Finanse publiczne ocena funkcjonowania struktur ministerstwa finansów
Ocena funkcjonowania struktur ministerstwa finansów
Naczelnym organem administracji państwowej kierującym sprawami finansów publicznych, oddziałującym na ich funkcjonowanie i rozwój stosownie do potrzeb społecznych, zgodnie z polityką państwa jest Minister Finansów. Aparatem wykonawczym Ministra Finansów jest Ministerstwo Finansów, które działa w ramach statusu nadanego rozporządzeniem Prezesa Rady Ministrów z 16 marca 2001 roku (DzU nr 19, poz. 213).
Ministerstwo - to zespół osób wyposażonych w odpowiednie środki rzeczowe powołanych do pomocy ministrowi w kierowaniu resortem.
Ministerstwo Finansów działa zgodnie z rozporządzeniami, wytycznymi, decyzjami i poleceniami Ministra Finansów.
Minister Finansów nadzoruje Generalnego Inspektora Celnego i Krajową Izbę Biegłych Rewidentów oraz podlegają mu następujące jednostki organizacyjne -
Instytut Finansów,
Centrum Kształcenia Kadr Skarbowości,
Ośrodek Doskonalenia Zawodowego Kadr Resortu Finansów,
Ośrodek Wypoczynkowo-Szkoleniowy.
W Ministerstwie działa gospodarstwo pomocnicze Zakład Obsługi Ministerstwa Finansów, a także Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej i Szef Służby Cywilnej.
Celem polityki Fiskalnej Państwa jest - optymalizacja dochodów budżetowych, czyli zapewnienie takiego wpływu pieniędzy do budżetu, by zapewnić sprawne funkcjonowanie struktur państwa oraz rozwój gospodarki.
Budżet państwa musi uwzględnić możliwości wywiązywania się przez podatników z obciążeń podatkowych. Jeśli obciążenia te są zbyt duże, może nastąpić załamanie gospodarki, spadek dochodów państwa i wzrost przestępczości finansowej.
Aby temu zapobiegać w resorcie finansów działa specjalny aparat skarbowy.
Do zadań Ministra Finansów należy - inicjowanie polityki państwa w zakresie finansów publicznych i jej realizacja oraz zapewnienie koordynacji działań w sprawach gospodarowania publicznymi środkami finansowymi.
Minister Finansów jest właściwy w sprawach finansów publicznych, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych odrębnymi przepisami do kompetencji innych organów administracji rządowej oraz organów samorządu terytorialnego.
Do zakresu działania Ministra Finansów należy w szczególności przygotowywanie i przedstawianie Radzie Ministrów -
projektów założeń systemu finansów publicznych, w tym budżetowego, podatkowego, ubezpieczeń majątkowych i osobowych,
projektów systemu planowania finansowego jednostek realizujących zadania objęte budżetem państwa i budżetami gmin,
projektu ustawy budżetowej,
sprawozdań z realizacji budżetu państwa,
bilansu finansów sektora publicznego i prognozy bilansu płatniczego,
projektów ustaw i rozporządzeń Rady Ministrów dotyczących finansów publicznych,
zapewnienie realizacji dochodów i wydatków budżetu państwa oraz wykonywanie kontroli w tym zakresie,
sprawowanie ogólnego nadzoru w sprawach podatkowych i dewizowych,
realizacja polityki zaciągania długu publicznego, w tym opracowywanie polityki emisji oraz warunków emisji skarbowych papierów wartościowych przeznaczonych na rynek krajowy lub zagraniczne rynki finansowe, a także zasad organizacji rynku pierwotnego i wtórnego skarbowych papierów wartościowych oraz zasad i warunków zaciągania przez państwo kredytów i pożyczek,
prognozowanie wskaźników charakteryzujących dochody ludności i sytuację finansową przedsiębiorstw,
organizowanie poboru podatków, a w zakresie wynikającym z innych przepisów, również niepodatkowych należności budżetowych i innych świadczeń pieniężnych na rzecz Skarbu Państwa oraz udział w międzynarodowej współpracy podatkowej, w tym negocjowanie i nadzór nad realizacją międzynarodowych umów podatkowych,
ustalanie zasad ewidencji należności i zobowiązań Skarbu Państwa oraz ich obsługa i dochodzenie, w zakresie nie przypisanym innym organom,
udzielanie poręczeń i gwarancji Skarbu Państwa, ich ewidencja i obsługa w zakresie wynikającym, z odrębnych przepisów,
kontrola skarbowa oraz nadzór nad organami kontroli skarbowej,
współudział w opracowywaniu i koordynowaniu realizacji polityki dewizowej, kredytowej i płatniczej w obrotach z zagranicą oraz współudział w organizowaniu współpracy z zagranicą, w tym z międzynarodowymi organizacjami i instytucjami finansowymi, a także opracowywanie zasad i warunków konwersji zagranicznych długów państwowych,
zapewnianie koordynacji działań dotyczących międzynarodowej współpracy w zakresie usług finansowych,
inicjowanie polityki państwa oraz realizacji zadań określonych odrębnymi przepisami wobec banków, zakładów ubezpieczeń i innych instytucji finansowych,
opracowywanie zasad funkcjonowania rynku finansowego,
udział w opracowywaniu systemu regulacji nadzoru bankowego,
sprawowanie nadzoru i kontroli nad działalnością podmiotów urządzających i prowadzących gry losowe lub zakłady wzajemne,
prowadzenie Krajowej Ewidencji Podatników,
zapewnienie jednolitego stosowania prawa podatkowego przez podległe mu organy i urzędy,
wydawanie Dziennika Urzędowego Ministerstwa Finansów i Biuletynu Skarbowego,
wykonywanie innych zadań, w tym z zakresu obronności i bezpieczeństwa państwa, określonych odrębnymi przepisami.
