Narodowa ,,Jednostka” (The National Probation Service) zajmująca się zawieszeniem kary (nadzór kuratorski) w Anglii i Walii została utworzona za pomocą ustawy w kwietniu 2001 roku. Prawodawstwo połączyło poprzednie niezależne 54 regiony w jedną narodową ,,Jednostkę”. National Probation Service z 42 regionami nadzoru kuratorskiego. Po raz pierwszy w historii ,,zawieszania kary” była możliwość aby koordynować strategię narodowe zarówno w polityce jak i działaniach. Nowopowstała ,,Jednostka” założyła sobie za cel osiągnięcie 5 % spadku recydywistów pod nadzorem do roku 2005. Przed kwietniem 2001 roku było wiele inicjatyw związanych z zapobieganiem przestępczości przez Sir. Grahama Smitha szefa inspektoratu zajmującego się zawieszaniem kary (Inspector of Probation) Jednak pomimo dużej ilości podejmowanych inicjatyw skala przestępczości pozostawała na ok. 56%.

Inicjatywa skutecznego działania

Sir. Graham Smith zlecił badania socjologiczne aby oszacować zasięg rozmiarów praktycznej inicjatywy przez ,,Probation Service” w Anglii i Walii oraz ustalić jakie programy działają i sprawdzają się. Badania socjologiczne znane jako ,,The Underdowyn Report” wykazały, że było 210 różnych programów działających w 54 regionach i nawet nie można było wykazać ich dowodów na efektywność. Niemożliwe stało się dojście do jakichkolwiek wniosków, ani ocenić ich przydatność w obniżeniu przestępczości Dostępność programów wzdłuż całej Anglii i Walii była niespójna co było przez Smitha nie do przyjęcia i musiało zostać poprawione przez powołanie ,,National Probation Service” . Doprowadziło to do wprowadzenia ,,Effective Practice Initiative”, gdzie ustanowione pewne standardy i oczekiwania. Wszyscy przestępcy byli kontrolowani wg tych samych zasad. Został powołany panel, którego szefem został sir. Duncan Nichol. Panet ten miał na celu nadzorować i akredytować rozwój efektywności programów zarówno dla więziennictwa jak i nadzoru kuratorskiego. Miał zapewniać międzynarodowe standardy i oceniac ich wpływ na przyszłe przestępstwa. Panel określał narzędzia, podstawowe dowody, które byłby wykorzystywane zarówno przez więziennictwo jak i sądownictwo w Anglii i Walii. Znane pod nazwą OASy (Offender Assessment System) zapeniały przestępcą ocenę przez takie same kryteria bez względu na to gdzie mieszkają lub kto był ich kuratorem. W 1999 roku rozwinięto większą ilość programów dla przestępców- program dla przestępców ze złym sprawowaniem, domowej przemocy, seksualnych i nadużywających różnych substancji. ,,Comunity Punishment” (kara społeczna) obejmował pionierski program dla więźniów z krótkim wyrokiem.

Strategia- co zadziała/zadziałało

Pomimo, że wlożono, wiele wysiłku w programy nie wszystkie spełniały oczekiwania swoich twórców. Badania nad programami ukazały, że przestępcy powinni być włączeni w integracje ze społeczeństwem oraz mieć możliwość zatrudnienia. Było to zadanie dla Community Punishment. W Londynie 5 wcześniej niezależnych ośrodków kuratorskich zostało połączone w jeden, który obejmował cały Londyn. Jest on opowiedzialny za 20% pracy National Probation Service jako całość.

Postęp/ OASys

Program OASys jest obszernym narzędziem, który obejmuje ryzyko wyroku (skazania), ryzyko poniesionej straty i ryzyko recydywy. Ma on ujednolicone narzędzia pomiaru, które wcześniej były inne dla różnych obszarów. Obejmuje on Anglię i Walię, większość ludzi pracujących na podstawie tego programu uważa go za pożyteczny i dobry.

