GEOMORFOLOGIA I BUDOWA GEOLOGICZNA

Rejon badanej inwestycji znajduje się w obrębie jednostki geomorfologicznej Doliny Środkowej Wisły, która stanowi środkową część obniżenia zwanego Kotliną Warszawską. Rzędne terenu na omawianej działce wynoszą ok. 87 m n.p.m., co odpowiada rzędnej od 9 do 10 m nad „0” Wisły. Badany teren zlokalizowany jest w obrębie tarasu nadzalewowego rzeki Wisły, znanego z literatury jako taras nadzalewowy „praski”. Taras ten zbudowany jest z utworów aluwialnych wykształconych w postaci różnoziarnistych piasków facji korytowej, o różnym stopniu zagęszczenia. Na powierzchni występują miejscami mady piaszczyste i gliniaste wykształcone w postaci nieciągłych płatów. Poniżej występują piaski ze żwirem z okresu zlodowacenia bałtyckiego rozdzielone przez warstwę bruku erozyjnego, reprezentowanej przez piaski i żwiry z domieszką frakcji kamienistej. Z materiałów archiwalnych wynika, że podłoże starsze reprezentowane przez iły plioceńskie na tym terenie jest zaburzone glacjitektonicznie w związku z czym głębokość zalegania stropu iłów plioceńskich może się wahać od kilku do kilkudziesięciu metrów. Średnio występują na głębokości ok. 10 – 30 m p.p.t.. Ponadto z materiałów archiwalnych wynika, że w stropie iłów występują rynny o różnej genezie wypełnione glinami zwałowymi, pyłami typu zastoiskowego jak również utworami jeziornymi. Miejscami na powierzchni terenu zalegają osady antropogeniczne reprezentowane przez nasypy niebudowlane.