Koślawość kolan
Oś podudzia tworzy z osią uda kąt otwarty . Potocznie się mówi , że kkd ustawiają się w kształcie litery „ X”. Koślawość mierzymy w stopniach lub oceniamy rozstęp między kostkami przyśrodkowymi centymetrem ( fizjologia = 4-5 cm; 10-15°).
Może być : wrodzona, pokrzywicza, pourazowa, porażenna i statyczna czyli wynikająca z przeciążenia kkd.
P/wskazania:
Jak najmniej ćwiczeń w pozycji stojącej
Unikanie pozycji rozkrocznej, siadu na piętach ze stopami i podudziami zrotowanymi na zewnątrz.
Do zmian kostnych zaliczamy :
przyrost kłykcia przyśrodkowego do kości udowej,
przeprost w stawie kolanowym,
skrzywienie k.udowej/k.piszczelowej,
skręcenie podudzi na zewnątrz.
Do zmian mięśniowo-więzadłowych zaliczamy:
rozciągnięcie więzadła pobocznego piszczelowego,
skrócenie więzadła pobocznego strzałkowego,
rozciągniecie m.półścięgnistego, półbłoniastego, krawieckiego, głowy przyśrodkowej m. czworogłowego uda,
przykurczenie m. dwugłowego uda oraz pasma biodrowo-piszczelowego.
Szpotawośc kolan
Oś podudzia z osią uda tworzy kąt otwarty do wewnątrz czyli podudzia są przywiedzione. Wielkość odchylenia miedzy się stopniach i /lub cm rozstępu między kłykciami przyśrodkowymi przy zwartych stopach (fizjologia 4-5 cm). Najczęściej powstają w wyniku krzywicy i nadmiernego przeciążenia statycznego układu kostnego kkd.
Do zniekształceń kostnych zaliczamy:
wygięcie na zewnątrz trzonu k. udowej, piszczelowej i strzałkowej
Do zniekształceń układu mięśniowo-więzadłowego zaliczamy:
rozciągnięcie więzadła pobocznego strzałkowego
skrócenie więzadła pobocznego piszczelowego
rozciągnięcie m. dwugłowego uda i mm. Strzałkowych
przykurcz m. półbłoniastego, półścięgnistego,
Plecy okrągłe
Wada ta charakteryzuje się zmniejszonym przodopochyleniem miednicy, i występuje tu ograniczenie ruchomości kręgosłupa. Lordoza L jest zmniejszona, powiększona jest kifoza Th, łopatki odstają, barki igłowa jest w pro trakcji, spłaszczona kl.p. Korekcja ma na celu zwiększenie ruchomości kręgosłupa, wzmocnienie mm. Grzbietu, mm. Ustalających łopatkę, mm zginaczy biodra. Natomiast rozciągnąć trzeba mm. Karku i szyi, brzucha, pośladkowe, mm. Piersiowe.
P/wskazania:
stanie na rękach i głowie
skłony w przód
podpór przodem na wyprostowanych ramionach
jazda na rowerze z niska kierownica
siad skrzyżny z wygiętymi ramionami w przód
unikanie wszystkich pozycji uwypuklających odc. Th i zaokrąglające plecy
Przykładowe ćwiczenia z książki J.Kołodziej i współ. „Postawa ciała, jej wady i korekcja, 2004.
Plecy wklęsłe
Wsytępuje tutaj pogłębienie lordozy L, przodopocyhlenie miednicy których powodem jest zwiększone napięcie od przodu : m. biodrowo-lędźwiowy(illiopsoas) i m. prosty uda(rectus femoris), z tyłu zaś: m. czworoboczny lędźwi(quadratus lumforum) i m. prostownik grzbietu(erector spinae)
Mięśnie zmniejszające to przodopochylenie miednicy to: mm. Brzucha ( rectus abdominis, obliquus ext. I int. Abdominis, transversus adbominis), mm. Pośladkowe (gluteus Maximus, medius, minimus), mm kulszowo-goleniowe (semimembranosus, semitendinosus, biceps femoris) oraz m. przywodziciel wielki ( adduktor Magnus).
P/wskazania :
Unikanie pozycji zwiększających lordozę lędźwiową
Gimnastyka, akrobatyka
Mostek, kołyska – z leżenia przodem.
Zalecane : pływanie, rower itd., pozycje klęczne, pozycje w leżeniu tyłem z kkd ugiętymi
Przykładowe ćwiczenia( źródło j.w):
89 str
Plecy płaskie
Celem ćwiczeń przy tej wadzie postawy jest wzmocnienie całego ciała- mm. Grzbietu, brzucha , pośladkowych szczególnie. Występuje zmniejszone przodopochylenie miednicy, zmniejszona lordoza L, zmniejszona kifoza Th, płaska kl. P, barki opadające. Unikamy ćwiczeń elongacyjnych polegających na wydłużaniu Si długiej kręgosłupa oraz zwisów.
Plecy okrągło- wklęsłe
W tej wadzie występuje wzrost napięcia mm w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, mm. Obręczy barkowej i kl. P., natomiast osłabienie czyli rozciągniecie mm w odcinku piersiowym kręgosłupa, mm. Brzucha i mm. Pośladkowe. Występuje przodopochylenie miednicy, przodopochylenie głowy i barków, odstające łopatki, wystający brzuch, kl.p płaska.