Poznawcze zachowanie

Do połowy 2003 roku 13 programów behawioralnych było akredytowane przez Joint Accreditation Panel. Zawierały w sobie ogólne programy takie jak Think First (najpierw pomyśl), programy dla narkomanów ASRO, dla kobiet, programy przemocy seksualnej, przeciwko przemocy oraz programy dla pijanych kierowców. Wybór programów wciąż stwarza niebezpieczeństwo ,,sprawiedliwości geograficznej” oraz zależy od tego czego tak naprawdę potrzebuje dany przestępca. W małych regionach istnieje ryzyko wystąpienia zbyt mało określonych przestępców aby dany program ich objął. Aktualnie jest mała integracja pomiędzy więziennictwem a programami kuratorskimi.

Społeczna reintegracja i partnerstwo

The What Works nakłada nacisk na społeczną reintegrację i nadzór przestępców. Program pomaga przestępcom podnieść zdolności do myślenia, nie było by to łatwe gdyby pozostawali oni bezdomni lub mieli braki w podstawowej edukacji tak by wprowadzić nowe myślenie w praktykę. Stephen Farralls uważa, że przestępcy funkcjonowali by lepiej mając nadzór i gdyby poczuli się pożyteczni w społeczeństwie. Stanowi to następny krok do działania.

Podstawowe umiejętności

Istnieje mnóstwo dowodów, że większość przestępców ma ograniczone podstawowe umiejętności. Wielu z nich rzuciło szkołę z powodu niestosownego zachowania. Nie potrafią napisać i odczytać podań dlatego nie potrafią dostać pracy. Rząd przeznaczył 30 milionów funtów w latach 2003/04 na edukację przestępców, którzy po zakończeniu edukacji powinni być zdolni do ukończenia egzaminów GCSEs.

Zatrudnienie

Istnieje bliska korelacja pomiędzy obniżeniem przestępczości poprzez zatrudnienie. Agencja Job Centre Plus ma na celu pomoc w zatrudnieniu natomiast kuratorzy pomagają w jego osiągnięciu.

Terapia narkotykowa

Istnieje bardzo bliskie połączenie pomiędzy używaniem narkotyków a przestępczością. W lokalnych obszarach nadzór kuratorski nawiązał współpracę partnerska z DATs (lokalna grupa antynarkotykowa) aby zapewnić przestępcom uzależnionym dostęp do leczenia. Terapa antynarkotykowa dzięki tej współpracy jest w tej chwili dostępna w całym kraju i daje rezultaty ukazując redukcję używania narkotyków.

Przystosowania/ zakwaterowanie

Stanowi kluczową część do przystosowania społecznego. Nie jest trudno wyobrazić sobie jak trudne jest prowadzenie życia po przestępstwie szczególnie jeśli jest się bezdomnym lub żyje w nieodpowiednich warunkach. Nadzór kuratorski próbuje nawiązać współpracę z lokalnymi mieszkańcami, jednak nie jest to łatwe. Probation Service prowadzi wiele hosteli, które zapewniają więźniom zakwaterowanie i nadzór. Hostel w Manchesterze jest jednym z pionierskich, do tej pory daje pozytywne rezultaty.

Przeciwnicy i ochrona publiczna

Zawsze istniała grupa ludzi, która była przeciwna wszelkim programom. W 2001 roku powstała organizacja o nazwie The Multi- Agency Public Protection Pnels, która zapewniała, że każdy przestępca wysokiego ryzyka zwolniony z więzienia ma plan, który zapewnia mu najlepszą rehabilitację i ochronę publiczna. Przeciwnicy mają szansę wskazać ich obawy. Nadzór kuratorski zapewnia 35 raportów do zwolnień warunkowych każdego roku zapewniając informacje o prawdopodobieństwie ryzyka i obawach przeciwników.

Kary społeczne

W 2004/05 roku powstała organizacja ECP- Enhanced Community Punishment, która zapewniała 4 główne komponenty:

-wzorzec pro- społeczny

-założenia standardowe jakości

-integracyjne zarządzanie przypadkami

Badania Gilla Mc Ivars pokazały, że im więcej znacząca kara społeczna tym bardziej prawdopodobna była redukcja przestępczości. ECP chciał włączyć bezpłatną pracę społeczną przestępcom.

