Szczególne rodzaje próchnicy u
pacjentów dorosłych.
Próchnica ostra;
Próchnica przewlekła;
Próchnica zatrzymana,nieaktywna.
Podział próchnicy ze względu
na przebieg:
Próchnica ostra (caries
acuta):
Próchnica ostra zwana również
wilgotną(caries humida) to rodzaj
próchnicy gdzie atak bakteryjny i procesy
rozpadu tkanek twardych dominują nad
procesami obronnymi ze strony
kompleksu miazgowo-
zębinowego.Występuje zwykle u osób
młodych. Charakteryzuje ją:
Powierzchniowa warstwa zębiny ma
barwę od żółtawej do jasnobrązowej;
Miękka,mazista konsystencja;
Znaczna bolesność podczas
mechanicznego jej opracowywania;
Próchnia ostra c.d. :
Szybki przebieg procesu
próchnicowego,który nie pozwala na
odłożenie się odpowiednio szerokiej
warstwy zębiny sklerotycznej i
reakcyjnej.
Próchnica przewlekła(caries
chronica):
Próchnica przewlekła lub inaczej
sucha(caries sicca) występuje u osób
dorosłych lub starszych.Wraz z wiekiem
dochodzi do zwężania światła kanalików
zębinowych i do odkładania przez
odontoblasty zębiny wtórnej
fizjologicznej co spowalnia przebieg
procesu chorobowego.Próchnicę
przewlekłą charakteryzuje:
Barwa od ciemnobrązowej do brunatnej
powierzchniowej warstwy zębiny;
Twarda konsystencja;
Próchnica przewlekła c.d:
Odłożona szeroka warstwa zębiny
sklerotycznej i zębiny
reakcyjnej,stanowiących barierę
ochronną przed dalszym postępem
zmian.
Próchnica zatrzymana(caries
stationaria):
Oznacza zmianę próchnicową,która nie
ulega progresji.Obserwuje się ją gdy
zmienia się środowisko jamy ustnej z
predysponującego do próchnicy na
warunki mające tendencję do zatrzymania
zmiany.Próchnica zatrzymana tworzy się
na skutek:polepszenia higieny jamy
ustnej,zmniejszenia częstości
spożywanych cukrów oraz stosowanie
past z fluorem.
Podział próchnicy ze względu
na zaawansowanie zmian:
Próchnica prosta(caries simplex)-
próchnica,która nie zniszczyła sklepienia
komory,a ubytek dotyczy tylko tkanek
twardych zęba i toczy się w zębie z
klinicznie zdrową miazgą.
Próchnica powikłana(caries
complicata)-próchnica,która zniszczyła
sklepienie komory i dotarła do miazgi
oraz toczy się w zębie z miazgą
wykazującą objawy patologiczne.
Podział próchnicy ze względu
na zaawansowanie zmian:
1.Próchnica początkowa(caries incipiens)
2.Próchnica powierzchowna(caries
superficialis)
3.Próchnica średnia(caries media)
4.Próchnica głęboka(caries profunda)
Postacie kliniczne próchnicy
Próchnica:
•
Wtórna
•
Nietypowa
•
Ukryta
•
Kwitnąca
•
Okrężna
•
Butelkowa
•
Korzenia
Próchnica wtórna (c.
secundaria)
Jest to próchnica powstająca wokół wypełnienia, a jej
główne przyczyny to:
•
Błędy lekarza podczas opracowywania i
wypełnienia
•
Zła jakość materiału
•
Brak szczelnośći brzeżnej
•
Odłamanie brzegów wypełnienia
Manifestuje się jako plama, przebarwienie wokół
wypełnienia, jego częściowa lub całkowita utrata.
Próchnica wtórna zewnętrzna – jest wynikiem
zalegania płytki bakteryjnej wokół wypełnienia.
Próchnica wtórna wewnętrzna – rozwija się wzdłuż
ścian ubytku z powodu szczeliny w następstwie
mikroprzecieku bakteryjnego
Próchnica resztkowa – powstaje na skutek
pozostawienia zmian w ubytku pod wypełnieniem.
Próchnica nietypowa (c.
atypica)
Ten rodzaj próchnicy występuje w zębie
pozbawionym żywej miazgi ( uległa
martwicy lub została usunięta w toku
leczenia endodontycznego). Z powodu
braku miazgi nie obserwuje się
odczynów obronnych.
Próchnica ukryta
Rozwija się na powierzchni żującej pod
makroskopowo zdrowym szkliwem, a
wykrywana jest radiologicznie na zdjęciach
skrzydłowo-zgryzowych. Na radiogramach
pod zdrowym szkliwem obserwuje się wzrost
przepuszczalności na promieniowanie do 1/3-
½ grubości zębiny od połączenia ze szkliwem.
Problem próchnicy ukrytej, która jak dotąd
występowanie nie zostało do końca
wyjaśnione, można eliminować poprzez
skrupulatne badanie wizualne połączone z
dokładnym oczyszczeniem i osuszeniem
zębów.
Próchnica kwitnąca (c.
florida)
Jest to nagła, gwałtowna destrukcja wielu
zębów, obejmująca często powierzchnie
wolne od próchnicy. Stwierdza się ja w
uzębieniu stałym u młodzieży. Przyczyny
jej powstawania to częste spożywanie
kariogennych przekąsek i słodkich
napojów między posiłkami, oraz osoby ze
zmniejszonym wydzielaniem śliny w
następstwie napromieniowania okolicy
gruczołów ślinowych lub jako efekt
uboczny niektórych leków.
Próchnica okrężna ( c.
circularis)
Zlokalizowana na przyszyjkowej części
korony i/lub w obrębie korzenia,
obejmując przynajmniej 2 powierzchnie.
W zaawansowanej formie obejmuje ząb
pierścieniowo.
Próchnica butelkowa
Jest to szczególna postać próchnicy
kwitnącej a występująca w uzębieniu
mlecznym. Stwierdza się ją u niemowląt i
małych dzieci, które zasypiają z butelką
słodkiego napoju ( w tym mleka), lub z
nawykiem przedłużonego karmienia
piersią na żądanie. Podaż substratu
(cukier) w połączeniu z niskim
wydzielaniem śliny w nocy jest przyczyna
tej formy próchnicy. Najbardziej dotknięte
zmianami są zęby sieczne górne.
Próchnica korzenia (c.
radicis)
Odsłonięcia korzenia sprzyja retencji płytki wzdłuż
brzegu dziąsłowego i połączenia szkliwno-
cementowego, co jest warunkiem powstania
zmiany. Przy recesji dziąsła zmiana jest
usytuowana naddziąsłowo, a w chorobach
przyzębia przebiegających z tworzeniem kieszonek
może rozwijac się poddziąsłowo.
W poczatkowej zmianie aktywnej powierzchnia jest
miękka barwy zółtej lub żółto-brązowej. W zmianie
nieaktywnej jest skórzasta koloru ciemniejszego.
Podział wg Billingsa:
Stopień 1 przebarwienie od zółtego do brązowego
bez ubytku tkanek; leczenie nieinwazyjne
Stopień 2 ubytek tkanek poniżej 0,5 mm; leczenie
nieinwazyjne
Stopień 3 ubytek tkanek powyżej 0,5 mm,
wypełnienie materiałem bioaktywnym
Stopień 4 głęboki ubytek bliski miazgi; leczenie j.w.
DZIĘKUJEMY Z UWAGĘ