1. Instalacja (co to jest, jak należy zgodnie z POŚ eksploatować instalacje?)

Wymagany zakres kompensacji przyrodniczej w przypadku przedsięwzięć, dla których była przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko na podstawie ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, określa decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach oraz inne decyzje, przed wydaniem których została przeprowadzona ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

Art. 76.

1. Nowo zbudowany lub przebudowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacja nie mogą być oddane do użytkowania, jeżeli nie spełniają wymagań ochrony środowiska, o których mowa w ust. 2.

2. Wymaganiami ochrony środowiska dla nowo zbudowanego lub przebudowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji są:

1. wykonanie wymaganych przepisami lub określonych w decyzjach administracyjnych środków technicznych chroniących środowisko;

2. zastosowanie odpowiednich rozwiązań technologicznych, wynikających z ustaw lub decyzji;

3. uzyskanie wymaganych decyzji określających zakres i warunki korzystania ze środowiska;

4. dotrzymywanie na etapie wymaganych prawem badańmi sprawdzeń, wynikających z mocy prawa standardów emisyjnych oraz określonych w pozwoleniu warunków emisji.

1. Nowo zbudowany lub przebudowany obiekt budowlany, zespół obiektów lub instalacja nie mogą być eksploatowane, jeżeli w okresie 30 dni od zakończenia rozruchu nie są dotrzymywane wynikające z mocy prawa standardy emisyjne albo określone w pozwoleniu warunki emisji, ustalone dla fazy po zakończeniu rozruchu.

2. Na 30 dni przed terminem oddania do użytkowania nowo zbudowanego lub przebudowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, inwestor jest obowiązany poinformować wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o planowanym terminie:

1. oddania do użytkowania nowo zbudowanego lub przebudowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji;

2. zakończenia rozruchu instalacji, jeżeli jest on przewidywany.

1. Obszar Natura 2000 (co to jest, jak i dlaczego powstaje, jakie są konsekwencje prawne powstania takiego obszaru?)

Obszar Natura 2000 jest to siec obszarów obejmująca:

• obszary specjalnej ochrony ptaków;

• specjalne obszary ochrony siedlisk;

• obszary mające znaczenie dla Wspólnoty.

Natura 2000 powstaje jako obszar specjalnej ochrony ptaków, mając na uwadze zachowanie poszczególnych cennych lub zagrożonych składników różnorodności biologicznej.

Powstawanie obszaru natura 2000:

1. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska opracowuje projekt listy obszarów Natura 2000, zgodnie z przepisami prawa Unii Europejskiej.

2. Projekt, o którym mowa w ust. 1, wymaga zasięgnięcia opinii właściwych miejscowo rad gmin. Niezłożenie opinii w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu uznaje się za brak uwag.

3. Minister właściwy do spraw środowiska, po uzyskaniu zgody Rady Ministrów, przekazuje Komisji Europejskiej:

1. listę proponowanych obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty;

2. szacunek dotyczący współfinansowania przez Wspólnotę ochrony obszarów wyznaczonych ze względu na typy siedlisk przyrodniczych oraz gatunki roślin i zwierząt o znaczeniu priorytetowym;

3. listę obszarów specjalnej ochrony ptaków.

Wyznaczenie obszaru specjalnej ochrony

ptaków lub specjalnego obszaru ochrony siedlisk, zmiana jego granic lub likwidacja następuje w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, ministrem właściwym do spraw rybołówstwa i z ministrem właściwym do

spraw gospodarki wodnej, w drodze rozporządzenia ministra właściwego do spraw środowiska, które określa nazwę, położenie administracyjne, obszar i mapę obszaru, cel i przedmiot ochrony. Minister właściwy do spraw środowiska, wydając rozporządzenie, kieruje się stanem siedlisk przyrodniczych oraz gatunków roślin i zwierząt oraz koniecznością

zachowania szczególnie cennych lub zagrożonych składników różnorodności biologicznej.

