Prawo Administracyjne- G艁脫WNE ZAGADNIENIA
Akt administracyjny, jedna z prawnych form dzia艂ania administracji publicznej; jednostronne, w艂adcze o艣wiadczenie woli organu administracji publicznej rozstrzygaj膮ce w spos贸b prawnie wi膮偶膮cy o sytuacji indywidualnie okre艣lonego podmiotu prawa w konkretnej sprawie, wydane przez ten organ w toku post臋powania administracyjnego, na podstawie przepis贸w proceduralnego prawa administracyjnego (i w wykonaniu przepis贸w materialnego prawa administracyjnego).
Najcz臋艣ciej stosowan膮 form膮 aktu administracyjnego jest decyzja administracyjna; formami szczeg贸lnymi decyzji s膮: postanowienia, nakazy, licencje, koncesje, pozwolenia etc.
Za pomoc膮 aktu administracyjnego norma prawna abstrakcyjna i generalna zostaje przekszta艂cona w norm臋 konkretn膮 i (w wi臋kszo艣ci przypadk贸w) indywidualn膮.
2) Wsp贸艂czesne oblicza nauki administracji
- Jest to nauka: spo艂eczna, z艂o偶ona, empiryczna, bada administracj臋 rzeczywist膮.
- Wskazuje i bada uwarunkowania administracji publicznej, oraz ich wp艂yw na jej funkcjonowanie.
3) Przedmiot nauki administracji
a) Poj臋cie administracji
- System z艂o偶ony z ludzi, zorganizowany wok贸艂 organizacji sta艂ej i skierowany do dobra publicznego, polega g艂贸wnie na wykonywaniu ustaw (ma charakter wykonawczy ? jednostronne w艂adztwo administracyjne), okre艣la stosunek administracja ? podmiot poza administracj膮.
- Nauka spo艂eczna opieraj膮ca si臋 na metodach empirycznych, kt贸rej podmiotem jest wiedza o istniej膮cej w danym ustroju administracji publicznej i o zasadach jej funkcjonowania oraz o celowo艣ci i efektywno艣ci jej dzia艂ania.
b) Administracja publiczna
- System z艂o偶ony z ludzi zorganizowany w celu sta艂ej i systematycznej, skierowanej ku przysz艂o艣ci, realizacji dobra wsp贸lnego jako misji publicznej polegaj膮cej g艂贸wnie na bie偶膮cym wykonywaniu ustaw, wyposa偶ony w tym celu we w艂adztwo pa艅stwowe i 艣rodki materialno-techniczne (Lipowicz).
- Zesp贸艂 dzia艂a艅, czynno艣ci organizatorskich i wykonawczych prowadzonych na rzecz interesu publicznego przez r贸偶ne podmioty, organy i instytucje na podstawie ustawy i w okre艣lonych prawem formach (Kulesza).
- Administracja publiczna jest to zesp贸艂 instytucji, system zorganizowany, trwa艂y, kt贸rego g艂贸wnym celem jest organizowanie rozumiane jako osi膮ganie postawionych cel贸w i realizacji zada艅 okre艣lonych w ustawie.
- Administracja publiczna jest instytucj膮 (skala mikro), a zarazem systemem instytucji (skala makro ? skala systemu tworzonego przez zesp贸艂 podmiot贸w administracji publicznej).
- Administracja publiczna (rozumiana podmiotowo) ? sk艂ada si臋 z wielu r贸偶nych podmiot贸w, urz臋d贸w, organizacji i instytucji. Wi臋kszo艣膰 znajduje si臋 w r臋ku pa艅stwa, ale cz臋艣膰 w oparciu o zasad臋 subsydiarno艣ci i decentralizacji znajduje si臋 poza aparatem pa艅stwowym.
* zasada pomocniczo艣ci/subsydiarno艣ci ? (preambu艂a Konstytucji RP, Europejska Karta Samorz膮du Terytorialnego) subsystem/podmiot mniejszy wykonuje sam powierzone mu zadania, suprasystem/podmiot wi臋kszy przejmuje ich wykonanie jedynie gdy subsystem nie mo偶e go wykona膰 (w og贸le lub efektywnie), wtedy suprasystem wspiera subsystem w wykonaniu konkretnego zadania.
4) Metody i techniki badawcze w nauce administracji
- Metoda badawcza ? 艣wiadomy spos贸b post臋powania dla osi膮gni臋cia zamierzonego celu, nauka administracji nie posiada typowych metod badawczych.
- Przetwarzanie informacji:
* metoda statystyczna.
* metoda historyczna.
* metoda por贸wnawcza.
- Formu艂owanie twierdze艅:
* twierdzenie opisowe.
* twierdzenie maj膮ce na celu usprawnienie administracji.
* twierdzenie og贸lne (opisuje prawid艂owo艣ci powtarzaj膮ce si臋).
STRUKTURY ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ
1) Podstawowe poj臋cia organizacyjne
a) Organizacja i organizowanie
- organizacja to pewien rodzaj ca艂o艣ci ze wzgl臋du na stosunek do niej w艂asnych element贸w, mianowicie taka ca艂o艣膰, kt贸rej wszystkie sk艂adniki (ludzie ? 艣wiadomo艣膰, rozumno艣膰) wsp贸艂przyczyniaj膮 si臋 do powodzenia ca艂o艣ci.
