PRZYCZYNY PRZYNALEŻNOŚCI MŁODZIEŻY DO PODKULTUR

1. Zaburzenia w oddziaływaniach socjalizacyjno-wychowawczych i zakłócenia w

zaspokojeniu potrzeb dorastającej młodzieży.

- Wszelkie nieprawidłowe, nieefektywne, nieudolne i z różnych powodów

mało skuteczne oddziaływania opiekuńcze i socjalizacyjno-wychowawcze

na jednostkę, utrudniające jej prawidłową samorealizację i zaspokajanie

potrzeb w najbliższym otoczeniu, w rodzinie, wśród rówieśników i w szkole

wraz z zakłóceniami w wypełnianiu obowiązku szkolnego, niepowodzeniami

w nauce i wieloma innymi nieprawidłowościami życia szkolnego.

- Zaburzenia więzi emocjonalnych między jednostką a członkami rodziny,

subiektywne poczucie osamotnienia, odtrącenia dorastającej jednostki przez

najbliższych i osoby znaczące.

- Zły klimat w rodzinie, zdeterminowany zaburzoną strukturą rodziny,

konfliktami, różnymi formami agresji, a także nieprawidłowymi metodami

wychowawczymi stosowanymi wobec dorastającej jednostki.

Trudne warunki socjalno-bytowe w rodzinie bądź skupienie szczególnej uwagi na

potrzebach materialnych, bez uwzględniania potrzeb psychospołecznych młodego

pokolenia.

- Występowanie zjawisk patologicznych w rodzinie i negatywnych wzorów

zachowań skłaniających jednostkę do naśladowania i poszukiwania otoczenia

ułatwiającego demonstrowanie dewiacyjnych form zachowań.

- Brak bądź nieprawidłowa kontrola działań i poczynań dorastającej jednostki

w różnych kryzysowych wydarzeniach, sytuacjach jej życia.

- Nieodpowiednie formy i sposoby spędzania czasu wolnego spowodowane

utrudnionym dostępem do ośrodków rekreacji i wypoczynku bądź

preferowanie w otoczeniu jednostki wadliwych wzorców spędzania czasu

wolnego, np. picie alkoholu jako warunek udanej zabawy.

- Utrudniony dostęp do dóbr kultury.

- Utrudnione kontakty społeczne dorastającej jednostki w środowisku rówieśniczym -

koleżeńskim, odtrącanie z różnych przyczyn, wyśmiewanie i poszukiwanie przez jednostkę

osób, które by ją akceptowały i uznawały.

- Brak lub utrudniony dostęp do działalności w organizacjach młodzieżowych, a także mało

atrakcyjne czy też przestarzałe dla jednostki formy działalności tych organizacji.

- Propagowanie przez środki masowego przekazu negatywnych, destrukcyjnych form zachowań wraz z podawaniem recept, jak działać w podkulturach.

Bliskie kontakty z osobami należącymi do podkultur, ich subiektywizm i atrakcyjność, które fascynują i aktywizują jednostkę do uczestnictwa w nich i przejmowania form z zachowań ich członków.

Zjawiska te wskazują, że podkultury młodzieżowe są otoczeniem, w którym dorastająca jednostka poszukuje możliwości samodzielnego działania, własnego miejsca, pozycji społecznej, własnej wartości i znaczenia. Pozwalają również jednostce na redukcję napięć psychicznych i frustracji

związanej z brakiem poczucia bezpieczeństwa, zrozumienia przez otoczenie. Pozwalają zapomnieć o kłopotach, ułatwiają rozwiązywanie własnych problemów, często bagatelizowanych bądź nie rozumianych przez dorosłych.

2. Przeobrażenia społeczno-ekonomiczne i polityczne na świecie i w kraju.

- Próby zniesienia przez młodzież dotychczasowego porządku i zmiana własnej

codzienności.

- Kryzysy społeczno-ekonomiczne i polityczne, które stają się źródłem destabilizacji życia społecznego i narastających niepokojów, a nawet konfliktów społecznych.

- Wydarzenia społeczno-ekonomiczne, które powodują, że wartość przeciętnego człowieka schodzi na dalszy plan.

- Kryzys dotychczasowego systemu wartości oraz rozbieżności między preferowanymi przez społeczeństwo normami i wartościami, a ich stosowaniem przez poszczególnych jego

członków.

- Traktowanie młodych ludzi marginalnie bądź bagatelizowanie lub zupełne niedostrzeganie

ich problemów.

- Rozstrzyganie spraw młodzieży bez jej udziału, częstokroć konserwatywnymi metodami.

- Wykorzystywanie młodego pokolenia przez dorosłych do realizacji własnych celów.

Zjawiska te rzutują na zagubienie młodzieży, jej alienację w rzeczywistości społecznej, potęgując utrudnienia adaptacyjne i wręcz uniemożliwiając zaspokajanie potrzeb w różnych komponentach środowiska. Pewna część młodzieży nie utożsamia się z dorosłymi, z narodem ani państwem, szuka oparcia w sobie. W poszukiwaniach własnych rozwiązań problemów trudnej i skomplikowanej rzeczywistości, dla tej części młodzieży stają się właśnie podkultury.