Konsekwencje prawne powstania obszaru natura 2000:

Na obszarze Natura 2000 obowiązuje zakaz podejmowania działań mogących, osobno lub w połączeniu z innymi działaniami, znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru Natura 2000, w tym w szczególności:

1. pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych lub siedlisk gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony wyznaczono obszar Natura 2000

2. wpłynąć negatywnie na gatunki, dla których ochrony został wyznaczony obszar Natura 2000

3. pogorszyć integralność obszaru Natura 2000 lub jego powiązania z innymi obszarami

Szczegółowe zasady postępowania (w tym gospodarowania) na obszarach Natura 2000 ustalane są indywidualnie dla każdego obszarów poprzez postanowienia planu ochrony lub planu zadań ochronnych.

Jeżeli ktokolwiek podejmie na obszarze Natura 2000 jakiekolwiek działania niezgodne z ustaleniami ustanowionego planu, to Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska, jako organ sprawujący nadzór nad tym obszarem, będzie obowiązany – na podstawie art. 37 ust 2 Ustawy o ochronie przyrody – do nakazania natychmiastowego ich wstrzymania i podjęcia w wyznaczonym terminie czynności niezbędnych do przywrócenia poprzedniego stanu danego obszaru, jego części lub chronionych na nim gatunków.

3.Odpady (ustawowa definicja, ogólne zasady gospodarowania odpadami, na czym polega ich odzysk i recykling, jakie podmioty i w jakim celu opracowują plany gospodarki odpadami, jak przebiega kontrola realizacji tych planów?)

Odpady – każda substancja lub przedmiot należący do jednej z kategorii, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia jest obowiązany.

Zasady gospodarowania odpadami:

- zapobiegać powstawaniu odpadów lub ograniczać ilość odpadów i ich negatywne oddziaływanie na środowisko przy wytwarzaniu produktów, podczas i po zakończeniu ich użytkowania

-zapewniać zgodny z zasadami ochrony środowiska odzysk, jeżeli nie udało się zapobiec powstawaniu odpadów

-zapewniać zgodne z zasadami ochrony środowiska unieszkodliwianie odpadów, których powstaniu nie udało się zapobiec lub których nie udało się poddać odzyskowi

Recykling polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu.

Odzysk – wszelkie działania, nie stwarzające zagrożenia dla życia, zdrowia ludzi lub dla środowiska, polegające na wykorzystaniu odpadów w całości lub w części, lub prowadzące do odzyskania z odpadów substancji, materiałów lub energii i ich wykorzystania.

Plany są opracowywane na szczeblu krajowym, wojewódzkim, powiatowym i gminnym przez ministra właściwego do spraw środowiska w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej w celu osiągnięcia celów założonych w polityce ekologicznej państwa oraz stworzenia w kraju zintegrowanej i wystarczającej sieci instalacji i urządzeń do odzysku i unieszkodliwiania odpadów.

Rada ministrów uchwala krajowy plan gospodarki odpadami. Projekt wojewódzkiego, powiatowego lub gminnego planu gospodarki odpadami opracowują organy wykonawcze województwa, powiatu lub gminy.

Projekty planów podlegają zaopiniowaniu:

Projekt planu krajowego – przez zarządy województw

Projekt planu wojewódzkiego – przez ministra właściwego do spraw środowiska, organy wykonawcze powiatów i gmin z obszaru województwa, wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska, a w zakresie związanym z ochroną wód - przez właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej oraz w zakresie związanym z portami i wodami morskimi – przez dyrektora właściwego urzędu morskiego.

Projekt planu powiatowego – przez zarząd województwa oraz przez organy wykonawcze gmin z terenu powiatu

Projekt planu gminnego – przez zarząd województwa oraz zarząd powiatu

Kontrola realizacji planu gospodarowania odpadami polega na sporządzaniu sprawozdań obejmujących okres dwóch lat kalendarzowych przez:

ministra właściwego do spraw środowiska – z realizacji planu krajowego

zarząd województwa – z realizacji planu wojewódzkiego

zarząd powiatu – z realizacji planu powiatowego

organ wykonawczy gminy – z realizacji planu gminnego

1. Ochrona środowiska (definicja wg POŚ, do jakich przepisów ustawa POŚ odwołuje nas w kwestiach ochrony poszczególnych zasobów środowiska?)