- Uj臋cie a znaczenie organizacji
Uj臋cie Znaczenie
Rzeczowe (od nazwy rzeczy) np. Organizacja Narod贸w Zjednoczonych Rezultatowe ? tworzenie organizacji ze wzgl臋du na jaki艣 cel
Atrybutowe (od nazwy przymiotu, cechy ? zawiera cech臋 opisywanego zjawiska)
Czynno艣ciowe (od nazwy sposobu dzia艂ania ? odnosi si臋 do z艂o偶onych dzia艂a艅 Czynno艣ciowe
- Cechy charakterystyczne organizacji:
* jest racjonalna,
* jest celowa,
b) Instytucja
- Definicja prakseologiczna ? instytucja sk艂ada si臋 z osobnik贸w oraz ich aparatury, czyli og贸艂u tworzyw, narz臋dzi i wszelkich innych podmiot贸w pomocniczych, kt贸rymi si臋 pos艂uguj膮, wchodz膮ce w sk艂ad zespo艂u wsp贸艂dzia艂aj膮ce osobniki.
- Definicja socjologiczna ? instytucj膮 nazywamy zwi膮zek, kt贸rego ustanowione porz膮dki w obr臋bie pewnej okre艣lonej sfery dzia艂ania, narzucane s膮 stosunkowo skutecznie ka偶demu dzia艂aniu o pewnych swoistych cechach.
- Instytucja to organizacja, kt贸ra przekszta艂ci艂a si臋 w instytucj臋, na drodze procesu formalizacji (instytucjonalizacji)
* proces formalizacji (instytucjonalizacji) ? proces tworzenia i wprowadzania wzorc贸w dzia艂a艅 dla utrwalenia cel贸w i struktur ca艂o艣ci organizacyjnych (ograniczenie dowolno艣ci),
- Cechy charakterystyczne instytucji:
* elementy/sk艂adniki instytucji: cele, aparatura, zesp贸艂 ludzi, struktura,
* formalizacja,
* zmienny stopie艅 zorganizowania,
2) Poj臋cie organu
- Organ jest to podmiot, za pomoc膮 kt贸rego pa艅stwo wykonuje okre艣lone zadania.
- Organ:
* czynnik zawodowy ? praca w organie to 藕r贸d艂o utrzymania.
* czynnik spo艂eczny ? funkcja honorowa.
3) Rodzaje organ贸w w administracji
- Organy rz膮dowe.
- Organy samorz膮dowe. } Tworz膮 sp贸jny system.
- Organy naczelne ? najwy偶szy organ w danym pionie administracji.
- Organy centralne ? obejmuj膮 terytorium ca艂ego pa艅stwa.
- Organy terenowe ? obejmuj膮 konkretny fragment pa艅stwa.
- Organy decyduj膮ce ? podejmuj膮 decyzje za pomoc膮 przypisanych kompetencji.
- Organy doradcze ? pe艂ni膮 funkcje doradcze wobec organ贸w decyduj膮cych.
- Organy ni偶szej instancji.
- Organy wy偶szej instancji. } Zasada dwuinstancyjno艣ci.
- Organy obsadzana na zasadzie wybor贸w ? w贸jt, burmistrz, prezydent.
- Organy obsadzane na zasadzie mianowania ? Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych.
- Organy obsadzane z mocy prawa ? starosta.
- Organy obsadzane na zasadzie losowania.
- Organy mieszane ? np. s臋dziowie zawodowi i 艂awnicy.
- Organy o kompetencjach generalnych i specjalnych.
4) Organy a ?urz臋dy?
- Urz膮d:
* wyodr臋bniony zesp贸艂 kompetencji zwi膮zany z okre艣lonym organem administracji publicznej,
* umowna nazwa organu administracyjnego,
* strukturalno-organizacyjny zesp贸艂 zwi膮zany z organem administracji publicznej,
5) Szczeblowa budowa aparatu administracji publicznej
- Ze wzgl臋du na du偶膮 ilo艣膰 zada艅, w skali ca艂ego kraju, pojawi艂a si臋 konieczno艣膰 rozbudowy aparatu administracji w uk艂adach pionowych.
