Przeżycia mistyczne jako szczególny rodzaj doświadczenia religijnego esej zaliczeniowy

Sylwia Ryznar

Instytut Religioznawstwa UJ

Przeżycia mistyczne jako szczególny rodzaj doświadczenia religijnego

Kraków 2012

Doświadczenie religijne jest kluczowym elementem religii. Na uczuciu zależności od Boga zasadza się religia. Jak piszą Charles Glock i Rodney Stark doświadczenie religijne „zawiera wszystkie uczucia, postrzeżenia i przeżycia doświadczone przez osobę, lub definiowane przez grupę religijną jako zawierające element łączności, chociażby ulotny, z istotą boską, tj. Bogiem, ostateczną rzeczywistością, transcendentnym autorytetem”1. „Istotnym elementem charakteryzującym doświadczenie religijne jest odczucie kontaktu z czynnikiem nadprzyrodzonym”2. Istnieją też inne definicje, które wskazują na ogromna ważność tematu, np. Wiliama Jamesa – „doświadczenie pozostawania w relacji do czegokolwiek, co można uznać za boskie”3, lub Rudolfa Otto „doświadczenie tego, co święte”4.

William Rowe definiuje doświadczenie religijne jako takie doświadczenie, w którym ktoś odczuwa bezpośrednią obecność boskości. Dzieli je na dwie kategorie:

Idąc za podziałem Rowe’a, w swojej pracy chciałabym omówić mistyczne doświadczenia religijne, które uważam za szczególne, ponieważ jest to przejaw religijności, który nie jest dostępny dla każdej jednostki.

Stany mistyczne są możliwe w każdej religii, a także poza nią. W Hinduizmie pojawiają się często dzięki praktykowaniu Jogi, osiągają wtedy stan zwany Samadhi. Buddyści ten stan nazywają Dhyana. W świecie Islamu posiadaczami tradycji mistycznej są sufiści i różnie grupy derwiszów. W Chrześcijaństwie mistycyzm także znalazł swoje miejsce, gdzie jego podstawą jest modlitwa i medytacja.

William Stace utworzył pięć kryteriów stanów mistycznych, są to : noetyczność, niewyrażalność, świętość, pozytywne emocje, paradoksalność. Oprócz tego dokonał podziału mistycyzmu na dwa typy:

Zdaniem Waltera Pahnke, prace Stace’a umożliwiają wyróżnienie dziewięciu kryteriów doznań mistycznych:

  1. Doświadczenie jedności lub jedyności, lokalizowane w świecie zewnętrznym lub w czystej świadomości,

  2. Transcendencja czasu i przestrzeni w kierunku „wieczności” i „nieskończoności”,

  3. Głębokie odczucie pozytywnego nastroju, stan łaski, ukojenia,

  4. Odczucie świętości,

  5. Przekonanie o obiektywnoscie i realności treści doznań,

  6. Paradoksalność lub niespójność logiczna,

  7. Rzekoma niewyrażalność,

  8. Nietrwałość, ulotność,

  9. Utrwalenie się pozytywnych zmian w postawach i zachowaniu.

Jednak najwięcej według mnie dla poszerzenia wiedzy na temat mistycyzmu zrobił William James. W swojej książce „Doświadczenia Religijne” na początku swoich rozważań o mistycyzmie stara się zawęzić dziedzinę, wprowadzając cztery znaki wyróżniające dla doświadczeń mistycznych7. Pierwszy z nich to niewyrażalność – człowiek przeżywający doświadczenie mistyczne nie jest w stanie go dokładnie opisać. Następny znak to zdolność poznawcza – doznający tych stanów jednocześnie odczuwają stany poznawcze, czują, że wchodzą w głębię prawdy. Dwa następujące wyróżniki nie występują tak wyraźnie, lecz zazwyczaj można je znaleźć. Są to nietrwałość i bierność.