Def. wg POŚ- ochrona środowiska rozumie się przez to podjęcie lub zaniechanie działań, uniemożliwiające zachowanie lub przywracanie równowagi przyrodniczej, ochrona ta polega na: racjonalnym kształtowaniu środowiska, gospodarowaniu zasobami środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju; przeciwdziałaniu zanieczyszczenia i przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego.

Ochrona poszczególnych zasobów środowiska:

-ochrona wód- Prawo wodne

-gospodarowanie złożem kopalin i związane z eksploatacją złoża- Prawo geologiczne i górnicze

- ochrony obszarów i obiektów o wartościach przyrodniczych, krajobrazu, zwierząt i roślin zagrożonych wyginięciem oraz drzew, krzewów i zieleni –Ustawa o ochronie przyrody

-ochrona lasów- Ustawa o lasach

-ochrona dziko występujących zwierząt- m.in. Prawo łowieckie, Ustawa o ochronie przyrody,

-ochrona zwierząt gospodarskich i domowych – Ustawa o ochronie zwierząt

-ochrona gruntów rolnych i leśnych- Ustawa o ochronie gruntów rolnych i leśnych

1. Organ ochrony środowiska (co rozumiemy przez to pojęcie, wymień organy ochrony środowiska zgodnie z tyt. VII, dz. I ustawy POŚ)

Organy ochrony środowiska to organy administracji powołane do wykonywania zadań publicznych dotyczących środowiska i jego ochrony.

Organami ochrony środowiska są:

1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta;

2) starosta;

2a) sejmik województwa;

2b) marszałek województwa;

3) wojewoda;

4) minister właściwy do spraw środowiska;

5) Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska;

6) regionalny dyrektor ochrony środowiska.

6.Podmiot korzystający ze środowiska (kto to jest w myśl ustawy POŚ, jakie obowiązki ciążą na podmiotach korzystających ze środowiska?)

Podmiot korzystający ze środowiska – podmiot, który w prowadzonej przez siebie działalności korzysta z zasobów środowiska, wpływa na środowisko, lub może na nie wpływać, w szczególności poprzez emisje. Ustawa Prawo ochrony środowiska kategorię podmiotów korzystających ze środowiska określa bardzo szeroko.

Należą do nich:

1) przedsiębiorcy

2) osoby prowadzące działalność wytwórczą w rolnictwie w zakresie upraw rolnych, chowu lub hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego,

3) osoby wykonujące zawód medyczny

4) jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcą (np. szkoły, szpitale i inne państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne korzystające ze środowiska w związku ze świadczeniem usług publicznych),

5) osoby fizyczne niebędące przedsiębiorcą, korzystające ze środowiska w zakresie, w jakim korzystanie ze środowiska wymaga pozwolenia (np. decyzji środowiskowej, pozwolenia wodnoprawnego, itp.).

Każdy podmiot korzystający ze środowiska ponosi indywidualną odpowiedzialność za spowodowane w związku z prowadzoną działalnością bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku lub szkodę w środowisku. W ramach tej odpowiedzialności podmiot korzystający ze środowiska jest zobowiązany podejmować działania zapobiegawcze lub naprawcze, niezwłocznie po stwierdzeniu bezpośredniego zagrożenia szkodą lub szkody w środowisku, z własnej inicjatywy, bez wzywania ze strony organu administracji i na własny koszt.

7. Równowaga przyrodnicza (definicja wg POŚ)

Brak

8. Ścieki (definicja wg POŚ, jakie są główne rodzaje ścieków, od czego zależy wysokość opłat i kar za wprowadzanie ścieków do środowiska)

Brak

9. Środowisko (definicja wg POŚ)

Środowisko (def. wg POŚ)- rozumie się przez to ogół elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka, a w szczególności powierzchnię ziemi, kopaliny, wody, powietrza, krajobraz, klimat oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemnie oddziaływanie pomiędzy tymi elementami.