* organy centralne musz膮 mie膰 do pomocy podleg艂e sobie organy lub inne jednostki organizacyjne,
- Szczeblowa budowa aparatu administracyjnego:
* wyznacza dla poszczeg贸lnych szczebli odr臋bne zadania,
* wi膮偶e/ogranicza zadania organ贸w poszczeg贸lnych stopni z odpowiedni膮 jednostk膮 podzia艂u terytorialnego,
* wprowadza hierarchi臋, zapewniaj膮c膮 spoisto艣膰 mi臋dzy poszczeg贸lnymi szczeblami tego systemu,
w uk艂adach zdecentralizowanych brak hierarchii w budowie szczeblowej,
- Agendy terenowe:
* niekt贸re organy administracji centralnej nie posiadaj膮 agend terenowych (np. minister spraw zagranicznych),
* jednoszczeblowa sie膰 organ贸w terenowych (np. Wy偶szy Urz膮d G贸rniczy i okr臋gowe urz臋dy g贸rnicze),
* dwuszczeblowa sie膰 organ贸w terenowych ? najcz臋艣ciej spotykana,
* wieloszczeblowa sie膰 organ贸w terenowych (np. policja: komendanci wojew贸dzcy, powiatowi i komendanci komisariat贸w),
- Podzia艂 zada艅:
* podzia艂 nast臋puje na podstawie przepis贸w prawnych,
przepisy okre艣laj膮 w艂a艣ciwo艣膰 instancyjn膮 i funkcjonaln膮 organ贸w administracji publicznej,
* organy mog膮 dokonywa膰 przesuni臋cia swoich kompetencji na inny organ, poza tym nie maj膮 wp艂ywu na przydzia艂 kompetencji,
* organy centralne:
zajmuj膮 si臋 z regu艂y sprawami dotycz膮cymi terenu ca艂ego pa艅stwa,
wydaj膮 decyzje, do kt贸rych podj臋cia niezb臋dni byli fachowcy, kt贸rych umieszczenie w agendach lokalnych by艂o by nie op艂acalne,
6) Budowa struktur administracji
- Smuk艂a budowa struktur administracji
Kierownik naczelny
Kierownik po艣redni wy偶szy Kierownik po艣redni wy偶szy
Kierownik po艣redni ni偶szy Kierownik po艣redni ni偶szy Kierownik po艣redni ni偶szy Kierownik po艣redni ni偶szy
Pracownik Pracownik Pracownik Pracownik
* zalety struktury smuk艂ej:
mo偶liwo艣膰 szybkiego awansu,
lepsze oddzia艂ywanie kierownik ? pracownik,
du偶e rezerwy kierownicze,
ma艂a rozpi臋to艣膰 kierownictwa,
lepsze poznanie 艣rodowiska,
* wady struktury smuk艂ej:
zniekszta艂cenie informacji,
wi臋ksze koszty utrzymania aparatu,
- P艂aska budowa struktur administracji
Kierownik naczelny
Kierownik po艣redni Kierownik po艣redni Kierownik po艣redni
Pracownik Pracownik Pracownik
Pracownik Pracownik Pracownik
* zalety struktury p艂askiej:
lepsze manewrowanie kadr膮 (zast臋pstwa, wykorzystanie specjalist贸w),
艂atwe wykorzystanie techniki i wprowadzanie innowacji,
bardziej wydajna praca,
ta艅sze utrzymanie aparatu,
szybki i nie zniekszta艂cony przep艂yw informacji,
* wady struktury p艂askiej:
niewielka mo偶liwo艣膰 awansu,
7) Wewn臋trzny podzia艂 struktur
- Jednostki liniowe:
* to podstawowe jednostki, uczestnicz膮ce bezpo艣rednio w realizacji celu g艂贸wnego instytucji,
* najni偶sze ogniwa wprowadzaj膮ce w 偶ycia zadania administracji,
* ni偶sze ogniwa administracji,
* zadania typu wykonawczego i operatywne,
- Jednostki sztabowe:
* to kom贸rki spe艂niaj膮ce funkcje us艂ugowe w stosunku do kom贸rek liniowych, poprzez doradztwo pomagaj膮 im w realizacji ich zada艅.
* przygotowuj膮 rozstrzygni臋cia tylko w sprawach zasadniczych, wypracowuj膮 koncepcje pewnych og贸lnych za艂o偶e艅 w dzia艂alno艣ci administracji,
* s膮 umieszczone wysoko w hierarchii organ贸w,
* powodzenie koncepcji wypracowanych przez kom贸rki sztabowe zale偶y od tego czy b臋d膮 odpowiednio zrozumia艂e w ni偶szych, wykonawczych ogniwach.
* kom贸rki sztabowe nie ponosz膮 odpowiedzialno艣ci za dzia艂anie swoich koncepcji w praktyce,
- Podzia艂 na jednostki sztabowe i liniowe nie jest idealny, w wielu miejscach zaciera si臋 granica mi臋dzy tym co jest ?lini膮? a co ?sztabem?,
- Podzia艂 wewn臋trzny w organizacji przedsi臋biorstw, maj膮cy stanowi膰 dope艂nienie podzia艂u na ?linie? i ?sztaby?:
* kom贸rki ruchu ? zadania o charakterze operatywnym,
* kom贸rki zarz膮du ? zadania o charakterze administracyjno-biurowym,
* koncepcja pion贸w organizacyjnych ? du偶膮 jednostk臋 organizacyjn膮 dzieli si臋 na piony, si臋gaj膮ce od szczytu piramidy organizacyjnej do najni偶szych jednostek,
8) Problematyka decentralizacji i dekoncentracji w administracji publicznej
- Decentralizacja ? przekazanie zadnia publicznego na rzecz podmiotu samodzielnego; ustawowe przeniesienie odpowiedzialno艣ci publiczno-prawnej za realizacj臋 dzia艂a艅 publicznych na samodzielne prawnie podmioty nie nale偶膮ce do scentralizowanej administracji rz膮dowej.