James także kreuje zarysy mistycznej dziedziny świadomości, czyli świadomości mistyka – „jest ona panteistyczna i optymistyczna, lub co najmniej przeciwna pesymizmowi. Jest antynaturalistyczna i najlepiej dostraja się do umysłów ludzi podwójnie narodzonych i do tak zwanych nie z tego świata8”.

James rozważył, czy możemy powoływać się na nią jako na czynnik posiadający pewien autorytet, czy możemy wierzyć w doświadczenia mistyków i uznawać je za realne, przekazujące nam prawdę o Bogu, czy innej „Istocie wyższej”. Odpowiedź rozdzielił na trzy części:

  1. Należycie rozwinięte stany mistyczne zwykle posiadają bezwzględną władzę nad nawiedzanymi przez nie osobami.

  2. Nie wyłania się z nich żaden taki autorytet, który mógłby narzucić się ludziom zewnętrznym i zmusić ich do bezkrytycznego przyjęcia objawień mistycznych.

  3. Stany te łamią władzę świadomości niemistycznej, czyli racjonalistycznej, opartej wyłącznie na zmysłach i na poznawaniu rozumowym. Wskazują one, że świadomość racjonalistyczna jest tylko pewnym rodzajem świadomości w ogóle. Otwierają możliwość innych porządków prawdy, w które swobodnie możemy wierzyć, póki tylko znajdujemy w nich dla siebie życiowe odpowiedniki9.

W kolejnej części mojej pracy chciałam opisać przeżycia mistyczne św. Teresy z Ávili, hiszpańskiej zakonnicy żyjącej w XVI wieku, reformatorki zakonu karmelitów. Jej książki, włączając jej autobiografię, Księga Życia, i jej przełomowe dzieło, Twierdza wewnętrzna, są integralną częścią literatury hiszpańskiego Renesansu, jak również chrześcijańskiego mistycyzmu i chrześcijańskiej medytacji.

Centrum myśli mistycznej Teresy z Ávili, w całej jej twórczości, jest wzrost duszy składający się z czterech etapów:

Jej doświadczenia mistyczne były zarówno pozytywne, ekstatyczne, jak i bardzo negatywne, związane z cierpieniem. Na przykład św. Teresa kilkukrotnie doświadczyła „łaski przebicia serca”. Jak sama to opisuje: „Widziałam anioła stojącego tuż przy mnie z lewego boku, w postaci cielesnej.(...) Ujrzałam w ręku tego anioła włócznię złotą. (...)Tą włócznią zdało mi się kilkoma nawrotami serce mi przebijał, zagłębiając ją aż do wnętrzności.”11 Najbardziej wstrząsające dla świętej były wizje, w których przebywała w piekle. „To czego doświadczyła napawało ją największym wstrętem i zgrozą: ciemności, dotknięcie plugawych gadów, cuchnące błoto, brak powietrza i przestrzeni. Obok tych cierpień czuła w duszy palący i nie do zniesienia ogień. Przy tym trawiła ją bolesna świadomość, że to ból nieprzerwany i bezkresny.”12

Doświadczenia mistyczne św. Teresy miały charakter introwertywny. Wpisują się także w kryteria przedstawionych przeze mnie badań. Doświadczenia te możemy opisać jako pełne pozytywnych emocji, święte, paradoksalne. W swoich dziełach Teresa nie raz pisała, że nie zna słów, które mogą wyrazić jej przeżycia, także twierdziła, że odczuwała łączność z Bogiem.

Nawiązując do przeżyć św. Teresy, w ostatniej części mojej pracy chciałam zaprezentować badania M J Meadow, w których porównuje duchowe ścieżki mistyka buddyjskiego Vipassany i karmelity – św. Jana od Krzyża. Są istotne, że względu na odnoszenie się do dwóch różnych tradycji religijnych.