Zmiana kultury Zmiana praktyki

Zmiana programów w nadzorze kuratorskim miała miejsce na masową skalę wzdłuż całego narodowego systemu kuratorskiego za pomocą połączenia wielu obszarów kuratorskich jak również zmian w prawie kryminalnym. Kuratorska praca również uległa zmianie. Zawody takie jak kierownik terapii czy kierownik programu nie były już takie dominujące wśród kuratorów. Ludzie pracujący z przestępcami musieli wykazać się zdolnościami, przechodzić wiele szkoleń aby móc pracować odpowiednimi narzędziami. Im lepiej będą przeszkoleni kuratorzy tym większe jest prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu w pracy z przestępcami. Kurator jest osobą nie tylko osądzającą i przymuszającą ale także motywującą. Jest także osobą, która wyznacza i sprawuje piecze nad celem długoterminowym społecznej integracji i zmniejszenia przestępczości.

Ramy zarządzania wynikami

Osiągnięcia z wszystkich obszarów działalności są monitorowane na poziomie lokalnym oraz krajowym i przekazywane dalej tak aby można było śledzić własne wyniki oraz porównywać z wynikami innych obszarów. Pozwala to zrozumieć czynniki mające wpływ na ukończenie programu. Przeprowadzone badania maja na celu odpowiedzieć, jaka jest dostępność programu oraz czy dany program spełnia indywidualne potrzeby odbiorców oraz czy istnieje dostateczna motywacja do ukończenia programu. Istnieje także potrzeb przeprowadzania badań dotyczących odpowiedzi na pytanie, dlaczego niektórzy kończą dany program a inni nie. W celu polepszenia strategii działań organizowane są konferencje, na których jest okazja porównania i rozpowszechniania dobrych praktyk.

Inicjatywy związane z poprawą

Krajowa Służba ds. Zarządzania Przestępcami daje ,,zielone światło” dla pracy z indywidualnym przypadkiem. Metoda indywidualnego przypadku musi obejmować potrzebę zabezpieczenia stosownych interwencji dla przestępców oraz motywowanie i wspieranie przestępców poprzez te interwencje. Proponuje się miejscowych i regionalnych kierowników ds. przestępców, którzy będą pełnili rolę koordynatorów.

Uczenie się poprzez doświadczenie.

W roku 2003 kluczowe programy są dostępne w każdym obszarze nadzoru kuratorskiego i przynoszą widoczne oznaki skuteczności w redukowaniu recydywy. Wiele pierwotnych pomysłów zostało opracowane przez doświadczonych praktyków a nie teoretyków. Są one bardzo ważne dla przyszłych działań.

Czy to działa

Istotny miernik – to poziom ponownego skazania. Dwuletni faktyczny poziom ponownego skazania porównywany z poziomem przewidywanym dla przestępców skazanych w 1999 roku został zredukowany w następujący sposób:

-o 3,1 % ogólnie w przypadku interwencji służby kuratorskiej

-o 4,9% w przypadku Nakazów Karania w Społeczności

-o 4,9% dla Nakazów z Warunkami Programowymi

Liczby te pokazują, że wyżej opisana działalność potrafi dokonać zmian. Ponadto, jeśli praktyka oparta o dowody działa powinno się zobaczyć dalszą poprawę tych liczb w następnych latach. Przypadki, które były nadzorowane w 1999 roku były na bardzo wczesnym etapie uruchomienia akredytowanych programów; przypadki nadzorowane w 2003 roku powinny wykazać o wiele lepsze wyniki jeśli programy mają wpływ na recydywę.

Przyszły rozwój

Na przyszłość proponowane są zmiany strukturalne w celu połączenia służb więziennych i kuratorskich, stworzenie odpowiedniego programu profilaktycznego dla grup wysokiego ryzyka oraz dla osób, które popełniły już przestępstwo.