- Dekoncentracja ? dokonywana w ramach aktu normatywnego, polega na przenoszeniu kompetencji na organy innego stopnia,
* sens statyczny ? obraz aktualnego rozk艂adu kompetencji mi臋dzy poszczeg贸lnymi organami administracji publicznej,
* sens dynamiczny ? r贸wnoznaczny z procesem dekoncentrowania (przesuwanie uprawnie艅 i obowi膮zk贸w z jednego podmiotu na drugi),
* dekoncentracja pozioma ? wewn膮trz jednego organu lub na tym samym szczeblu,
* dekoncentracja pionowa ? obejmuje r贸偶ne szczeble administracji,
* dekoncentracja sko艣na ? z podmiotu nadrz臋dnego na podmiot podrz臋dny podlegaj膮cy innemu podmiotowi nadrz臋dnemu,
* hierarchiczno艣膰 ? zale偶no艣膰 jednostronna organu ni偶szego stopnia od organu wy偶szego stopnia,
REALIZACJA PRAWA DO DOBREJ ADMINISTRACJI
1)Kultura organizacyjna ? poj臋cie og贸lne
- Cztery wymiary analizy kultury:
* dystans do w艂adzy,
* indywidualizm ? kolektywizm,
* m臋sko艣膰 ? kobieco艣膰,
* unikanie niepewno艣ci,
- Traktowanie kultury organizacyjnej:
* metaforyczne (kultura powsta艂a wraz z powstaniem organu i nie wymaga modyfikacji),
* zmienne zewn臋trzne (wyznaczona przez pracownik贸w, trudna do zmiany),
* zmienne wewn臋trzne (mo偶e zosta膰 zmieniona przez podmiot kierowniczy),
2) Kultura organizacyjna w administracji publicznej
- Typy struktury organizacji a pojawienie si臋 typ贸w kultury:
* struktura funkcjonalna:
dzia艂alno艣膰 poszczeg贸lnych kom贸rek, skupia si臋 na poszczeg贸lnych funkcjach organizacji,
nie wymaga wysokich kwalifikacji,
du偶a rozpi臋to艣膰 kierownictwa,
zcentralizowane uprawnienie decyzyjne,
scentralizowane zadania,
* struktura zorganizowana na program us艂ug臋:
poszczeg贸lne jednostki zajmuj膮 si臋 okre艣lonymi us艂ugami,
wymagane s膮 wysokie kwalifikacje,
zadania mog膮 by膰 zdublowane,
* struktura zorientowana na klienta:
poszczeg贸lne jednostki urz臋dnicze obs艂uguj膮 okre艣lone grupy klient贸w,
decentralizacja uprawnie艅,
specjalizacja urz臋dnika -> wysokie kwalifikacje,
satysfakcja,
* struktura oparta na czynno艣ciach administracji:
podzia艂 na czynno艣ci administracji (np. archiwum),
zamkni臋cie urz臋dnika w konkretnym dziale,
3) Jako艣膰 us艂ug publicznych
- Bazuje na istocie us艂ug:
* wymiary us艂ug:
techniczny,
nietechniczny,
otoczenie us艂ugi,
* pytania/problemy:
czy us艂ugi spe艂niaj膮 wymagania tych, dla kt贸rych zosta艂y zaprojektowane?
czy us艂ugi s膮 wzbogacane przez otoczenie,
czy relacje mi臋dzy odbiorc膮 a dostawc膮 wzbogacaj膮 us艂ug臋,
* satysfakcja odbiorcy:
to co satysfakcjonuje jednego nie musi zadowala膰 innych,
wsp贸艂czynniki satysfakcji s膮 trudne do interpretacji,
wiele us艂ug publicznych nie stawia sobie za zadanie satysfakcj臋 klienta,
poziom satysfakcji nie jest sta艂y i zale偶y od wielu czynnik贸w,
* podej艣cie obywatelskie ? udzia艂 spo艂ecze艅stwa w tworzeniu us艂ug:
w przypadku us艂ug publicznych nie wystarczy wyj艣膰 naprzeciw wyra偶onym problemom ? nale偶y szuka膰 potrzeb nie wyra偶onych,
wyznaczanie priorytet贸w,
alokacja zasob贸w w spos贸b spo艂ecznie uzasadniony,
rozliczenie si臋 z dzia艂alno艣ci,
- 3 poziomy jako艣ci:
* makro ? ustawodawca,
* mezo ? kierownik danej instytucji, kt贸ry decyduje jak realizowa膰 ustawowe cele,
* mikro ? pracownicy,
4) New Public Management
New Public Management Wg. Webera
Struktura organizacyjna Podzielona mi臋dzy jednostki zorganizowane wok贸艂 us艂ug Scentralizowana
Relacje wewn臋trzne Bazuj膮 na kontaktach Bezterminowe
Spos贸b dzia艂ania Adaptacja sposob贸w zarz膮dzania z sektora prywatnego Bez zmian organizacyjnych
Spos贸b finansowania Ci臋cia w u偶ywaniu zasob贸w Sta艂y i rosn膮cy bud偶et
Styl zarz膮dzania Przejrzyste zarz膮dzanie Wa偶ne umiej臋tno艣ci polityczne
Orientacja na wyniki Jasno okre艣lone cele U偶ywanie niejasnych standard贸w
Spos贸b kontroli Kontrola wynik贸w i rezultat贸w Kontrola procedur zwi膮zanych z wydawaniem pieni臋dzy
5) New Public Administration
- Nowoczesne systemy zarz膮dzania:
* best value:
Wielka Brytania,
podstawowymi kryteriami us艂ug s膮: oszcz臋dno艣膰, produktywno艣膰 i efektywno艣膰,
obowi膮zkami systemu s膮 m.in. publikacja planu wdra偶ania i wynik贸w oraz dostarczanie us艂ug (rewidowane co 5 lat),
organem kontrolnym jest komisja audytorska,
wyniki s膮 oceniane wg. Zasady 4?C?:
~ challenge (dlaczego i jak us艂uga jest dostarczana),
~ compare (por贸wnanie z innymi),
~ complete (czy przy podejmowaniu decyzji s膮 przestrzegane zasady uczciwej konkurencji),
~ consult (oczekiwania u偶ytkownik贸w s膮 badane),
* Strategiczna Karta Wynik贸w:
polega na wprowadzeniu do instytucji strategii dzia艂ania, kt贸ra ma by膰 realizowana w spos贸b zr贸wnowa偶ony,
uwzgl臋dnia aspekty finansowy i zewn臋trzny, a tak偶e liczy si臋 z odbiorcami us艂ug,
zastosowanie karty wynik贸w wp艂ywa na obni偶enie koszt贸w,
o wiele trudniej jest jednak stworzy膰 strategi臋 nakierowan膮 na klienta,
* Model doskona艂o艣ci EFQM:
utworzony przez Europejsk膮 Fundacj臋 Zarz膮dzania Jako艣ci膮,
* Rezultaty polityki jako艣ci:
osi膮ganie zamierzonych cel贸w,
wyniki finansowe,
zdolno艣ci do wprowadzania na rynek nowych produkt贸w,
6) Wdra偶anie norm ISO w polskich urz臋dach (wybrane przyk艂ady)
- Seria norm ISO 9000 jest wydawana przez Mi臋dzynarodow膮 Organizacj臋 Normalizacyjn膮,
* ISO oficjalnie rozpocz臋艂a dzia艂alno艣膰 23 lutego 1947 r.,
* W艣r贸d cz艂onk贸w-za艂o偶ycieli jest Polski Komitet Normalizacyjny.