Oto wspólne stadia rozwoju mistyków:

1. Stadium wstępne – oczyszczenie moralne,

2. Pierwsze odkrycie – ciemna noc zmysłów (oczyszczenie przez odejście od „zwykłych” sposobów percepcji i ucieczka od wątpień),

3. Osiągnięcie doskonałości praktyk (świadomość ścieżki),

4. Ciemna noc duszy (całkowita rezygnacja ze wszystkich związków z życiem, roztopienie w kontemplacji, przeżycie intensywnych cierpień: strachu, poczucia marności, pragnienia komunikacji,

5. Uspokojenie,

6. Unia – nibbana (kumulacja pustki, dopełnienie, osiągnięcie podobieństwa Bogu).13

W mojej pracy chciałam zaprezentować przeżycia mistyczne i ukazać poprzez badania naukowe, oraz opis doświadczeń św. Teresy z Ávili, że są one szczególnym rodzajem doświadczenia religijnego. Spotkanie z numinosum, które dokonuje się podczas tych doświadczeń jest jednym z najbardziej tajemniczych wydarzeń jakie mogą dotknąć człowieka, a także jest jednym z ważniejszych elementów religii, przez co zasługuje na szczególną uwagę.

Bibliografia:

Glock C, Rodney S, Religion and society in Tension, Chicago 1965

James W, Doświadczenie religijne, Kraków 2011

Otto R, Świętość. Elementy racjonalne i irracjonalne w pojęciu bóstwa, Wrocław 1993

Rowe W L, Philosophy of Religion. An Introduction, Belmont 2001

Socha P, Duchowy rozwój człowieka, Kraków 2000

Św. Teresa od Jezusa, Księga życia, Poznań 1997

http://www.naukowy.pl/encyklopedia/Teresa_z_%C3%81vili,vstrona_2

http://www.vismaya-maitreya.pl/wielcy_ludzie_sw_teresa_z_avila.html


  1. Glock C, Stark R, Religion and society in Tension, s. 20.

  2. Tamże, s. 41.

  3. James W, Doświadczenie religijne.

  4. Otto R, Świętość. Elementy racjonalne i irracjonalne w pojęciu bóstwa.

  5. Rowe W L, Philosophy of Religion. An Introduction.

  6. Socha P, Duchowy rozwój człowieka, s. 43.

  7. James W, Doświadczenia mistyczne, s. 345.

  8. Tamże, s. 382.

  9. Tamże, s. 383.

  10. http://www.naukowy.pl/encyklopedia/Teresa_z_%C3%81vili,vstrona_2

  11. Św. Teresa od Jezusa, Księga życia.

  12. http://www.vismaya-maitreya.pl/wielcy_ludzie_sw_teresa_z_avila.html

  13. Socha P, Duchowy rozwój człowieka, s. 44.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Sztuka jako pomost do doświadczenia religijnego
98 Ochrona strefowa jako szczególny rodzaj ochrony gatunkowej zwierząt
Społeczeństwo jako szczególny rodzaj zbiorowości konspekt WoS kl I gim
Psychologia ogólna Psychologiczne koncepcje sztuki Waligórska wykład 11 Przeżycie estetyczne jak
Adaptacja do nowego miejsca jako proces przejścia esej zaliczeniowy
Doswiadczenie religijne
Fundamentalizm jako źródło współczesnego terroryzmu religijnego
Zywnosc szczegolnego rodzaju
holding jako szczególna forma monopolizacji, [Finanse]
finanse, Holding jako szczególna forma monopolizacji
Doświadczenie religijne, Religioznawstwo, I rok, Wstęp do psychologii
76.SWIAT PRZEZYC OSOBISTYCH JAKO TEMAT LITERACKI, A-Z wypracowania
Marketing i promocja Sponsoring jako szczególna strategia marketingowa w przeds
Karnicka-Kawczyńska Współwłasność jako szczególna forma własności
Psychologia religii - egzamin, 7. Doświadczenie Religijne
Holding jako szczególna forma monopolizacji, Finanse
3 Szczególne rodzaje próchnicy u pacjentów dorosłych

więcej podobnych podstron