Minister Finansów współdziała z innymi naczelnymi i centralnymi organami administracji rządowej w realizowaniu zadań Rady Ministrów, a w szczególności w sprawach -
polityki społeczno-gospodarczej,
opracowywania założeń i realizacji polityki państwa w zakresie kształtowania środków na wynagrodzenia,
ubezpieczeń społecznych,
polityki celnej,
kształtowania urzędowych cen i urzędowych marż handlowych,
kształtowania cen minimalnych na niektóre produkty rolne i artykuły żywnościowe oraz opłat sankcyjnych,
statystyki finansowej,
przygotowań mobilizacyjno-obronnych,
tworzenia systemu finansowania i kredytowania budownictwa mieszkaniowego.
Minister Finansów współdziała -
z Ministrem Gospodarki w ustaleniu zasad rachunkowości,
z Narodowym Bankiem Polskim w przygotowywaniu założeń polityki pieniężno-kredytowej państwa, zasad i warunków udzielania kredytów, ustalania kursów walutowych.
Minister Finansów ustala warunki prowadzenia rozliczeń środków zgromadzonych na rachunkach likwidacyjnych, w tym zasady stosowania kursów walut dla jednostek rozliczeniowych, emituje skarbowe papiery wartościowe, w szczególności obligacje pożyczek państwowych i bony skarbowe przeznaczone na krajowe i zagraniczne rynki finansowe, określa, w drodze zarządzenia, warunku emisji skarbowych papierów wartościowych, a w szczególności wartości nominalnej poszczególnych emisji, wysokość i sposób oprocentowania, ich terminy wykupu i płatności odsetkowych, podmioty uprawnione do nabycia, sposób ustalenia ceny emisyjnej oraz terminy przedawnienia, z zastrzeżeniem ust. 3.
Ministrowi Finansów podlegają - izby skarbowe, jako organy specjalne administracji rządowej, oraz, na podstawie odrębnych przepisów, inne organy, a w szczególności urzędy kontroli skarbowej i inspektorzy kontroli skarbowej.
Minister Finansów sprawuje kontrolę podległych mu organów i urzędów, o których mowa w ust. 1, w zakresie prawidłowości wykonywania zadań należących do ich zakresu działania, a także przestrzegania przez pracowników tych organów i urzędów zasad etyki zawodowej, bezstronności, obiektywizmu działania oraz ochrony słusznych interesów Skarbu Państwa, w tym także ustalania lub określania i poboru podatków i niepodatkowych należności budżetowych.
Minister Finansów powołuje i odwołuje -
dyrektora izby skarbowej,
wicedyrektora izby skarbowej oraz naczelnika urzędu skarbowego - na wniosek dyrektora izby skarbowej.
Kompetencje Ministra Finansów -
sprawowanie ogólnego nadzoru nad obowiązującym systemem podatkowym,
organizacja poboru podatków i innych należności, danin podatkowych,
tworzenie prawa podatkowego tj. projektowanie ustaw, wydawanie rozporządzeń i zarządzeń.
Komórki organizacyjne mogą mieć formę działu (co najmniej 10 pracowników), referatu (co najmniej 5 pracowników), stanowiska pracy.
W urzędach skarbowych organizuje się stanowiska operacyjne - informacyjno-recepcyjne, rejestracyjne, kasowo-rachunkowe, a ich liczba zależy od rozmiaru i zakresu realizowanych zadań oraz warunków technicznych i lokalowych urzędu skarbowego.
Do podstawowych zadań izb skarbowych należy - nadzór nad urzędami skarbowymi oraz orzecznictwo w drugiej instancji w sprawach podatkowych należności budżetowych, kar skarbowych oraz egzekucji należności pieniężnych i kar.
Drugim pionem aparatu skarbowego jest kontrola skarbowa.
Jej działalność reguluje ustawa z 28 września 1991 roku o kontroli skarbowej (DzU nr 100, poz. 442). Celem kontroli skarbowej jest ochrona interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa oraz zapewnienie skuteczności wykonywania zobowiązań podatkowych i innych należności stanowiących dochód budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych.
Celem kontroli skarbowej jest również badanie zgodności z prawem gospodarowania mieniem innych państwowych osób prawnych.