- ISO jest organizacj膮 pozarz膮dow膮, jej cz艂onkowie nie s膮 delegowani przez rz膮dy, pomimo 偶e niekt贸re organizacje cz艂onkowskie znajduj膮 si臋 w strukturach rz膮dowych. Ka偶dy kraj reprezentuje z zasady tylko jedna organizacja.
- Organizacja
* Prace organizacji koordynuje Sekretariat Generalny z siedzib膮 w Genewie.
* Decyzje strategiczne podejmuje Zgromadzenie Og贸lne na corocznych spotkaniach.
* Trzy razy w roku zbiera si臋 Rada ISO.
* Projekty zmian lub projekty nowych norm zwane draftami mo偶e sk艂ada膰 ka偶da organizacja cz艂onkowska.
- Respektowanie norm ISO jest dobrowolne. Jako organizacja pozarz膮dowa ISO nie mo偶e narzuca膰, wymusza膰 ich stosowania.
* Autorytet organizacji wynika z mi臋dzynarodowej reprezentacji, sposobu ustanawiania norm: na zasadzie konsensu, oraz ze zrozumienia wp艂ywu normalizacji na ekonomik臋 gospodarki.
- Charakterystyka normy 9001:2000
* Ma ona nie tylko zapewnia膰 jako艣膰 produktu lub us艂ugi ale wymaga od organizacji aby wykaza艂a sw膮 zdolno艣膰 do osi膮gni臋cia satysfakcji klienta,
- My艣lenie procesowe:
* Za艂o偶ony wynik osi膮ga si臋 bardziej efektywnie, gdy zasoby i dzia艂ania zarz膮dzane s膮 jako proces.
* Okre艣laj膮c zadania stoj膮ce przed organizacj膮 norma stwierdza, 偶e nale偶膮 do nich
* Okre艣lenie i zrealizowanie proces贸w niezb臋dnych dla zapewnienia, 偶e produkt spe艂nia wymagania klient贸w
* Przy podej艣ciu procesowym obowi膮zuj膮 nast臋puj膮ce zasady:
podstawowe procesy urz臋du s膮 udokumentowane i poddane analizie,
powi膮zania wewn膮trz proces贸w analizowane s膮 przez pryzmat potrzeb klient贸w,
powtarzalno艣膰 i jako艣膰 rezultat贸w proces贸w zapewniaj膮 udokumentowane procedury,
podstaw膮 okre艣lania cel贸w i oceny rezultat贸w proces贸w jest pomiar dzia艂a艅,
zarz膮dzanie procesami opiera si臋 na ich ci膮g艂ym doskonaleniu,
zarz膮dzanie procesami zwi膮zane jest ze zmian膮 kultury organizacji,
*G艂贸wne procesy:
Odpowiedzialno艣膰 kierownictwa za polityk臋 i cele jako艣ci, system, kontrol臋,
Zarz膮dzanie zasobami (kwalifikacje pracownik贸w, szkolenia, sterowania informacyjne),
Zarz膮dzanie procesem (procesy zwi膮zane z klientem),
Pomiar, analiza i doskonalenie, spe艂nienie oczekiwa艅 klienta,
- Komunikacja:
* Informacja o:
us艂ugach,
sposobach zamawiania us艂ugi,
mo偶liwo艣ci poprawiania us艂ugi,
sposobie za艂atwiania skarg i wniosk贸w ? sprz臋偶enie zwrotne,
* Zarz膮dzanie zasobami :
Organizacja powinna zapewni膰 niezb臋dne zasoby dla wdro偶enia i utrzymania systemu jako艣ci oraz
sta艂ego jego doskonalenia, a tak偶e osi膮gania zadowolenia klienta drog膮 spe艂nienia jego wymaga艅.
