Hiob to główny bohater i narrator pierwszej księgi pism mądrościowych Starego Testamentu, nazwaną od jego imienia „Księgą Hioba”. Jest człowiekiem prawym i bogobojnym, co powoduje, że Bóg jest z niego dumny. Chwali się swym sługą, Szatan jednak uważa, iż wiara Hioba jest wynikiem jego szczęścia życiowego i dobrobytu, a kiedy ono przeminie skończy się także jego pokora, wierność i umiłowanie wobec Boga. Stwórca przeciwny jego stwierdzeniu postanawia wystawić Hioba na próbę.

Na początku Księgi poznajemy Hioba jako człowieka szczęśliwego. Zamieszkuję on ziemię Us, krainę w Arabii Skalistej koło Petry wraz z siedmioma synami, trzema córkami oraz żoną. Majętność jego stanowi siedem tysięcy owiec, trzy tysiące wielbłądów, pięć set jarzm wołów, pięćset oślic oraz wielka liczba służby. Hiob nigdy nie sprzeciwił się przykazaniom Bożym i nie popełnił żadnych występków, a za swoje szczęście dziękuje w modlitwach i pieśniach chwalących Pana. Bohater zawsze starał się odkupić winy swoich dzieci, nawet te hipotetyczne. Hiob przez zakład Boga z Szatanem początkowo traci cały swój dobytek wraz z dziećmi. Wypowiada on słowa: „ Dał Pan i zabrał Pan. Niech będzie imię Pańskie błogosławione!” Dzięki czemu nie grzeszy i nie daje Bogu niepewności . Bóg szanuje wierność Hioba, jednak nie wycofuje się z zakładu i nadal poddaje go próbie. Następnym nieszczęściem jest zesłanie na niego choroby trądu. Do Hioba przybywają przyjaciele, aby go pocieszyć w trudnych chwilach. Towarzyszą w cierpieniu, wspierają go i solidaryzują się z nim. W obliczy utraty majątku i zdrowia jego żona staje się złośliwa, obwinia go za wszystkie przeciwności losu. W końcu wspólnie z przyjaciółmi namawia go do przyznania się do grzechu. Hiob, pomimo braku wiary najbliższych w jego niewinność, pozostaje sobie wierny. Prosi natomiast Boga o skrócenie męki. Jest pewien swoich postępowań wobec Stwórcy. Stara się pogodzić z losem. Hiob wierzy w miłosierdzie Boga i ufa mu twierdzi, że mimo wszystko te wszelkie nieszczęścia, które spadły na jego głowę miały sens, że były po coś. Co prawda on nie rozumie ich znaczenia, ale to wcale nie oznacza, że powinien się wyrzec swej ufności pokładanej w Bogu. Szatan przegrał zakład z Bogiem. Hiob okazał się być wiernym i bogobojnym sługą Najwyższego. W związku z czym został on nagrodzony. Jego choroba ustąpiła, majątek został mu zwrócony, a wkrótce w izbach jego nowego domu zaczęło rozbrzmiewać radosne gaworzenie nowonarodzonych dzieci, którymi naszego Bohatera pobłogosławił Bóg.

Hiob od początku wykazywał się wielką pokorą i wiarą w boże decyzje. Zachował swą godność osobistą. Jest on archetypem cierpienia czyli prawzorem pewnych cech i zachowań. Główny bohater pomimo przeciwności, które zsyłał na niego Bóg, zwątpienia przyjaciół i żony w jego dobroć ,nie zmienił się. Był swojemu Stwórcy wdzięczny za odzyskanie swego dobytku. Jest wzorem wiernego wyznawcy Boga, który nie poddaje się nawet w obliczu cierpienia.