1.Cele zarządzania- zapewnienie sprawnego i skutecznego osiągania celów w organizacji, a więc sprawne wykorzystanie zasobów w sposób mądry rozważny i bez niepotrzebnego marnotrawstwa oraz skuteczny tj. właściwe podejmowanie decyzji i wprowadzanie je w życie.
2.Do głównych form komunikacji niewerbalnej zalicza się :
-mimika(wyraz twarzy to najbardziej wymowny sposób komunikacji niewerbalnej świadczy on o stanie emocjonalnym rozmówcy.
-kontakt wzrokowy wyraża stosunek do rozmówcy, unikanie kontaktu wzrokowego może świadczyć, np. o lekceważeniu lub braku szczerości. Nadmierny kontakt wzrokowy wskazuje często na próbę zdominowania odbiorcy.
-gesty są nieodłącznym elementem komunikacji niewerbalnej stanowiąc najczęściej ilustrację przekazu słownego. Gesty mogą także stanowić sygnały o samopoczuciu lub stanie emocjonalnym.
-postawa ciała oddaje nastawienie jakie przyjmuje rozmówca: aprobatę, dezaprobatę, obojętność.
-wygląd zewnętrzny i higiena osobista to aspekty mające silne znaczenie w kształtowaniu wrażenia odbiorcy często decydując o jego nastawieniu i stosunku do rozmówcy.
-niewerbalne aspekty mowy ( intonacja tempo i rytm mówienia, akcent, ton głosu podkreślają znaczenie przekazywanych komunikatów oraz nastawienie emocjonalne nadawcy w stosunku do przekazywanych treści.
3. Organizacja jest systemem w którym występuje kategoria celu odznaczającym się przyczynieniem w części do powodzenia całości a więc współdziałania do osiągnięcia globalnego celu.
4.Misja przedsiębiorstwa spełnia trzy funkcje:
-wyznacza kierunek działań i dotyczy przyszłości.
-wyraża wyznania które stają się udziałem kierownictwa i pracowników.
- jest wiarygodna co do możliwości jej realizacji.
5.Analiza SWOT obejmuje:
I. Analizę organizacji
II. Silne strony
III. Słabe strony
IV. Analiza otoczenia szanse i zagrożenia
6.Struktura macierzowa powstaje poprzez narzucenie na funkcjonalny schemat powiązań poprzecznych (zadaniowych) struktury macierzowe mają dużą elastyczność działania i możliwość doboru specjalistów.
Struktura funkcjonalna- polega na tym że pracownik liniowy podlega jednocześnie kilku przełożonym z których każdy odpowiedzialny jest za jedną z funkcji zarządzania.