Norma wyr贸偶nia trzy rodzaje zasob贸w:
~ ludzi,
1 Pracownicy powinni posiada膰 odpowiednie kompetencje wynikaj膮ce z wykszta艂cenia, wyszkolenia, umiej臋tno艣ci i do艣wiadcze艅,
2 W odniesieniu do stanowisk pracy maj膮cych wp艂yw na jako艣膰 (de facto ka偶de stanowisko ma wp艂yw na jako艣膰) powinny zosta膰 okre艣lone niezb臋dne kompetencje, kt贸re posiada膰 musz膮 pracownicy na nich zatrudnieni. Aby to spe艂ni膰 powinny by膰 prowadzone odpowiednie szkolenia a ich skuteczno艣膰 powinna cyc oceniana.
3 Organizacja powinna zapewni膰, 偶e pracownicy s膮 艣wiadomi ich roli w realizacji cel贸w jako艣ci.
~ infrastruktura:
1 Infrastruktura to budynki, miejsca pracy, urz膮dzenia, wyposa偶enie do realizacji proces贸w (w tym niematerialne), us艂ugi wspomagaj膮ce (np. transport).
2 Organizacja powinna utrzymywa膰 infrastruktur臋, kt贸ra jest niezb臋dna do osi膮gni臋cia zgodno艣ci z wymaganiami dotycz膮cymi wyrobu.
~ 艣rodowisko pracy,
- Wdra偶anie ? etapy:
* I ? prace przygotowawcze (szkolenia),
* II ? wdro偶enie:
Implementacja,
Wewn臋trzny audyt,
Ci膮g艂e usprawnianie,
* III ? certyfikacja,
- Podstawowe poj臋cia dla ISO 9000
* Polityka jako艣ci - kierownictwo odpowiada za zrozumienie polityki jako艣ci,
* Dokumentowanie systemu jako艣ci:
Ksi臋gi jako艣ci,
Rola dokumentacji ? zasada piramidy dokument贸w:
~ dokument wy偶szego rz臋du musi wskazywa膰 zwi膮zane z nim dokumenty ni偶szego rz臋du,
Nadz贸r nad dokumentacj膮
- Wdra偶anie ISO na przyk艂adzie Urz臋du Dzielnicy Warszawa Bielany
* W dniu 28 grudnia 2001 roku Urz膮d Gminy Warszawa-Bielany otrzyma艂 certyfikat systemu jako艣ci ISO 9001:2000,
* Proces wdra偶ania systemu jako艣ci w Urz臋dzie Gminy Warszawa-Bielany trwa艂 dwa lata. Pocz膮tkowo przebiega艂 zgodnie z norm膮 ISO 9000: 1994. Nast臋pnie, prace zosta艂y nakierowane na spe艂nienie najnowszej normy ISO 9001: 2000 roku, kt贸ra obowi膮zuje od 1.01.2001 roku.
* W fazie przygotowawczej projektu m.in. powo艂ano osoby odpowiedzialne za wdra偶anie zarz膮dzania jako艣ci膮,
Pe艂nomocnika Zarz膮du ds. Jako艣ci (Sekretarz Gminy),
Zesp贸艂 Steruj膮cy, Zesp贸艂 Dokumentuj膮cy (36 pracownik贸w) oraz nadano im zadania, kompetencje i odpowiedzialno艣膰,
* Konsultanci Projektu Umbrella przeszkolili cz艂onk贸w Zarz膮du i kadr臋 kierownicz膮 urz臋du. Dokonano zmian organizacyjnych urz臋du.
* W fazie budowy dokumentacji m.in. opracowano wst臋pn膮 koncepcj臋 dokumentowania systemu jako艣ci. Zesp贸艂 Dokumentuj膮cy zidentyfikowa艂, wyselekcjonowa艂, opracowa艂 i opisa艂 procedury i procesy zachodz膮ce w urz臋dzie. Przedstawiono je w formie graficznej.
* Powsta艂a dokumentacja systemu: Ksi臋ga Jako艣ci i Ksi臋ga Zarz膮dzania Procesami uzgodniona z pracownikami.
* Powsta艂a koncepcja przebudowy i reorganizacji pracy Biura Obs艂ugi Mieszka艅c贸w.
* Korzy艣ci z wprowadzania zarz膮dzania jako艣ci膮 w urz臋dzie dla interesant贸w to:
Usprawnienie organizacji pracy urz臋du zrealizowane poprzez m.in.: uporz膮dkowanie 13. proces贸w i
119. procedur zachodz膮cych w urz臋dzie, wprowadzenie i stosowanie mechanizmu ci膮g艂ego przegl膮du procedur celem ich doskonalenia,
Wprowadzenie przejrzystych procedur dzia艂ania, kt贸re stosowane s膮 wobec ka偶dego interesanta i
ka偶dej sprawie, zastosowane procedury zapewniaj膮 powtarzalno艣膰 i przewidywalno艣膰 post臋powania,
Przyspieszenie reakcji na potrzeby, wymagania i oczekiwania klient贸w dzi臋ki zbieraniu opinii,
dokonywaniu sonda偶y w celu monitorowania i analizowania poziomu jako艣ci us艂ug. Usprawnienie komunikacji mi臋dzy urz臋dem a spo艂eczno艣ci膮 lokaln膮.
