Podstawowymi częściami teodolitu są:
a)spodarka:stanowi podstawę teodolitu i służy do jego poziomowania za pomocą 3 śrub ustawczych.
b)alidada: jest obracalną częścią teodolitu zawierającą na obudowie: libele pudełkową i rurkową,pion optyczny,śrubę zaciskową ruchu poziomego,śrubę leniwą ruchu poziomego,sporniki lunety,śrubę zaciskową ruchu pionowego lunety,śrubę leniwą ruchu pionowego,lusterko doświetlające,sprzęk Bordy(limbusa z alidadą).Wewnątrz alidady umieszczone są: limbus koła poziomego,limbus koła pionowego,system odczytowy kół,konpensator.
c)luneta:klasyczna budowa składa się z obiektywu,siatki kresek i okularu
Teodolit posiada następujące osie:
1.oś celowa (c)
2.oś obrotu instrumentu(v)
3.oś libeli rurkowej(l)
4.płaszczyzna główna libeli pudełkowej(Q)
5.oś obrotu lunety(h)
Warunki geometryczne teodolitu:
1.l prostopadłe V
2.Q prostopadłe V
3.c prostopadłe h
4.h prostopadłe V
5.n1 prostopadłe V
Niespełnienie warunku 3 nazywamy błędem kolimacji.
Niespełnienie warunku 4 nazywamy błędem implikacji.
Błędy te są możliwe do usunięcia z wyników pomiarów kontowych poprzez pomiar kierunków w 2 położeniach lunety:
-1 położenie lunety(koło lewe)-koło pionowe z lewej strony lunety
-2 położenie lunety(koło prawe)-koło pionowe z prawej strony lunety
-obrót lunety dookoła osi obrotu lunety (nazywamy obrotem przez zenit)
Każdy pomiar kierunków obaczany jest błędami które można podzielić na cztery grupy:
1.błedy teodolitu
a)błędy które dadzą się usunąć:
-paralaksa siatki kresek
-nieprostopadłość osi libelli rurkowej do pionowej osi obrotu instrumentu
-nieprostopadłość osi celowej do osi obrotu lunety(bład kolimacji)
b)błędy których nie da się usunąć lecz ich wpływ na pomiary można wyeliminować:
-nieprostopadłość osi obrotu lunety do osi obrotu instrumentu(błąd imklimacji)
-mimośrodowe osadzenie alidady względem limbusa
-mimośrodowe położenie osi celowej
-nieregularność podziału limbusa
c)błędy które nie dadzą się usunąć i ich wpływu na pomiar nie da się wyeliminować:
-nieprostopadłość płaszczyzny alidady do osi obrotu instrumentu
-wichrowatość osi obrotu alidady i osi obrotu limbusa
-błąd runu
2.niecentryczne ustawienie teodolitu i sygnału
3.błedy osobowe polegające na niedokładnym wykonaniu czynności związanych z pomiarem
Najważniejszymi błędami osobowymi związanymi z czynnościami obserwatora są:
-błąd celu: na błąd ten wpływają
a)właściwości psychiczne i fizyczne obserwatora(zdolność rozdzielcza oka)
b)jasność i powiększenie lunety teodolitu
c)sposób sygnalizacji celu,oświetlenie,przejrzystość powietrza,wpływ refrakcji
-błąd celny
4.niekorzystne wpływy warunków zewnętrznych