych elementów monolitycznych.

-ustawienie deskowania (urządzenia formującego).

-przygotowanie i zmontowanie zbrojenia.

-wypełnienie form mieszanką betonową.

-pielęgnacja świeżego betonu.

- rozformowanie elementu

1) Spycharki: ich właściwości manewrowe, sposoby pracy i możliwości wykorzystania.

- do prac przygotowawczych (zdejmowanie humusu), wykonywanie płytkich wykopów i nasypów, prace porządkowe, karczowanie drzew.

CYKL PRACY: napełnienie lemiesza; przemieszanie urobku (sposób prosty, terenowy, grzebieniowy, łożyskowy); wyładunek; powrót

SPOSÓB PRACY: Elipsowy, ósemkowy

Objętość przemieszczanego gruntu: Q=l·h²·μ/2tgψ, l - długość lemiesza, h - wysokość lemiesza ψ - kąt stoku naturalnego μ- współczynnik utraty urobku (zależny od odległości)lub sposób uproszczony: Q=h·s·l/2.

Wydajność eksploatacyjna w okresie przemieszczania i urabiania gruntu oraz przy równaniu terenu.

4) Podaj kolejne kroki, jakie należy wykonać przy projektowaniu niwelacji terenu na działce, dla której bilans mas ziemnych jest V_n<V_w

Po określeniu ilości niwelowanego gruntu, ustaleniu warunków wykonania i koncepcji wykop>nasyp, należy określić fazy wykonania

FAZA I – wzorcowy pas odniesienia

FAZA II – niwelacja bezpośrednia

FAZA III – wywóz ziemi

2) Omów stopnie mechanizacji robót i podaj zasady kompletowania zespołu maszyn.

Stopnie mechanizacji robót

Mechanizacja częściowa polega na zastosowaniu maszyn do wykonania części procesu produkcyjnego, najczęściej czynności głównych.

Mechanizacja pełna - wszystkie czynności procesu produkcji są wykonywane za pomocą maszyn. Najbardziej efektywna forma mechanizacji pełnej jest kompleksowa mechanizacja procesów.

W praktyce wyodrębnia sie również pojecie tzw „małej mechanizacji”, które odnosi sie do zastosowań ręcznych narzędzi zmechanizowanych (wiertarki, piły elektryczne,itp).

Przy organizacji zespołu maszyn bierze sie pod uwagę:

- podporządkowanie maszynie głównej, wydajności maszyn współdziałających w zespole.

- organizacje pracy poszczególnych maszyn w cyklu pracy zespołu maszyn.

3) Podaj kolejne kroki, jakie należy wykonać przy projektowaniu niwelacji terenu na działce dla której bilans mas ziemnych jest typu Vn>Vw

1.Ustalenie położenia „linii zerowej” – linii na której bilansuje się ilość wykopów i nasypów

2.Wykonanie wzorcowego pasa odniesienia

3.Niwelacja bezpośrednia

4.Wywóz ziemi z działki (określone miejsce zwałki)

5.Wybór maszyn dla poszczególnych czynności oraz schematów ich pracy

6.Określenie wydajności maszyny

7.Określenie czasu trwania robót

8.Ocena wariantów pracy i wybór najdoskonalszego

4) Podaj sposoby układania i zagęszczania mieszanki betonowej.

Trzy podstawowe sposoby UKŁADANIE MIESZANKI BETONOWEJ:

-warstwami poziomymi - mieszanka układana na całej powierzchni elementu warstwami grubości 20-30 cm, lub nieco więcej przy mieszankach o dużym stopniu ciekłości - zależnie od parametrów zagęszczania. Okres pomiędzy układaniem kolejnych warstw powinien być jak najkrótszy, maksymalny czas nie powinien być dłuższy niż do początku wiązania warstwy wyższej i zależy od przebiegu wiązania - ogólnie, przy przeciętnym cemencie: nie więcej niż 1,0 - 2,0 godziny.

-warstwami poziomymi ze stopniami - podobnie, ale układanie stopniami, tak aby przy dużej powierzchni betonowania nie przekroczyć czasu dopuszczalnego pomiędzy kolejnymi warstwami; metoda odpowiednia przy betonowaniu dużych powierzchni.

-warstwami pochyłymi - nachylenie warstw około 1:3; metoda stosowana przy betonowaniu długich elementów ciągłych, np. ławy fundamentowe betonowe lub słabo zbrojone i zagęszczane przez ubijanie.

ZAGĘSZCZANIE MIESZANKI BETONOWEJ jest procesem mającym na celu usunięcie z

mieszanki betonowej powietrza, ułatwienie wypełnienia deskowania i uzyskanie

szczelnej struktury betonu. Uzyskuje się to poprzez działanie na mieszankę siły, która

pokona tarcie wewnętrzne mieszanki betonowej i tarcie o ścianki deskowania. Może to

być siła:

-statyczna (prasowanie, walcowanie, wirowanie, odwadnianie próżniowe, prasoodpowietrzanie).

-dynamiczna (sztychowanie, ubijanie, utrząsanie, wibrowanie).

-statyczno-dynamiczna (wibroprasowanie, wibroodpowietrzanie, wibrowalcowanie).

Dodatkowym kryterium podziału metod zagęszczania jest zachowanie się wskaźnika wodno-cementowego (W/C) w czasie procesu, przy czym wyróżnia się:1.metody obniżające W/C.2.metody nie wpływające na wielkość W/C.

Istnieje wiele metod zagęszczania mieszanki betonowej. W warunkach budowy stosowane są: sztychowanie, ubijanie, wibrowanie, walcowanie (wałowanie) i odwadnianie próżniowe.