Wzrost zaufania klient贸w do urz臋du posiadaj膮cego certyfikat jako艣ci ISO
Przebudowa i reorganizacja pracy Biura Obs艂ugi Mieszka艅ca w efekcie interesant obs艂ugiwany jest w
wygodnym miejscu, w przyjaznej atmosferze przez kompetentnych pracownik贸w,
Wprowadzenie 78. kart informacyjnych. Zawieraj膮 one istotne i przedstawione w przejrzystej szacie
graficznej informacje o us艂ugach 艣wiadczonych przez urz膮d pocz膮wszy od podstawy prawnej, informacji o niezb臋dnych za艂膮cznikach, nale偶nych op艂atach, osobach odpowiedzialnych,
Podnoszenie wiedzy, kompetencji i kwalifikacji pracownik贸w oraz mobilizacja pracownik贸w wok贸艂
wsp贸lnego celu jako艣ci pracy,
Koncepcja e-biura w internecie z zamieszczon膮 informacj膮 o us艂ugach 艣wiadczonych przez urz膮d,
sposobem ich za艂atwiania, informacja o strukturze urz臋du, teksty kart informacyjnych wraz z wnioskami do wype艂nienia.
KADRY W ADMINISTRACJI
1) Zagadnienia og贸lne
- Na podstawie art. 4 ustawy z 1998 kandydat na stanowisko w administracji publicznej powinien spe艂nia膰 nast臋puj膮ce warunki:
* musi by膰 obywatelem RP,
* musi korzysta膰 z pe艂ni praw obywatelskich,
* nie mo偶e by膰 karany za przest臋pstwa z winy umy艣lnej,
* ponadto 偶膮da si臋 od kandydata ?nieposzlakowanej opinii? i kwalifikacji wymaganych w danym pionie administracji,
- Sposoby poznania umiej臋tno艣ci pracownika, a tak偶e przystosowania go do miejsca pracy:
* sta偶,
* praktyka,
* aplikacja,
- Obsadzanie stanowisk mo偶e si臋 odbywa膰 r贸wnie偶 za pomoc膮:
* konkurs贸w,
* wybor贸w,
* awans贸w,
2) Patologie ?urz臋dnicze?
- Korupcja ? 偶膮danie, proponowanie, wr臋czanie lub przyjmowanie, bezpo艣rednio lub po艣rednio 艂ap贸wki lub jakiejkolwiek innej, nienale偶nej korzy艣ci lub jej obietnicy, wypaczaj膮ce dzia艂anie administracji publicznej:
* czynna
* bierna
* walka z korupcj膮 ? szybsze post臋powanie (CBA), zwi臋kszenie dochod贸w w zawodach nara偶onych na korupcj臋, usprawnienie dzia艂alno艣ci, kontrola zewn臋trzna administracji, kolegialno艣膰 przy podejmowaniu decyzji, zwi臋kszenie 艣wiadomo艣ci spo艂ecze艅stwa, nagradzanie za ujawnianie proces贸w korupcyjnych, odpowiedzialno艣膰 osobista urz臋dnik贸w.
FORMY AKTYWNO艢CI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ ? ZAGADNIENIA PODSTAWOWE
1) Procesy decyzyjne i wykonawcze
- Podejmowanie decyzji:
* wybieranie ? jest to dawanie z jakiego艣 wzgl臋du pierwsze艅stwa jednemu elementowi zbioru przed innymi,
* decydowanie ? dokonywanie nielosowego wyboru w dzia艂aniu,
* decyzja ? akt 艣wiadcz膮cy o 艣wiadomym i nie losowym wyborze jednego z rozpoznanych i uznanych za dopuszczalne kierunk贸w przysz艂ego dzia艂ania,
* dzia艂anie ? dobrowolne zachowanie si臋 zmierzaj膮ce do osi膮gni臋cia celu, kt贸re mo偶e polega膰 na wykonaniu czego艣 lub wstrzymaniu si臋 od dzia艂ania.
- Podzia艂 decyzji wg:
* funkcji kierowniczych (Fayol):
decyzje zwi膮zane z funkcj膮 planowania,
decyzje zwi膮zane z funkcj膮 organizowania,
decyzje zwi膮zane z funkcj膮 rozkazywania,
decyzje zwi膮zane z funkcj膮 koordynowania,
decyzje zwi膮zane z funkcj膮 kontrolowania,
* okoliczno艣ci:
decyzje podejmowane dobrowolnie w celu skorzystania z sytuacji jaka si臋 nadarzy艂a,
decyzje problemowe ? wymuszone przez problem, kt贸ry wyst膮pi艂,
decyzje kryzysowe,
* kontekstu decyzji:
nieci膮g艂e ? odr臋bne, nie powi膮zane ze sob膮 kwestie,
ci膮g艂e ? decydent jest autorem ci膮gu wzajemnie powi膮zanych decyzji etapowych,
* normatywnego wyznaczenia tre艣ci decyzji:
programowane ? ich tre艣膰 wynika z istniej膮cych norm post臋powania,
nieprogramowalne ? dotycz膮 problem贸w niepodwa偶alnych,
* stopnia trudno艣ci sytuacji decyzyjnej:
decyzje podejmowane w sytuacjach normalnych,
decyzje podejmowane w sytuacjach trudnych/stresowych ? najlepsz膮 decyzj膮 w tej sytuacji jest jej
odwleczenie o ile to mo偶liwe,
* wiedzy o mo偶liwych kierunkach dzia艂ania:
decyzje/problemy decyzyjne zamkni臋te ? zbi贸r kierunk贸w dzia艂ania jest okre艣lony (mo偶na podj膮膰 decyzj臋 optymaln膮),
decyzje/problemy decyzyjne otwarte ? brak znajomo艣ci pe艂nego zbioru kierunk贸w dzia艂ania powoduje, 偶e decydent nie d膮偶y do decyzji optymalnej lecz zadowalaj膮cej,
* stopnia poinformowania decydenta:
decyzja podejmowana w warunkach pewno艣ci,
decyzja podejmowana w warunkach ryzyka,
decyzja podejmowana w warunkach niepewno艣ci,
- Determinanty decyzji:
* wg. Wr贸blewskiego:
prawne ? wynikaj膮 wprost z przepis贸w prawa,
paraprawne ? czynniki moralne, polityka administracyjna, kryteria celowo艣ci dzia艂ania, prawa ekonomiczne,
pozaprawne ?b okazjonalne, nacisk zewn臋trzny,
* wg. Longchampsa:
konieczno艣ciowe ? zale偶ne od sta艂ych, niezmiennych czynnik贸w (np. po艂o偶enie geograficzne),
powinno艣ciowe ? czynniki, kt贸re wskazuj膮 powinno艣膰,
dowolno艣ciowe ? s膮 to czynniki wyznaczenia, kt贸re wg. Potocznego rozumienia, przypisuje si臋 dowolnemu wyborowi dzia艂aj膮cego:
~ udzia艂 determinant dowolno艣ciowych jest wyrazem tego, 偶e zjawisko administracyjne jest kszta艂towaniem rzeczywisto艣ci spo艂ecznej przez cz艂owieka.