9. Opłaty za korzystanie ze środowiska (za jakie formy korzystania ze środowiska ustawa ogólna POŚ przewiduje opłaty?)

Opłaty za korzystanie ze środowiska :

-wprowadzenie gazów lub pyłów do powietrza

-wprowadzenie ścieków do wód lub do ziemi

-pobór wód

-składowanie odpadów

9. Zanieczyszczenie (definicja wg POŚ, jak należy przeciwdziałać zanieczyszczeniom, jakie obowiązki w tym zakresie ciążą na podmiotach korzystających ze środowiska?)

ODP: Zanieczyszczenie- emisja, która może być szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, może powodować szkodę w dobrach materialnych, może pogarszać walory estetyczne środowiska lub może kolidować z innymi, uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska.

Jak należy przeciwdziałać zanieczyszczeniom?

- Przeciwdziałanie zanieczyszczeniom polega na zapobieganiu lub ograniczaniu wprowadzania do środowiska substancji lub energii.

Jakie obowiązki w tym zakresie ciążą na podmiotach korzystających ze środowiska:

• Eksploatacja instalacji i urządzeń zgodnie z wymaganiami ochrony środowiska

• Podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany zapewnić przestrzeganie wymagań ochrony środowiska, w szczególności przez:
  1) odpowiednią organizację pracy;
  2) powierzanie funkcji związanych z zapewnieniem ochrony środowiska osobom wykwalifikowanym;
  3) zapoznanie pracowników, których zakres czynności wiąże się z kwestiami ochrony środowiska, z wymaganiami w tym zakresie;
  4) podejmowanie działań w celu wyeliminowania lub ograniczenia szkód w środowisku (teraz i w przyszłości) wynikających z nieprzestrzegania wymagań ochrony środowiska przez pracowników.

• Pracownicy są obowiązani postępować w sposób zapewniający ochronę środowiska.

• Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje czynności, instalacje lub urządzenia, których wykonywanie lub obsługa wymaga szczególnych kwalifikacji i przeszkolenia, ze względu na możliwe skutki tych działań dla środowiska.

9. Zrównoważony rozwój (definicja wg POŚ, w jakich przepisach oprócz POŚ pojawia się pojęcie zrównoważonego rozwoju?)

Wg POŚ: Zrównoważony rozwój- taki rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych, w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych.

W jakich przepisach oprócz POŚ pojawia się pojęcie zrównoważonego rozwoju?

1. Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej stanowi, iż Rzeczpospolita Polska (…) zapewnia ochronę środowiska kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.

2. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. O planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym– przyjmuje rozwój zrównoważony za podstawę działań;

3. Konwencja o dostępie do informacji- przepisy Wspólnoty mają przyczynić się do zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska i ochrony zdrowia ludzkiego przyczyniając się w ten sposób do zachowania zasady zrównoważonego rozwoju ;

4. Ustawa z dnia 12 maja 2000 r. O zasadach wspierania rozwoju regionalnego.

5. Prawo wodne- ZR powinien być postrzegany jako istotny element łączący prawo wodne z prawem ochrony środowiska.

6. Ustaw z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym rozwój zrównoważony (wymieniony w art. 1, ust. 1 ustawy), który jest podstawą postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

7. Konwencja o różnorodności biologicznej z dn. 5 czerwca 1992- państwa są odpowiedzialne za ochronę swojej różnorodności biologicznej oraz za zrównoważone użytkowanie własnych zasobów biologicznych.

Zad. 2. Wyjaśnij pojęcie „korzystanie ze środowiska”. Jakie 3 formy korzystania ze środowiska przewiduje ustawa POŚ. Jakie formy korzystania z wód przewiduje ustawa Prawo Wodne?