Unikamy pozycji lordozujących i kifotyzujących. Skupiamy się na wzmocnieniu mm. Brzucha i pośladów oraz mm. Grzbietu odc. Th i mm. Ustalających łopatke ( równoległoboczny, zębaty przedni, m. czworoboczny). Rozciągamy mm. Grzbietu odc L, mm. Karku i szyi, mm. Zginacze biodra ( m.biodrowo-lędźwiowy, m.prosty uda), mm. Przywodzące rabie i zwierające barki ( m. piersiowy większy, mniejszy, głowa długa m. dwugłowego ramienia)
Boczne skrzywienie kręgosłupa
Do mm utrzymujących równowagę osiową kręgosłupa zaliczamy dwa paska :
Przyśrodkowe: mm. Głębokie grzbietu –mm. Międzykolcowe, poprzeczno-kolcowy, dźwigacz żeber, wielodzielny i mm. Skręcające
Boczne: mm.międzypoprzeczne, prostownik grzbietu który od grzebienia biodrowego rozdziela się na m. biodrowo-żebrowy i m. najdłuższy grzebietu, oraz mm. Płatowane o przebiegu kolcowo –poprzecznym
Tutaj mamy namyśli tylko skoliozy czynnościowe , czyli wynikające z przykurczu mm i ww , natomiast w których nei stwierdza się utrwalonych zmian w budowie kręgosłupa. Do zajęć korekcyjnych tej wady postawy zaliczamy dzieci z I stopniem skoliozy czyli do 30°.
Zalecane:
Pływanie zwłaszcza stylem klasycznym
Narty, rower, umiarkowane biegi
Zabawa na czworaka
P/wskazania to :
Skoki, dźwiganie
Przewroty i mostek
Nadmiar skłonów w przód
Długotrwałe wysiłki w pozycji stojącej
94str
Stopa płaska statyczna
Stopa płaska nabyta poprzedzona płaskostopiem czynnościowym – najczęstsza wada. Jest to obniżenie podłużnego sklepienia stopy na skutek jej niewydolności statyczno- dynamicznej. Sklepienie podłużne tworzy: łuk podłużny przyśrodkowy (dynamiczny) przebiegający od guza piętowego przez k. łódkowatą( szczyt= 2,5 cm), pierwszą k. klinowatą aż do pierwszej kości śródstopia + łuk podłużny boczny ( statyczny) łączący guz piętowy z piątą kością śródstopia. Przechodząc przez k. sześcienną. ( szczyt= 0,5 cm). Układ więzadłowo –torebkowy stanowi tzn.w stabilizatory bierne stopy i sklepienie podłużne wmacniane jest przez:
Rozcięgno podeszwowe
Ww. podeszwowe: w. podeszwowe długie, w. pietowo-sześcienne, w. piętowo-łódkowe( ono podtrzymuje głowę k. skokowej, bez niego ona opada i łuk przyśrodkowy się obniża)
Do stabilizatorów czynnych zaliczamy mięsnie, do tych które utrzymują sklepienie podłużne zaliczamy:
M. piszczelowy tylny
M piszczelowy przedni
M. strzałkowy długi
Wszystkie mm. Podeszwowej strony stopy
Stopie płaskiej często towarzyszy koślawość pięty0 czyli skręcenie jej na zewnątrz i parcie się o podłoże brzegiem przyśrodkowym- wówczas mówimy o Stopie płasko- koślawej . Dziecko zdziera obcas po stronie wewnętrznej, łączyy tą wadę w koślawością kolan.
P/wskazania:
Długotrwałe stanie
Dźwiganie dużych ciężarów
Zeskoki, skoki bierne na twarde podłoże
Długie rozkroki w pozycji tojącej
Sporty jak narciarstwo , łyżwiarstwo, rolki
Stopa płaska poprzecznie
Deformacja ta polega na obniżeniu kości śródstopia i spłaszczeniu łuku poprzecznego przedniego zazwyczaj przy towarzyszącej niedomodze mm i ww stopy. Sklepienie poprzeczne stanowi łuk poprzeczy – łączący głowy pięciu kości śródstopia. Łuk poprzeczny przechodzi przez trzy kości klinowe oraz kość sześcienną.
Sklepienie poprzeczne biernie stabilizowane są przez:
Ww. śródstopie podeszwowe , głównie ww. poprzeczne głębokie śródstopia – łączące wszystkie głowy kk śródstopia.
Stabilizatory czynne wzmacniające sklepienie poprzeczne to :
M. strzałkowy długi
M. piszczelowy tylny
M. przywodziciel palucha
W tej wadzie często podczas szpotawego ustawienia pierwszej kości śródstopia występuje paluch koślawy ( hallu valgus). Paluch ten kwalifikuje się do leczenia ortopedycznego, kinezyterapia jest w tym przypadku bardzo ograniczona.
Stopa szpotawa
Odwrotność stopy płasko- koślawej. Charakteryzuje się skręceniem pięty do wewnątrz i oparciu jej na krawędzi zewnętrznej. Dziecko zdziera obcas po stronie zewnętrznej.
Stop wydrążona
Polega na pogłębieniu wydrążenia stopy w odcinku między guzem piętowym a głowami k. śródstopia i równoczesnym skróceniu tego odcinka- występuje wysokie podbicie. Przyczyna nieznana dlatego nazywa się to zjawiskiem samoistnym, aczkolwiek upatruje się przyczyn przy niewydolności mm na tle anomalii dolnego odcinka rdzenia kręgowego.
Stęp ustawia się lekko piętowo i w supinacji, a kk. Śródstopia ( zwłaszcza I) w nadmiernym zgięciu podeszwowym. Na skutek niedowładu mm. Krótkich zginaczy palców , miedzykostnych i glistowatych palce ustawiają się szponiasto a rozcięgno podeszwowe ulega wtórnie przykurczeniu.
LECZENIE: wkładkami ortopedycznymi i obuwiem ortopedycznym p przy niewielkich deformacja. Przy większych – leczeni operacyjne,