- Decyzje strategiczne:
* cech odr贸偶niaj膮ce je od decyzji taktycznych i operacyjnych:
dotycz膮 celu i zakresu dzia艂ania ca艂ej organizacji,
w wi臋kszym stopniu ni偶 decyzje taktyczne i operacyjne uwzgl臋dniaj膮 wp艂yw otoczenia,
maj膮 wp艂yw na rozmieszczenie i wykorzystanie zasob贸w organizacji,
szeroki horyzont,
s膮 kompleksowe ? rodz膮 wiele nast臋pstw w postaci m.in. decyzji taktycznych i operacyjnych, podejmowanych w celu ich realizacji.
2) Rola informacji ? zagadnienia og贸lnej teorii informacji i cybernetyki, przep艂yw informacji w organizacji, problemy informacyjne, percepcja, mo偶liwe rozwi膮zania
- Ka偶dy obywatel ma zagwarantowane przez konstytucje prawo do dost臋pu do informacji,
- Zasada obowi膮zku organ贸w administracji udzielania stronom informacji o okoliczno艣ciach prawnych i faktycznych ? odnosi si臋 do strony w sprawie (nie do ka偶dego podmiotu),
* s艂u偶y ochronie spraw i interes贸w stron w post臋powaniu administracyjnym,
- Obywatel ma prawo wst臋pu na posiedzenia organ贸w kolegialnych w艂adzy publicznej, pochodz膮cych z powszechnych wybor贸w (rada gminy, rada powiatu, sejmik),
- Ustawa o dost臋pie do informacji publicznej okre艣la organy publiczne zobowi膮zane do udzielania informacji,
- Konstytucja RP dopuszcza pewne ograniczenia w kwestii dost臋pu do informacji:
* gwarantuje to ochron臋 danych osobowych,
* ograniczenia wprowadza m.in. ustawa o ochronie informacji niejawnych (zawiera r贸wnie偶 wykaz informacji stanowi膮cych tajemnic臋 pa艅stwow膮),
* gwarantuje utrzymanie tajemnicy zawodowej (tajemnica adwokacka, lekarska),
3) Rola dokumentacji
- Formularze:
* stosowanie wzorc贸w mo偶e u艂atwia膰 za艂atwianie spraw administracji,
* mo偶e r贸wnie偶 u艂atwia膰 prac臋 organowi na szczeblu gminy lub wojew贸dztwa,
* bywa i tak 偶e ustawodawca wprowadza formularze ? wzorce pewnych decyzji czy wniosk贸w,
- Instrukcja kancelaryjna:
* regulacja przyjmowania i obiegu korespondencji w danym urz臋dzie organu administracji publicznej,
* normalizacja czynno艣ci kancelaryjnych ? wysy艂ania i dor臋czania pism, sposob贸w przechowywania akt,
* post臋p techniki umo偶liwia wprowadzenie informatyki w czynno艣ciach kancelaryjnych,
przechowywanie danych w pami臋ci komputerowej,
zabezpieczenie przechowywanych danych,
wysy艂anie i przyjmowanie korespondencji droga elektroniczn膮,
- Instytucja archiw贸w zak艂adowych:
* przechowuje si臋 tam akta spraw ostatecznie za艂atwionych przez urz膮d,
* istnieje obowi膮zek przechowywania przez okre艣lony czas dokumentacji powstaj膮cej w organach pa艅stwowych, pa艅stwowych jednostkach organizacyjnych, organach samorz膮du terytorialnego oraz w jednostkach organizacyjnych samorz膮du,
* przepisy wykonawcze okre艣laj膮 okres przechowywania dokument贸w i zasady ich kwalifikacji,
- Materia艂y archiwalne pochodz膮ce od organ贸w administracji publicznej i samorz膮du terytorialnego wchodz膮 w sk艂ad pa艅stwowego zasobu archiwalnego. Udost臋pnia si臋 je jednostkom organizacyjnym i obywatelom na potrzeby nauki, kultury, techniki oraz gospodarki (w uzasadnionych przypadkach dyrektor archiwum mo偶e odm贸wi膰 wydania akt),