Korzystanie ze środowiska jest to wykorzystanie w sposób racjonalny ogółu elementów przyrodniczych, w tym także przekształconych w wyniku działalności człowieka ( powierzchnia ziemi, kopaliny, wody, powietrze, krajobraz, klimat, elementy różnorodności biologicznej), nie wpływając znacząco na zmianę środowiska.

Formy korzystania ze środowiska wg ustawy POŚ:

1. Powszechne korzystanie ze środowiska- przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu.
2. Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, w którym obowiązkowe jest uzyskanie pozwolenia. Pozwolenie takie ustala zwłaszcza s zakres i warunki takiego korzystania i wydawane jest przez właściwy organ ochrony środowiska.
3. Zwykłe korzystanie ze środowiska polega ono na korzystaniu wykraczającym poza cel określony dla korzystania powszechnego, na które nie jest wymagane żadne pozwolenie; jest to także zwykłe korzystanie z wody.

Zad. 3. Co to jest polityka ekologiczna oraz program ochrony środowiska, jakie organy, na jaki okres i w jakim celu opracowują te dokumenty? Czy polityka ekologiczna państwa ma wpływ na gminne plany gospodarki odpadami?

Polityka ekologiczna-to świadoma i celowa działalność państwa, racjonalnie wykorzystująca zasoby i walory środowiska przyrodniczego, jego ochrona i umiejętne kształtowanie. Ma na celu tworzenie niezbędnych warunków do realizacji ochrony środowiska. Politykę ekologiczną państwa przyjmuje się na 4 lata, uchwala ją sejm na wniosek Rady Ministrów. Ten dokument tworzy się do określenia celów ekologicznych ,priorytetów ekologicznych, ustaleniu rodzaju i harmonogramu działań proekologicznych a także mechanizmów prawno-ekonomicznych i finansowych. Plan gospodarki odpadami powinien być opracowany zgodnie z polityką ekologiczną państwa.

Program ochrony środowiska to dokument stworzony w celu realizacji polityki ekologicznej państwa, sporządza go organ wykonawczy województwa, powiatu i gminy, uwzględniając wymagania, o których mowa w art.. 14. Z wykonania programów organ wykonawczy sporządza co 2 lata raporty. Sporządza się go w celu realizacji polityki ekologicznej państwa.

Zad 4. Na czym polega odpowiedzialność cywilna, karna i administracyjna w ochronie środowiska?

ODPOWIEDZIALNOŚĆ CYWILNA- Do odpowiedzialności za szkody spowodowane oddziaływaniem na środowisko stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Głównym celem ustawy jest możliwość dochodzenie roszczeń od podmiotów wyrządzających szkody środowisku. Odpowiedzialność ta ma zazwyczaj charakter odszkodowawczy i ma na celu kompensacje szkody a rzadziej prewencje czy represje.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA- określa zasady odpowiedzialności z tytułu przestępstw oraz wykroczeń przeciwko środowisku. Jej celem jest ukaranie sprawcy. Jej podstawową funkcją jest represja oraz zapobieganie powstawaniu szkód. Ponadto KK wyróżnia „przestępstwa przeciwko środowisku” (rozdział XXII) i przewiduje kary w zależności od rangi przestępstwa – od grzywny do ograniczenia lub pozbawienia wolności.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ADMINISTRACYJNA- umożliwia organom ochrony środowiska nakładanie na podmiot korzystający ze środowiska i negatywnie na niego oddziałujący obowiązek ograniczenia tego negatywnego oddziaływania bądź przywrócenia środowiska do stanu właściwego. Ponadto ustawa przewiduje również:

1. nakładanie kar pieniężnych (odpowiadających wysokości szkód w wyniku naruszenia stanu środowiska,)

2. wstrzymanie najbardziej szkodliwych i zagrażających życiu i zdrowiu ludzi działalności lub wstrzymanie użytkowania nieprzepisowo eksploatowanej instalacji

3. wstrzymania oddania do użytkowania bądź użytkowania obiektów nowo zbudowanych lub zmodernizowanych związanych z przedsięwzięciami zaliczanymi do mogących znacząco oddziaływać na środowisko – jeśli nie spełniają wymagań ochrony środowiska

Zad. 5. Poszukaj właściwych przepisów i wyjaśnij wymienione zasady prawa ochrony środowiska:

• 1) Zasada korzystania ze środowiska (powszechnego i zwykłego)

1. Powszechne korzystanie ze środowiska przysługuje z mocy ustawy każdemu i obejmuje korzystanie ze środowiska, bez użycia instalacji, w celu zaspokojenia potrzeb osobistych oraz gospodarstwa domowego, w tym wypoczynku oraz uprawiania sportu, w zakresie:
1) wprowadzania do środowiska substancji lub energii;
2) innych niż wymienione w pkt 1 rodzajów powszechnego korzystania z wód w rozumieniu ustawy Prawo wodne.
2. Korzystanie ze środowiska wykraczające poza ramy korzystania powszechnego może być, w drodze ustawy, obwarowane obowiązkiem uzyskania pozwolenia, ustalającego w szczególności zakres i warunki tego korzystania, wydanego przez właściwy organ ochrony środowiska.
3. Zwykłym korzystaniem ze środowiska jest takie korzystanie wykraczające poza ramy korzystania powszechnego, co do którego ustawa nie wprowadza obowiązku uzyskania pozwolenia, oraz zwykłe korzystanie z wody w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo wodne.

• 2) Zasada „zanieczyszczający płaci”

Zasadę nazwaną w doktrynie zasadą „zanieczyszczający płaci" wyraża art. 7 ustawy — Prawo ochrony środowiska. Stanowi on, że: „1. Kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków tego zanieczyszczenia. 2. Kto może spowodować zanieczyszczenie środo­wiska, ponosi koszty zapobiegania temu zanieczyszczeniu"

Przez zanieczyszczenie należy rozumieć emisje, która jest szkodliwa dla zdrowia ludzi lub stanu środowiska, powoduje szkodę w dobrach materialnych, pogarsza walory estetyczne środowiska lub koliduje z in­nymi, uzasadnionymi sposobami korzystania ze środowiska.

• 3) Zasada prewencji i przezorności

Art.6 POS

• 1. Kto podejmuje działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu.

• 2. Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze.

• 4) Zasada kompleksowości

Zasada kompleksowości, zakłada konieczność realizowania ochrony jednego lub kilku elementów przyrodniczych środowiska z uwzględnieniem ochrony pozostałych komponentów środowiska. Kompleksowe podejście oznacza, że na środowisko składają się wszystkie elementy przyrodnicze w ich wzajemnym powiązaniu. Środowisko bowiem jest pewną całością, kompleksem powiązanych oddziałujących na siebie wzajemnie elementów. Zasada ta dotyczy wszystkich podmiotów korzystających ze środowiska, jak i wszystkich trzech rodzajów korzystania ze środowiska. Naruszenie równowagi ochrony między tymi elementami może wywołać bezpośrednio negatywne skutki dla środowiska jako całości. Nadmierna ochrona (wykorzystanie) jednego elementu środowiska może zagrozić pozostałym jego składnikom, prowadząc do naruszenia równowagi przyrodniczej.

Art. 5.

Ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być

realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów.

• 5) Zasada prawa do informacji o środowisku (jego stanie i ochronie)

Art. 29

1. Organy administracji obowiązane do wykonywania badań monitoringowych mają obowiązek wzajemnego, nieodpłatnego udostępniania informacji o środowisku.

1a. Organy Inspekcji Ochrony Środowiska udostępniają nieodpłatnie organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej, gromadzone w ramach państwowego monitoringu środowiska, dane zawierające wyniki pomiarów, o których mowa w art. 90 ust. 1.

2. Inne organy administracji, dysponujące informacjami, które mogą być wykorzystane na potrzeby państwowego monitoringu środowiska, są obowiązane do ich nieodpłatnego udostępniania organom, o których mowa w ust. 1